Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

Ποιος τελικά φοβόταν τη 17Ν;

Σε άρθρο του για την Εφημερίδα των Συντακτών, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ψαρράς υπενθυμίζει μερικές απόψεις πολιτικών, δημοσιογράφων και μεγαλοεπιχειρηματιών για τις οπτικές της ελληνικής κοινωνίας ως προς τη δράση της 17 Νοέμβρη.

Αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από το άρθρο:

Στο γνωστό βιβλίο τους για τη «17 Νοέμβρη» οι δημοσιογράφοι Αλ. Παπαχελάς και Τ. Τέλλογλου έχουν ειδικό κεφάλαιο με τίτλο «Το πολιτικό μήνυμα», το οποίο αρχίζει ως εξής:

«Η κοινή γνώμη έβλεπε την προσπάθεια εξάρθρωσης µε μεγάλη δυσπιστία. Μία ποιοτική έρευνα που ετοιµάσθηκε για λογαριασμό του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως τον Απρίλιο του 2000 έδειχνε ότι ο κόσμος ήταν στην μεγάλη του πλειοψηφία αντίθετος στη 17 Νοέμβρη αλλά πίστευε -επίσης κατά μεγάλη πλειοψηφία- πως “δεν θα τη βρουν ποτέ”. Ο Χρυσοχοΐδης αποφασίζει να ακολουθήσει µία επικοινωνιακή τακτική πολιτικής αντιπαράθεσης µε τους τρομοκράτες µε κεντρικό μήνυμα τη φράση “έχετε ηττηθεί πολιτικά, καιρός να καταθέσετε τα όπλα και να παραδοθείτε”. Στόχος είναι να “χαμηλώσουμε τη 17 Νοέμβρη στη συνείδηση του κόσμου”, όπως έλεγε συχνά στους συνεργάτες του ο υπουργός» («17», εκδ. Εστία, Αθήνα 2002, σ. ).

Για το τι ακριβώς πίστευε η κοινή γνώμη την περίοδο της δίκης της «17 Νοέμβρη» διαθέτουμε τη δημοσκόπηση της εταιρείας VPRC που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» (6-8.10.2003). Σε αυτή την έρευνα εμφανίζεται το 33,3% να αποφαίνεται ότι είναι μάλλον πολιτικά τα κίνητρα της «17 Νοέμβρη» και ένα άλλο αξιοσημείωτο ποσοστό (20,2%) αμφιταλαντεύεται, χωρίς να δηλώνει με σχετική βεβαιότητα ότι δεν είναι πολιτικά τα εγκλήματα. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι εκείνος που αντέδρασε για η διενέργεια αυτής της δημοσκόπησης ήταν ο Γιάννης Πρετεντέρης, ο οποίος θεώρησε ότι η εταιρεία παραβίασε το τεκμήριο αθωότητας των κατηγορουμένων («Το Βήμα», 8.10.2003).

Υπάρχουν και χειρότερα. Παρουσιάζοντας το σχετικό βιβλίο του Γιάννη Πρετεντέρη «Η αναμέτρηση», ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος απέδωσε την καθυστέρηση 27 χρόνων για τη σύλληψη των τρομοκρατών στην «έμμεση κοινωνική υπόθαλψη της τρομοκρατίας». Και πρόσθεσε ότι «χρειάστηκε να περάσουν αρκετοί μήνες από την έναρξη της επιχείρησης των συλλήψεων για να εισπραχθεί από την κοινή γνώμη ως παροχή ασφάλειας». Η πληροφορία αυτή μεταφέρεται από το in.gr, του οποίου υποθέτω ότι δεν αμφισβητούν την εγκυρότητα οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές (21.2.2003).

Θα επικαλεστώ ακόμα και τη δήλωση του επιχειρηματία Βαρδή Βαρδινογιάννη ο οποίος εξερχόμενος από το δικαστήριο, στο οποίο κατέθεσε ως πολιτικός ενάγων για την υπόθεση της απόπειρας δολοφονίας εναντίον του, απέκλεισε το ενδεχόμενο να ήταν πολιτικά τα κίνητρα της «17 Νοέμβρη» που τον στοχοποίησε, λέγοντας ότι δεν γνωρίζει τα κίνητρα των τρομοκρατών, εφόσον «ούτε πολιτικό πρόσωπο είμαι, ούτε με την πολιτική ασχολήθηκα, ούτε σε κανένα σκάνδαλο είμαι αναμεμειγμένος».

Και αν δεν φτάνουν αυτά, ας θυμηθούμε το άρθρο του στελέχους της Ν.Δ., Αναστάση Παπαληγούρα, το οποίο φέρει τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ούτε η τρομοκρατία μας τρομάζει» και έχει γραφτεί μόλις έναν μήνα μετά τη δολοφονία του Αμερικανού ναυτικού ακολούθου Ουίλιαμ Νορντίν (εφ. «Καθημερινή», 31.7.1988). Ο Αν. Παπαληγούρας, ο οποίος λίγα χρόνια αργότερα θα αναλάμβανε το υπουργείο Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση της Ν.Δ., υποστηρίζει ότι ο ελληνικός λαός ανέχεται την τρομοκρατία ως πολιτική πράξη:

«Ανοχή της τρομοκρατίας»

«Το κράτος απέδειξε την ανεπάρκειά του και οι πολιτικές δυνάμεις την ανυπαρξία τους. Και η κοινωνία; Η κοινωνία, για μια ακόμη φορά, επέδειξε την αδιαφορία της. Αν το κράτος δεν μπορεί τίποτε το σοβαρό να κάνει, αν οι πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν τίποτε το σοβαρό να πουν, σοβαρό είναι μόνο το φαινόμενο της γενικής απάθειας, που κάνει το σύνολο της κοινωνίας μας να μοιάζει με τυμπανιαίο πτώμα που δεν αντιδρά σε τίποτα.

Στις τελευταίες, μάλιστα, τρομοκρατικές εκδηλώσεις και ειδικότερα στην περίπτωση της δολοφονίας του Αμερικανού ακολούθου, η απάθεια αυτή υποδηλώνει μια βαθύτερη -αλλά εύκολα αισθητή από όλους μας- ανοχή του κοινωνικού σώματος έναντι της τρομοκρατίας ως πολιτικής πράξης. Ανοχή, που στην ουσία ισοδυναμεί με υπόθαλψη της τρομοκρατίας. Γιατί κανένα αστυνομικό μέτρο σε μια δημοκρατική χώρα, κανένα αντιτρομοκρατικό νομοσχέδιο ή ειδικό σώμα, δεν αρκεί για να εξαρθρώσει την πολιτική τρομοκρατία, όταν το ίδιο το κοινωνικό έδαφος δεν την αποβάλλει…».

Καλά, ούτε «Καθημερινή» δεν διαβάζουν οι σημερινοί ένοικοι του Μαξίμου; Μόνο «Στόχο» και «Μακελειό»;

info-war.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: