Όσα δεν είπαν οι υπουργοί για το σκάνδαλο του Μετρό Θεσσαλονίκης

Τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται πριν το σεξ και μετά το κυνήγι. Ειδικά επί κυβέρνησης Μητσοτάκη λέγονται, όπως φάνηκε στη φιέστα του Μετρό της Θεσσαλονίκης και πριν τις εκλογές. Σε αυτή τη φιέστα δύο υπουργοί της κυβέρνησης, οι Κώστας Καραμανλής και Λίνα Μενδώνη, για τις ανάγκες της κυβερνητικής προπαγάνδας και με κεντρικό σκοπό να κρύψουν το μέγα σκάνδαλο του Μετρό, κυριολεκτικά το… τερμάτισαν.

Μετρούμε λοιπόν ψέματα που ειπώθηκαν και αλήθειες που εντέχνως αποσιωπήθηκαν κατά τη συνέντευξη τύπου στη Θεσσαλονίκη.

Ψέμα 1ο: Τα «δοκιμαστικά δρομολόγια» ξεκίνησαν και το Μετρό βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης.

Εδώ, οι διαδρομές ενός συρμού από σταθμό σε σταθμό βαφτίστηκαν για τις ανάγκες της προπαγάνδας «δοκιμαστικά δρομολόγια». Όμως για να χαρακτηριστούν σαν τέτοια οι απλές μετακινήσεις ενός συρμού, πρέπει πρώτα από όλα αυτές να προσομοιώνουν κανονικά δρομολόγια.

Δρομολόγια δηλαδή προγραμματισμένα αυτόματα να εκτελούν συγκεκριμένες διαδρομές κάτω από διαφορετικές συνθήκες μέσα στη μέρα, να σταματούν προγραμματισμένα σε συγκεκριμένες θέσεις και χρόνους στους σταθμούς, να ανοίγουν πόρτες αυτόματα για να επιβιβάσουν και να αποβιβάσουν κόσμο, να ξεκινούν και πάλι αυτόματα κλείνοντας τις πόρτες όταν ολοκληρωθεί η επιβίβαση, όπως και να αντιμετωπίζουν διάφορα απρόοπτα ενδεχόμενα κατά τη διαδρομή.

Τίποτε από όλα αυτά δε συμβαίνει σήμερα στο Μετρό Θεσσαλονίκης και τίποτε από αυτά δεν συνέβη στη φιέστα με τους υπουργούς μπροστά στις τηλεοράσεις. Γιατί για να συμβεί, έπρεπε πρώτα τα δρομολόγια να έχουν μελετηθεί και οι τεχνικές αυτές μελέτες να έχουν υποβληθεί, να έχουν διορθωθεί και να έχουν εγκριθεί από την Αττικό Μετρό. Κάτι που, όπως ενημερωνόμαστε από την Εφημερίδα των Συντακτών εκκρεμεί για 212 συνολικά μελέτες ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων και αυτοματισμών που παραμένουν παγωμένες, χωρίς διορθώσεις και έγκριση.

Κι ακόμη όμως και αν το έργο είχε φτάσει πράγματι σε σημείο ωριμότητας ώστε να είναι δυνατόν να προσομοιώνονται κανονικά δρομολόγια, για να εκτελεστεί ένα αληθινό δοκιμαστικό δρομολόγιο θα έπρεπε πρώτα να έχουν εγκατασταθεί οι συσκευές και οι πίνακες των ηλεκτρονικών αυτοματισμών στους σταθμούς. Κάτι που δεν έχει γίνει ακόμη, πρώτα γιατί δεν έχουν εγκριθεί οι αντίστοιχες μελέτες και δεύτερον γιατί δεν έχουν παραληφθεί ακόμη οι σχετικοί εξοπλισμοί.

Μαϊμού λοιπόν τα «δοκιμαστικά δρομολόγια» και ψέματα τα περί ολοκλήρωσης του έργου. Το οποίο έχει πολύ δρόμο ακόμη για να εγκριθούν οι μελέτες, να εγκατασταθούν οι εξοπλισμοί των αυτοματισμών και να εισέλθει πράγματι σε φάση ολοκλήρωσης.

Ψέμα 2ο: Και το 2019, όταν παραλάβαμε το έργο, δεν βρήκαμε ούτε εγκεκριμένες όλες τις μελέτες, ούτε εγκατεστημένες τις σιδηροτροχιές στο σύνολο της γραμμής.

Εδώ οι παρομοιώσεις και οι συσχετισμοί γίνονται αυθαίρετα για να δημιουργηθούν ψευδείς εντυπώσεις συμψηφισμού των σημερινών ευθυνών για τις καθυστερήσεις, με δήθεν ευθύνες του παρελθόντος.

Η αλήθεια είναι ότι όταν άλλαξε η κυβέρνηση το 2019, ουδείς είχε ισχυριστεί ότι είχαν ξεκινήσει τα δοκιμαστικά δρομολόγια. Αυτό που ήταν τότε αλήθεια, είναι ότι είχε ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό το κατασκευαστικό έργο του Μετρό.

Επρόκειτο, πράγματι, να ξεκινήσουν τους αμέσως επόμενους μήνες και μετά από σκληρή δουλειά τα δοκιμαστικά δρομολόγια, αφού ολοκληρώνονταν οι υπάρχουσες, τότε, εκκρεμότητες. Μια επίπονη δουλειά που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνήθηκε εσκεμμένα να εκτελέσει για να τελειώσει το έργο στην ώρα του, στο τέλος δηλαδή του 2020.

Αντ’ αυτού, επιδόθηκαν στο καταστροφικό έργο του ξηλώματος του προηγούμενου σχεδιασμού και του γκρεμίσματος των έργων που είχαν κατασκευαστεί, προκειμένου να επιβάλουν την ολέθρια λύση της απόσπασης του σπάνιου μνημείου της Μέσης Οδού που βρέθηκε στη Βενιζέλου και της μεταφοράς του σε κομμάτια αλλού.

Ο νέος αυτός σχεδιασμός που επιβλήθηκε το 2019 από τον πρωθυπουργό χωρίς τεχνικές μελέτες και τεχνικές εισηγήσεις από ειδικούς, είναι υπεύθυνος για τις σημερινές καθυστερήσεις, για τη σημερινή διασπάθιση δημόσιου χρήματος σε αποζημιώσεις, καθώς και για την καταστροφή της ακεραιότητας και της αυθεντικότητας ενός μνημείου που περίμενε άθικτο στη θέση του επί 15 αιώνες, για να έρθει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να το διαλύσει.

Ψέμα 3ο: Το Μετρό δεν θα παραδίνονταν σε λειτουργία στο τέλος του 2020.

Θα μπορούσαμε να πούμε εδώ ότι κρίνουν «εξ ιδίων τα αλλότρια», μια και το Μετρό σήμερα πράγματι δεν πρόκειται να παραδοθεί, όπως υπόσχονται, στο τέλος του 2023, 3 ολόκληρα χρόνια δηλαδή αργότερα από ό,τι προέβλεπε ο σχεδιασμός επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτό.

Η αλήθεια για την ολοκλήρωση του έργου στο τέλος του 2020 είναι ότι αυτή ήταν συμφωνημένη και προχωρούσε με εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και υπογεγραμμένη σύμβαση μεταξύ του εργολάβου και της Αττικό Μετρό. Το επιβεβαίωσε άλλωστε και ο διευθύνων σύμβουλος της ίδιας της ΑΚΤΩΡ, τον Φεβρουάριο του 2019, δηλώνοντας ότι το έργο θα τέλειωνε στο τέλος του 2020.

Η διαφορά με ό,τι συμβαίνει τώρα είναι ότι τότε, αν το έργο δεν τελείωνε στην ώρα του, ο εργολάβος θα πλήρωνε εκείνος ποινικές ρήτρες στην Αττικό Μετρό μέχρι να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί και όχι το αντίθετο που συμβαίνει από το 2019 μέχρι σήμερα.

Οπότε, επειδή άλλαξε ο σχεδιασμός του έργου με μονομερή απόφαση της κυβέρνησης, είναι η Αττικό Μετρό που πληρώνει εκατομμύρια ευρώ στον εργολάβο σαν αποζημιώσεις για την καθυστέρηση υλοποίησής του, που το ίδιο το δημόσιο προκάλεσε.

Που σημαίνει ότι ο εργολάβος τότε, είχε κίνητρο να παραδώσει στην ώρα του το έργο. Και γι’ αυτό θα το παρέδινε.

Ενώ τώρα ο εργολάβος έχει κίνητρο να το καθυστερεί, για να συνεχίσει να εισπράττει εκατομμύρια σε αποζημιώσεις.

Κι αυτό είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Γιατί το δημόσιο προκάλεσε από μόνο του την καθυστέρηση του έργου, που κοστίζει σήμερα εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις.

Ψέμα 4ο: Η μεγαλύτερη αποζημίωση, κοντά 200 εκατομμύρια ευρώ, πληρώθηκε στον εργολάβο επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το 2017.

Εδώ οι κυβερνητικοί έχουν θράσος. Αποδίδουν δηλαδή τις δικές τους καθυστερήσεις στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αφού οι καθυστερήσεις στις οποίες αναφέρονταν αυτή η αποζημίωση είχαν πραγματοποιηθεί πριν το 2015, επί κυβερνήσεων ΝΔ.

Και κάτι ακόμη πιο σοβαρό: Τα 200 εκατομμύρια ευρώ που η Αττικό Μετρό κατέβαλε το 2017 στον εργολάβο για τις καθυστερήσεις στο έργο το διάστημα 2006 – 2015, δεν συμφωνήθηκαν «κάτω από το τραπέζι» όπως σήμερα. Αλλά επιδικάστηκαν από διαιτητικά δικαστήρια.

Αν και τότε συνέβαινε αυτό που συμβαίνει σήμερα, αν δεν είχαν παραπεμφθεί δηλαδή οι διεκδικήσεις των εργολάβων στα δικαστήρια από την τότε διοίκηση της Αττικό Μετρό, το ποσό της αποζημίωσης θα ήταν τελικά 1,1 δις και όχι 200 εκατομμύρια ευρώ που τελικά επιδίκασαν τα δικαστήρια.

Οι υπουργοί δηλαδή εδώ ψεύδονται διπλά. Και ως προς την περίοδο των καθυστερήσεων στις οποίες οφείλονταν οι τότε αποζημιώσεις, επιδιώκοντας να τις χρεώσουν ψευδώς στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ως προς το ύψος των αποζημιώσεων, το οποίο τελικά συμπιέστηκε στο 18% του αρχικού, επειδή η τότε διοίκηση της Αττικό Μετρό είχε ακολουθήσει τη νόμιμη οδό και είχε παραπέμψει τις αποζημιώσεις στα δικαστήρια.

Ψέμα 5ο: Η αλλαγή σχεδιασμού του έργου που αποφασίστηκε το 2019 κόστισε μόνο 29,6 εκ ευρώ.

Δεν πρόκειται για λάθος αριθμητικό του υπουργού υποδομών, αλλά για σκόπιμη διαστρέβλωση της αλήθειας. Διότι στο κόστος του έργου δεν προσμετρώνται τα εκατομμύρια των αποζημιώσεων που το δημόσιο καταβάλλει στον εργολάβο από το 2019 μέχρι σήμερα ως αποτέλεσμα της ανατροπής του σχεδιασμού.

Αν προσμετρηθούν και οι αποζημιώσεις που δόθηκαν μέχρι σήμερα εξ αιτίας της αλλαγής σχεδιασμού του έργου, τότε το κόστος αυτής της επιλογής εκτινάσσεται στο τριπλάσιο.

Και αυτό από μόνο του είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο διασπάθισης δημόσιου χρήματος και γι’ αυτό το λόγο το αποσιωπούν και το αποκρύπτουν.

Η μόνη αλήθεια που κρύβεται πίσω από κάθε προπαγάνδα με δήθεν «δοκιμαστικά δρομολόγια» και πίσω από κάθε ψέμα της κυβέρνησης για δήθεν ευθύνες άλλων στο Μετρό, είναι ότι το δημόσιο πληρώνει σήμερα εκατομμύρια ευρώ για καθυστερήσεις που το ίδιο, εν γνώσει του, έχει προκαλέσει.

Κι όλα αυτά για ένα έργο που καθυστερεί τουλάχιστον 3 χρόνια σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα που ίσχυε πριν το 2019, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης.

Κι ακόμη, όλα αυτά για ένα σπάνιο μνημείο πολιτισμού που καταστράφηκε με συνειδητές επιλογές της κυβέρνησης, ενώ θα μπορούσε να έχει διασωθεί αν συνεχίζονταν ο προηγούμενος σχεδιασμός.

Αν όλα αυτά που αποσιωπώνται και αποκρύπτονται με ψέματα από την κυβέρνηση δεν είναι ένα τεράστιο σκάνδαλο διασπάθισης δημόσιου χρήματος αξίας δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, όπως και ένα σκάνδαλο καθυστέρησης της ολοκλήρωσης ενός έργου πνοής και παραπλάνησης μιας πόλης ενός εκατομμυρίου κατοίκων, αλλά και ένα σκάνδαλο καταστροφής ενός μνημείου πολιτισμού που θα μπορούσε να έχει σωθεί, τότε ποιος είναι ο ορισμός του σκανδάλου;

Πηγή: TVXS