To ίδιο δηλαδή που «διαρρέεται» από στελέχη της Ν.Δ. στην Αθήνα.
Και ενώ στην αρχή θεωρήθηκε εις τας Ευρώπας ως μια ειλικρινής προσπάθεια από την πλευρά του υπουργού Οικονομικών να «σώσει» τη χώρα σε μια περίοδο αβεβαιότητας, τώρα στις Βρυξέλλες έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ότι η εμμονή για τη ρητή και υπογεγραμμένη δέσμευση από τον Σαμαρά εντασσόταν εξ αρχής σε πολιτικό παιχνίδι εν όψει των εκλογών και της διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ.
Δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι, ενώ στην Κομισιόν έψαχναν τρόπο να απεμπλακούν από το θέμα των ενυπόγραφων εγγυήσεων, ο Βενιζέλος με την ομιλία του στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ σήκωνε τους τόνους και συνέπλεε με τις απαιτήσεις της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας για την υπογραφή του προέδρου της Ν.Δ.!
Όπως υπενθυμίζουν στις Βρυξέλλες, οι όροι για την εκταμίευση της 6ης δόσης έχουν ήδη εκπληρωθεί, αφού το Μεσοπρόθεσμο πέρασε από τη Βουλή και η τρόικα ολοκλήρωσε την αξιολόγησή της, πάνω στην οποία βασίστηκε η απόφαση του Eurogroup στις 21 Οκτωβρίου να δώσει το πράσινο φως στην εκταμίευση. Πάνω στη θετική έκθεση της Κομισιόν και της ΕΚΤ βασίστηκαν και οι Ευρωπαίοι για να αποφασίσουν το «κούρεμα» του 50% και το νέο δάνειο στις 26 Οκτωβρίου.
Και μπορεί η απόφαση για το δημοψήφισμα να ανέτρεψε τα πάντα και να έδωσε θέση στη δυσπιστία, όμως ο σχεδιασμός ήταν ένα γράμμα δέσμευσης από τον Παπαδήμο, τον Προβόπουλο και τον Βενιζέλο. Μαζί με αυτό θα ζητούνταν και η γενική δέσμευση των αρχηγών των κομμάτων ότι θα εφαρμοστούν οι αποφάσεις. Όπως ακριβώς έγινε σε Ιρλανδία και Πορτογαλία.
Η εμπλοκή για τη ρητή δέσμευση και τη συγκεκριμένη υπογραφή παρουσιάστηκε – λένε στην Κομισιόν – μετά την πρόταση Βενιζέλου. Εφόσον πέρασε ως απαίτηση του Eurogroup, τώρα όλες οι σκληροπυρηνικές χώρες και ιδιαίτερα η Ολλανδία «πατάνε» πάνω σε αυτή και δεν δίνουν τα 8 δισ. ευρώ. Και είναι απορίας άξιο γιατί εμείς οι ίδιοι δίνουμε το πάτημα στις χώρες αυτές να εξαντλήσουν τη σκληρή τους πολιτική όταν όλα ήταν τακτοποιημένα και συμφωνημένα!
Στα χαρτιά
Τώρα ο Παπαδήμος καλείται να πείσει τα κόμματα να συνταχθούν πίσω του, τη στιγμή που ακόμη και οι έξω έχουν καταλάβει ότι οι διεργασίες για τις εκλογές έχουν φουντώσει το πολιτικό παρασκήνιο σε τέτοιο σημείο, ώστε η συγκυβέρνηση υπάρχει μόνο στα χαρτιά και ένας... κούκος (ο Παπαδήμος) δεν φέρνει την άνοιξη. Απλώς η παρουσία του αναχαιτίζει για λίγο τις επικίνδυνες αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας.
Υπενθυμίζεται όμως ότι, όσο καθυστερεί ακόμα και η έκτη δόση, πάνε πίσω τα χρονοδιαγράμματα για τα κρίσιμα ζητήματα του PSI και του νέου δανείου.
Aπό τα 130 δισ. ευρώ του νέου προγράμματος που εγκρίθηκαν στις 26 Οκτωβρίου πρέπει να προκαταβληθούν τα 80 δισ. ευρώ εντός του πρώτου διμήνου του 2012. Κεφάλαια που θα χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (30 δισ.), για τη χρηματοδότηση του PSI (30 δισ. ευρώ) και την κάλυψη των μεγάλων λήξεων ομολόγων του Μαρτίου.
Συνεπώς το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι τα 8 δισ. ευρώ της έκτης δόσης, που μπορούν να βρεθούν μέσα από δημοπρασίες εντόκων γραμματίων και «δανεικά» από το ΤΧΣ.
Λόγω των καθυστερήσεων οι δανειστές διαβλέπουν ότι δύσκολα θα διεξαχθούν εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου, είτε μερικοί δελφίνοι επιδιώκουν την καθυστέρηση είτε όχι. Έτσι ζητούν τις δεσμεύσεις από τα τρία κόμματα ότι θα υλοποιηθούν τα πάντα μετά τις εκλογές και δεν θα υπαναχωρήσει κανείς, χωρίς βέβαια να ’χουν αντίρρηση να καθυστερήσουν οι εκλογές όσο γίνεται περισσότερο.
Έως και χθες θεωρούσαν βέβαιο ότι μέχρι την επόμενη Τρίτη ο Σαμαράς θα βρει τη χρυσή τομή ώστε και να υπογράψει και να φανεί ότι δεν υπαναχώρησε πλήρως, καθώς απειλούν το Δημόσιο ή με πτώχευση ή με εσωτερική στάση πληρωμών, γιατί το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου θα κληθεί να επιλέξει μεταξύ της αποπληρωμής των ομολόγων και της καταβολής των μισθών και των συντάξεων. Και, όπως αναφέραμε πιο πάνω, ο Βενιζέλος, για τους δικούς του λόγους, δείχνει να προτιμά (;) τον πολιτικό εκβιασμό «για στάση πληρωμών» έως την τελευταία στιγμή.
Με άλλα λόγια, μπροστά στην έκτη δόση και τις προσωπικές επιδιώξεις κάθε πολιτικού, η επιβίωση των μεσαίων και μικρών εισοδημάτων μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Υπάρχει το ενδεχόμενο άτακτης πτώχευσης τον Μάρτιο
Ακόμα όμως κι αν προσπεραστούν οι σκόπελοι της Ε.Ε., το ΔΝΤ δεν αναμένεται να πράξει το ίδιο. Όσο καθυστερεί η καταβολή της έκτης δόσης, καθυστερεί και η έναρξη της διαπραγμάτευσης για τη νέα δανειακή. Και αυτό διότι, βάσει του καταστατικού του ΔΝΤ, όσο τρέχει το ισχύον δανειακό πρόγραμμα (Μαΐου 2010) δεν μπορεί να υποβληθεί αίτηση για νέο. Έτσι, λόγω των αλυσιδωτών εξελίξεων, η χώρα ενδέχεται να έρθει αντιμέτωπη με καθολική και άτακτη πτώχευση τον Μάρτιο, όταν λήγουν μεγάλες παρτίδες ομολόγων. Εάν το νέο δάνειο δεν είναι στα ταμεία του κράτους, τότε η επίσημη πτώχευση είναι προ των πυλών.
Μήπως αυτό διαβλέπουν κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα και, βασιζόμενα στη δίψα όλων των πολιτικών συστημάτων της Ελλάδας για εξουσία, σπρώχνουν τα πράγματα προς τα εκεί;
Την ίδια στιγμή η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δυσχεραίνει μήνα με τον μήνα. Τα στοιχεία του δεκάμηνου δείχνουν την πραγματική εικόνα της οικονομίας, αλλά το υπουργείο Οικονομικών όχι μόνο σφυρίζει αδιάφορα, αλλά δεν δίνει καμία εξήγηση για το πώς το «έργο» του αποτυγχάνει παταγωδώς. Τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν χθες δείχνουν μαύρη τρύπα 3 δισ. ευρώ λόγω κυρίως της μεγάλης υστέρησης των κρατικών εσόδων και της υπέρβασης των δαπανών. Ενώ, εάν υπολογίσει κανείς την τρύπα βάσει των αρχικών προβλέψεων και όχι των αναθεωρημένων, ξεπερνά τα 5 δισ. ευρώ.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού (περιλαμβάνεται το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων) διαμορφώθηκε στο δεκάμηνο στα 20,092 δισ. ευρώ, παρουσιάζοντας αύξηση 11,1%. Ενώ ο στόχος του Μεσοπρόθεσμου για το σύνολο του έτους ήταν το έλλειμμα να μην ξεπεράσει τα 19,808 δισ.
Συνεπώς, πρώτον, μας περιμένουν άλλα 2 δισ. ευρώ σε μέτρα (όπως σας γράψαμε εδώ και εβδομάδες) και, δεύτερον, μάλλον η απόφαση της 26ης-27ης Οκτωβρίου είναι παρωχημένη πριν καν μπει σε εφαρμογή, αφού, όπως και αυτή του Ιουλίου, βασίστηκε σε υπεραισιόδοξα στοιχεία που έδωσαν οι ελληνικές αρχές.
Στις Βρυξέλλες πάντως ακούνε τα ονόματα των Γιώργου Ζαννιά και Φίλιππου Σαχινίδη και βγάζουν... αφρούς! Όντως είναι να διερωτάται κανείς πώς είναι δυνατόν οι δύο καθ’ ύλην αρμόδιοι μαζί με τον Γ. Παπακωνταντίνου για το ναυάγιο όλων των διαπραγματεύσεων για τα μνημόνια να παραμένουν στις θέσεις τους.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου