ΠΡΟΣΩΠΑ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ. Το μήλο κάτω απο τη μηλιά.

 Εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε καλά την δραστηριότητα του λόρδου Έλγιν του πρέσβη της Αγγλίας στην Οθωμανική αυτοκρατορία από το 1799 ως το 1803, που κατέστρεψε τον Παρθενώνα για να αποσπάσει κομμάτια της ζωφόρου και να τα στείλει στην Αγγλία (1806), θέλοντας άλλα απ’ αυτά να τα πουλήσει στο αγγλικό κράτος, κι άλλα απ’ αυτά για να στολίσει τον πύργο που έχτιζε τότε στην Σκωτία για να στεγάσει τον έρωτά του με την γυναίκα του. Μάλιστα το θέμα των «μαρμάρων του Παρθενώνα» το ξεκίνησε ο λόρδος Βύρων, γράφοντας το ποίημα η «Κατάρα της Αθηνάς», ένα πραγματικό χαστούκι για τον Έλγιν που διασύρθηκε σε όλον τον γνωστό τότε κόσμο.
Ο λόρδος Έλγιν για να εξιλεωθεί χάρισε ένα ρολόι στην απελευθερωμένη Αθήνα, το οποίο τοποθετήθηκε στην Πλάκα, ενώ λίγο αργότερα χάρισε ένα ρολόι και στην πόλη της Λειβαδιάς, προκειμένου να εξασφαλίσει ελεύθερη πρόσβαση και δικαιώματα ανασκαφών στον αρχαιολογικό χώρο του μαντείου του αρχαίου Τροφωνίου.
Ο λόρδος Έλγιν δεν ήταν λάτρης των αρχαιοτήτων όπως λέγεται –στην πραγματικότητα ήταν ένας εξαιρετικά αμόρφωτος άνθρωπος- ούτε έκλεψε τους αρχαιολογικούς θησαυρούς για να τους προφυλάξει από τους Τούρκους οι οποίοι τους σεβάστηκαν περισσότερο από τους «πολιτισμένους» Ευρωπαίους.
Τελικά ο λόρδος Έλγιν έπεσε θύμα της «Κατάρας της Αθηνάς», αφού το αγγλικό κράτος δεν τα αγόραζε και ο πύργος του στη Σκωτία έζησε τραγικές στιγμές αφού η πολυαγαπημένη του γυναίκα τον εγκατέλειψε για έναν άλλον άντρα του στενού του περιβάλλοντος.
Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι πως και ο γιος του λόρδου Έλγιν -ο όγδοος Κόμης του Έλγιν- ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του, αφού το 1860 κατά τον «πόλεμο του οπίου» που διεξήγαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι κατά της Κίνας, πρωτοστάτησε στην καταστροφή και τη λεηλασία των θερινών ανακτόρων του αυτοκρατορικού Πεκίνου. Οι αυτοκρατορικοί θησαυροί, αγάλματα, πολύτιμα πορσελάνινα βάζα, έπιπλα, σκήπτρα, όπλα, χαλιά, σπανιότατα χειρόγραφα, πίνακες και πολύτιμα υφάσματα βρέθηκαν και εξακολουθούν να βρίσκονται σε διάφορα μουσεία της Ευρώπης.

Το θέμα της λεηλασίας της πολιτισμικής τους κληρονομιάς είναι ζήτημα πρώτου μεγέθους για τους σύγχρονους Κινέζους, και η υπόθεση της καταστροφής του σπάνιου αυτού αρχιτεκτονικού μνημείου ρίχνει βαριά τη σκιά του στις σχέσεις ανάμεσα στην Κίνα και την Αγγλία. Πολλοί εύποροι σύγχρονοι Κινέζοι αγοράζουν σε δημοπρασίες διάφορα αντικείμενα που βγαίνουν στο σφυρί, και προσπαθούν να ματαιώνουν ιδιωτικές αγοραπωλησίες μεταξύ συλλεκτών.
Ο Κινέζος ερευνητής Λιου Γιανγκ, που δουλεύει ακατάπαυστα για να εντοπιστούν οι θησαυροί λέει: «Τα βρετανικά μουσεία, δεν είναι καθόλου συνεργάσιμα. Όσες φορές τους έχω ζητήσει μια απλή λίστα των αντικειμένων που διαθέτουν, δεν έχουν απαντήσει ποτέ». Παρόλα αυτά ο Λιου Γιανγκ έχει εντοπίσει πάμπολλα τέτοια πολύτιμα αντικείμενα. Ανάμεσα σ’ αυτά που κλάπηκαν από το αυτοκρατορικό μουσείο ήταν κι ένα σκυλάκι ράτσας πεκινουά. Το σκυλάκι το πήρε ένας Άγγλος στρατιώτης και το δώρισε στην βασίλισσα Βικτώρια. Ήταν το πρώτο σκυλάκι αυτής της ράτσας που πάτησε το πόδι του στην Αγγλία.
Μάλιστα υπάρχει και πίνακας που απεικονίζει το σκυλάκι που το ονόμασαν Λούτι (Looty, από τη λέξη loot: λάφυρο). Η ράτσα αυτή ήταν πολύ αγαπητή στους Κινέζους αυτοκράτορες, γιατί τα μικροσκοπικά αυτά σκυλιά –ειδικά στη μορφή-μοιάζουν με μικρογραφία κινέζικου δράκου που ήταν το έμβλημα των Κινέζων αυτοκρατόρων.
www.koutipandoras.gr