Η απόφαση του υπουργείου Παιδείας να ζητήσει το σφράγισμα του Αmerican University of Αthens, ενός τύποις κολεγίου που δεν είχε άδεια λειτουργίας ως Κέντρο Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης και ούτε καν την είχε ζητήσει, έχει ουσιαστική σημασία. Είναι το δεύτερο λουκέτο που μπαίνει σε ανάλογο, επίσης τύποις, κολέγιο. Και δείχνει την πολιτική βούληση να μπει επιτέλους τάξη σε έναν τομέα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που υποτίθεται ότι παρέχουν αξιόπιστες υπηρεσίες εκπαίδευσης.
Επί πολλά χρόνια στην Ελλάδα είχαν στηθεί παρασιτικές επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονταν την επιθυμία πολλών εφήβων να συνεχίσουν μεταλυκειακές σπουδές, έστω και αν δεν τα κατάφεραν να εισαχθούν σε ΑΕΙ ή σε ΤΕΙ της χώρας. Σπουδές που θα τους εξόπλιζαν με κάποιας μορφής ειδίκευση, απαραίτητη όταν, αργότερα, θα έβγαιναν στην αγορά εργασίας.
Πολλές από τις επιχειρήσεις αυτές, εκμεταλλευόμενες νομικά κενά, παρουσιάστηκαν ως «πανεπιστήμια» κερδοσκοπώντας ουσιαστικά εις βάρος της επιθυμίας δεκάδων χιλιάδων παιδιών να βελτιώσουν τη γνωστική τους υποδομή. Εμπορεύτηκαν πτυχία χωρίς αντίκρυσμα, εξαπατώντας τους σπουδαστές- πελάτες τους. Και το έκαναν κάτω από το μάτι του νόμου- που δεν αποδείχτηκε άγρυπνο.
Ηταν ανάγκη να μπει τάξη στον χώρο των ιδιωτικών κολεγίων που προσπαθούν να προσελκύσουν μεταλυκειακούς σπουδαστές. Πριν απ΄ όλα ήταν ανάγκη να οριστικοποιηθεί η λίστα των ιδιωτικών κολεγίων που πληρούν τις προϋποθέσεις λειτουργίας. Ηταν ανάγκη να εντατικοποιηθεί ο συνεχής έλεγχος των νόμιμων αυτών επιχειρήσεων, αλλά και το σφράγισμα όσων συνεχίζουν να λειτουργούν καταχρηστικά.
Ηταν ανάγκη, δηλαδή, η Πολιτεία να αναλάβει τις ευθύνες της έναντι του κοινωνικού συνόλου. Να ορίσει με σαφήνεια τι είναι νόμιμο και τι παράνομο σε μια επιχειρηματική δραστηριότητα, όπου επί πολλά χρόνια επικρατούσε ασάφεια. Και στη συνέχεια να προστατεύσει τη νομιμότητα, διώκοντας απηνώς την ανομία.
Αυτό το αυτονόητο για πολιτισμένα κράτη, η δίωξη των παράνομων συμπεριφορών απ΄ όπου κι αν προέρχονται, είναι δυστυχώς ένα από τα δομικά προβλήματα της δικής μας χώρας. Στην Ελλάδα είναι κοινή συνείδηση ότι οι νόμοι υπάρχουν για να καταστρατηγούνται. Η κυβέρνηση οφείλει με πράξεις να συμβάλει στην κατανόηση του αντίθετου: οι νόμοι υπάρχουν για να ορίζουν καθαρά τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης και όποιοι τους παραβαίνουν πρέπει να τιμωρούνται. Πρόκειται για μονόδρομο.
Πηγή : Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου