Το ίδιο και οι ακολουθίες της Σταύρωσης (όρθρος Μ. Παρασκευής) και του
Επιταφίου (όρθρος Μ. Σαββάτου).
Επίσης οι λειτουργίες της Μ. Πέμπτης (μυστικός δείπνος) και του Μ. Σαββάτου
(παραμονή της Ανάστασης) τελούνταν το απόγευμα, καθώς συνδέονται με τον
Εσπερινό, ο οποίος τελείται κανονικά με τη δύση του ήλιου ή μετά απ’ αυτήν
(οπότε και ξεκινάει η επόμενη εκκλησιαστική ημέρα). Αλλά πού να ζοριστούν οι
χριστιανούληδες να μείνουν νηστικοί μέχρι το απόγευμα για να κοινωνήσουν; Δεν
είναι να κάνεις τέτοιες θυσίες για την πίστη. Οπότε και οι παπάδες μετέφεραν
τις λειτουργίες αυτές το πρωί της Μ. Πέμπτης και του Μ. Σαββάτου αντίστοιχα.
Το μόνο που είχε κάπως απομείνει στη θέση του, ήταν η ακολουθία της Ανάστασης
που ξεκινάει οποιαδήποτε ώρα αλλά οπωσδήποτε μετά τα μεσάνυχτα,
για να συμπίπτει με την αφήγηση των ευαγγελίων ότι «λίαν πρωί της Μίας
Σαββάτων» (δηλαδή «πολύ νωρίς το πρωί της πρώτης μέρας μετά το Σάββατο») πήγαν
οι μαθήτριες του Ιησού να τελειώσουν τα ταφικά που είχαν γίνει όπως όπως, και
βρήκαν – υποτίθεται – κενό το μνήμα.
Βέβαια οι χριστιανοί της μασαμπούκας δεν κάθονταν έτσι κι αλλιώς στη λειτουργία
του Πάσχα που απλώς αρχίζει με το «Χριστός Ανέστη». Ανάβουν λαμπάδες και
εξαφανίζονται.
Και τώρα πάλι,
από την πολύ θερμή πίστη τους, συζητάνε πώς να κάνουν Ανάσταση πιο νωρίς το
βράδυ του Σαββάτου, μη χάσουν καμμιά ώρα μάσας. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσε – και
λειτουργικά θα έπρεπε – η λειτουργία του Πάσχα να γίνει το πρωί της Κυριακής
όπως γινόταν πάντα παντού – κι ακόμα συμβαίνει σε μερικές περιοχές.
Αυτοί είναι που λυσσομανάνε ότι «θα τους αλλοιώσουν το μπολιτιζμό» δηλαδή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου