Το θεώρησαν εστία μόλυνσης
Το διάσημο «σπίτι με τις πικροδάφνες», το οποίο ανήκε στον αδελφό του Ανδρέα Καρκαβίτσα, Κώστα, δεν υπάρχει πια. Οι δύο συγγραφείς πήγαιναν εκεί τα καλοκαίρια και έγραφαν, ή έκαναν συζητήσεις για τη «Μεγάλη Ελλάδα» και τη λογοτεχνία, με άλλους πνευματικούς ανθρώπους, όπως τον Γρηγόρη Ξενόπουλο, που ήταν συχνός επισκέπτης.
Ωστόσο, κάποιοι το θεώρησαν εστία μόλυνσης και προχώρησαν στην κατεδάφιση του.
Η αυθαίρετη κατεδάφιση του οικήματος, έχει προκαλέσει αντιδράσεις στα Λεχαινά, καθώς η ενέργεια αυτή προσβάλλει ολόκληρο τον ελληνικό λαό, αφού πρόκειται για ένα ζήτημα εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Από την άλλη πλευρά ο τοπικός Σύλλογος Οικιστών λέει ότι προχώρησε στην ενέργεια αυτή επειδή επρόκειτο για «ερείπιο το οποίο αποτελεί εστία μόλυνσης».
Ο Διονύσης Κράγκαρης, μέλος της Ένωσης Πολιτών για την Οικολογία και το Περιβάλλον δηλώνει ότι «η οικογένειά του Καρκαβίτσα εγκατέλειψε το σπίτι γιατί δεν μπορούσε να το επισκευάσει λόγω της απειλής της αστυνομίας, των προστίμων κτλ, από καταγγελίες που γινόντουσαν. Και έτσι αφέθηκε στην τύχη του. Θα μπορούσε ο δήμος όλο αυτό το διάστημα να έχει ενδιαφερθεί και να ζητήσει την διατήρηση του οικήματος».
Το σπίτι ήταν ένα σύμβολο για ολόκληρη την τοπική κοινωνία. Ο κ. Κράγκαρης επιρρίπτει ευθύνες και στον δήμο λέγοντας ότι: «Αφού έγινε ότι έγινε θα μπορούσε ο δήμος να ζητήσει την παραχώρηση από το δημόσιο της χρήσης του χώρου αυτού και στη θέση του να κατασκευάσει πάλι ένα όμοιο σπιτάκι μαζί με μια καντίνα να εξυπηρετούνται οι λουόμενοι για να περιοριστεί αφενός και η αυθαιρεσία όλων αυτών και να υπάρχει και εξυπηρέτηση. Αλλά και να τιμηθεί και η μνήμη του Ανδρέα Καρκαβίτσα».
Ωστόσο, κάποιοι το θεώρησαν εστία μόλυνσης και προχώρησαν στην κατεδάφιση του.
Η αυθαίρετη κατεδάφιση του οικήματος, έχει προκαλέσει αντιδράσεις στα Λεχαινά, καθώς η ενέργεια αυτή προσβάλλει ολόκληρο τον ελληνικό λαό, αφού πρόκειται για ένα ζήτημα εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Από την άλλη πλευρά ο τοπικός Σύλλογος Οικιστών λέει ότι προχώρησε στην ενέργεια αυτή επειδή επρόκειτο για «ερείπιο το οποίο αποτελεί εστία μόλυνσης».
Ο Διονύσης Κράγκαρης, μέλος της Ένωσης Πολιτών για την Οικολογία και το Περιβάλλον δηλώνει ότι «η οικογένειά του Καρκαβίτσα εγκατέλειψε το σπίτι γιατί δεν μπορούσε να το επισκευάσει λόγω της απειλής της αστυνομίας, των προστίμων κτλ, από καταγγελίες που γινόντουσαν. Και έτσι αφέθηκε στην τύχη του. Θα μπορούσε ο δήμος όλο αυτό το διάστημα να έχει ενδιαφερθεί και να ζητήσει την διατήρηση του οικήματος».
Το σπίτι ήταν ένα σύμβολο για ολόκληρη την τοπική κοινωνία. Ο κ. Κράγκαρης επιρρίπτει ευθύνες και στον δήμο λέγοντας ότι: «Αφού έγινε ότι έγινε θα μπορούσε ο δήμος να ζητήσει την παραχώρηση από το δημόσιο της χρήσης του χώρου αυτού και στη θέση του να κατασκευάσει πάλι ένα όμοιο σπιτάκι μαζί με μια καντίνα να εξυπηρετούνται οι λουόμενοι για να περιοριστεί αφενός και η αυθαιρεσία όλων αυτών και να υπάρχει και εξυπηρέτηση. Αλλά και να τιμηθεί και η μνήμη του Ανδρέα Καρκαβίτσα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου