Σκάνδαλα με γερμανική σφραγίδα

Το ένα χαστούκι μετά το άλλο δέχεται ο... ενάρετος γερμανικός καπιταλισμός. Ο κατάλογος είναι μακρύς, μα πολύ μακρύς, με τις εταιρείες αυτής χώρας που εμπλέκονται σε παρανομίες πρώτου βαθμού. Για την Siemens τα ξέρετε. Λάδωνε ό,τι κινούνταν σε πολλές περιοχές του κόσμου (κυβερνήσεις, διοικήσεις οργανισμών, συνδικαλιστές) για να παίρνει δουλειές-φιλέτα. Μόλις η δικαιοσύνη των χωρών την ακουμπούσε γιατί έβγαιναν στη φόρα οι επιλήψιμες δραστηριότητες της, η πολιτική ηγεσία της Γερμανίας έσπευδε να προσφέρει προστασία στα στελέχη της για να μην επεκταθεί η έρευνα πέραν ορισμένων ορίων.
Κραυγαλέο παράδειγμα η περίπτωση του κ. Χριστοφοράκου που ήταν στενός φίλος Ελλήνων πολιτικών και άλλων προσωπικοτήτων της εγχώριας δημόσιας ζωής.
Ο κ. Χριστοφοράκος ξέρει πολλά για πρόσωπα και πράγματα στην Ελλάδα και θα μπορούσε αν ήθελε ή αν πιεζόταν καταλλήλως να κάνει σημαντικές αποκαλύψεις για τμήμα του πολιτικού προσωπικού. Όμως, διευκολύνθηκε να αποδράσει και στη συνέχεια καλύφθηκε από τη γερμανική δικαιοσύνη.

Τώρα τελευταία μάθαμε για το οικολογικό με θηριώδεις οικονομικές προεκτάσεις σκάνδαλο της Volkswagen, στο οποίο είχε ανάμειξη και ένα κομμάτι της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας, αφού αποδείχτηκε ότι γνώριζε τις πρακτικές της αυτοκινητοβιομηχανίας.
Η καγκελαρία σφύριξε αδιάφορα, δήλωσε άγνοια και η διοίκηση της εταιρείας προσπάθησε να μπαλώσει την υπόθεση, όμως η ζημιά έχει γίνει και το περίφημο «γερμανικό θαύμα» θόλωσε.

Λίγο νωρίτερα είχαμε την Deutsche Bank, η οποία τιμωρήθηκε με βαρύ πρόστιμο στις Η.Π.Α επειδή συμμετείχε στην επιχείρηση χειραγώγησης του διατραπεζικού επιτοκίου (Libor).
Και τώρα πληροφορούμαστε από το έγκυρο γερμανικό περιοδικό Spiegel ότι έπεσε πολύ χρήμα σε διάφορους παράγοντες του αθλητισμού προκειμένου το Μουντιάλ του 2006 να πάει στη Γερμανία. Κανονική εξαγορά δηλαδή.

Και παρ' όλα αυτά οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Γερμανίας επιμένουν να δίνουν μαθήματα ηθικής στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης, να κουνάνε απειλητικά το δάχτυλο στους λαούς της Νότιας Ευρώπης επειδή δεν υιοθετούν ασμένως τις συνταγές λιτότητας που έχουν στόχο να τους νοικοκυρέψουν.
Εκτοξεύουν μάλιστα αυστηρές προειδοποιήσεις σε όσους δυστροπούν ότι αν δεν συμμορφωθούν προς τα υποδείξεις του Βερολίνου θα εισπράξουν τα επίχειρα της αποκοτιάς τους. Εδώ κολλάει το γνωστό κλισέ «κοίτα ποιος μιλάει».

www.efsyn.gr