Ο Οδυσσέας Βουδούρης θα κάνει κόμμα! Αντίθετα ο Πάρις Μουτσινάς θα παραμείνει στη ΔΗΜΑΡ, απείλησε μάλιστα τον Κουβέλη, ότι θα αλλάξει τους συσχετισμούς της.
Την αποχώρηση Βουδούρη μάλλον με ανακούφιση την υποδέχτηκαν στην Αγίου Κωνσταντίνου, ο εκπρόσωπος της Τριφυλίας στο γαλλικό απόηχο του Μάη του 68 τους είχε ψήσει άλλωστε το ψάρι στα χείλη.
Την απειλή Μουτσινά, απλά δεν την πήραν σοβαρά, ξέρουν ότι δεν έχει συμμάχους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το πιο βαρύ - λόγω οικογενειακής παράδοσης - όνομα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στα όργανα της ΔΗΜΑΡ, ο Ανδρέας Νεφελούδης προτίμησε να λουφάξει. Αυτό δεν είναι άσχετο με την έλλειψη εναλλακτικής.
Αν ο Βουδούρης ή ο Μιχελογιαννάκης θα μπορούσε να φανταστούν ένα πολιτικό μέλλον στο ΣΥΡΙΖΑ, ο Νεφελούδης ξέρει ότι αυτή η διέξοδος είναι για τον ίδιο κλειστή. Στη διάσπαση του 2010, είχε εκφραστεί για τους πρώην συντρόφους του με το χειρότερο τρόπο και στο μικρόκοσμο της Αριστεράς αυτά όχι μόνο δεν ξεχνιούνται αλλά υπερισχύουν και των όποιων τακτικών ή στρατηγικών υπολογισμών.
Η ΔΗΜΑΡ είναι πάλι το κόμμα του Κουβέλη, όσο δεν ήταν ποτέ μετά την Άνοιξη του 2012, όταν ξεκίνησαν οι πράσινες προσχωρήσεις…
Κατά περίεργο τρόπο, μέσα σε λίγες εβδομάδες και χάρις στην υπόθεση Λαγκαρντ, ο Κουβέλης «στεγανοποίησε» τον έλεγχο που ασκεί στο κόμμα του. Κατ’ αρχάς άδειασε από τον Μπίστη και το όραμα της Κεντροαριστεράς. Ο Μπίστης δεν αποχώρησε, περιήλθε όμως σε αγρανάπαυση και μαζί του ατόνησε όλη η δεξιά πτέρυγα του κόμματος. Τώρα, απαλλάχθηκε από τους Βουδουρομουτσινάδες και το «φλέρτ» με το ΣΥΡΙΖΑ.
Το πιθανότερο είναι πάντως, ότι αυτή η εσωκομματική αναδιάρθρωση δεν θα παράξει κάποιο αποτέλεσμα. Τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ είχαν την ευκαιρία να στάξουν χολή για τους δύο διαγραφέντες, ακούστηκαν διάφορα για πασόκους που ψήφισαν τα μνημόνια και ήρθαν να κάνουν και κριτική. Αν μη τι άλλο, οι εμπειρίες της ΔΗΜΑΡ από τη διεύρυνση με πασόκους είναι ελάχιστα θετικές, και το κόμμα θα παραμείνει κουμπωμένο απέναντι στην όποια προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου.
Το κατά πόσο η ομογενοποίηση της ΔΗΜΑΡ θα αποβεί σε όφελος της συγκυβέρνησης μένει να αποδειχτεί. Το βέβαιο είναι ότι στην Αγίου Κωνσταντίνου, αφού ξεκαθάρισαν τους λογαριασμούς τους, περιμένουν να δουν τι θα τους έρθει από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και κυρίως των μεμονωμένων στελεχών του στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς. Η πρόθεση τους βέβαια δεν είναι να στηρίξουν τέτοιες κινήσεις, αλλά μάλλον να τις υπονομεύσουν…
newpost.gr
Την αποχώρηση Βουδούρη μάλλον με ανακούφιση την υποδέχτηκαν στην Αγίου Κωνσταντίνου, ο εκπρόσωπος της Τριφυλίας στο γαλλικό απόηχο του Μάη του 68 τους είχε ψήσει άλλωστε το ψάρι στα χείλη.
Την απειλή Μουτσινά, απλά δεν την πήραν σοβαρά, ξέρουν ότι δεν έχει συμμάχους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το πιο βαρύ - λόγω οικογενειακής παράδοσης - όνομα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στα όργανα της ΔΗΜΑΡ, ο Ανδρέας Νεφελούδης προτίμησε να λουφάξει. Αυτό δεν είναι άσχετο με την έλλειψη εναλλακτικής.
Αν ο Βουδούρης ή ο Μιχελογιαννάκης θα μπορούσε να φανταστούν ένα πολιτικό μέλλον στο ΣΥΡΙΖΑ, ο Νεφελούδης ξέρει ότι αυτή η διέξοδος είναι για τον ίδιο κλειστή. Στη διάσπαση του 2010, είχε εκφραστεί για τους πρώην συντρόφους του με το χειρότερο τρόπο και στο μικρόκοσμο της Αριστεράς αυτά όχι μόνο δεν ξεχνιούνται αλλά υπερισχύουν και των όποιων τακτικών ή στρατηγικών υπολογισμών.
Η ΔΗΜΑΡ είναι πάλι το κόμμα του Κουβέλη, όσο δεν ήταν ποτέ μετά την Άνοιξη του 2012, όταν ξεκίνησαν οι πράσινες προσχωρήσεις…
Κατά περίεργο τρόπο, μέσα σε λίγες εβδομάδες και χάρις στην υπόθεση Λαγκαρντ, ο Κουβέλης «στεγανοποίησε» τον έλεγχο που ασκεί στο κόμμα του. Κατ’ αρχάς άδειασε από τον Μπίστη και το όραμα της Κεντροαριστεράς. Ο Μπίστης δεν αποχώρησε, περιήλθε όμως σε αγρανάπαυση και μαζί του ατόνησε όλη η δεξιά πτέρυγα του κόμματος. Τώρα, απαλλάχθηκε από τους Βουδουρομουτσινάδες και το «φλέρτ» με το ΣΥΡΙΖΑ.
Το πιθανότερο είναι πάντως, ότι αυτή η εσωκομματική αναδιάρθρωση δεν θα παράξει κάποιο αποτέλεσμα. Τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ είχαν την ευκαιρία να στάξουν χολή για τους δύο διαγραφέντες, ακούστηκαν διάφορα για πασόκους που ψήφισαν τα μνημόνια και ήρθαν να κάνουν και κριτική. Αν μη τι άλλο, οι εμπειρίες της ΔΗΜΑΡ από τη διεύρυνση με πασόκους είναι ελάχιστα θετικές, και το κόμμα θα παραμείνει κουμπωμένο απέναντι στην όποια προσπάθεια ανασυγκρότησης του χώρου.
Το κατά πόσο η ομογενοποίηση της ΔΗΜΑΡ θα αποβεί σε όφελος της συγκυβέρνησης μένει να αποδειχτεί. Το βέβαιο είναι ότι στην Αγίου Κωνσταντίνου, αφού ξεκαθάρισαν τους λογαριασμούς τους, περιμένουν να δουν τι θα τους έρθει από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και κυρίως των μεμονωμένων στελεχών του στην υπόθεση της Κεντροαριστεράς. Η πρόθεση τους βέβαια δεν είναι να στηρίξουν τέτοιες κινήσεις, αλλά μάλλον να τις υπονομεύσουν…
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου