του Αλέξη Καλοκαιρινού
Είναι πολύ συγκινητικό για όλους μας, που απαρτίζουμε τον ελληνικό λαό, ότι ο κ. Παπανδρέου προτίθεται να θέσει στην κρίση μας τη δανειακή σύμβαση που προδιαμορφώθηκε στις 26 Οκτωβρίου. Οπωσδήποτε, έχουμε προοδεύσει στα μάτια του: από συλλογικά διεφθαρμένοι γίναμε «συμμέτοχοι» στην εξουσία ενός αντιεξουσιαστή.
Επιπλέον, εκτός από την πρωθυπουργική εκτίμηση, ανακτήσαμε και την εθνική μας υπερηφάνεια. Ο κ. Παπανδρέου άρπαξε από τα μούτρα τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Οι ευρωπαίοι εταίροι μας έλαβαν από τον έλληνα πρωθυπουργό τρίμηνη προθεσμία. Στο διάστημα αυτό η κυβέρνησή του θα αποσυρθεί όπως συνηθίζει και θα αφήσει τις ξένες κυβερνήσεις να διαπραγματευθούν με τους τραπεζίτες, να καταλήξουν και να περάσουν από τα κοινοβούλιά τους συγκεκριμενοποιημένη τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.
Με τη λήξη της προθεσμίας ο κ. Παπανδρέου θα παραλάβει το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και θα το παραδώσει σ’ εμάς, τον κυρίαρχο (ελληνικό) λαό. Γνωρίζοντας ότι βρίσκονται υπό την κρίση του ελληνικού λαού, τόσο οι ξένες κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, όσο και οι τραπεζίτες θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Όλοι θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Η δημοκρατία θα νικήσει τις αγορές.
Ορισμένες φορές, ακόμα και οι πολιτικές ιδιοφυίες κάνουν παιδικές σκέψεις: η απόφαση για το δημοψήφισμα αίρει το αντικείμενο του δημοψηφίσματος. Επίσης, συμπαρασύρει την περίφημη έκτη δόση της προηγούμενης συμφωνίας. Βάσει των πρωθυπουργικών σχεδιασμών και των πραγματικών δεδομένων, στις 15 Νοεμβρίου το ελληνικό κράτος θα κηρύξει στάση πληρωμών και η χώρα θα οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία.
Αυτά θα συμβούν εφόσον στις 15 Νοεμβρίου ο κ. Παπανδρέου θα παραμένει πρωθυπουργός και θα επιμένει στο δημοψήφισμα, είτε πάρει μεθαύριο ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, είτε όχι. Διότι ακόμα κι αν δεν πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, οι εκλογές θα γίνουν το νωρίτερο στα τέλη Νοεμβρίου. Και εντωμεταξύ η χώρα θα έχει χρεοκοπήσει, με άγνωστες συνέπειες ακόμα και για τη διενέργεια των εκλογών.
Για να αποφευχθεί το αδιέξοδο υπάρχουν δύο τρόποι: Είτε ο κ. Παπανδρέου να μη λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, να καταθέσει την εντολή της διακυβέρνησης και να σχηματιστεί από την παρούσα Βουλή νέα κυβέρνηση που θα επιβεβαιώσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα στις 26 Οκτωβρίου. Είτε ο κ. Παπανδρέου να επιστρέψει από τις Κάννες εφοδιασμένος από τους συνομιλητές του με ένα πρόσχημα ώστε να πάρει πίσω τη γκάφα του.
Αν το πρόσχημα είναι σαθρό, ο κ. Παπανδρέου θα αναγκαστεί να προκηρύξει εκλογές, αφού πρώτα δεσμευθεί, όπως και ο κύριος αντίπαλός του, στην τήρηση της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου. Αν το πρόσχημα είναι εύσχημο, ο κ. Παπανδρέου μπορεί να παραμείνει στην εξουσία, υπό την προϋπόθεση ότι θα αναλάβει την ίδια δέσμευση.
Στην περίπτωση αυτή μπορεί να προκηρύξει και δημοψήφισμα με το ερώτημα «Θέλετε να ζήσουμε σ’ ένα καλύτερο κόσμο ή όχι;». Και να πετάξει υπερηφάνως το αποτέλεσμα στα μούτρα του Σαρκοζί και της Μέρκελ.
Πηγή
Επιπλέον, εκτός από την πρωθυπουργική εκτίμηση, ανακτήσαμε και την εθνική μας υπερηφάνεια. Ο κ. Παπανδρέου άρπαξε από τα μούτρα τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Οι ευρωπαίοι εταίροι μας έλαβαν από τον έλληνα πρωθυπουργό τρίμηνη προθεσμία. Στο διάστημα αυτό η κυβέρνησή του θα αποσυρθεί όπως συνηθίζει και θα αφήσει τις ξένες κυβερνήσεις να διαπραγματευθούν με τους τραπεζίτες, να καταλήξουν και να περάσουν από τα κοινοβούλιά τους συγκεκριμενοποιημένη τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.
Με τη λήξη της προθεσμίας ο κ. Παπανδρέου θα παραλάβει το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και θα το παραδώσει σ’ εμάς, τον κυρίαρχο (ελληνικό) λαό. Γνωρίζοντας ότι βρίσκονται υπό την κρίση του ελληνικού λαού, τόσο οι ξένες κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, όσο και οι τραπεζίτες θα δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Όλοι θα γίνουν καλύτεροι άνθρωποι σ’ έναν καλύτερο κόσμο. Η δημοκρατία θα νικήσει τις αγορές.
Ορισμένες φορές, ακόμα και οι πολιτικές ιδιοφυίες κάνουν παιδικές σκέψεις: η απόφαση για το δημοψήφισμα αίρει το αντικείμενο του δημοψηφίσματος. Επίσης, συμπαρασύρει την περίφημη έκτη δόση της προηγούμενης συμφωνίας. Βάσει των πρωθυπουργικών σχεδιασμών και των πραγματικών δεδομένων, στις 15 Νοεμβρίου το ελληνικό κράτος θα κηρύξει στάση πληρωμών και η χώρα θα οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία.
Αυτά θα συμβούν εφόσον στις 15 Νοεμβρίου ο κ. Παπανδρέου θα παραμένει πρωθυπουργός και θα επιμένει στο δημοψήφισμα, είτε πάρει μεθαύριο ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, είτε όχι. Διότι ακόμα κι αν δεν πάρει ψήφο εμπιστοσύνης, οι εκλογές θα γίνουν το νωρίτερο στα τέλη Νοεμβρίου. Και εντωμεταξύ η χώρα θα έχει χρεοκοπήσει, με άγνωστες συνέπειες ακόμα και για τη διενέργεια των εκλογών.
Για να αποφευχθεί το αδιέξοδο υπάρχουν δύο τρόποι: Είτε ο κ. Παπανδρέου να μη λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, να καταθέσει την εντολή της διακυβέρνησης και να σχηματιστεί από την παρούσα Βουλή νέα κυβέρνηση που θα επιβεβαιώσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η χώρα στις 26 Οκτωβρίου. Είτε ο κ. Παπανδρέου να επιστρέψει από τις Κάννες εφοδιασμένος από τους συνομιλητές του με ένα πρόσχημα ώστε να πάρει πίσω τη γκάφα του.
Αν το πρόσχημα είναι σαθρό, ο κ. Παπανδρέου θα αναγκαστεί να προκηρύξει εκλογές, αφού πρώτα δεσμευθεί, όπως και ο κύριος αντίπαλός του, στην τήρηση της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου. Αν το πρόσχημα είναι εύσχημο, ο κ. Παπανδρέου μπορεί να παραμείνει στην εξουσία, υπό την προϋπόθεση ότι θα αναλάβει την ίδια δέσμευση.
Στην περίπτωση αυτή μπορεί να προκηρύξει και δημοψήφισμα με το ερώτημα «Θέλετε να ζήσουμε σ’ ένα καλύτερο κόσμο ή όχι;». Και να πετάξει υπερηφάνως το αποτέλεσμα στα μούτρα του Σαρκοζί και της Μέρκελ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου