Μαύρη αγορά για τους διαβητικούς στις ΗΠΑ

Η αγορά βλάπτει σοβαρά τη δημόσια υγεία.

Τα ευρήματα της έρευνας που δημοσιεύθηκε σε αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό που εξειδικεύεται σε θέματα έρευνας και τεχνολογίας για τον διαβήτη (δες εδώ) είναι ανατριχιαστικά: Περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς και άτομα του στενού περιβάλλοντος των διαβητικών, συγκεκριμένα το 56%, δήλωσαν ότι έχουν πάρει μέρος σε παράτυπες δραστηριότητες ανταλλαγής φαρμάκων κι απαραίτητων εξαρτημάτων στα μηχανήματα εξετάσεων λόγω οικονομικής ανάγκης.

Επειδή δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν! Η αιτία του κακού βρίσκεται στη συνεχή αύξηση της τιμής της ινσουλίνης που πλέον για τον μέσο χρήστη στις ΗΠΑ ανέρχεται σε 15 δολάρια την ημέρα!

Η κυριαρχία των δυνάμεων της αγοράς στον τομέα της υγείας έχει ως αποτέλεσμα, με βάση την έρευνα που διεξήχθη στις αρχές του 2019, η πλειοψηφία των ασθενών να… προσπερνάει την αγορά γιατί δεν μπορεί να την αντέξει. Συγκεκριμένα, το ένα τέταρτο των ασθενών παίρνει μικρότερες δόσεις από τις ενδεδειγμένες γιατί δεν έχει λεφτά για να ακολουθήσει την δοσολογία της ιατρικής συνταγής! Το 57% έχει προσφέρει φάρμακα ή εξαρτήματα που χρησιμοποιούν τακτικά οι ασθενείς του διαβήτη, το 35% έχει δεχτεί δωρεές, το 24% εμπορεύεται φάρμακα και εξαρτήματα, το 22% δανείζεται και το 15% τα αγοράζει σε αυτή την παράτυπη παράλληλη αγορά που έχει δημιουργηθεί. 

Στα δίκτυα αλληλοϋποστήριξης συμμετέχουν κατά σειρά προτεραιότητας μέλη οικογενειών, φίλοι, συνάδελφοι, γνωστοί και τελευταίοι στη σειρά προτίμησης ξένοι.

Οι ερευνητές καταλήγουν πώς η «μαύρη αγορά» φαρμάκων που έχει δημιουργηθεί επιφέρει μεγάλα κόστη στο σύστημα περίθαλψης, καθώς επιδεινώνει την κατάσταση υγείας των διαβητικών αυξάνοντας τις ημέρες νοσηλείας στα νοσοκομεία. Το σημαντικότερο όμως είναι το συμπέρασμά τους για την αποτυχία του ιδιωτικού συστήματος υγείας των ΗΠΑ να εξασφαλίσει στοιχειωδώς ανεκτές υπηρεσίες υγείας στον αμερικανικό πληθυσμό. Είναι μια κατάσταση που έχει επιβληθεί από το σύμπλεγμα ιδιωτικών ασφαλιστικών και φαρμακευτικών εταιρειών, το οποίο απέτυχαν να περιορίσουν τόσο ο Μπιλ Κλίντον όσο και ο Μπάρακ Ομπάμα, που είδαν τις εξαγγελίες τους για ένα καθολικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης να πέφτουν στο κενό από τις αντιδράσεις αυτού του λόμπι.

Αποτέλεσμα της ασυδοσίας των αμερικανικών φαρμακευτικών και ασφαλιστικών εταιρειών είναι η πτώση που καταγράφει το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ. Σε κανέναν άλλο τομέα οι ΗΠΑ δεν απέχουν περισσότερο από την Ευρώπη, όσο στο προσδόκιμο ζωής. Ειδικότερα, στις ΗΠΑ φτάνει τα 78,7 χρόνια όταν στις 28 χώρες της ΕΕ (παρά τις συνεχείς προσπάθειες ιδιωτικοποίησης) ανέρχεται σε 81 έτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ σε όλο τον κόσμο τα τελευταία τρία χρόνια αυξάνεται σταθερά, στις ΗΠΑ το προσδόκιμο ζωής πέφτει• τόσο το γενικό, όσο κι όλοι οι επιμέρους δείκτες του. Για παράδειγμα, η παιδική θνησιμότητα το 2017 ανήλθε σε 5,7 νεογνά ανά 1.000 γεννήσεις, ακριβώς όσο και στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη και πολύ κοντά στη Βουλγαρία με 6,4 θανάτους. Η Ελλάδα από την άλλη είχε 3,5 θανάτους, το Βέλγιο 3,6, η Γερμανία 3,3, κοκ. Στα ύψη είναι επίσης και η μητρική θνησιμότητα στις ΗΠΑ, που ανέρχεται σε 14 ανά 100.000 γεννήσεις, όταν στην Φινλανδία, την Πολωνία και την Ελλάδα φτάνει μόλις τις 3.

Η αποτυχία του αμερικανικού ιδιωτικού συστήματος υγείας φαίνεται από πολλούς ακόμη παράγοντες. Για παράδειγμα, από τις τιμές των φαρμάκων, που είναι κατά βάση τρεις φορές υψηλότερες σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ έχει δημιουργηθεί ένα αυστηρό και δαιδαλώδες σύστημα που απαγορεύει τις εισαγωγές φαρμάκων από τον Καναδά, όπου οι τιμές τους είναι πολύ χαμηλότερες. Παράλληλα, με νόμο του 2003 που ψηφίστηκε επί προέδρου Τζορτζ Μπους, απαγορεύτηκαν οι διαπραγματεύσεις στις τιμές των φαρμάκων. Οι αμφιβόλου ποιότητας θεραπείες για τον μέσο ασθενή στις ΗΠΑ προσφέρουν το έδαφος στις δικηγορικές εταιρείες που συχνά πλησιάζουν τους ασθενείς, αμέσως μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο και τους ζητούν να προσφύγουν εναντίον του θεράποντα ιατρού με απώτερο στόχο να βγάλουν λεφτά! 

Το αποτέλεσμα αυτής της διαδεδομένης πρακτικής, σύμφωνα με όσα συγκλονιστικά εξιστορούνται σε ένα βιβλίο που περιγράφει ανάγλυφα το χάλι της αμερικανικής υγείας και τάχιστα μπήκε στη λίστα των ευπώλητων (The Healing of America: A Global Quest for Better, Cheaper and Fairer Health Care, του συγγραφέα T. R. Reid) είναι κάθε ιατρός να ασφαλίζεται έναντι ενός ποσού που ανέρχεται σε 100.000 ετησίως για να προστατεύεται από μηνύσεις και αγωγές! Απόδειξη αποτυχίας του αμερικανικού συστήματος υγείας είναι επίσης και οι συνθήκες προστασίας που υπάρχουν για το σχεδόν κλειστό επάγγελμα του ιατρού, με αποτέλεσμα ο αριθμός τους πάντα να υπολείπεται των αναγκών, η δυνατότητα εργασίας ιατρών από το εξωτερικό να είναι περιορισμένη, κι όλα αυτά προκειμένου να διασφαλίζεται ένα σύστημα αμοιβών που τους εξασφαλίζει διπλάσιες αμοιβές σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο.

Όλα τα παραπάνω δείχνουν πού οδηγεί η ιδιωτικοποίηση της υγείας. Οι υποσχέσεις για την πτώση των τιμών και την άνοδο της ποιότητας των υπηρεσιών ελέω ανταγωνισμού ή την ικανότητα του ιδιωτικού τομέα να εξασφαλίζει τον πιο αποτελεσματικό επιμερισμό των πόρων δεν είναι τίποτε άλλο παρά εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα για να δεχθεί η κοινωνία την επέλαση των ιδιωτών…

Λεωνίδας Βατικιώτης