Η εμπειρία των τελευταίων χρόνων έχει δείξει πως «όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά». Κι αυτό οι πάντες το αντιλαμβάνονται, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα που οικοδομήθηκε πάνω στην τεχνο – γραφρειοκρατική λογική των Βρυξελλών αδυνατεί να δίνει πραγματικές λύσεις και σε πραγματικά προβλήματα.
Συνήθως παίζει «κλωτσοσκούφι» με το χρόνο , με αποτέλεσμα κάθε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, να μετατρέπεται σε «κρίση πανικού» και αξιοποιώντας αυτή την ψυχολογία να εφαρμόζει οριζόντια μέτρα επί δικαίων και αδίκων.
Το είδαμε με τον πιο χαρακτηριστικό και εύγλωττο τρόπο στην Κύπρο. Με «χάρτινα» άλλοθι και με ωμή βία, το κυπριακό κράτος ως τοποτηρητής της επικυριαρχίας του άξονα Βρυξελλών – Βερολίνου, έβαλε το χέρι του βαθιά μέσα στις καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών.
Για να μην κοροϊδευόμαστε και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, το ίδιο σχεδιάζεται επί χάρτου (μέχρι στιγμής) να γίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα. Ουσιαστικά το ΔΝΤ «κάρφωσε» τα σχέδια αυτά που εξυφαίνονται στο ευρωπαϊκό παρασκήνιο, με την πρόταση για «κούρεμα» 10% επί του συνόλου των καταθέσεων των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Η Ευρώπη στερείται οράματος. Από αλλού ξεκίνησε κι αλλού πηγαίνει σήμερα. Η Ένωση δημιουργήθηκε για να εγγυηθεί την ειρήνη και την ελευθερία και σήμερα βιώνουμε έναν ανελέητο οικονομικό πόλεμο που καταστρέφει οικονομίες, με πρώτη την ελληνική, καθώς επίσης και έναν τύπο διακυβέρνησης που αποκλίνει όλο και πιο ανησυχητικά από την φιλελεύθερη αστική δημοκρατία. Η ωμότητα των παρεμβάσεων και η «ψυχρή λογική» των αριθμών και των «πλάνων» έχουν ευρωπαϊκό ανάλογο μόνο στις δικτατορίες του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Η ελληνική κυβέρνηση για μια ακόμη φορά κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Είναι με τα χέρια κάτω, αμύνεται δήθεν στις απαιτήσεις της τρόικας αλλά την ίδια στιγμή η κοινωνία που διαισθάνεται πως μόνον τα χειρότερα έρχονται ανησυχεί πως ένα «Παρασκευοσαββατοκύριακο κρίσης» το μακρύ χέρι του κράτους θα μπει μέσα στις ελληνικές καταθέσεις και θα αρχίσει να «κουρεύει». Θέλεις 5; Θέλεις 10; Θέλεις 15; Θέλεις να ακούγεται «λίγο πιο Βρυξελιώτικα», δηλαδή 12,78; Μήπως υπάρχει κανένας που εκπροσωπεί σήμερα τον Έλληνα και να πει « Ωπα, ρε … τι πάτε να κάνετε;». Υπάρχει κανένας να βάλει τις φωνές;
Στην πολιτική αυτό λέγεται «βέτο». Στην πολιτική αυτό λέγεται παίρνω πρωτοβουλίες, χτίζω συμμαχίες (εντός κι εκτός Ευρώπης) και θυμίζω μεγαλοφώνως πως για όλα τα μείζονος σημασίας ζητήματα πρέπει να υπάρχει ομοφωνία, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα τη διαφωνία μου. Δηλαδή τι θα μου κάνουν; Θα μου κόψουν την πίστωση;
ΥΓ: Εντάξει, αφού ο Σαμαράς (δια του Κεδίκογλου) βεβαιώνει πως ό,τι έγινε στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά επί υπουργίας Βενιζέλου, ήταν επωφελή και διαφανή, έχουμε κανέναν λόγο να μην τον πιστέψουμε; Για αυτό λοιπόν, κύριοι αρχηγοί, αφού δεν «σας έχουν» και δεν σας «κρατάνε» από πουθενά, δώστε τη μάχη να σώσετε τις καταθέσεις του κοσμάκη.
http://www.freepen.gr
Συνήθως παίζει «κλωτσοσκούφι» με το χρόνο , με αποτέλεσμα κάθε πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο, να μετατρέπεται σε «κρίση πανικού» και αξιοποιώντας αυτή την ψυχολογία να εφαρμόζει οριζόντια μέτρα επί δικαίων και αδίκων.
Το είδαμε με τον πιο χαρακτηριστικό και εύγλωττο τρόπο στην Κύπρο. Με «χάρτινα» άλλοθι και με ωμή βία, το κυπριακό κράτος ως τοποτηρητής της επικυριαρχίας του άξονα Βρυξελλών – Βερολίνου, έβαλε το χέρι του βαθιά μέσα στις καταθέσεις των κυπριακών τραπεζών.
Για να μην κοροϊδευόμαστε και να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, το ίδιο σχεδιάζεται επί χάρτου (μέχρι στιγμής) να γίνει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με δημοσιονομικά προβλήματα. Ουσιαστικά το ΔΝΤ «κάρφωσε» τα σχέδια αυτά που εξυφαίνονται στο ευρωπαϊκό παρασκήνιο, με την πρόταση για «κούρεμα» 10% επί του συνόλου των καταθέσεων των ευρωπαϊκών τραπεζών.
Η Ευρώπη στερείται οράματος. Από αλλού ξεκίνησε κι αλλού πηγαίνει σήμερα. Η Ένωση δημιουργήθηκε για να εγγυηθεί την ειρήνη και την ελευθερία και σήμερα βιώνουμε έναν ανελέητο οικονομικό πόλεμο που καταστρέφει οικονομίες, με πρώτη την ελληνική, καθώς επίσης και έναν τύπο διακυβέρνησης που αποκλίνει όλο και πιο ανησυχητικά από την φιλελεύθερη αστική δημοκρατία. Η ωμότητα των παρεμβάσεων και η «ψυχρή λογική» των αριθμών και των «πλάνων» έχουν ευρωπαϊκό ανάλογο μόνο στις δικτατορίες του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού».
Η ελληνική κυβέρνηση για μια ακόμη φορά κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Είναι με τα χέρια κάτω, αμύνεται δήθεν στις απαιτήσεις της τρόικας αλλά την ίδια στιγμή η κοινωνία που διαισθάνεται πως μόνον τα χειρότερα έρχονται ανησυχεί πως ένα «Παρασκευοσαββατοκύριακο κρίσης» το μακρύ χέρι του κράτους θα μπει μέσα στις ελληνικές καταθέσεις και θα αρχίσει να «κουρεύει». Θέλεις 5; Θέλεις 10; Θέλεις 15; Θέλεις να ακούγεται «λίγο πιο Βρυξελιώτικα», δηλαδή 12,78; Μήπως υπάρχει κανένας που εκπροσωπεί σήμερα τον Έλληνα και να πει « Ωπα, ρε … τι πάτε να κάνετε;». Υπάρχει κανένας να βάλει τις φωνές;
Στην πολιτική αυτό λέγεται «βέτο». Στην πολιτική αυτό λέγεται παίρνω πρωτοβουλίες, χτίζω συμμαχίες (εντός κι εκτός Ευρώπης) και θυμίζω μεγαλοφώνως πως για όλα τα μείζονος σημασίας ζητήματα πρέπει να υπάρχει ομοφωνία, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα τη διαφωνία μου. Δηλαδή τι θα μου κάνουν; Θα μου κόψουν την πίστωση;
ΥΓ: Εντάξει, αφού ο Σαμαράς (δια του Κεδίκογλου) βεβαιώνει πως ό,τι έγινε στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά επί υπουργίας Βενιζέλου, ήταν επωφελή και διαφανή, έχουμε κανέναν λόγο να μην τον πιστέψουμε; Για αυτό λοιπόν, κύριοι αρχηγοί, αφού δεν «σας έχουν» και δεν σας «κρατάνε» από πουθενά, δώστε τη μάχη να σώσετε τις καταθέσεις του κοσμάκη.
http://www.freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου