Η αβάσταχτη και τραγική γελοιότητα της αριστείας

 Δεν χρειαζόταν να φτάσουμε στην ανεκδιήγητη δήλωση Γεραπετρίτη για να γίνει κατανοητό ότι αυτή η κυβέρνηση είναι η πιο (επιεικώς) ασόβαρη της Μεταπολίτευσης — αλλά ας αρχίσουμε από εκεί πριν δούμε κι άλλα παραδείγματα. Στις δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας ανακαλύπτουμε ένα σύνηθες μοτίβο της διακυβέρνησης Μητσοτάκη, που επαναλαμβάνεται συνεχώς, ιδιαίτερα από την έναρξη της πανδημίας της CoViD-19.

Ο Γεραπετρίτης ξεκινά από μία σωστή, επιστημονικά και λογικά, παρατήρηση, για να τη χρησιμοποιήσει στη συνέχεια σε ένα όργιο μπουρδολογίας που μόνο σκοπό είχε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα στην αποτυχημένη και αδρανή αντιμετώπιση της πανδημίας από την κυβέρνηση.

Ορθώς, λοιπόν, λέει ο υπουργός ότι καίριο ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας είναι να μην χρειαστεί να νοσηλευτούν ασθενείς σε ΜΕΘ, διότι άπαξ και φτάσει ο ασθενής εκεί, σημαίνει ότι έχει πολύ βαριά συμπτώματα και μεγάλη πιθανότητα να μην επιβιώσει. Το ίδιο επαναλαμβάνεται συνεχώς από ειδικούς της δημόσιας υγείας: πρώτιστης σημασίας είναι ένα ισχυρό και εκτεταμένο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ένα ισχυρό και σωστά οργανωμένο σύστημα ανίχνευσης, ιχνηλάτησης και απομόνωσης κρουσμάτων, και η εκπαίδευση του πληθυσμού σε μέσα αποφυγής μόλυνσης (αποστάσεις, μάσκες, βασικοί κανόνες υγιεινής κ.α.).

Από εκεί όμως μέχρι τη «διαπίστωση» ότι «εάν είχαμε περισσότερες ΜΕΘ, θα είχαμε περισσότερους θανάτους», υπάρχει ένα αβυσσαλέο λογικό άλμα, το οποίο πέραν της προφανούς ηλιθιότητας που το διακατέχει, βασίζεται και σε αποφευκτέα δεδομένα.

Διότι δεν είδαμε καμία ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης (αντίθετα, γιατροί και νοσηλευτές μετακινούνται από Κέντρα Υγείας σε νοσοκομεία αναφοράς CoViD-19, χωρίς καν την απαραίτητη εκπαίδευση στο τι πάνε να κάνουν). Είδαμε ένα ξεχειλωμένο και ανεπαρκέστατο σύστημα ελέγχων και ιχνηλάτησης (με άνω του 70% ορφανά κρούσματα) και μπερδεμένους πολίτες που ενημερώνονται ανεπαρκώς και ανορθολογικά (κι ας πετάχτηκαν εκατομμύρια στα ΜΜΕ, δήθεν για την ορθή ενημέρωσή τους).

Ακόμα και το δεδομένο «40-50% θνητότητα στις ΜΕΘ», είναι κάτι που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί: όπως μας ενημέρωνε ο καθηγητής Αιματολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Σορβόνης Γρηγόρης Γεροτζιάφας στις αρχές Νοεμβρίου, 40-50% θνητότητα στις ΜΕΘ είχαν τα γαλλικά νοσοκομεία στο τέλος του πρώτου κύματος την άνοιξη. Από τότε, η γνώση για τον ιό και την ασθένεια που προκαλεί έχει αυξηθεί, μέθοδοι και φάρμακα αντιμετώπισης έχουν αναπτυχθεί και η θνητότητα στις γαλλικές ΜΕΘ έχει πέσει στο 20-25% στο δεύτερο κύμα. Εδώ, έλεγε ο καθηγητής, είμαστε ακόμα στο 40-50%, διότι δεν φροντίσαμε να ρωτήσουμε και να μάθουμε από τα παθήματα των υπόλοιπων.

Αλλά και αναπόφευκτο να ήταν αυτό το ποσοστό θνητότητας, η διαπίστωση «περισσότερες ΜΕΘ=περισσότεροι νεκροί» θα έκανε ένα παιδί δημοτικού να ντρέπεται. Διότι κανείς δεν χρησιμοποιεί το «επιχείρημα» στο οποίο απάντησε ο πρωθυπουργός, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τον Γεραπετρίτη από το βήμα της Βουλής. Ότι δηλαδή, αν είχαμε περισσότερες ΜΕΘ, θα ήμασταν πιο χαλαροί, δεν θα κάναμε λοκντάουν, και άρα θα κολλούσαν περισσότεροι, θα έμπαιναν περισσότεροι στις ΜΕΘ και θα πέθαιναν περισσότεροι.

Η απαίτηση γιατρών, νοσηλευτών και πολιτών για περισσότερες ΜΕΘ, γίνεται επειδή οι ΜΕΘ που έχουμε ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ. Επειδή «κλέβονται» κλίνες εντατικής θεραπείας από άλλες ειδικότητες και άλλες ασθένειες. Επειδή έχει γίνει αναστολή στο 80% των χειρουργείων. Επειδή αντιστοιχεί ένας γιατρός και δύο νοσηλευτές για κάθε 50 ασθενείς με βαρύ CoViD-19. Επειδή ολόκληρα νοσοκομεία δεν έχουν πλέον χώρο για ασθενείς με άλλες παθήσεις.

Με περισσότερες, εξοπλισμένες ΜΕΘ (δηλαδή συνοδεία των απαραίτητων επαγγελματιών υγείας που θα τις στελεχώσουν) και καλύτερη οργάνωση στα πρότυπα των νοσοκομείων του εξωτερικού, θα μπορούσαν οι πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς ότι θα τύχουν περίθαλψης αν την χρειαστούν για άλλη ασθένεια, θα μπορούσαν οι γιατροί να μην δίνουν εξιτήρια σε ασθενείς με CoViD-19 που ακόμα δεν έχουν ξεπεράσει τα συμπτώματά τους, θα μπορούσε η θνητότητα να είναι μειωμένη, θα μπορούσαν οι γιατροί και οι νοσηλευτές να προστατευτούν καλύτερα, να μην «καίγονται» προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τον τεράστιο όγκο ασθενών, να προσφέρουν και οι ίδιοι καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες.

Το φαινόμενο αυτό, να ξεκινά δηλαδή η κυβέρνηση από μια υπαρκτή και παραδεκτή επιστημονική αλήθεια, και να τη διαστρέφει σχεδόν αμέσως, λόγω πιέσεων από συμφέροντα ή λόγω της επιθυμίας της να δικαιολογήσει την εγκληματική της απραξία, επαναλαμβάνεται συνεχώς.

Επί παραδείγματι, πάλι ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής, είχε προσπαθήσει να δικαιολογήσει την εφιαλτική κατάσταση στα ΜΜΜ, επικαλούμενος μια γαλλική μελέτη για το επίπεδο επιμόλυνσης σε αυτά. Η μελέτη αυτή είναι υπαρκτή, όμως, εκτός του ότι έγινε σε μια πληθώρα μέσων μεταφοράς (αεροπλάνα, πλοία, τρένα), σίγουρα δεν έγινε σε συνθήκες ελληνικών αστικών λεωφορείων. Οπότε ναι, ο ιός δεν κολλάει τόσο πολύ στα ΜΜΜ, αν σε αυτά τηρούνται αποστάσεις και κανόνες πληρότητας, αν αερίζονται ορθώς κ.ο.κ. Αλλά κολλάει, και μάλιστα πολύ, αν δεν υπάρχουν επαρκή οχήματα, οδηγοί και δρομολόγια και αν οι επιβάτες συνωστίζονται σαν τις σαρδέλες σε κονσέρβα. Η γαλλική μελέτη δεν δικαιολογεί την απραξία της κυβέρνησης σε αυτόν τον τομέα, όμως ηλιθιωδώς επιχειρήθηκε ακριβώς αυτή η δικαιολόγηση.

Ή ας πάρουμε για παράδειγμα το άνοιγμα των σχολείων. Η κυβέρνηση βασίστηκε στην επιστημονική διαπίστωση ότι τα παιδιά ασθενούν με CoViD-19 λιγότερο βαριά από όλες τις ηλικιακές κατηγορίες. Όμως το συμπέρασμα που εξέλαβε, ίσως και με τη βοήθεια των «μεταλαμβάνοντων» μελών της επιστημονικής επιτροπής του ΕΟΔΥ, ήταν ότι τα παιδιά «δεν μεταδίδουν» τον ιό. Ηλίθιο συμπέρασμα, που αποδείχτηκε ηλίθιο στην πράξη – καθώς πολλοί πολίτες κόλλησαν από τα παιδιά τους – αλλά και στη θεωρία – πρόσφατα δημοσιεύτηκε μελέτη για το πόσο πολύ μεταδίδεται ο ιός από τα παιδιά, ειδικά αν αυτά πηγαίνουν κανονικά στο σχολείο, και μάλιστα σε συνωστισμένες αίθουσες.

Ή ας πάρουμε για παράδειγμα τον τουρισμό. Ο αρχικός σχεδιασμός της κυβέρνησης ήταν η είσοδος στη χώρα με αρνητικό τεστ. Όχι το τέλειο σχέδιο, αλλά ένα σχέδιο που τουλάχιστον είχε κάποια λογική. Πολύ γρήγορα όμως, έπειτα από πιέσεις εταίρων και κολοσσών του τουρισμού, το σχέδιο εγκαταλείφθηκε και έγινε άνοιγμα του τουρισμού με τεστ στο 10% των τουριστών, με αποτέλεσμα την ταχεία διασπορά στον πληθυσμό της χώρας, που παρέμεινε κι αφότου οι τουρίστες έφυγαν. Έργο Θεοχάρη, του πολιτικού γυρολόγου που μετρά στην καριέρα του μονάχα αποτυχίες και κατάφερε να διαγραφεί από το κόμμα που ο ίδιος ίδρυσε.

Τα παραδείγματα είναι ατέλειωτα. Η πληρότητα στα πλοία το καλοκαίρι αυξήθηκε έπειτα από πιέσεις των πλοιοκτητών στο 80% από 60%, και οι καταγγελίες για υπερκάλυψη αυτής της πληρότητας ήταν πάμπολλες. Ηλίθιο; Σαφώς. Η απαίτηση για χρήση μάσκας στα πολυκαταστήματα εξαφανίστηκε εν μία νυκτί, όταν οι ιδιοκτήτες τους τράβηξαν το αυτί στον Άδωνι Γεωργιάδη. Εγληματικό; Βεβαίως.

Αμέλεια, απραξία, εγκληματικές επιλογές, επιχειρείται να δικαιολογηθούν κάθε φορά και με μια πιο ηλίθια χρήση επιστημονικών (τάχα μου) δεδομένων. Κι αυτό διότι αφενός, όπως έχουμε επισημάνει, οι άνθρωποι αυτοί αδυνατούν να παραδεχτούν λάθη και να ζητήσουν έστω μια υποτυπώδη συγγνώμη, αλλά και αφετέρου διότι πρόκειται για τους πιο γελοίους πολιτικούς που έχουν κληθεί ποτέ να ηγηθούν αυτού του τόπου.

Ναι, μεγαλύτερη γελοιότητα και από τους κηπουρούς του ΓΑΠ, από τους φιλοχρυσαυγίτες του Σαμαρά, από την Καμμένη παλινωδία του Τσίπρα. Να δούμε για πόσο καιρό ακόμα (και πόσους νεκρούς ακόμα) θα συνεχίζει να αντιμετωπίζεται ως σοβαρή από τον δημοσιογραφικό κόσμο, και πότε θα αρχίσουν οι ρίψεις γιαουρτιών, ντομάτας και αυγών από τους πολίτες.

agonaskritis.gr