Του Νικού Χαραλαμπίδη,
διευθυντή του ελληνικού γραφείου της Greenpeace
Για αλλαγή, ας δοκιµάσουµε να ξεφύγουµε για λίγο από το θέατρο του παραλόγου. Ας ξεφύγουµε από την πραγµατικότητα στην οποία το «ευνοµούµενο» κράτος µάς κόβει το ρεύµα, ως µέρος της αποτυχηµένης φοροεισπρακτικής πολιτικής του. Αν κάνουµε λοιπόν ένα θαρραλέο βήµα µακριά από τον παραλογισµό της καθηµερινότητας, θα δούµε εύκολα τρόπους µε τους οποίους, αλλάζοντας σήµερα κιόλας τον τρόπο που παράγουµε και καταναλώνουµε τους φυσικούς πόρους της χώρας µας, το κράτος θα µπορούσε να κερδίσει σηµαντικά έσοδα, αυτονοµία και ανάπτυξη µε χιλιάδες, πολύτιµες, θέσεις εργασίας. Έτσι, δεν θα χρειαζόταν να κατεβάσει τον διακόπτη στα σπιτικά µας!
Το παράλογο είναι ότι, ενώ υπάρχουν οι λύσεις - µέσα από την αξιοποίηση και την προστασία τους περιβάλλοντος - που συµβάλουν σηµαντικά στην ανάπτυξη, ο αρµόδιος υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου επιδίδεται µε µανία στην απόλυτα καταστροφική και κατά τα φαινόµενα ανεξέλεγκτη πολιτική κοντόφθαλµων και παράλογων επιλογών.
Τι κάνει; Αιφνιδιαστικά, περνά «νύχτα» σηµαντικά νοµοσχέδια εις βάρος του δηµόσιου συµφέροντος, της υγείας και της βιωσιµότητας των κοινών φυσικών µας πόρων. Έχουµε δηλαδή το come back της πολιτικής Σουφλιά; Ναι, αλλά σε βελτιωµένο µοντέλο! Τρεις διατάξεις σε µια εβδοµάδα (αν δεν µας ξέφυγε κάποια).
Πρώτα, η άρση της πετρελαιοκίνησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που όχι µόνο δεν αναµένεται να δώσει πνοή στην αγορά αυτοκινήτου, αλλά µε δεδοµένη την εκτεταµένη νοθεία στα καύσιµα απειλεί να καταστρέψει τους νέους πετρελαιοκινητήρες χαµηλών εκποµπών. Σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι επιδεινώνει την κατάσταση στην ήδη επιβαρυµµένη ατµόσφαιρα των δύο αστικών κέντρων, ως προς τις συγκεντρώσεις όζοντος.
Ακολουθεί, η σκανδαλώδης Κοινή Υπουργική Απόφαση, βάσει της οποίας το 95% των εσόδων του Πράσινου Ταµείου πηγαίνει στη µαύρη τρύπα του προϋπολογισµού, ακυρώνοντας έτσι τη δική του αρχική δικαιολογία, σύµφωνα µε την οποία τα έσοδα από τη νοµιµοποίηση (διευθέτηση) των αυθαιρέτων θα κατέληγαν στο Πράσινο Ταµείο ώστε να συµβάλουν στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Και το αποκορύφωµα; Το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες που πέρασε «νύχτα» µε Κοινή Υπουργική Απόφαση, αγνοώντας τη γνωµοδότηση του θεσµοθετηµένου οργάνου (Εθνικό Συµβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης) και χάνοντας την ευκαιρία να υιοθετήσει συγκεκριµένες προτάσεις για να αποφευχθεί η σύγκρουση δραστηριοτήτων (τουρισµός, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργεια κ.ο.κ.) που παρατηρείται στην παράκτια ζώνη.
Μα φυσικά, ο κ. Παπακωνταντίνου επαναλαµβάνει τον εαυτό του, αφού µόλις τον περασµένο Αύγουστο πέρασε διάταξη την τελευταία στιγµή, η οποία επενδύει το «Τέλος ΑΠΕ»... στη χρηµατοδότηση ορυκτών καυσίµων (µονάδων συµπαραγωγής).
Θα µου πείτε, µήπως όµως για όλα φταίει η κρίση; Μήπως όλα αυτά είναι «απαραίτητα προσωρινά µέτρα» και η προστασία των φυσικών πόρων και της υγείας µπορούν να επανέλθουν στο προσκήνιο µετά την οικονοµική ανάκαµψη; Ασφαλώς όχι. Αυτό το παραµύθι είναι ακατάλληλο για... ενηλίκους και πρέπει να το σταµατήσουµε εδώ και τώρα!
Στα 20 χρόνια της δράσης της Greenpeace στην Ελλάδα, έχοντας στο πλευρό µας αποκλειστικά και µόνο τους συµπολίτες µας, αντιµετωπίζουµε συνεχώς τις κρίσεις µε λύσεις που προτείνουµε σταθερά και χωρίς συµβιβασµούς.
Αντιµετωπίζουµε την κρίση του κλίµατος και προτείνουµε λύσεις: την εξοικονόµηση ενέργειας, τις ανανεώσιµες πηγές και την απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τον λιγνίτη.
Αντιµετωπίζουµε την κρίση στις θάλασσές µας και προτείνουµε, µαζί µε τους ψαράδες, τη δηµιουργία προστατευόµενων περιοχών που θα εγγυηθούν την προστασία ψαριών και ψαράδων.
Αντιµετωπίζουµε τις διατροφικές κρίσεις, λέµε «όχι» στα µεταλλαγµένα και προτείνουµε τη στροφή στην ήπια και ποιοτική γεωργία. Προτείνουµε λύσεις που µπορούν να κάνουν καλύτερη τη ζωή µας στη χώρα µας, αφού περιλαµβάνουν πολύτιµες, νέες θέσεις εργασίας από την αξιοποίηση του αέρα και του ήλιου μας, ασφαλή και ανταγωνιστικά ελληνικά τρόφιμα χωρίς μεταλλαγμένα, ζωντανές ελληνικές θάλασσες που προσφέρουν άφθονο και προσιτό ψάρι, σε όλους.
Αυτές είναι οι λύσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τόπου μας! Και είναι αυτή η αλήθεια που πολιτικοί, εθνικοί εργολάβοι και μεγάλες εταιρείες της χώρας θέλουν να ξεχνούν όταν μας μιλούν για την κρίση. Φυσικά, στην Greenpeace δεν έχουμε λύση για τα πάντα, σίγουρα όμως ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε!
Να δράσουμε λοιπόν και να αντιδράσουμε μαζί με τους ενεργούς πολίτες, διεκδικώντας αυτές τις λύσεις που προσφέρει το περιβάλλον και η προστασία του. Μαζί τους, άλλωστε, πετυχαίνουμε πάντα τις νίκες. Όπως μαζί τους μπορέσαμε να καθαρίσουμε από μεταλλαγμένα τα χωράφια της χώρας μας και τα προϊόντα που καταναλώνουμε. Μαζί τους καταφέραμε να ακυρώσουμε το πρόγραμμα κατασκευής των νέων, επικίνδυνων λιθανθρακικών μονάδων στη χώρα μας...
Η προστασία του περιβάλλοντος ούτε αναγκαίο κακό είναι ούτε η πολυτέλεια για μετά, αλλά η λύση για σήμερα και η εγγύηση για αύριο! Η υπευθυνότητα και η σταθερότητα είναι το αντίδοτο στον παραλογισμό. Μείνετε μαζί μας. Η δύναμή μας είναι στη συμμετοχή!
Πηγή
διευθυντή του ελληνικού γραφείου της Greenpeace
Για αλλαγή, ας δοκιµάσουµε να ξεφύγουµε για λίγο από το θέατρο του παραλόγου. Ας ξεφύγουµε από την πραγµατικότητα στην οποία το «ευνοµούµενο» κράτος µάς κόβει το ρεύµα, ως µέρος της αποτυχηµένης φοροεισπρακτικής πολιτικής του. Αν κάνουµε λοιπόν ένα θαρραλέο βήµα µακριά από τον παραλογισµό της καθηµερινότητας, θα δούµε εύκολα τρόπους µε τους οποίους, αλλάζοντας σήµερα κιόλας τον τρόπο που παράγουµε και καταναλώνουµε τους φυσικούς πόρους της χώρας µας, το κράτος θα µπορούσε να κερδίσει σηµαντικά έσοδα, αυτονοµία και ανάπτυξη µε χιλιάδες, πολύτιµες, θέσεις εργασίας. Έτσι, δεν θα χρειαζόταν να κατεβάσει τον διακόπτη στα σπιτικά µας!
Το παράλογο είναι ότι, ενώ υπάρχουν οι λύσεις - µέσα από την αξιοποίηση και την προστασία τους περιβάλλοντος - που συµβάλουν σηµαντικά στην ανάπτυξη, ο αρµόδιος υπουργός κ. Παπακωνσταντίνου επιδίδεται µε µανία στην απόλυτα καταστροφική και κατά τα φαινόµενα ανεξέλεγκτη πολιτική κοντόφθαλµων και παράλογων επιλογών.
Τι κάνει; Αιφνιδιαστικά, περνά «νύχτα» σηµαντικά νοµοσχέδια εις βάρος του δηµόσιου συµφέροντος, της υγείας και της βιωσιµότητας των κοινών φυσικών µας πόρων. Έχουµε δηλαδή το come back της πολιτικής Σουφλιά; Ναι, αλλά σε βελτιωµένο µοντέλο! Τρεις διατάξεις σε µια εβδοµάδα (αν δεν µας ξέφυγε κάποια).
Πρώτα, η άρση της πετρελαιοκίνησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, που όχι µόνο δεν αναµένεται να δώσει πνοή στην αγορά αυτοκινήτου, αλλά µε δεδοµένη την εκτεταµένη νοθεία στα καύσιµα απειλεί να καταστρέψει τους νέους πετρελαιοκινητήρες χαµηλών εκποµπών. Σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι επιδεινώνει την κατάσταση στην ήδη επιβαρυµµένη ατµόσφαιρα των δύο αστικών κέντρων, ως προς τις συγκεντρώσεις όζοντος.
Ακολουθεί, η σκανδαλώδης Κοινή Υπουργική Απόφαση, βάσει της οποίας το 95% των εσόδων του Πράσινου Ταµείου πηγαίνει στη µαύρη τρύπα του προϋπολογισµού, ακυρώνοντας έτσι τη δική του αρχική δικαιολογία, σύµφωνα µε την οποία τα έσοδα από τη νοµιµοποίηση (διευθέτηση) των αυθαιρέτων θα κατέληγαν στο Πράσινο Ταµείο ώστε να συµβάλουν στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Και το αποκορύφωµα; Το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες που πέρασε «νύχτα» µε Κοινή Υπουργική Απόφαση, αγνοώντας τη γνωµοδότηση του θεσµοθετηµένου οργάνου (Εθνικό Συµβούλιο Χωροταξικού Σχεδιασµού και Αειφόρου Ανάπτυξης) και χάνοντας την ευκαιρία να υιοθετήσει συγκεκριµένες προτάσεις για να αποφευχθεί η σύγκρουση δραστηριοτήτων (τουρισµός, αλιεία, ιχθυοκαλλιέργεια κ.ο.κ.) που παρατηρείται στην παράκτια ζώνη.
Μα φυσικά, ο κ. Παπακωνταντίνου επαναλαµβάνει τον εαυτό του, αφού µόλις τον περασµένο Αύγουστο πέρασε διάταξη την τελευταία στιγµή, η οποία επενδύει το «Τέλος ΑΠΕ»... στη χρηµατοδότηση ορυκτών καυσίµων (µονάδων συµπαραγωγής).
Θα µου πείτε, µήπως όµως για όλα φταίει η κρίση; Μήπως όλα αυτά είναι «απαραίτητα προσωρινά µέτρα» και η προστασία των φυσικών πόρων και της υγείας µπορούν να επανέλθουν στο προσκήνιο µετά την οικονοµική ανάκαµψη; Ασφαλώς όχι. Αυτό το παραµύθι είναι ακατάλληλο για... ενηλίκους και πρέπει να το σταµατήσουµε εδώ και τώρα!
Στα 20 χρόνια της δράσης της Greenpeace στην Ελλάδα, έχοντας στο πλευρό µας αποκλειστικά και µόνο τους συµπολίτες µας, αντιµετωπίζουµε συνεχώς τις κρίσεις µε λύσεις που προτείνουµε σταθερά και χωρίς συµβιβασµούς.
Αντιµετωπίζουµε την κρίση του κλίµατος και προτείνουµε λύσεις: την εξοικονόµηση ενέργειας, τις ανανεώσιµες πηγές και την απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τον λιγνίτη.
Αντιµετωπίζουµε την κρίση στις θάλασσές µας και προτείνουµε, µαζί µε τους ψαράδες, τη δηµιουργία προστατευόµενων περιοχών που θα εγγυηθούν την προστασία ψαριών και ψαράδων.
Αντιµετωπίζουµε τις διατροφικές κρίσεις, λέµε «όχι» στα µεταλλαγµένα και προτείνουµε τη στροφή στην ήπια και ποιοτική γεωργία. Προτείνουµε λύσεις που µπορούν να κάνουν καλύτερη τη ζωή µας στη χώρα µας, αφού περιλαµβάνουν πολύτιµες, νέες θέσεις εργασίας από την αξιοποίηση του αέρα και του ήλιου μας, ασφαλή και ανταγωνιστικά ελληνικά τρόφιμα χωρίς μεταλλαγμένα, ζωντανές ελληνικές θάλασσες που προσφέρουν άφθονο και προσιτό ψάρι, σε όλους.
Αυτές είναι οι λύσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τόπου μας! Και είναι αυτή η αλήθεια που πολιτικοί, εθνικοί εργολάβοι και μεγάλες εταιρείες της χώρας θέλουν να ξεχνούν όταν μας μιλούν για την κρίση. Φυσικά, στην Greenpeace δεν έχουμε λύση για τα πάντα, σίγουρα όμως ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε!
Να δράσουμε λοιπόν και να αντιδράσουμε μαζί με τους ενεργούς πολίτες, διεκδικώντας αυτές τις λύσεις που προσφέρει το περιβάλλον και η προστασία του. Μαζί τους, άλλωστε, πετυχαίνουμε πάντα τις νίκες. Όπως μαζί τους μπορέσαμε να καθαρίσουμε από μεταλλαγμένα τα χωράφια της χώρας μας και τα προϊόντα που καταναλώνουμε. Μαζί τους καταφέραμε να ακυρώσουμε το πρόγραμμα κατασκευής των νέων, επικίνδυνων λιθανθρακικών μονάδων στη χώρα μας...
Η προστασία του περιβάλλοντος ούτε αναγκαίο κακό είναι ούτε η πολυτέλεια για μετά, αλλά η λύση για σήμερα και η εγγύηση για αύριο! Η υπευθυνότητα και η σταθερότητα είναι το αντίδοτο στον παραλογισμό. Μείνετε μαζί μας. Η δύναμή μας είναι στη συμμετοχή!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου