Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Καταστάσεις... Βαϊμάρης

Η Ελληνική Δημοκρατία αφήνει την κατάσταση να της ξεφεύγει από τα χέρια


Του Γιώργου Σιακαντάρη


Τα επεισόδια της 28ης Οκτωβρίου δεν πρέπει να αιφνιδίασαν κανένα και ας κάνουν πολλοί τον αιφνιδιασμένο. Εδώ και δυο χρόνια ζούμε καταστάσεις Βαϊμάρης. Μια καχεκτική δημοκρατία σε καιρούς κρίσης αξιών και βαθύτατα απελπιστικής οικονομικής κρίσης, ευρισκόμενη σε παντελή αδυναμία να υπερασπιστεί τη νομιμότητα, αφήνει συνεχώς την κατάσταση να της ξεφεύγει από τα χέρια. Την ίδια στιγμή παρατηρείται το φαινόμενο πολιτικές ομάδες τόσο διαφορετικές μεταξύ τους να συγκλίνουν στην αμφισβήτηση του δημοκρατικού πλαισίου επίλυσης των κοινωνικών διαφορών, σύμφωνα με το οποίο δημοκρατία υπάρχει μόνο εκεί όπου για να αλλάξεις μια κυβέρνηση δεν χρειάζεται να αιματοκυλίσεις μια χώρα, δεν χρειάζεται να αποκεφαλίσεις τους προηγούμενους ηγέτες της ούτε καν να τους προπηλακίσεις, αρκεί μόνο την επόμενη φορά να μην τους ψηφίσεις (Καρλ Πόπερ).

Έχουμε αμφισβήτηση όχι της δημοκρατίας όπως υπάρχει και λειτουργεί, όχι εναντίον συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων και πρακτικών, αλλά εναντίον της ίδιας της πολιτικής και της δημοκρατίας ως τρόπου και μέσου για την ομαλή διευθέτηση και επίλυση των κοινωνικών διαφορών. Αυτές οι ομάδες συγκλίνουν σε λογικές απόρριψης της μετριοπάθειας και του ορθού λόγου και στην προώθηση λογικών μίσους και διχασμού. Η πολύπλοκη κοινωνία χωρίζεται στα δύο, στους προδότες και στους πατριώτες ή στους αυτόκλητους προασπιστές των φτωχών και αδυνάμων.


Τι προβλέπει το Σύνταγμα για τα δημοψηφίσματα


Δύο ειδών δημοψηφίσματα προβλέπονται στο Σύνταγμα και στον προσφάτως ψηφισθέντα από τη Βουλή εφαρμοστικό νόμο: το πρώτο είναι για «κρίσιμα εθνικά θέματα» και απαιτεί τη σύμφωνη γνώμη της αυξημένης πλειοψηφίας των 180 βουλευτών και το δεύτερο για ψηφισμένο νομοσχέδιο που προκηρύσσεται με τη σύμφωνη γνώμη 151 βουλευτών.

Ειδικότερα, στο άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπονται τα εξής:

O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του υπουργικού Συμβουλίου.

Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου (σ.σ.: 180 βουλευτές) και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής. Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο.

Σύμφωνα με τον προσφάτως ψηφισθέντα νόμο, το δημοψήφισμα προκηρύσσεται μέσα σε ένα μήνα από τη λήψη της σχετικής απόφασης της Βουλής, ενώ για να θεωρηθεί έγκυρο το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας στον μεν πρώτο είδος δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά θέματα θα πρέπει η συμμετοχή των ψηφοφόρων θα είναι στο 40%, ενώ για το δεύτερο το λεγόμενο «νομοθετική» θα πρέπει στην κάλπη να προσέλθει το 50% του εκλογικού σώματος.

Καραμανλής ή τάνκς; Παπανδρέου ή καταστροφή;


Τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών εδώ και τώρα ζήτησαν όλα τα κόμματα της Αριστεράς, αντιδρώντας στην πολιτική "βόμβα" Παπανδρέου πως θα θέσει σε δημοψήφισμα την επικύρωση ή μη της νέας δανειακής σύμβασης. "Εμείς λέμε κάτω η κυβέρνηση, εκλογές τώρα", επισήμανε στο MEGA ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Μάκης Μαΐλης, ενώ για "παραπλάνηση της κοινής γνώμης" κάνει λόγο και ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας εκλογές τώρα. Το ίδιο ζήτησε και ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, επίσης μιλώντας στο Mega. "Ας εγκαταλειφθούν τα ψευδώνυμα και ας προχωρήσει η χώρα σε πρόωρες εκλογές, είναι η ευθεία, καθαρή και έντιμη πολιτική λύση", είπε ο κ. Κουβέλης.

Εν τω μεταξύ, χαμός γίνεται στο διαδίκτυο μετά τις ανακοινώσεις Παπανδρέου. 

Δημοσιεύουμε μερικά από από τα πρώτα σχόλια χρηστών του Twitter.

Δημοψήφισμα για το «κούρεμα» και ψήφος εμπιστοσύνης

Δημοψήφισμα για τη νέα συμφωνία που επιτεύχθηκε στις 26 Οκτωβρίου στις Βρυξέλλες για το ελληνικό χρέος προανήγγειλε κατά την ομιλία του στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Παράλληλα, ανακοίνωσε πως θα ζητήσει ψήφο εμποστοσύνης από τη Βουλή. Σημειώνεται πως πρόκειται για το δεύτερο δημοψήφισμα που πραγματοποιείται από τη Μεταπολίτευση. Το πρώτο αφορούσε τη βασιλευομένη ή αβασίλευτη δημοκρατία και πραγματοποιήθηκε το 1974. Με την κίνησή του αυτή, όπως διαρρέουν πηγές του Μαξίμου, ο πρωθυπουργός ικανοποίησε το αίτημα των βουλευτών του για ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών, θέτοντας παράλληλα το σύνολο της αντιπολίτευσης – και ειδικότερα τη ΝΔ - προ των ευθυνών της.



Αχ, πατρίδα μου, καημένη

του Σταύρου Θεοδωράκη


Οι μισοί θλίβονται και οι άλλοι μισοί χαίρονται. Και εγώ για άλλη μια φορά δεν μπορώ να είμαι ούτε με τους μεν ούτε με τους δε. Θα αρχίσω με τα εύκολα. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία αγανακτεί γιατί αμαυρώθηκε ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου. Γελάω για να μην πω κάτι βαρύτερο. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία έχουν πολιτικούς που βαρύνονται με σωρεία σκανδάλων. Βίλες στην Ακρόπολη, βίλες στα βόρεια προάστια, προνομιούχα ρετιρέ στο Κολωνάκι, κοσμοπολίτικα εξοχικά, σκάφη πολυτελείας που δεν δικαιολογεί ούτε το δικό τους πόθεν έσχες, εμβάσματα σε νυν και πρώην συζύγους, καταθέσεις στο εξωτερικό και βέβαια πλούσιους συγγενείς. Είναι το κλασικό κόλπο των απανταχού «λαδωμένων». Επειδή τα λεφτά είναι τόσα πολλά που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν, «εφευρίσκονται» πλούσιοι θείοι, πλούσιες πεθερές, πλούσιοι κουνιάδοι, καμιά φορά και «πλούσια παιδιά». «Παιδιά θαύματα» δηλαδή που μετά από επαγγελματικές δραστηριότητες εξπρές, δύο ή τριών ετών, βρίσκονται με αμύθητες περιουσίες. Ίσως βέβαια να είναι ο ιονισμένος αέρας από τις λιμουζίνες των πατεράδων τους που τους κάνει Αϊνστάιν της επιχειρηματικότητας… ποιος ξέρει;



Διχάζει η μούτζα του Λαρισαίου μαθητή

Ένας μαθητής εσπερινού λυκείου της Λάρισας παρελαύνει μουτζώνοντας τους επισήμους οι οποίοι παρακολουθούν την εκδήλωση της εθνικής επετείου του ΟΧΙ από την εξέδρα. Κάποιοι δυσανασχετούν και αποδοκιμάζουν. Άλλοι ικανοποιούνται και επικροτούν. Το γεγονός δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορη την εκπαιδευτική κοινότητα, δηλώνει στο tvxs.gr η περιφερειακή διευθύντρια εκπαίδευσης Θεσσαλίας Κωνσταντίνα Πράντζου, ενδεχομένως ανοίγοντας με αυτόν τον τρόπο το δρόμο για την τιμωρία του μαθητή. Στο μεταξύ, σάλο έχει προκαλέσει η περιβόητη μούτζα σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook και το twitter.



Ανέκδοτο

Η δασκάλα ζητά από τα παιδιά να πουν τι δουλειά κάνουν οι πατεράδες τους:

- Πες μας Γιαννάκη!
- Ο μπαμπάς μου είναι πυροσβέστης. Σβήνει τις φωτιές και σώζει τους ανθρώπους που παγιδεύτηκαν.

- Πολύ ωραία, η σειρά σου Κωστάκη.
- Ο δικός μου ο πατέρας είναι γιατρός. Εξετάζει τους ανθρώπους και τους δίνει φάρμακα όταν είναι άρρωστοι.

... - Θαυμάσια! Εσένα Δημητράκη τι δουλειά κάνει ο πατέρας σου;
- Εμένα ο μπαμπάς μου -λέει χαμηλόφωνα- πηγαίνει τη μαμά μου, που είναι χορεύτρια σε ένα club κάθε βράδυ στη δουλειά. Την αφήνει έξω από το club και την περιμένει στο αυτοκίνητο.
Εκείνη χορεύει στην μπάρα, οι πελάτες βάζουν χρήματα στα εσώρουχα της , και αν έχουν να πληρώσουν καλά η μαμά πάει μαζί τους στο απέναντι ξενοδοχείο.
Μετά μπαίνει και εκείνη στο αυτοκίνητο, αυτός την χτυπάει και της παίρνει τα λεφτά και γυρίζουν και οι δύο σπίτι ξημερώματα.

Στα πρόθυρα εγκεφαλικού η δασκάλα στέλνει τους μαθητές στο προαύλιο του σχολείου κρατώντας μόνο το μικρό Δημητράκη.
- Δεν ήξερα ότι ο πατέρας σου κάνει αυτή την δουλειά, παιδί μου...
- Με συγχωρείτε κυρία, λέει με δάκρυα ο Δημητράκης. Σας είπα ψέματα, ο πατέρας μου είναι οικονομικός σύμβουλος της Κυβέρνησης αλλά ντρεπόμουν να το πω...

Αίτημα πενίας για το χαράτσι στα ακίνητα


Στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών κατατέθηκε η πρώτη αίτηση κατά λογαριασμού της ΔΕΗ στον οποίο περιλαμβάνεται το έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών, ενώ στο Συμβούλιο της Επικρατείας συνεχίζεται η κατάθεση προσφυγών κατά της απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών με την οποία καθορίζεται ο τρόπος και η διαδικασία είσπραξης του νέου τέλους-φόρου (Ν. 4021/2011). 


Μάλιστα στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο κατέθεσε αίτημα πενίας (φτώχιας) ιδιοκτήτης γκαρσονιέρας που αδυνατεί να καταβάλει το νέο φόρο, αλλά δεν έχει και την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει δικηγόρο.



Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Πρωτοφανές "κούρεμα" δημοσίων υπαλλήλων το 2012

Ένα "τσουνάμι" απολύσεων αναμένει τους δημοσίους υπαλλήλους το 2012 με ανυπολόγιστες κοινωνικές συνέπειες. Ουσιαστικά το ελληνικό Δημόσιο θα προχωρήσει σε άνευ προηγουμένου «κούρεμα» δημοσίων υπαλλήλων, σε φορείς, οργανισμούς, υπουργεία και ανεξάρτητες αρχές, ενώ το χτύπημα της εργασιακής εφεδρείας θα συμπαρασύρει το 50% των υπαλλήλων των υπουργείων.


Από τους 300.000 εργαζομένους στον στενό δημόσιο τομέα, σε χαμηλόβαθμες διοικητικές θέσεις, εκπαιδευτικής βαθμίδας δευτεροβάθμιας (ΔΕ), που βρίσκονται κοντά στην 3η ηλικία, σύμφωνα με δημοσίευμα του "Έθνους", θα αναζητηθούν εκείνοι που πρέπει να απολυθούν κατά προτεραιότητα.


"Κάδος σκουπιδιών" τα λατομεία Μαρκόπουλου


Τέσσερις οδηγούς φορτηγών που μετέφεραν σκουπίδια παράνομα, με σκοπό να τα αποθέσουν στα λατομεία "Μαρκόπουλο ΑΒΕΕ", συνέλαβαν άνδρες του αστυνομικού τμήματος Μαρκόπουλου. Σύμφωνα με τις καταθέσεις των συλληφθέντων, τα σκουπίδια προέρχονταν από το δήμο Ασπροπύργου.

Ο δήμαρχος Μαρκόπουλου Σωτήρης Μεθενίτης κατηγορεί ευθέως τη διοίκηση των λατομείων για σύναψη συμφωνιών, προκειμένου να δέχονται παράνομα αστικά απορρίμματα. Οι οδηγοί παραπέμφθηκαν με τη διαδικασία του αυτόφωρου.

Η ενδημική βία

Του Πολυμέρη Βόγλη, 
Αυγή, Ενθέματα, 29.10.11


Όπως το φαινόμενο των «αγανακτισμένων» και οι «πλατείες» τον Μάιο-Ιούνιο με τις ιδέες της άμεσης δημοκρατίας και της ειρηνικής διαμαρτυρίας, έτσι και οι πρόσφατες πρωτοφανείς σε όγκο και παλμό απεργιακές κινητοποιήσεις του Οκτωβρίου δείχνουν μια κοινωνία η οποία αναζητά διέξοδο στη συλλογική δράση, επιδιώκει να ανακαλύψει ξανά το νόημα της πολιτικής και να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις. Η βία των μεμονωμένων ομάδων με το όργιο της αστυνομικής καταστολής που συνήθως τη συνοδεύει, υπονομεύουν, όπως και τον Ιούνιο, για άλλη μια φορά, τη δυναμική κινητοποίησης της κοινωνίας. Χρειάζεται να καλλιεργηθεί μια νέα πολιτική κουλτούρα, στην οποία η μη βία να γίνει θεμελιώδης αρχή. Τότε μπορεί και να πάψουμε στο μέλλον να θεωρούμε τα επεισόδια κάτι το φυσιολογικό και αυτονόητο… 



Αμάρτια Σεν: Ο δρόμος προς τη δίκαιη κοινωνία


Επιμέλεια: Θανάσης Γιαλκέτσης, Ελευθεροτυπία, 29.10.11

ΟΙ ΘΕΩΡΙΕΣ της δικαιοσύνης που επεξεργάστηκαν ο Χομπς, ο Λοκ, ο Ρουσό, ο Καντ ή, στους σύγχρονους καιρούς, ο Τζον Ρολς, δεν ανέλυαν επαρκώς τον πραγματικό κόσμο, την καθημερινή ζωή και τη συμπεριφορά των ανθρώπων. Ο στόχος τους ήταν να επινοήσουν και να σχεδιάσουν τέλειους θεσμούς, υποθέτοντας ότι η ύπαρξη αυτών των θεσμών θα διασφάλιζε την προσχώρηση όλων των πολιτών στο δίκαιο «κοινωνικό συμβόλαιο». Στο βιβλίο του «The Idea of Justice» (Harvard University Press, 2009), ο ινδός νομπελίστας οικονομολόγος Αμάρτια Σεν υιοθετεί μια διαφορετική προσέγγιση. Αντί να αναζητάει τους τέλειους θεσμούς της δίκαιης κοινωνίας προτιμά να θέτει το ερώτημα: πώς μπορούμε να εξαλείψουμε ή έστω να περιορίσουμε τις υπαρκτές αδικίες και ανισότητες; Ο Αμάρτια Σεν μίλησε για τις ιδέες που αναπτύσσει στο βιβλίο του σε μια συνέντευξη που έδωσε στο ιταλικό περιοδικό «L' Espresso». Από τη συνέντευξη αυτή παρουσιάζουμε στη συνέχεια ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

The war in Athens, Greece

Ε, όχι και μονόδρομος

Της Πόπης Διαμαντάκου


Έχει γίνει καραμέλα των κάθε μορφής τηλεοπτικών συζητήσεων και κυρίως των κάθε μορφής περισπούδαστων παρεμβάσεων στα ενημερωτικά πάνελ ο τρόμος της βίας

Τελευταία η τηλεοπτική φαντασμαγορία βρίσκει φωτογενές υλικό στον εύκολο λόγο περί επικείμενου ξεσπάσματος βίας, διαφόρων «σοφών», οι οποίοι στη μακρόχρονη πορεία τους στον δημόσιο βίο, με εξαίρεση την αδιαμφισβήτητης αξίας καλλιτεχνική προσφορά τους, υπηρέτησαν οικειοθελώς κυβερνήσεις που φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάντια του τόπου!

Αντί του προβληματισμού και της ψύχραιμης προσφοράς μια σκέψης που αναζητεί διεξόδους και προτάσεις, υποβάλλεται αυτές τις ημέρες διά των τηλεοπτικών πάνελ, υπογείως πλην συστηματικώς, σαν εφιαλτικό αλλά αναπόφευκτο σενάριο, σαν μονόδρομος: το ξέσπασμα της βίας. Αποψη που ενισχύεται έχοντας την οπτική επιβεβαίωση των άγριων επεισοδίων που ξέσπασαν τις προάλλες στο κέντρο της Αθήνας.


Γερμανική ελίτ



Δεν έχουμε πια Δημοκρατία, αλλά Τραπεζοκρατία και Τεχνοκρατία σημειώνει η Γερμανίδα ιστορικός της Επιστήμης και συγγραφέας Ελεονόρα Ζέελινγκ σ' ένα δοκίμιό της με τίτλο «Μια πεντάρα για να σωθεί η Ελλάδα» (εκδόσεις Αλφα Εκδοτική).


Και στη συνέχεια: «Μπορούμε να καταργήσουμε εντελώς τις εκλογές, γιατί δεν εξυπηρετούν κανέναν πια, μπορούμε όμως ταυτόχρονα να αρνηθούμε και την πληρωμή φόρων -εξυπηρετούν μόνο τους τεχνοκράτες και τραπεζοκράτες για να μας εξαπατούν. Να τους δίνουμε τα λεφτά μας για να μας κοροϊδεύουν; Ε, όχι, δεν το θέλουμε άλλο. Φτάνει».


Απτόητη η κυρία Ζέελινγκ ξεκαθαρίζει: «Ας μην ωραιοποιούμε πια την κατάσταση. Στη Γερμανία επικρατεί διαφθορά όπως ακριβώς και στην Ελλάδα, με τη διαφορά ότι σ' εμάς (σ.σ. τους Γερμανούς) ασκείται από την υψηλή κοινωνία, από ανώτερους κύκλους ενώ, αντίθετα, στην Ελλάδα, πιο ανοιχτά και από χαμηλότερα στρώματα, όντως δημοκρατικότερα!».



Αν ήμουν Ελληνας


Του Gabor Steingart*


Όταν σ’ έχουν προσκαλέσει στον τόπο τους οι φίλοι σου, θα ήθελες φεύγοντας να μπορέσεις να πεις ότι «ήταν πολύ όμορφα» και πως εντυπωσιάστηκες απ’ όσα είδες. Δυστυχώς, για τα είκοσι μέλη της ερευνητικής ομάδας της Handlesblatt που επισκέφτηκαν την Ελλάδα προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες γύρω από το επίκεντρο της κρίσης, στάθηκε αδύνατο να κοιτάξουν πίσω κατά τρόπο ευχάριστο. 


Αναμφίβολα, τις τελευταίες μέρες συναντήσαμε γενναίους Ελληνες, που αντιμάχονται την κρίση - μια κρίση που είναι πιο δυνατή απ’ αυτούς. Παρά ταύτα, η κυρίαρχη αίσθηση ήταν διαφορετική: Είχαμε έρθει σε μια εξουθενωμένη χώρα, μια χώρα που κουβαλάει στις πλάτες ένα διπλό βάρος - εκείνο του τεράστιου χρέους για το οποίο ευθύνεται η ίδια και εκείνο μιας πολιτικής διάσωσης από πλευράς της Ευρώπης, που κάνει τα πράγματα χειρότερα. Τα αποτελέσματα που έχουν πετύχει οι «σωτήρες» της Ελλάδας είναι αποκαρδιωτικά: 


Η παραγωγή μειώνεται, η ανεργία διογκώνεται και οι νέοι ονειρεύονται μια ζωή στο εξωτερικό. Ενα τέτοιο βουνό χρέους δεν μπορεί να πέσει όταν η οικονομική ισχύς συρρικνώνεται. Εν ολίγοις, κανείς δεν κάνει μυς όταν πεθαίνει της πείνας. 



Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Στάση πληρωμών κήρυξε το ΠΑΣΟΚ!

Λόγω καθυστέρησης εκταμίευσης της 6ης δόσης...


Την κατανόηση των υπαλλήλων του ΠΑΣΟΚ ζητά ο γενικός γραμματέας του κόμματος κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος για το γεγονός ότι η μισθοδοσία του μηνός Οκτωβρίου θα καθυστερήσει τουλάχιστον 15 μέρες. Αιτία η καθυστέρηση στην εκταμίευση της 6ης δόσης του δανείου από την τρόικα!

Οπως αποκαλύπτει το protothema.gr, με sms που εστάλη το μεσημέρι της Τετάρτης ώρα στα κινητά τους, οι υπάλληλοι του ΠΑΣΟΚ (όσοι δηλαδή εργάζονται στις διοικητικές υπηρεσίες του κόμματος και στα κεντρικά γραφεία της οδού Ιπποκράτους) ενημερώθηκαν ότι η πληρωμή τους για τον Οκτώβριο μπορεί να καθυστερήσει μέχρι και 15 μέρες.

Μία μετοχή Εθνικής ή ένα… σουβλάκι;


Θέλετε να φάτε ένα σουβλάκι καλαμάκι ή μήπως με τα ίδια λεφτά προτιμάτε να αγοράσετε μία… μετοχή της Εθνικής Τράπεζας; Οχι, δεν σας κοροϊδεύουμε, όντως 1,60 ευρώ κόστιζε προχθές η μετοχή της Εθνικής! Αν μάλιστα προτίθεστε να φάτε γύρο με πίτα, με τα 2 ευρώ μπορείτε να αγοράσετε πάνω από… 8 (!) μετοχές της Αγροτικής Τράπεζας ή 6 μετοχές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δεν κάνουμε πλάκα.


Τα εκατομμύρια των Ελλήνων, που καλά κάνουν και δεν ασχολούνται καθόλου με το χρηματιστήριο, δεν διανοούνται καν σε τι εξευτελιστικά χαμηλό επίπεδο έχουν πέσει οι μετοχές των τραπεζών. Η Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ), που έχει ουσιαστικά στην κατοχή της αν θέλει τα μισά χωράφια της Ελλάδας ως υποθήκες μη εξυπηρετούμενων δανείων, άξιζε προχθές στο χρηματιστήριο ολόκληρη μόνο… 302 εκατομμύρια!!! Με 152 εκατομμύρια, δηλαδή, μπορούσε κανείς να αποκτήσει άνω του 50% των μετοχών της! Είναι απίστευτο.



Σφαγή στον Πήγασο

γράφει ο Τυπικός


Χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και χωρίς, ουσιαστικά, να ανοίγει ρουθούνι ο Φώτης Μπόμπολας απέλυσε μέσα σε ένα απόγευμα περισσότερους από 20 εργαζομένους επιβάλλοντας παράλληλα μείωση μισθών κατά 20%. Και όλα αυτά γιατί το... «μαγαζί» αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα...!



Οι ιππότες της στρογγυλής Τραπέζης


Ένας 24χρονος κλέφτης οδηγήθηκε αυτές τις μέρες στο αυτόφωρο Ηρακλείου και μετά από μια συνοπτική δίκη αθωώθηκε παμψηφεί. Το θύμα του μάλιστα, κατέθεσε σχεδόν ως μάρτυρας υπεράσπισής του. Ο λόγος της αθώωσης του, είναι αυτό που λέμε όχι και τόσο νομικά «απαλλαγή λόγω βλακείας». Ο νεαρός είχε μπει σε ένα σπίτι, γέμισε μια κούτα με ψιλοπράγματα-ούτε καν χρυσαφικά και τέτοια-και πριν αποχωρήσει έριξε έναν υπνάκο στον καναπέ. Η ιδιοκτήτρια τον βρήκε να κοιμάται και έβαλε της φωνές, λέγοντας πως θα φωνάξει την αστυνομία. Ο νεαρός δεν αντέδρασε. Ζήτησε απλώς να του κάνει έναν φραπέ μέχρι να φτάσει η αστυνομία. Στο δικαστήριο όπου γέλασαν οι πάντες, η κυρία υποστήριξε πως τα κλοπιμαία αξίζουν γύρω στα 10 ευρώ και ο κλέφτης απαλλάχτηκε


Λόγω βλακείας λοιπόν. Ο νόμος προβλέπει πως υπάρχουν περιπτώσεις, στις οποίες ο δράστης έχει το ακαταλόγιστο. Έτσι αποδίδεται δικαιοσύνη, παραβλέποντας την πράξη και βλέποντας το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο υπήρξαν κάποια πράγματα.


Ο νεαρός κλέφτης, ουδεμία σχέση έχει με τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Ούτε οι δραστηριότητές τους, ούτε οι ανάγκες τους έχουν καμιά σχέση. Ο κλεφτράκος με το μυαλό που είχε, μπήκε σε ένα σπίτι και πήρε πράγματα αξίας 10 ευρώ. Και ο κύριος Λαυρεντιάδης, με το μυαλό που είχε το επιτελείο του, απέσπασε από την Τράπεζα ιδιοκτησίας του, 51 εκατομμύρια. Μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, το ελληνικό κράτος ζήτησε από τον κύριο Λαυρεντιάδη να επιστρέψει το ποσό,και η υπόθεση έκλεισε. Λόγω βλακείας. Όλων ημών των «αγανακτισμένων», κατά τα άλλα. Για να «αθωωθεί» ο Λαυρεντιάδης, το ελληνικό κράτος έφτιαξε νόμο, στον οποίο προβλέπεται πως αν κάποιος επιστρέψει πριν διωχθεί όσα καταχράστηκε, τότε έχει το ακαταδίωκτο.



Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Ανεκδοτο

Ο υπουργός του κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία.

Επισκέπτεται ένα σχολικό συγκρότημα και ακούει τα παράπονα των δασκάλων και των μαθητών:
- Κύριε υπουργέ, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση και έρχεται βαρύς χειμώνας...
- Κύριε υπουργέ, δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμέα...
Αφού ακούει διάφορα τέτοια ...  τους λέει:
- Μήν ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.


Στο ΣτΕ η πρώτη προσφυγή για το έκτακτο ειδικό τέλος

Κατατέθηκε στο ΣτΕ η πρώτη προσφυγή κατά του έκτακτου ειδικού τέλους που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.



Από το σωματείο "Έλληνες Φορολογούμενοι" και την Ανώνυμη Εταιρεία "Eurocapital" κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας η πρώτη προσφυγή κατά του έκτακτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.


Όπως υποστηρίζουν στην προσφυγή τους η επιβολή του νέου τέλους -ουσιαστικά ένας νέος φόρος- αντίκειται σε μία πλειάδα διατάξεων του Συντάγματος, αλλά και σε διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ). Η επιβολή του νέου φόρου είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στα άρθρα 1 και 26 του Συντάγματος), αλλά και αντίθετη στη νομολογία (παλαιότερες αποφάσεις) του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, υποστηρίζουν.



Νέα σχέδια για τα... σκουπίδια



Ανικανότητα, Αφέλεια, Ιδιοτέλεια, Καιροσκοπισμός, Υστεροβουλία. Οι κάτοικοι της Σκουπιδοχώρας (garbageland αγγλιστί) βαφτίζουν τις υψηλότερες σκουπιδοκορφές της γειτονιάς τους και ετοιμάζουν εράνους για να βρουν τα 5,5 δισ. ευρώ που πρόκειται να κοστίζει η διαχείριση των απορριμμάτων τους τα επόμενα 25 χρόνια. 

Εχουν αντιληφθεί ότι θα συνεχίσουν να τα πετάνε όλα μαζί (όπως θέλει η πολιτεία και βολεύει τους εργολάβους). Πλέον δεν τους ενδιαφέρει πού θα πάνε. Εχουν κουραστεί να βλέπουν κυβερνητικούς, σαν τον υφυπουργό Εσωτερικών Π. Κουκουλόπουλο, να τους κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια τους λέγοντας ότι τα σκουπίδια θα έχουν μαζευτεί από την... προηγούμενη Δευτέρα.



Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

2η Συνάντηση στο Νεκροταφείο Παλλήνης γεμάτη αλληλεγγύη

Πιστοί στο ραντεβού τους, οι Πολίτες του Νέου Δήμου Παλλήνης καλούν τους συμπολίτες τους στη 2η συνάντηση τους το Σάββατο 22/10/11 στις 19:00 μπροστά από το Νεκροταφείο της Παλλήνης ...

Αυτή τη φορά προσδοκούν η συνάντηση τους να αναδείξει ένα μεγάλο και δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης από εθελοντές με στόχο την καθημερινή συνδρομή σε αυτούς που χρειάζονται βοήθεια .

Διαβάστε όλη την πρόσκληση...  





Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Πέρασε επί της αρχής με 154 «ναι» το πολυνομοσχέδιο

Ψηφίστηκε επί της αρχής το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, για το νέο μισθολόγιο, την εργασιακή εφεδρεία και το αφορολόγητο των 5.000 ευρώ.



Στην ονομαστική ψηφοφορία που διεξήχθη, πήραν μέρος 295 βουλευτές, με 154 να ψηφίζουν "ναι" και 141 "όχι".


Ναι ψήφισε τελικά η Λούκα Κατσέλη, επί του συνόλου των άρθρων, ενώ υπενθυμίζεται πως για το άρθρο 37 έχει τονίσει πολλές φορές ότι θα το καταψηφίσει.


Να κάνει δήλωση ζήτησε ο Μίμης Ανδρουλάκης πριν ψηφίσει –αίτημα που δεν έγινε τελικώς αποδεκτό- για να πει στη συνέχεια με τη σειρά του και αυτός «Ναι»


Πηγή

Ο όγκος της συγκέντρωσης της 19 Οκτωβρίου 2011

Κόντρα Βαξεβάνη – Βενιζέλου: Part II

Στη σημερινή επιστολή, με την οποία ο κ. Βαξεβάνης απαντά στον κ. Βενιζέλο, αναφέρεται αναλυτικά:

Κύριε Βενιζέλο,
Αυτά που σας γράφω τα ξέρετε και εσείς και εγώ. Τα υποψιάζεται, φαντάζομαι, πλέον και ο κόσμος. Θα περιοριζόμουν στην “αντιπαράθεσή” μας στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου, αν δεν μου πατούσατε τον “κάλο” με αυτό το “είσαι δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης και πληρώνεσαι από τον ελληνικό λαό”. 


Εύχομαι να μην εννοείτε αυτό που όλοι κατάλαβαν.


Είμαι λοιπόν δημοσιογράφος και αυτή την εποχή τυγχάνει να εργάζομαι στη Δημόσια Tηλεόραση και όχι Κρατική, όπως την αποκαλείτε εσείς. Έχει ιδιαίτερη σημασία αυτό, γιατί αντικατοπτρίζει την αντίληψη που έχει ο καθένας για την ΕΡΤ. 



Κόντρα Βαξεβάνη – Βενιζέλου: Part I

Την περασμένη Δευτέρα, σε εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου στο Alter, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών επενέβη τηλεφωνικά και σε πολύ αυστηρό ύφος επέπληξε τον δημοσιογράφο της ΝΕΤ, Κώστα Βαξεβάνη. Νωρίτερα, ο δημοσιογράφος είχε κάνει λόγο για καταθέσειες τριών εκατομμυρίων ευρώ του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου.


Ο κ. Βενιζέλος κατηγόρησε ευθέως τον κ. Βαξεβάνη για μεροληπτική στάση απέναντι του, επιπλήττοντας τον μάλιστα και για το λόγο ότι πρόκειται για δημοσιογράφο, που εργάζεται σε κρατικό μέσο. Φανερά εκνευρισμένος, υποστήριξε ότι είναι συνδικαιούχος σε τραπεζικούς λογαριασμούς συγγενικών του προσώπων και ότι τα χρήματα αυτά είναι προϊόν επιχειρηματικής δραστηριότητας πολλών δεκαετιών. «Δεν μπήκα στην πολιτική ανεπάγγελτος», τόνισε.

Έντονη αντιπαράθεση μεταξύ του κ. Βενιζέλου με τον κ. Βαξεβάνη σημειώθηκε για την κρατικοποίηση της Proton bank και τα ποσά που διατέθηκαν.





Πηγή

Θαλάσσια «Μπανανία» το Αιγαίο με «δωράκι» στους επενδυτές

Της Βάλιας Μπαζού




Φανταστείτε ότι ένας κατασκευαστής δηµοσίων έργων ξυπνάει ένα ωραίο πρωί µε έµπνευση έχοντας «δει» στον ύπνο του έναν νέο αυτοκινητόδροµο. Πίνοντας τον καφέ του σχεδιάζει την έµπνευσή του σε µια χαρτοπετσέτα. Πλένεται, ντύνεται, στολίζεται, πηγαίνει στο γραφείο του, παραδίδει τη χαρτοπετσέτα στους µηχανικούς του και εκείνοι κάνουν το σχέδιο. Στη συνέχεια πηγαίνει στο υπουργείο Υποδοµών, καταθέτει την πρόταση -έµπνευσή του και το έργο εγκρίνεται άµεσα, µαζί βεβαίως µε το υψηλότατο αντίτιµο των διοδίων.


Μα, αυτά δεν γίνονται, θα πείτε και σωστά. Γιατί ακόµα τις υποδοµές της χώρας τις αποφασίζει και τις σχεδιάζει η εκάστοτε κυβέρνηση και το εκάστοτε αρµόδιο υπουργείο ανάλογα µε τις ανάγκες της χώρας.



Η άλωση της Γυάρου


Το είδαμε κι αυτό... Ένας ιστορικός τόπος να αποχαρακτηρίζεται για να ικανοποιη­θούν επιχειρηματικά συμφέροντα!


Ο λόγος, για το μαρτυρικό νησί της Γυάρου, που αποχαρακτηρίστηκε κατά το ήμισυ, αφού κάποιοι επιχειρηματίες επέλεξαν εδώ και χρό­νια να καταθέσουν προτάσεις για την ανάπτυξη αιολικών πάρκων, παρόλο που γνώριζαν από το 2001 ότι το ιστορικό νησί διέπεται από ειδικούς όρους προστασίας.



Το δικαίωμα να είσαι σκουπιδιάρης…


του Αντώνη Δελλατόλα


Θα έχετε ακούσει πολιτικούς, δημάρχους, δημοσιογράφους να αναφέρονται στους «εργάτες καθαριότητας», τους «συνδικαλιστές ΠΟΕ ΟΤΑ», τους «υπαλλήλους στην αποκομιδή σκουπιδιών». Να μην ξεχνάμε όμως ότι όλοι εσείς, όλοι αυτοί, όλοι εμείς, όταν δεν είμαστε στον «αέρα», τους αποκαλούμε με το πραγματικό τους όνομα: Σ κ ο υ π ι δ ι ά ρ η δ ε ς.


Έτσι τους λέμε. Όχι ντε και καλά υποτιμητικά (είναι πολλοί βέβαια που το κάνουν), αλλά γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Δουλειά δύσκολη, ανθυγιεινή, επικίνδυνη. Μαζεύουν τα σκουπίδια μας, τα σκουπίδια που δημιουργούμε αλόγιστα, χωρίς οικολογική συνείδηση, τα σκουπίδια που πετάμε παντού, αγνοώντας εκκλήσεις για καλύτερη περιβαλλοντική συμπεριφορά.


Έτυχε να έχουν επιλεγεί – προφανώς από ανάγκη να βγάλουν το ψωμί τους – να καθαρίζουν τις πόλεις από τα δικά μας σκουπίδια και για τον λόγο αυτόν εμείς είμαστε οι πραγματικοί σκουπιδιαραίοι!!!



Ο Ανδρέας, ο Γιάννης και η Άννα… μια ιστορία για «καλά» λυκάκια


Την Κυριακή το πρωί κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα στην δημοσιότητα ένα κείμενο, το οποίο και συνυπογράφουν, τρία κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης. Η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Γιάννης Ραγκούσης.

Γνωστό αλλά δεν αντέχω να μην το σχολιάσω…

Το κείμενο είναι πολιτικά στέρεο και ο στόχος του απόλυτα ξεκάθαρος, όμως…

Έχω την αίσθηση ότι ακόμη και αν τους αποδώσω την υψηλότερη ειλικρίνεια, ακόμη και αν πιστεύω ότι «ή θα βουλιάξουμε όλοι μαζί ή θα σωθούμε όλοι μαζί» το κείμενο δεν θα περάσει στην συνείδηση μιας κοινωνίας που θέλει απαραίτητα να δει τον πολιτικό της κόσμο να λέει επιτέλους την αλήθεια.

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Ανανέωση της Πολιτικής με υλικά κατεδαφίσεων (κοινώς μπάζα) γίνεται;

Θέμης Δημητρακόπουλος



Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι παρεμβάσεις, εκκλήσεις, νουθεσίες, υποδείξεις, δριμύτατες κριτικές (αλλά σπάνια αυτοκριτικές) από πρωταγωνιστές του πολιτικού γίγνεσθαι της χώρας, ανθρώπους που έχουν διαδραματίσει καίριο ρόλο στην πορεία των πολιτικών πραγμάτων και φέρουν συλλογικές όσο και προσωπικές ευθύνες για τον ολοκληρωτικό εκτροχιασμό του τόπου και τον οικονομικό, κοινωνικό, οικολογικό και, φυσικά, πολιτικό ζόφο που βιώνουμε σήμερα (και θα βιώνουμε για πολλά χρόνια ακόμη…).

Μια στιγμή… Πού ήταν όλοι αυτοί, τόσα χρόνια; Τι δουλειά κάνανε; Σε ποιες κυβερνήσεις, και σε ποια αντιπολίτευση, συμμετείχαν; Σε ποια κόμματα παίζανε πρώτο βιολί; Με ποιους συντρώγανε, σύντροφε Πάγκαλε, με ποιους μεγαλόσχημους ήταν εργολαβικά παρακοιμώμενοι; Με ποια κομματικά/κρατικά φέουδα συναγελάζονταν, με ποιους συνδικαλιστές τους οποίους σήμερα καθυβρίζουν και δαιμονοποιούν, βγάζανε αναμνηστικές φωτογραφίες προς εκλογική και άλλη χρήση, πολλές φορές πάνω στα κάγκελα της «εξέγερσης» (ενάντια πάντα στο αντίπαλο κυβερνών κόμμα, μην παρεξηγηθούμε κιόλας…); Για το πάρτι των ατελείωτων ημιεπίσημων προμηθειών (λέγε-με-μίζα) με τα λεφτά των φορολογουμένων (όσων πλήρωναν και πληρώνουν, γιατί τους άλλους δεν τους ακούμπησαν ποτέ…) –και με τα δανεικά, βεβαίως– δεν έχουν ακούσει τίποτα; Ή μήπως είναι απ’ αυτά τα πάρτι που κάποια στιγμή, μπουχτισμένος, λες (εσύ, ο σοβαρός, ο έντιμος πολιτικός!): «το πάρτι σας είναι αισχρό, παίρνω την κιλότα μου και φεύγω!»…



Όταν όλοι απορούσαμε

Του Γιάννη Κοσμίδη



Όταν όλοι απορούσαμε:

-Πως κάτι τύποι που δεν ήξεραν να δένουν τα κορδόνια τους, διοριζόταν στο δημόσιο.

-Πως εκλέγεται ο τάδε ή ο δείνα αιρετός ενώ από ουσιαστική προσφορά ήταν ανύπαρκτος.

-Πως γίνεται και η Ελλάδα περνάει δίπλα από όλες τις κρίσεις(π.χ. Γρίπη των χοίρων)και δεν ακουμπά.

-Πως γίνεται ο Καποιόπουλος να έχει ξάφνου τόσα λεφτά που να τα σκορπάει ασύστολα και ξεδιάντροπα.


Το αίσθημα βαθιάς αδικίας

Πώς άρχισε να κυριαρχεί στην Ελλάδα η κοινωνία των δύο τρίτων


Του Π.Κ. Ιωακειμίδη



Σύμφωνα με επίσημη τοποθέτηση, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα επιστρέψει, ως αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας, στο επίπεδο του 2004. Η διατύπωση μπορεί να είναι ορθή, αλλά μόνο σε ό,τι αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα. Γιατί από κάθε άλλη άποψη θα ήταν ευχής έργον εάν η Ελλάδα θα μπορούσε να γυρίσει στο 2004. Ο χρόνος αυτός ήταν ίσως ένας από τους καλύτερους της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας, αν όχι ο καλύτερος, και όχι μόνο για την πετυχημένη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Ηταν ο καλύτερος γιατί τότε, το 2004, η Ελλάδα είχε προοπτική, εμφανιζόταν στην Ευρώπη και διεθνώς ως μια πετυχημένη χώρα, «παράδειγμα προς μίμηση», στο ευρωπαϊκό κέντρο λήψης αποφάσεων, μια χώρα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης - υψηλότερους από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) - , με την ανεργία σε συγκριτικώς ελεγχόμενα επίπεδα, με πληθωρισμό επίσης σε χαμηλά επίπεδα και σ' ένα «καταναλωτικό μπουμ» (υπερβολικό ή και χυδαίο οπωσδήποτε), με το χρέος και το έλλειμμα να ακολουθούν πτωτικές τάσεις, αλλά βεβαίως και με όλες τις προκλητικές εκκεντρικότητες της «life style κοινωνίας» που εν πολλοίς είχαν κυρίως δημιουργήσει (ορισμένα) ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας, τα οποία όμως αυτή τη στιγμή εμφανίζονται ως εντελώς αθώα για ό,τι συνέβη στη χώρα αλλά και στον ρόλο του τιμητή.

Ζήτημα νομοτέλειας

Του Γιάννη Μακριδάκη


Το είδαμε και αυτό. Τρεις υπουργοί γεννημένοι και μεγαλωμένοι πολιτικά μέσα στη χειρότερη συντεχνία, στη συντεχνία του Πασόκ που κατάστρεψε την Ελλάδα, υπογράφουν, και όχι συγγράφουν, άρθρο ενάντια στις συντεχνίες - των άλλων, των ψηφοφόρων τους!


Τρεις πολιτικοί, συνεχιστές και τιμητές μιας πολιτικής που επί τριάντα χρόνια υμνεί την αμορφωσιά, αναδεικνύει τα μηδενικά, τους ρουφιάνους, τους κομματικούς γλείφτες και υποτελείς, τους αποτυχημένους κάθε μικροκοινωνίας σε πολιτικούς παράγοντες, εκτρέφει από εργατοπατέρες έως στελέχη μιας διεφθαρμένης, απαίδευτης και φαιδρής τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικής εξουσίας, βγήκαν αναιδέστατα μόλις χτες για να μας πουν ότι φταίμε όλοι μαζί που γίναμε κοινωνία λαμόγιων, και πως αυτό πρέπει να αλλάξει άρδην για να σωθούμε. Πως είναι τώρα η τελευταία ιστορική ευκαιρία μας και πως, τύχη αγαθή γι' αυτούς, τους έλαχε αυτή την ύστατη ώρα να κατέχουν θέσεις αρχηγικές για να μας βάλουν με πείσμα και αυταπάρνηση στον ίσιο δρόμο!


Τόση αναίδεια σε πολιτικό κείμενο δεν έχει υπάρξει ποτέ ξανά στην ιστορία του ελληνικού κράτους.



Εποπτεία στα όρια της αποικιοκρατίας για Ελλάδα

Ευρεία υποστήριξη αποκτά η πρόταση να τεθεί η Ελλάδα υπό εποπτεία ακόμα και με περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, σύμφωνα με το Reuters, που μάλιστα κάνει λόγο για νέα μορφή αποικιοκρατίας.

Βάσει της πρότασης, η προς το παρόν ολιγομελής ομάδα δράσης της Κομισιόν, που βρίσκεται στην Αθήνα υπό τον κ. Horst Reichenbach θα στηριχθεί με εκατοντάδες τεχνοκράτες που θα έρθουν στην Ελλάδα, θα αποκτήσει ορισμένες εκτελεστικές αρμοδιότητες και θα έχει τον τελικό λόγο σε διάφορους τομείς όπως επί παραδείγματι στις αποκρατικοποιήσεις.

Εσύ με ποιόν είσαι;

του Σταύρου Θεοδωράκη



Με ποιόν είσαι; Εσένα ρωτάω που τώρα διαβάζεις. Είσαι με τους πολιτικούς ή είσαι με τους συνδικαλιστές; Μην προσπαθήσεις να υπεκφύγεις με απαντήσεις του τύπου «εξαρτάται» γιατί δεν έχουμε πολύ χρόνο. Στην κάλπη άλλωστε δεν ρίχνεις το ημερολόγιο σου –ποιοι με πίκραναν και γιατί – ρίχνεις μόνο ένα ψηφοδέλτιο. Επανέρχομαι λοιπόν. Με ποιόν είσαι; Είσαι με τους πολιτικούς που οδήγησαν τη χώρα στην χρεωκοπία; Ή είσαι με τους συνδικαλιστές που υπερασπίζονται τα προνόμια των συντεχνιών τους;



Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Διαβούλευση για τα νερά


Χρειάστηκαν έντεκα χρόνια, πέντε υπουργοί και μερικές παραπομπές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να καταφέρει η χώρα μας να βάλει μπρος τις διαδικασίες συμμόρφωσης με την ευρωπαϊκή οδηγία που αφορά τα ύδατα.


Πρόκειται για την οδηγία 2000/60/ΕΚ, η οποία καθορίζει ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο για την προστασία ποταμών, λιμνών, παράκτιων και υπόγειων υδάτων στην Ε.Ε., στοχεύοντας στο να είναι όλοι οι υδάτινοι πόροι καλής ποιότητας μέχρι το 2015.



Διαδηλώσεις και ΜΜΕ


«Όλος ο κόσμος μια πλατεία»

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΛΗΡΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ

Διαστάσεις παγκόσμιας εξέγερσης παίρνει η αντίδραση κατά των μέτρων λιτότητας και της πολιτικής ανικανότητας.

Η «παγκόσμια αγανάκτηση», που έδωσε διαδικτυακά το ραντεβού της, το απόγευμα του προηγούμενου Σαββάτου, στις κεντρικές πλατείες 951 πόλεων 82 κρατών σε όλον τον πλανήτη, στέλνει ήδη μηνύματα ανησυχίας προς πολιτικά και οικονομικά κατεστημένα, την ώρα που οι ηγέτες αναζητούν απεγνωσμένα λύσεις για την παγκόσμια οικονομική κρίση.


Γαλλογερμανική κόντρα για τα εξοπλιστικά

Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΡΕΓΑΤΕΣ


Ο Αδόλφος Χίτλερ είχε επιβάλει σε κάθε μελλοθάνατο 12 μάρκα κόστος για το σκοινί του απαγχονισμού του. Αντιφασίστες, αντικαθεστωτικοί, Εβραίοι και άλλοι, που τους αποκαλούσε παράσιτα, έπρεπε να καταβάλουν με κάθε τρόπο το τίμημα. Ακόμη και με πλειστηριασμό της περιουσίας τους. 

Η σημερινή ισχυρή Γερμανία, εκ των δανειστών μας, ξεπέρασε εύκολα και τον πλειστηριασμό. Πέρασε στην αναγκαστική απαλλοτρίωση ζωών, ονείρων, της περιουσίας και κυριαρχίας τού υπό χρεοκοπία «γουρουνιού του Νότου» και εκτός από τα «κουρέματα», που διαφεντεύει, άρχισε και τις... ναυμαχίες με τη φίλη της Γαλλία. Διακύβευμα αυτή τη φορά είναι τα εξοπλιστικά συμβόλαια δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία οι δανειστές μας θέλουν να μας φορτώσουν, αν και έχουν διαγνώσει τη βέβαιη χρεοκοπία μας.


Το νέο πάρτι με τους εξοπλισμούς αρχίζει και οι Γαλλογερμανοί έμποροι όπλων, πατώντας στο πτώμα της Ελλάδας και με μοχλό πίεσης το δανεισμό της χώρας, ετοιμάζουν τη νέα Γιάλτα, που έγκειται στο τι θα μας πουλήσει καθείς από την πραμάτειά τους.



Η διεκδίκηση του μέλλοντος

του Νίκου Ξυδάκη


Σκουπίδια σωριασμένα στους δρόμους, βουνά, σκουπίδια σάπια, από αυτά που δεν πλησιάζουν ούτε οι μεταλλορακοσυλλέκτες με τα καροτσάκια. Ουρές στα βενζινάδικα. Κυκλοφοριακό χάος. Κλειστό το Σύνταγμα μονίμως. Κατειλημμένα υπουργεία. Ολες οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούν. Τέσσερις πεινασμένοι Πακιστανοί ληστεύουν 86χρονη στην πλατεία Κολιάτσου, 12 το μεσημέρι, στην είσοδο της πολυκατοικίας· της παίρνουν την τσάντα και τη σακούλα με το ψωμί απ’ το φούρνο. Παιδιά από 15 έως 20 χρονών ληστεύουν και βιάζουν στα προάστια, με λεία μερικά κατοστάρικα, με 5 ευρώ μερδικό, πλιατσικολογούν ψυγεία, οδηγούν Μερτσέντες, σουλατσάρουν μες στα ληστεμένα σπίτια σαν χαρακτήρες του σινεμά. Σινεμά, αυτό ακριβώς: Η Αθήνα προβάλλεται σαν βίαιο φιλμ, ο καθημερινός βίος μοντάρεται με σκηνές από το Κουρδιστό Πορτοκάλι, το Suburbia, το Δώδεκα Πίθηκοι.



Το πειραματόζωο Έλληνας

Ένα ενδιαφέρον video με πικρό χιούμορ


Αν δεν εμφανίζονται υπότιτλοι πατήστε το cc στο κάτω μέρος.



Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

SOS, τα ψάρια χάνονται



Σκεφθήκατε ποτέ ότι κάποτε τα ψάρια θα τελειώσουν;

Αν όχι, τότε όλοι αγνοούμε τις συνεχείς επισημάνεις των επιστημόνων, που διαπιστώνουν κάθετη μείωση των ιχθυοαποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες. Από τις σοβαρότερες αιτίες είναι η εντατική αλίευση γόνων, υπομεγεθών ψαριών, επί το επιστημονικότερον, πριν αυτά φτάσουν στο στάδιο αναπαραγωγικής ωριμότητας, αλλά και η αλίευση κατά την περίοδο αναπαραγωγής.


Σε μια από τις πλέον υπεραλιευμένες θάλασσες στον κόσμο, στη χώρα με το μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο και τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ευρώπη, δεν εφαρμόζεται κανένα μέτρο για την προστασία των παραγωγικών θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Ο λόγος βέβαια για την Ελλάδα, όπου και σ' αυτήν την περίπτωση νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται.



Η σκληρή κόντρα της χωματερής

ΤΙ ΚΡΥΒΕΙ Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΟΤΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΟΜΙΔΗ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ



Οι απεργίες των εργαζομένων στους ΟΤΑ συνεχίζονται, οι σκουπιδόλοφοι μετατρέπονται σε τεράστια βουνά βρόμας και μικροβίων και το πραγματικό σχέδιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο: 

Οχι μόνο θέλει να πετάμε τα σκουπίδια μας όλα μαζί χωρίς να γίνεται ανακύκλωση, ώστε να τα εκμεταλλεύονται ντόπιοι και ξένοι εργολάβοι (πάντα στο πλαίσιο της «πράσινης ανάπτυξης»), αλλά απειλεί με μαζικές απολύσεις, κατάργηση των υπηρεσίων καθαριότητας των δήμων και το κυριότερο ότι θα αναθέσει την αποκομιδή των σκουπιδιών σε ιδιώτες.


Ωστόσο αυτό προς το παρόν δεν μοιάζει παρά ευσεβής πόθος. Οπως μας λέει ο Γ. Χάρδας, γενικός γραμματέας των εργαζομένων στον ΧΥΤΑ Ανω Λιοσίων, «τα ιδιωτικά απορριμματοφόρα στην Αττική δεν ξεπερνούν τα 15, ενώ την ίδια στιγμή μόνο ο ακινητοποιημένος στόλος του δήμου Αθηναίων αγγίζει τα 150. Πώς θα μαζέψουν όλα αυτά τα σκουπίδια; Είναι προφανές ότι αυτές οι δηλώσεις γίνονται για λόγους εντυπωσιασμού καθώς δεν πρόκειται να έχουν καμία άμεση εφαρμογή, ακόμη και να γίνουν απευθείας αναθέσεις όπως έκανε η Περιφέρεια Αττικής».



Σε 15 μήνες πρέπει να πληρώσουμε 20 διαφορετικά χαράτσια

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΞΗΓΓΕΙΛΕ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΑΖΟΥΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ ΤΩΝ 900 ΕΥΡΩ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΦΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ ΣΤΟ 25% ΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ

ΕΛΑ κυβέρνηση να δεις τι έκανες. Καλείς τους πολίτες αυτής της χώρας -κυρίως τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους- να πληρώνουν έως και πέντε χαράτσια ανά μήνα από τώρα και μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012. Βάζεις συνταξιούχους των 900 ευρώ τον μήνα να πληρώσουν φόρους που αντιστοιχούν στο 25% του εισοδήματός τους και εργαζόμενους να θυσιάσουν ακόμη και τις μισές τους αποδοχές για να αντεπεξέλθουν τα αλλεπάλληλα χτυπήματα. 

Ο πίνακας που συνέταξε η «Οικονομία» τρομάζει και τον πιο ψύχραιμο: μέσα σε 15 μήνες οι πολίτες πρέπει να ανταποκριθούν σε περισσότερες από 45 (!) πληρωμές 20 διαφορετικών φόρων και μέτρων τόσο άγριων που μπορούν να ανατρέψουν πλήρως ακόμη και τον πιο ανθεκτικό οικογενειακό προϋπολογισμό.


Μετά τις αλλεπάλληλες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους που είχαν ως αποτέλεσμα ο πληθωρισμός να τρέχει ακόμη και τώρα με ρυθμό άνω του 3%, η κυβέρνηση επιτίθεται τώρα στα εισοδήματα. Μειώνει συντάξεις, κύριες και επικουρικές, κόβει μισθούς στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ και κλείνει το μάτι στους εργοδότες ώστε να «κουρέψουν» τις αποδοχές και στον ιδιωτικό τομέα. 


Φοβούμενη ότι η κατάρρευση των εισοδημάτων θα ισοπεδώσει τα έσοδα από την άμεση φορολογία, φροντίζει μάλιστα να αυξήσει τη φορολογία εισοδήματος και να φέρει πιο μπροστά την είσπραξη φόρων που κανονικά θα έπρεπε να καταβληθούν το... 2013.


Και τα προαιρετικά


Η τέλεια καταιγίδα. Και μέσα σ' αυτή ζητείται και από εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες να δηλώσουν και να πληρώσουν το αυθαίρετο και τον ημιυπαίθριο. Αυτή η διαδικασία χαρακτηρίζεται προαιρετική. Συνοδεύεται όμως με την απειλή ότι όποιος δεν δηλώσει, δεν θα μπορέσει να μεταβιβάσει το ακίνητο στο παιδί του.



Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Η Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού

Στις 15 Οκτωβρίου κάθε χρόνο, είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού. Μια ημέρα με στόχο τη διάδοση της μεγάλης σημασίας της χρήσης του και την ευαισθητοποίηση του κοινού στην προσπάθεια των ατόμων με προβλήματα όρασης για μια πιο ανεξάρτητη διαβίωση, αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που συναντούν στην καθημερινή μετακίνησή τους


Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α' Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική, όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το κίνημα αυτό ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover, ο οποίος πρωτοχρησιμοποίησε ένα μακρύ καλάμι για τη βοήθεια της κίνησης των τυφλών βετεράνων του πολέμου.


Τι πρέπει να θυμόμαστε...