Η άλωση της Γυάρου

Το είδαμε κι αυτό... Ένας ιστορικός τόπος να αποχαρακτηρίζεται για να ικανοποιη­θούν επιχειρηματικά συμφέροντα!


Ο λόγος, για το μαρτυρικό νησί της Γυάρου, που αποχαρακτηρίστηκε κατά το ήμισυ, αφού κάποιοι επιχειρηματίες επέλεξαν εδώ και χρό­νια να καταθέσουν προτάσεις για την ανάπτυξη αιολικών πάρκων, παρόλο που γνώριζαν από το 2001 ότι το ιστορικό νησί διέπεται από ειδικούς όρους προστασίας.




Η απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού για τον αποχαρακτηρισμό του με­γαλύτερου μέρος του νησιού, με εξαίρεση το νοτιοανατολικό μέρος του, όπου βρίσκονται οι πέντε όρμοι και τα διατηρητέα κτήρια, ελήφθη τον Ιούλιο.
Ακριβώς 10 χρόνια πριν, απόφαση του ίδι­ου υπουργείου όριζε ότι η Γυάρος χρειάζεται ειδική κρατική προστασία, «διότι αποτελεί ση­μαντικό χώρο ιστορικής μνήμης που έχει ανα­πόσπαστα συνδεθεί με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας... Αποτελεί ζωντανή μαρτυρία των αγώνων του ελληνικού λαού για ελευθερία και δημοκρατία, σύμβολο καταδίκης των βασανι­στηρίων και του περιορισμού των δημοκρατι­κών ελευθεριών».


Στη Βουλή


Όπως υπογραμμίζει με άρθρο του στην εφη­μερίδα «Αυγή» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης, ο οποίος έχει αναδείξει το θέμα με ερωτήσεις του στη Βουλή, οι προσπάθειες για τον αποχαρακτηρισμό του ιστορικού τόπου έχουν αρχίσει εδώ και μερικά χρόνια:


♦ «Το 2005 η κοινοπραξία Ενεργειακό Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας Κυκλάδων, την οποία συναποτελούν η J&P Άβαξ, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και η ΙΤΑ, είχε υποβάλει επενδυτική πρόταση στο ΥΠΠΟΤ για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου 288 MW, με τη δέσμευση ότι θα υλοποιή­σει έργα προστασίας του περιβάλλοντος και ανάδειξης της κληρονομιάς του νησιού».


♦ «Την ίδια χρονιά ακολούθησε και ο όμιλος Ελλάκτωρ συμφερόντων Γ. Μπόμπολα, μέσω της θυγατρικής Αιολική Ολύμπου - Ευβοίας, με σχέδιο για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου 100 MW, με στόχο να καλύψει το 60% της ζήτη­σης ηλεκτρικού ρεύματος των Κυκλάδων».


Όπως επισημαίνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τα σχέδια επανήλθαν το 2009 και τον Μάρτιο του 2010, με τους επιχειρηματίες να ζητούν «αναοριοθέτηση, με άλλα λόγια εξαίρεση από τον χαρακτηρισμό "ιστορικός τόπος" τόσης έκτασης όση χρειάζεται για την υλοποίηση της επένδυσης».


Άλλοθι


Η επιμονή τους τελικά ανταμείφθηκε με τον αποχαρακτηρισμό του μεγαλύτερου μέρους του ιστορικού νησιού, αφού η πολιτεία, στο όνομα της «ανάπτυξης», έδρασε ακαριαία, σε αντίθε­ση με τα έργα για την υλοποίηση εγκεκριμένων μελετών, όπως του ΕΜΠ για τη διαμόρφωση των διαδρομών και του υπουργείου Αιγαίου για τη διαμόρφωση του κτηρίου των φυλακών σε μου­σείο, που ακόμη παραμένουν στα χαρτιά.


Η επίκληση της ανάπτυξης και μάλιστα της πράσινης, αποτελεί άλλοθι για τον αποχαρα­κτηρισμό της Γυάρου και επιβεβαίωση ότι επί της ουσίας τούς σχεδιασμούς τούς κάνουν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες και όχι τα αρμόδια υπουργεία. Όπως επισημαίνουν άνθρωποι της αγοράς, το ερώτημα «ιστορικός τόπος ή ανά­πτυξη» είναι ψευδεπίγραφο, αφού η χώρα δι­αθέτει πλήθος περιοχών με υψηλό αιολικό δυναμικό και δεν χρειάζεται η ισοπέδωση των πάντων για να ικανοποιηθούν επιχειρηματικά συμφέροντα...


Πηγή