ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Εισαγωγή
Transition Towns είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για πόλεις που σταδιακά μετασχηματίζονται με στόχο ένα οικολογικά ευαίσθητο ανθρωπογενές περιβάλλον.
Πρόκειται για κοινότητες που εφαρμόζουν τοπικές πρακτικές λύσεις στα προβλήματα που έχουν σχέση με την κλιματική αλλαγή, τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, την απεξάρτηση από πετρέλαιο, τα ορυκτά καύσιμα, κ.α.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της προσπάθειας είναι ότι ξεκινά από τις ίδιες τις κοινότητες, που σε συνεργασία με τα τοπικά συμβούλια και οργανώσεις πολιτών, συστήνονται για να αντιμετωπίσουν θέματα κατά κλάδους όπως τα απορρίμματα, την ενέργεια, την τοπική παραγωγή προϊόντων διατροφής, τις συγκοινωνίες, την υγεία, κ.α. Αυτή η συλλογική και συντονισμένη προσπάθεια είναι σαφώς πιο αποτελεσματική από προσπάθειες σε ατομικό επίπεδο και ισχυροποιεί την τοπική κοινωνία.
Το συγκεκριμένο μοντέλο που ανήκει στο δίκτυο δίκαιου εμπορίου, ταιριάζει και εφαρμόζεται καλλίτερα σε μικρές και μεσαίες πόλεις , με μικρές τοπικές επιχειρήσεις και τοπική παραγωγή προϊόντων, με αρκετά πολιτιστικά γεγονότα, , με καλό δίκτυο σιδηρόδρομου, με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για δημόσια κτήρια, με καμπάνιες για τη μείωση της χρήσης πλαστικής σακούλας, με προώθηση της ανακύκλωσης, και πολλά άλλα. Υπάρχουν πλέον αρκετές πόλεις στην Ευρώπη, που συμμετέχουν σε τέτοιες προσπάθειες.
Σ’ αυτή την περίπτωση και πιο συγκεκριμένα Uγια το πρόβλημα των σκουπιδιώνU που αντιμετωπίζουμε πια σε εκρηκτική μορφή στην Αττική έχουμε να παραθέσουμε τις παρακάτω πληροφορίες.
· Η Αττική «παράγει» κάθε χρόνο 2,3 εκατ. τόνους δημοτικών απορριμμάτων και κινδυνεύει να πνιγεί από τα σκουπίδια, που πολύ σύντομα δεν θα έχουν που να καταχωθούν σήμικτα.
· Ο χώρος της Φυλής δέχεται κάθε χρόνο πάνω από 2 εκατομμύρια τόνους παντός είδους ανάμικτα απορρίμματα και οδηγείται ταχύτατα σε κορεσμό.
· Ο υπάρχων Περιφερειακός Σχεδιασμός εκτιμάται πανάκριβος, ξεπερασμένος και αντιοικολογικός. Οι επιλογές της κυβέρνησης προωθούν από το παράθυρο την καύση, υποκύπτοντας σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα καθώς:
Τον Ιούνιο του 2010 ψηφίστηκε ο Νόμος 3851/2010 που επιδοτεί την καύση του βιοαποδομήσιμου κλάσματος των απορριμμάτων.
Το Σεπτέμβριο του 2010 δόθηκε άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ για εργοστάσιο καύσης SRF στο Βόλο.
Τον Ιανουάριο του 2011 δόθηκε η Άδεια Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων για την πρώτη μονάδα βιολογικής ξήρανσης στη Φυλή που θα παράγει μεγάλες ποσότητες SRF που μετά πρέπει να καίγεται.
· Στο Γραμματικό και την Κερατέα οι τοπικές κοινωνίες συγκρούονται με τις επιλογές του Περιφερειακού Σχεδιασμού για χώρους ταφής στις περιοχές τους.
· Οι περισσότεροι περιμένουν από δυο-τρεις περιοχές να σηκώσουν το βάρος της διαχείρισης των σκουπιδιών, με τελική διάθεση και ταφή, αντί να αναλαμβάνουν ΟΛΟΙ μερίδιο της ευθύνης για βιώσιμη λύση μέσω της μείωσης / πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης.
Η περιβαλλοντική κρίση και ιδιαίτερα η κρίση των αποβλήτων, έχει παρόμοια χαρακτηριστικά και αιτίες με την βαθιά οικονομική και δημοσιονομική κρίση που βιώνουμε ως χώρα. Για δυο τουλάχιστον δεκαετίες η διαχείριση των απορριμμάτων όπως εφαρμόζονταν στις περισσότερες περιοχές της χώρας φαίνονταν ότι δεν ήταν βιώσιμη. Οι επιπτώσεις στο περιβάλλον ήταν πολύ σοβαρές και το θέμα «σκουπίδια» βρωμούσε διαφθορά, σπατάλη, πελατειακές σχέσεις και αναποτελεσματικότητα. Η Αττική είναι μια περιοχή όπου συμπυκνώνεται η αποτυχία των μέχρι τώρα πολιτικών.
Οι ευθύνες, πολιτικές και ποινικές, αφορούν θεσμικούς φορείς (Κυβερνήσεις, Νομαρχίες, Περιφέρειες, ΟΤΑ) που διαχρονικά ανέχονταν την ανεξέλεγκτη ρύπανση του περιβάλλοντος και τη διαφθορά, καθώς και σε όσους αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους για Σχέδια Εναλλακτικής Διαχείρισης για τα απόβλητα συσκευασιών (χαρτιά / χαρτόνια, μέταλλα, γυαλιά, πλαστικά κ.α.) βάσει του Νόμου 2939/2001.
Μεγάλες είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων και του ΕΣΔΚΝΑ (Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής), αρμόδιου μέχρι πριν λίγες μέρες για την υλοποίηση του Περιφερειακού Σχεδιασμού, που προωθούν τις λιγότερο οικολογικές και ταυτοχρόνα ακριβότερες μεθόδους, όπως αυτή της βιολογικής ξήρανσης που καθιστά μονόδρομο τη μετέπειτα θερμική επεξεργασία, υποκύπτοντας έτσι σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.
Από την αντίδραση στη δράση για την προώθηση βιώσιμων λύσεων
Οι εικόνες που έχουμε όλοι από την ταφή των απορριμμάτων στην Ελλάδα είναι τραγικές και είναι κατανοητές οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών που καλούνται να δεχθούν σκουπίδια και χώρους ταφής στην περιοχή τους. Για τα σκουπίδια, όμως, δεν υπάρχει πια το «μακριά από το σπίτι μου και όπου να ΄ναι». Λύση, δεν είναι να συνεχίζουμε να κρύβουμε το πρόβλημα των σκουπιδιών κάτω από το χαλί.
Σήμερα φαίνεται ότι μπορούν άμεσα οι δήμοι και οι πολίτες μαζί να περιορίσουν κατά 40 % τον όγκο των απορριμμάτων, όπως προτείνουμε παρακάτω, με τελικό στόχο να φτάσουμε τις επόμενες δεκαετίες σε «πόλεις μηδενικών αποβλήτων» όπως ήδη σχεδιάζεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση (με διαλογή στην πηγή) και κομποστοποίηση του συνόλου σχεδόν των απορριμμάτων.
Κάτι τέτοιο μπορεί να φαντάζει αδύνατο μέσα στη βρώμικη Αττική του 2011, αλλά με επιλογή των περιβαλλοντικά φιλικότερων αλλά ταυτόχρονα οικονομικά επωφελέστερων λύσεων και κυρίως με συμμετοχή και ενεργοποίηση του πολίτη είναι εφικτό.
Νέα στρατηγική για οικολογικά και κοινωνικά δίκαιες λύσεις
Η ΔΗΜοτική Οικολογική Συνεργασία, στηρίζει κάθε κοινωνική πρωτοβουλία για λύσεις σύγχρονες, κοινωνικά δίκαιες, οικολογικές και μακροχρόνια βιώσιμες, με λογικό οικονομικό κόστος και με δημιουργία όσο γίνεται περισσότερο πράσινων θέσεων εργασίας στο πλαίσιο μιας «στρατηγικής μηδενικών αποβλήτων». Προτείνουμε λοιπόν παράλληλα με τη διεκδίκηση να σταματήσει άμεσα κάθε ανεξέλεγκτη απόρριψή στο περιβάλλον. Για να πετύχει άμεσα ένας τέτοιος ολοκληρωμένος σχεδιασμός είναι απαραίτητο να ενισχυθεί, σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, η μακροχρόνια και στοχευμένη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών:
· για τον τρόπο σωστής συμμετοχής τους στην προσπάθεια μείωσης, ανακύκλωσης, επαναχρησιμοποίησης και κομποστοποίησης, ώστε να βελτιωθούν οι επιδόσεις.
· για τους στόχους και τη σημασία αυτής της προσπάθειας σε σχέση με το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής, την απασχόληση και τη βιώσιμη οικονομία.
Έτσι προτείνουμε:
χωριστούς κάδους (ή χωριστή συλλογή με άλλες μεθόδους) για:
(α) χαρτί / χαρτόνι και έντυπα
(β) υπόλοιπες συσκευασίες
(γ) οργανικά
(δ) υπολείμματα.
Απαιτούμε:
· Προώθηση των απαραίτητων λύσεων με διαβούλευση, διάλογο και συναίνεση με τις τοπικές κοινωνίες και όχι με βίαιες και εκβιαστικές μεθόδους.
· Αποτελεσματικές πολιτικές για λιγότερα σκουπίδια, με μείωση της σπατάλης πρώτων υλών και της δημιουργίας προϊόντων που φτιάχνονται για να πεταχτούν σχεδόν αμέσως, με στροφή σε προϊόντα και συσκευασίες που επαναχρησιμοποιούνται πολλές φορές, και άμεση εφαρμογή του νόμου 3854/2010 για χρέωση κάθε δήμου ανά τόνο σκουπιδιών. Δημιουργία των προϋποθέσεων για πλήρη εφαρμογή της αρχής «πληρώνω όσο πετάω», με επέκτασή της από το επίπεδο του δήμου στο επίπεδο του δημότη για να υπάρχει δίκαιη χρέωση των τελών καθαριότητας.
Πρώτη προτεραιότητα είναι η πρόληψη και η μείωση των απορριμμάτων στην πηγή.
· Διαλογή στην πηγή των διαφόρων υλικών και προϊόντων που σήμερα πετάμε όλα μαζί στα σκουπίδια, για ανακύκλωση όσων υλικών μπορούν να ξαναγίνουν πρώτες ύλες για την οικονομία και για κομποστοποίηση (μετατροπή σε χρήσιμο «λίπασμα») ή μετατροπή σε βιοαέριο, των οργανικών απορριμμάτων.
· Απόρριψη της θερμικής επεξεργασίας (καύση, πυρόλυση, αεριοποίηση), καθώς ανταγωνίζεται την ανακύκλωση, έχει υψηλό κόστος και είναι επικίνδυνη για το περιβάλλον: παράγονται διοξίνες, ενώ τα κατάλοιπά της αποτελούν επικίνδυνα τοξικά απόβλητα που απαιτούν ειδική διαχείριση με υψηλό κόστος σε κατάλληλες εγκαταστάσεις που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.
Προτάσεις στις οποίες είμαστε σύμφωνοι για τα απορρίμματα στην Αττική και στους Δήμους .
Στην Αττική που βρισκόμαστε πλέον στο 12 και 5' δεν υπάρχουν εύκολες ή μαγικές λύσεις στο πρόβλημα των σκουπιδιών. Δεν μπορεί να μεταφέρεται όλο το βάρος των προβλημάτων στην Δυτική Αττική ή σε δυο-τρεις περιοχές. Όλοι οι δήμοι πρέπει να αναλάβουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί.
Θεωρώντας, ότι ακόμα και στο 12 και 5' η διαχείριση των απορριμμάτων είναι απολύτως εφικτή,
· Εξ ολοκλήρου μέσα στα όρια της Αττικής, χωρίς επιβάρυνση άλλων περιοχών αλλά και χωρίς υποδοχή στην Αττική απορριμμάτων από άλλες περιοχές.
· Χωρίς νέους χώρους ταφής, πέρα από αυτόν που λειτουργεί στη Φυλή και τους άλλους που θα σχεδιαστούν προσεκτικά για την Αν. Αττική.
· Χωρίς προσφυγή στην καύση ή οποιαδήποτε άλλη μορφή θερμικής επεξεργασίας.
· Με τρόπο οικονομικά αποδοτικό για τον πολίτη.
· Με οικολογικά συμβατές μεθόδους.
Θεωρούμε ότι βάσει της εμπειρίας όχι μόνο εκτός αλλά και εντός Ελλάδας έχει φανεί ότι όταν υπάρχει πολιτική βούληση, οι πολίτες αγκαλιάζουν προσπάθειες βιώσιμης διαχείρισης απορριμμάτων.
Έχει ήδη εκδηλωθεί πρωτοβουλία της Δημοτικής μας παράταξης για πιλοτική εφαρμογή νέου τρόπου διαχείρισης απορριμμάτων σταδιακά σε όλες τις περιοχές του Καλλικράτειου Δήμου αρχίζοντας από το Πανόραμα Παλλήνης όπως επίσημα έχει προταθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο από τον εκπρόσωπο μας Γ. Μπουλμπασάκο, και έχει να κάνει με τις εξής παραδοχές.
1) Η κομποστοποίηση με διαλογή των οργανικών στην πηγή είναι μια σύγχρονη, φιλική στο περιβάλλον και οικονομική μέθοδος διαχείρισης των οργανικών απορριμμάτων. Είναι σαφώς οικονομικότερη της αναερόβιας χώνευσης σύμμεικτων και πολύ οικονομικότερη της βιολογικής ξήρανσης, η οποία μοιραία θα συνοδευτεί από καύση του παραγόμενου SRF.
2) Τα οργανικά απορρίμματα (υπολείμματα τροφίμων και κλαδέματα) να συλλέγονται από νοικοκυριά και επαγγελματικούς χώρους χωριστά στην πηγή, σε ξεχωριστό κάδο, και να μετατρέπονται σε βιοαέριο, ή σε καλής ποιότητας κομπόστ (οργανικό λίπασμα) που θα διατίθεται στην Δημοτική επικράτεια και σε όλη την Αττική για αγροτικές χρήσεις, αναδασώσεις, αποκατάσταση περιοχών, σε πάρκα και κήπους, σε δημόσια & ιδιωτικά έργα.
3) Είμαστε πλήρως αντίθετοι με την κατασκευή μονάδων βιοξήρανσης και αναερόβιας χώνευσης σύμικτων απορριμμάτων στην Φυλή ή αλλού.
4) Όλοι οι Δήμοι, αλλά και οι πολίτες και οι παραγωγοί απορριμμάτων, πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Για το λόγο αυτό, για τη διαχείριση των αστικών οργανικών υλικών, πρέπει παράλληλα, να προχωρήσουν:
α) προγράμματα οικιακής κομποστοποίησης, ή μικρές μονάδες παραγωγής αερίου και κομποστοποίησης σε όλους τους δήμους
β ) τοποθέτηση κλαδοτεμαχιστών στα πάρκα ή σ’ επιλεγμένους χώρους και επί τόπου κομποστοποίηση των υλικών σε σωρούς, που θα χρησιμοποιούνται μαζί με τα οργανικά και
γ ) επιτόπια (μηχανική) κομποστοποίηση οργανικών υλικών από σχετικά μεγάλους παραγωγούς, όπως είναι τα νοσοκομεία, τα στρατόπεδα, οι αλυσίδες εστιατορίων και τα ξενοδοχεία.
Σε όλες τις περιπτώσεις τα οργανικά υλικά που θα συλλέγονται για να οδηγηθούν σε μικρότερες ή μεγαλύτερες μονάδες κομποστοποίησης (αν χρειάζεται), θα τοποθετούνται χωριστά σε ειδικό κάδο, ή σε σακούλες, ώστε να παράγεται τελικό προϊόν ποιότητας. Οι μονάδες κομποστοποίησης, για διαχωρισμένα στην πηγή οργανικά είναι εύκολο να λειτουργούν σωστά, χωρίς όχληση, όπως σε πολλές χώρες βρίσκονται μέσα και κοντά σε πόλεις. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί οικονομική τεχνολογία για την μετατροπή οργανικών ρύπων σε βιοαέριο μέσω αναερόβιας επεξεργασίας με μικροοργανισμούς, το οποίο θα δίνει την δυνατότητα της δωρεάν χρήσης από τον στόλο των Δημοτικών αυτοκινήτων και την θέρμανση κτιρίων.
5) Απαιτείται η άμεση προώθηση του θεσμικού πλαισίου για την ανακύκλωση του έντυπου χαρτιού σε ξεχωριστό κάδο με ποσοτικό στόχο για να ανακυκλώνεται τουλάχιστον το 65% του έντυπου χαρτιού.
Εκτιμάται ότι σήμερα στη Φυλή καταλήγουν 430.000 τόνοι έντυπου βιοαποδομήσιμου χαρτιού! Με τιμές 2010, το κόστος που πληρώνουμε για την ταφή του 65% του έντυπου χαρτιού στη Φυλή (280.000 τόνοι), είναι περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ. Αυτά τα χρήματα θα εξοικονομούνταν για τους κατοίκους των Δήμων της Αττικής αν οι τόνοι αυτοί ανακυκλώνονταν. Αντιθέτως, αν οι ίδιοι τόνοι καίγονταν σε εργοστάσιο καύσης για ηλεκτροπαραγωγή, οι Έλληνες πολίτες, όχι μόνο δε θα εξοικονομούσαν τίποτε, αλλά θα πλήρωναν επιπλέον, μέσω τέλους ΑΠΕ με βάση το Ν. 3851/2010, περίπου 26 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον για την παραγόμενη ενέργεια.
Η υποβάθμιση της ανακύκλωσης χαρτιού έχει ζωτική σημασία για τα συμφέροντα της καύσης, καθώς το χαρτί έχει μεγάλη θερμογόνο δύναμη και επειδή είναι βιοαποδομήσιμο, ενώ η ηλεκτρική ενέργεια που προέρχεται από την καύση του επιδοτείται ως ΑΠΕ.
Μια τέτοια πολιτική για την κομποστοποίηση των αστικών οργανικών υλικών, σε συνδυασμό με αύξηση της ανακύκλωσης του έντυπου χαρτιού και των χαρτιών / χαρτονιών συσκευασίας θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της Οδηγίας 1999/31 για μείωση το αργότερο, ως το 2020, των βιοαποδομήσιμων αποβλήτων που οδηγούνταν για ταφή κατά τουλάχιστον 65% σε σχέση με τις ποσότητες αυτών των αποβλήτων το 1995.
6) Για τις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασιών, χρειάζεται να προστεθούν 2 νέα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) στις περιοχές της Βορειοανατολικής και Νοτιοανατολικής Αττικής, ανάλογα με αυτά που λειτουργούν ήδη από χρόνια σε περιοχές όπως το Μαρούσι.
Επίσης, είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν τουλάχιστον 25 Κέντρα Επαναχρησιμοποίησης - Ανακύκλωσης στους δήμους της Αττικής, όπου θα μπορούν να μεταφέρουν μόνοι τους οι πολίτες και οι επιχειρήσεις τα προς ανακύκλωση - εναλλακτική διαχείριση υλικά τους, όπως: συσκευασίες, ΑΗΗΕ (ηλεκτρικές-ηλεκτρονικές συσκευές), ΑΕΚΚ (μπάζα), ρουχισμός - υποδήματα, ελαστικά, επικίνδυνα οικιακά απόβλητα, έπιπλα, ογκώδη κ.α.
Τα 2 νέα ΚΔΑΥ και τα 25 Κέντρα Επαναχρησιμοποίησης - Ανακύκλωσης σε συνδυασμό με την ενημέρωση των πολιτών μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τόσο την αποδοτικότητα της ανακύκλωσης όσο και τις συνολικές ποσότητες που ανακυκλώνονται στην Αττική. Με μεγαλύτερη διαλογή στην πηγή μπορούν να μειωθούν δραστικά και οι ποσότητες υπολειμμάτων που προκύπτουν σήμερα τόσο από την διαλογή του περιεχομένου των«μπλε» κάδων στα ΚΔΑΥ όσο και από την επεξεργασία των σύμμεικτων (δηλαδή ανάμεικτων, χωρίς καμία διαλογή) απορριμμάτων που καταλήγουν στην μονάδα μηχανικής διαλογής (Ε.Μ.Α.Κ) στα Α. Λιόσια.
Σήμερα κατά μέσον όρο στην Ελλάδα με σχετική Διαλογή στην Πηγή ανακυκλώνουμε περίπου 22 κιλά υλικά συσκευασιών ανά κάτοικο ετησίως, ενώ παράγουμε τουλάχιστον 140 κιλά συσκευασιών ανά άτομο ετησίως. Άρα, υπάρχουν τεράστια περιθώρια αύξησης της ανακύκλωσης με συστηματικά προγράμματα ενημέρωσης σε σχολεία, σπίτια κ.α. ώστε να επιτύχουμε τον ποσοτικό στόχο της ανάκτησης - ανακύκλωσης του 60% της Οδηγίας 2004/12/ΕΚ για αξιοποίηση αποβλήτων συσκευασίας (ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο μέσω της ΚΥΑ 9268/469).
7) Εφαρμογή και Συμπλήρωση νομοθεσίας
Προγράμματα εναλλακτικής διαχείρισης για όλες τις κατηγορίες αποβλήτων που προβλέπει ο νόμος 2939/2001 και τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα καθώς και η πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση για τα Απόβλητα Εκσκαφών, Κατεδαφίσεων, Κατασκευών, που χρειάζεται να επεκταθούν παντού και να αυξήσουν την αποτελεσματικότητά τους. Τα κενά στη νομοθεσία πρέπει να καλυφθούν, με Προεδρικά Διατάγματα, σύμφωνα με τα πρότυπα του νόμου 2939/2001, που θα θεσπίζουν κανόνες βιώσιμης διαχείρισης και θα δημιουργούν νέα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης. Εκτός από το έντυπο χαρτί, τέτοια συστήματα απαιτούνται για τα οργανικά υλικά, τα έπιπλα, τα ογκώδη αντικείμενα, τα φάρμακα και τα επικίνδυνα οικιακά απόβλητα (φάρμακα, χημικά οικιακής χρήσης κ.α.)
8) Διαμόρφωση νέου Ενιαίου Εθνικού Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Απορριμμάτων
Οι ΠΕΣΔΑ του 2003 έχει αποδειχθεί ότι είναι ανεπαρκείς, ανεφάρμοστοι και ξεπερασμένοι, γι’ αυτό γίνονται απόπειρες αναθεώρησης, οι οποίες όμως φαίνεται ότι δεν λύνουν τα προβλήματα. Προτείνουμε ΝΕΟ ΕΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ.
Βασική προϋπόθεση είναι ότι οι μελέτες θα γίνονται με διαφάνεια και με συμμετοχή όλης της επιστημονικής κοινότητας, ώστε να σταματήσει το καρκίνωμα των συγκεκριμένων μελετητικών γραφείων που κατά παραγγελία εκπονούν μελέτες και ουσιαστικά μεσολαβούν ανάμεσα στα οικονομικά συμφέροντα και την εκάστοτε πολιτική εξουσία.
Ειδικά για την Αττική, η νέα αυτή στρατηγική πρέπει να αποτυπωθεί σε ένα νέο ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακός Σχεδιασμός για τα Απορρίμματα) υπό την πολιτική ευθύνη της νεοεκλεγμένης ηγεσίας της Περιφέρειας, χωρίς ο νέος σχεδιασμός να φωτογραφίζει συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που είτε προσπαθούν να επιβάλουν χώρους ταφής, είτε με νεώτερες μελέτες προωθούν μονάδες βιολογικής ξήρανσης, και μέσω αυτής την καύση, ενώ ταυτόχρονα απαξιώνουν τη διαλογή στην πηγή και την κομποστοποίηση.
Ο νέος Περιφερειακός Σχεδιασμός θα πρέπει να στηρίζει πολιτικές αποκεντρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, δεσμεύοντας κάθε δήμο σε τοπικούς στόχους για ποσοστά μείωσης, ανάκτησης και ανακύκλωσης, με βάση τα προβλεπόμενα στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
ΔΗΜοτική Οικολογική Συνεργασία
Γραφείο τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου