Tου Παντελή Μπουκαλα
Υπερβολές και σκοπιμότητες. Μα φυσικά έχει δίκιο ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Αστέριος Ροντούλης, όταν αποφαίνεται ότι οι σκοπιμότητες και μόνο τον έφεραν στο στόχαστρο των εφοριακών. Παραδέχεται βέβαια ότι τηλεφώνησε στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, αλλά ακόμα κι αν ζήτησε να μην ενοποιηθούν οι εφορίες Τυρνάβου και Αγιάς, δεν το έκανε, προς Θεού, για να ευνοήσει την εκλογική του περιφέρεια και τα γένια του. Την αγροτική ανάπτυξη είχε στο μυαλό του, όχι τις ψήφους. Και η αγροτική ανάπτυξη, είναι σίγουρο, θα ανακοπτόταν αν συγχωνεύονταν οι δύο εφορίες.
Είναι δυνατόν, άγιες μέρες, να μην πιστέψουμε τον καλό άνθρωπο, που απλώς θέλησε ν’ αφήσει τη σφραγίδα του στην ιστορία του έθνους, με το υφυπουργείο που του δωρήθηκε δίχως να το ονειρευτεί ούτε στα πιο παράτολμα όνειρά του; Ή μήπως έχουμε άλλα δείγματα ρουσφετιού από υπουργούς οποιουδήποτε χρώματος ώστε να είμαστε καχύποπτοι; Τι; Τους Κομοτηναίους που πλημμύρισαν το μετρό χάρη στον κ. Στυλιανίδη; Εντάξει, αλλά είχε εξηγηθεί ο υπουργός της Παιδείας. Ολοι το ίδιο κάνουν, είχε πει. Εγώ τι είμαι;
Υπερβολές και σκοπιμότητες. Πάνω-κάτω αυτό είπαν, συναπολογούμενοι, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Παπαϊωάννου για να αποκρούσουν τις βολές των παραιτηθέντων οικονομικών εισαγγελέων. «Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευσιν, πολλώ δε μάλλον δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε άλλοθι και μια θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος», εξήγησαν στην επιστολή παραίτησής τους ο κ. Γρ. Πεπόνης και ο κ. Σπ. Μουζακίτης. Από αξιοπρέπεια, αρνούνται να πέσουν θύματα της μεθόδου που έγινε γνωστή από τον Σουρή, δηλαδή της απορρίψεως μετά πολλών επαίνων ή, επί το πασοκικότερον, της αποπομπής διά της αναβαθμίσεως.
Υπερβολές και σκοπιμότητες, σίγουρα. Αν οι εισαγγελείς είχαν χρεωθεί με κρίσιμους φακέλους, τότε μάλιστα, να υποθέταμε ότι κάποιοι απειλούμενοι άρχισαν τις παρεμβάσεις. Αλλά οι υποθέσεις με τις οποίες ασχολούνταν ήταν αδιάφορα πταίσματα: επικλινή υποβρύχια κινούμενα διά μιζοβριθούς καυσίμου, η Ελληνική Στατιστική σαν «πιάτο» της ελληνικής κουζίνας, ανείσπρακτα πρόστιμα για λαθρεμπόριο καυσίμων, δανειοδότηση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, υπόθεση Proton Bank, τέλος το ζεύγος Α. Γ. Παπανδρέου και CDS. Ψιλοπράγματα δηλαδή. Οπότε; Είναι δυνατόν, μα τον Μυνχάουζεν και μα τον Πινόκιο, να μην πιστέψουμε τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Παπαϊωάννου; Πότε εψεύσθησαν και αυτοί και οι λοιποί του ΠΑΣΟΚ για να το πράξουν τώρα; Και πότε αυτοί και οι λοιποί του ΠΑΣΟΚ, και της εξουσίας εν γένει, πίεσαν οποιονδήποτε για να τον φέρουν στα βαλτονέρια τους;
Πηγή
Είναι δυνατόν, άγιες μέρες, να μην πιστέψουμε τον καλό άνθρωπο, που απλώς θέλησε ν’ αφήσει τη σφραγίδα του στην ιστορία του έθνους, με το υφυπουργείο που του δωρήθηκε δίχως να το ονειρευτεί ούτε στα πιο παράτολμα όνειρά του; Ή μήπως έχουμε άλλα δείγματα ρουσφετιού από υπουργούς οποιουδήποτε χρώματος ώστε να είμαστε καχύποπτοι; Τι; Τους Κομοτηναίους που πλημμύρισαν το μετρό χάρη στον κ. Στυλιανίδη; Εντάξει, αλλά είχε εξηγηθεί ο υπουργός της Παιδείας. Ολοι το ίδιο κάνουν, είχε πει. Εγώ τι είμαι;
Υπερβολές και σκοπιμότητες. Πάνω-κάτω αυτό είπαν, συναπολογούμενοι, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Παπαϊωάννου για να αποκρούσουν τις βολές των παραιτηθέντων οικονομικών εισαγγελέων. «Δεν δεχόμαστε να είμαστε εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευσιν, πολλώ δε μάλλον δεν δεχόμαστε να αποτελέσουμε άλλοθι και μια θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τα πολυποίκιλα οργανωμένα συμφέροντα και τους ποικιλώνυμους εκφραστές τους που δραστηριοποιούνται και αναπτύσσονται στην γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος», εξήγησαν στην επιστολή παραίτησής τους ο κ. Γρ. Πεπόνης και ο κ. Σπ. Μουζακίτης. Από αξιοπρέπεια, αρνούνται να πέσουν θύματα της μεθόδου που έγινε γνωστή από τον Σουρή, δηλαδή της απορρίψεως μετά πολλών επαίνων ή, επί το πασοκικότερον, της αποπομπής διά της αναβαθμίσεως.
Υπερβολές και σκοπιμότητες, σίγουρα. Αν οι εισαγγελείς είχαν χρεωθεί με κρίσιμους φακέλους, τότε μάλιστα, να υποθέταμε ότι κάποιοι απειλούμενοι άρχισαν τις παρεμβάσεις. Αλλά οι υποθέσεις με τις οποίες ασχολούνταν ήταν αδιάφορα πταίσματα: επικλινή υποβρύχια κινούμενα διά μιζοβριθούς καυσίμου, η Ελληνική Στατιστική σαν «πιάτο» της ελληνικής κουζίνας, ανείσπρακτα πρόστιμα για λαθρεμπόριο καυσίμων, δανειοδότηση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, υπόθεση Proton Bank, τέλος το ζεύγος Α. Γ. Παπανδρέου και CDS. Ψιλοπράγματα δηλαδή. Οπότε; Είναι δυνατόν, μα τον Μυνχάουζεν και μα τον Πινόκιο, να μην πιστέψουμε τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Παπαϊωάννου; Πότε εψεύσθησαν και αυτοί και οι λοιποί του ΠΑΣΟΚ για να το πράξουν τώρα; Και πότε αυτοί και οι λοιποί του ΠΑΣΟΚ, και της εξουσίας εν γένει, πίεσαν οποιονδήποτε για να τον φέρουν στα βαλτονέρια τους;
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου