Οι μαλάκες -και ο υπουργός Σπίρτζης

Αποφασίζεις, λοιπόν, να μην ασχοληθείς με τα «έργα και τις ημέρες» των υπουργών της κυβέρνησης, διότι είναι ματαιοπονία να ακούσει κάποιος απ’ αυτούς τι πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία [έχουν, με τα δικά τους μέτρα, κόψει και ράψει αυτήν την πραγματικότητα και διαλαλούν ότι όλα είναι μέλι γάλα. Παλεύεται μια τέτοια λογική; Οχι].

Διαβάζω -δυστυχώς- το ρεπορτάζ του συναδέλφου Μάριου Διονέλλη για την επίσκεψη του υπουργού Υποδομών, Χρ. Σπίρτζη, στο Ηράκλειο Κρήτης, σχετικά με τον Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης· ο συνάδελφος από την εφημερίδα «Πατρίδα» υπενθυμίζει στον υπουργό τι υποσχόταν ο πρωθυπουργός στο αναπτυξιακό συνέδριο Κρήτης, τον περασμένο Σεπτέμβριο: άμεση δημοπράτηση της στρατηγικής μελέτης για τον ενιαίο Βόρειο Οδικό Αξονα Κρήτης από Κίσσαμο στη Σητεία. Ερωτά ο υπουργός: «Πού το διαβάσατε αυτό;». Απαντά ο συνάδελφος, Γιάννης Ζωράκης: «από ρεπορτάζ της εφημερίδας Πατρίδα». Ε, πείτε το λοιπόν -επιτίθεται ο κύριος υπουργός- «άλλο τι είπε ο Αλέξης [sic] και άλλο τι γράφει η Πατρίδα».

Ανηλεής επίθεση κατά των «απρόθυμων» μέσων μαζικής ενημέρωσης: Μεροληπτούν, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, ό,τι λένε «τους τα στέλνουν γραμμένα», διαστρεβλώνουν τα λόγια του Αλέξη. Και πώς τους χαρακτήρισε όλους αυτούς; Ιδού: Γρόθους! Τι σημαίνει αυτό στην κρητική διάλεκτο; Τι είναι οι γρόθοι; Οι μαλάκες, παρακαλώ.

Ενας υπουργός που εκπίπτει σε τέτοιον λόγο δεν είναι άξιος να είναι υπουργός· ένας τέτοιος χυδαίος πρέπει να πάει σπίτι του -και αν αρέσκεται σε τέτοιου είδους φρασεολογία ας καταγίνει στην επαφή με τους δικούς του [οικογένεια, φίλους -όποιους να ’ναι].

Μαλάκες, λοιπόν, όσοι διαφωνούν ή όσοι απλώς υπενθυμίζουν τα μεγάλα πρωθυπουργικά λόγια [ανέξοδα όταν εκφέρονται] και τη μεγάλη τους απόσταση με την πραγματικότητα. Τέτοιοι υπουργοί είναι επικίνδυνοι για την έστω κουτσουρεμένη δημοκρατία μας. Εχει παρελθόν ο κύριος τούτος -είναι δεδηλωμένη η αποστροφή του προς τους δημοσιογράφους, αριστερούς, άμα και δεξιούς, δεν έχει και τόση σημασία γι’ αυτόν, διότι ο άνθρωπος είναι killer [ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες, αλλά δεν υπάρχει λέξη στα ελληνικά να αποδώσει τον άκρατο κυνισμό ενίων εξουσιαστών].

Οποιος, αν καταλάβατε καλά, διαφωνεί με τον Αλέξη -για φαντάσου!- είναι εχθρός της αριστερής επανάστασης -και μαλάκας. Ρε, ποιος είναι τελικά ο μαλάκας; Ποιος υπέγραψε την καταδίκη του ελληνικού λαού στο χρέος και στην ανέχεια; Να με συγχωρεί ο φίλος εκδότης που μου συστήνει να μη μιλάω άσχημα για τους κυβερνώντες, αλλά οι άνθρωποι [ένιοι εξ αυτών] είναι το λιγότερο χυδαίοι. Να αφήσουμε τη χυδαιότητα να απλωθεί στην ελληνική κοινωνία; Πού θα οδηγήσει μια τέτοια αδιαφορία; Σε ολοκληρωτικές νοοτροπίες, προφανώς, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το μικρό μας δάχτυλο.

Οποιος επισημαίνει την αντιφατικότητα των κυβερνητικών εξαγγελιών είναι γρόθος· είπαμε: μαλάκας [ίσως και με περικεφαλαία] -ποιος νοιάζεται εξάλλου, ποιος δυσφορεί, έστω, για την έκπτωση αξιών και της ίδιας της επικοινωνίας;

Ο Σπίρτζης λοιπόν -ο αμοραλισμός αυτοπροσώπως, ο εκφυλισμός του πολιτικού λόγου. Αν έχει τα κότσια, ας τολμήσει να απαντήσει -ο αξιολύπητος [πάντα επικίνδυνος εντούτοις].

 Γιώργος Σταματόπουλος

efsyn.gr