Μισθοδοσία κληρικών: Μια ενδεικτική δημοσκόπηση

Η αριστερή στρουθοκάμηλος» πραγματοποίησε μια ενδεικτική δημοσκόπηση μεταξύ των επισκεπτών/τριών της όσον αφορά την γνώμη τους για την μισθοδοσία των κληρικών από το Δημόσιο ή αλλιώς το γεγονός ότι οι λειτουργοί μιας συγκεκριμένης θρησκείας είναι δημόσιοι υπάλληλοι, θεωρώντας το γεγονός αυτό σημείο κλειδί στις σχέσεις εκκλησίας κράτους. 

Η δημοσκόπηση γνωστοποιήθηκε στο fb και παρατάθηκε αρκετές φορές ώστε να υπάρχει ικανός χρόνος αντίδρασης, ακόμη και σε όσους/ες προσπαθούν συνειδητά να επηρεάσουν προς όφελός τους τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, ακόμη και των ενδεικτικών όπως αυτή. Έτσι το γεγονός ότι το ιστολόγιο έχει άποψη για το θέμα, δεν εμπόδισε τον οποιονδήποτε/την οποιαδήποτε να ψηφίσει ανώνυμα ακόμη και να χρησιμοποιήσει υπέρ του την ψηφοφορία. Απάντησαν 368 επισκέπτες/τριες σε διάστημα σχεδόν τριών μηνών.

Όπως είπαμε η δημοσκόπηση ήταν ενδεικτική.

Παρόλα αυτά επιβεβαίωσε σταθερά ότι:

- Η συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών μας (78%) θεωρεί ότι οι κληρικοί ως μέλη συγκεκριμένης δομής με δική της διοίκηση, διαχείριση, έσοδα και περιουσία δεν μπορεί να ταυτίζεται με το κράτος και το Δημόσιο, και πρέπει να αμείβονται για τις θρησκευτικές τους υπηρεσίες τους από την ίδια την συγκεκριμένη δομή και από τα έσοδά της.

- Μια ισχυρή μερίδα αναγνωστών (13%) δεν βλέπει τον λόγο οι κληρικοί να αμείβονται καν για τις θρησκευτικές τους υπηρεσίες εφόσον δεν θεωρούν ότι πρόκειται για επάγγελμα αλλά για κοινωνική προσφορά.

- Τέλος μια σχεδόν σταθερή μερίδα αναγνωστών (8%) καθόλη τη διάρκεια που το ερώτημα ήταν ανοικτό στην πλαϊνή στήλη του ιστολογίου, θεωρούσε σταθερά ότι τα πράγματα πρέπει να συνεχίσουν ως έχουν και οι ιερείς να συνεχίσουν να είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

Έχουμε επιχειρηματολογήσει ξανά και ξανά στην «αριστερή στρουθοκάμηλο» υπέρ του πλήρους διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους.

Θεωρούμε ειδικότερα ότι η εκκλησία διαθέτοντας δυσανάλογα (με το υποτιθέμενο ήθος και την κοινωνική προσφορά μέχρι ακτημοσύνης, που διακυρήσει και επιζητεί από τους οπαδούς της) μεγάλη περιουσία διαχρονικά, νόμιμα ή και παράνομα, από δωρεές, χρυσόβουλα και άλλους δύσκολο να επιβεβαιωθούν τίτλους - που δεν θάπρεπε ένα νέο και επαναστατικό κράτος να αναγνωρίζει (κατά Καποδίστρια) - είναι σε άνετη θέση να μισθοδοτεί τους υπαλλήλους της (το έχει παραδεχθεί και ο Ιερώνυμος) που στοιχίζουν αυτήν την στιγμή στο χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος περίπου 200 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Ειδικά εφόσον η εκκλησία απολαμβάνει ακραίες φοροαπαλλαγές που συνεχίζονται και εν μέσω κρίσης και που καμιά άλλη κοινωνική ή συνεταιριστική δομή στην χώρα μας δεν δικαιούται...

Είναι καιρός λοιπόν το ελληνικό κράτος να κόψει τον ομφάλιο λώρο με την εκκλησία.

Να σταματήσει να θεωρεί τους υπαλλήλους τής συγκεκριμένης δομής, δημοσίους υπαλλήλους - γιατί άλλωστε; Εφόσον με την ίδια λογική, οι υπάλληλοι κάθε άλλης θρησκείας, οι ιερωμένοι και οι προσυλητιστές τους θάπρεπε να είναι και αυτοί και αυτές δημόσιοι υπάλληλοι και να αποτελούν έτσι έναν επιτυχημένο ...επαγγελματικό προσσανατολισμό για τους άνεργους νέους μας και μια δυνατότητα διορισμού στο Δημόσιο από την πίσω πόρτα!
Αλλά κάτι τέτοιο είναι σαφώς αντισυνταγματικό - η ανεξιθρησκεία είναι κατοχυρωμένη στο Δίκαιό μας και η μεροληπτική στήριξη κάποιου δόγματος, έστω και δημοφιλούς, προάγει την ανισότητα μεταξύ των πολιτών. Ότι αυτό συμβαίνει, είναι κυρίως αποτέλεσμα λαθεμένων επιλογών παλαιότερων κυβερνήσεων αλλά και διαχρονική επιλογή της διεφθαρμένης πολιτικής ελίτ που ανταλλάσει ψήφους με παροχές στους μητροπολίτες. Ότι συνεχίζει να συμβαίνει είναι που μας απασχολεί...

Όπως φαίνεται και από την δημοσκόπηση, πλέον και πολλοί πιστοί δεν επιθυμούν, όσοι ασχολούνται με τα θρησκευτικά τελετουργικά και τα κηρύγματα να πληρώνονται γι αυτό. Δεν είναι και πολύ θρησκευτικό να είσαι επαγγελματίας της θρησκείας. Ή να πληρώνεσαι με ταρίφα τα τελετουργικά που έχει ανάγκη το ποίμνιό σου επειδή κανείς δεν προσφέρεται να κάνει δωρεάν έναν μέχρι πρότινος υποχρεωτικά θρησκευτικό γάμο ή τα βαφτίσια, όπως γινόταν κάποτε παλιά στην αρχή του χριστιανισμού... Σήμερα ακόμη και για τις θρησκευτικές κηδείες παίρνουν χρήματα οι ορθόδοξοι ιερείς, έστω και για την ψυχή του θανόντος ή της θανούσης! Τα τσεπώνουν πάντως...

Θα μπορούσαμε να κάνουμε και άλλες ενδεικτικές δημοσκοπήσεις για το θέμα της εκκλησίας:

• Αν πχ θα έπρεπε να απολαμβάνουν τόσες φοροαπαλλαγές και με τι όρους.

• Αν πρέπει να ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές τα έσοδα και τα έξοδά τους, το παγκάρι και οι δωρεές.

• Αν πρέπει να ελεγχθούν οι περιουσιακοί τίτλοι τους και το ιστορικό απόκτησής τους από ανεξάρτητες επιτροπές νομικών και ιστορικών.

• Αν τέλος το επιδοτούμενο ασαφές μόρφωμα Εκκλησία ΑΕ σε όλες του τις εκδοχές (πχ Μετόχι ΑΕ του μητροπολίτη Αμβρόσιου κλπ. έως τα χιλιάδες ξεχωριστά νομικά πρόσωπα της θρησκευτικής οικονομικής δραστηριότητας που πίσω τους χάνονται αμφισβητούμενες για την νομιμότητά τους δραστηριότητες και απαιτείται ολόκληρος ο ελεγκτικός μηχανισμός και κάποια χρόνια για να βγάλεις άκρη) είναι κάτι που επιχειρεί νομίμως και ορθώς για το κοινό καλό έστω των μελών αυτής της πίστης ή είναι ένα κάλυμμα για τον καλοζωισμό των μητροπολιτών και των παρατρεχάμενων, πριν και μετά την σύνταξή τους.

Αλλά προφανώς τα αποτελέσματα θα είναι παρόμοια: ο κόσμος τόχει προ πολλού αποφασίσει - πιστοί και κοσμικοί, θρησκευόμενοι και άθεοι: απαιτείται από εχθές ήδη, να πέσει φως και να επιβληθεί κοινωνικός έλεγχος και διαφάνεια στην κλειστή εκκλησιαστική οργάνωση και ιεραρχία στις πράξεις της οποίας δεν έχουν πρόσβαση καν οι απλοί κληρικοί και πόσο μάλλον το κοινωνικό σώμα των πιστών. Αλλά κυρίως, οι πολίτες αυτού του τόπου που χρηματοδοτούν υποχρεωτικά την Εκκλησία ΑΕ, μισθοδοτούν τους υπαλλήλους της, επιδοτούν τα μοναστήρια της, υπομένουν τις παρεμβάσεις των ιεραρχών της στην πολιτική ζωή του τόπου και τα απανωτά σκάνδαλά της κλπ. κλπ. και όλα αυτά υποτίθεται έναντι του κοινωνικού της έργου δλδ έναντι της δυνατότητας διανομής γευμάτων, τροφίμων και ρουχισμού στα θύματα της κρίσης που πάλι από προσφορές των πολιτών πραγματοποιεί ο μηχανισμός της.

Το άλλο επιχείρημα ότι αυτό γίνεται ως αντάλλαγμα για την προσφορά στο κράτος γης εκκλησιαστικής ιδιοκτησίας, δεν γίνεται εδώ αποδεκτό  - κάθε λογικός άνθρωπος σε αυτήν την χώρα γνωρίζει πως η εκκλησία βγήκε πάμπλουτη από την οθωμανική κατοχή και πως έφτασε να κατέχει την μισή Ελλάδα με βυζαντινούς και οθωμανικούς τίτλους και χρυσόβουλα αυτοκρατόρων και σουλτάνων...

Δεν ζούμε στον μεσαίωνα. Η Ελλάδα «θέλει να είναι», σύμφωνα με το Σύνταγμά της, κοσμικό κράτος.
Ας το υλοποιήσουμε επιτέλους.

Και ας ασχοληθεί ο καθένας με τη δουλειά του: οι κληρικοί με την θρησκεία τους και το κράτος με τους πολίτες του.

Οι «χωριστοί ρόλοι» μπορούν να στηριχθούν μόνο στην πλήρη ανεξαρτησία του ενός από τον άλλο δλδ στον πλήρη και ξεκάθαρο διαχωρισμό κράτους εκκλησίας.

Κι αν αυτό δεν συμβεί με προοδευτική αριστερή κυβέρνηση, πότε θα συμβεί;