Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η ΕΣΣΔ διαλύθηκε και ένα από τα βασικότερα κράτη που προέκυψαν εκτός της Ρωσικής Ομοσπονδία, ήταν η Ουκρανία.
Τόπος με μεγάλη ιστορία καθώς το Κίεβο υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Ρωσίας το Μεσαίωνα. Επίσης ιστορικές μονές και ορθόδοξοι τόποι βρίσκονται στην Ουκρανία ενώ ας μην ξεχνάμε το ελληνικό στοιχείο στην Οδησσό αλλά και το γεγονός των δεσμών της Χερσώνας (Kherson) με την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Ωστόσο αυτό που αξίζει να προσεγγίσουμε και να αναλογιστούμε είναι πως ουσιαστικά την επόμενη ημέρα της ανεξαρτητοποίησης του ουκρανικού κράτους, ακολούθησαν οι διεργασίες ως προς το ποιος θα ελέγξει το κράτος αλλά και σε ποιο άρμα θα προσδεθεί.
Βέβαια η Ουκρανία δεν αποτελεί πρωτοτυπία. Αρκεί να θυμηθούμε τα δικά μας χάλια όπου αν και υπόδουλοι με τον Ιμπραήμ εξ Αιγύπτου να μας σαρώνει, είχαμε χωριστεί σε κόμματα ελεγχόμενο από τις τότε μεγάλες δυνάμεις.
Αλήθεια όμως, ποιος ο λόγος να διεκδικήσεις την ανεξαρτησία σου; Για να υποδουλωθείς κάπου αλλού;
Αυτό συνέβη και στην Ουκρανία. Τη βελούδινη επανάσταση, τι τη διαδέχθηκε; Η φυλάκιση της Τιμοσένκο, η επαναφορά του Γιανούκοβιτς και οι δεκάδες νεκροί. Άρα λοιπόν ούτε βελούδινη ήταν, ούτε επιτυχημένη ασχέτως του ποιος έχει ή δεν έχει δίκιο. Αν ήταν επιτυχημένη θα είχε οδηγήσει τη χώρα στη σταθερότητα και την ευημερία.
Ένα ακόμη στοιχείο είναι και η διαφθορά στη συγκεκριμένη χώρα την οποία έζησα από κοντά λόγω εργασιακού παρελθόντος. Λιμενικοί και λοιποί ενασχολούμενοι σε αυτό που ονομάζουμε ναυτιλία, δραστηριοποιούνται ως άλλοι νταβατζήδες κι αυτό αποτελεί μια απόδειξη ότι το νεοσύστατο αυτό κράτος ουδέποτε θεμελιώθηκε σε γερές βάσεις.
Η Τιμοσένκο λοιπόν που δεν μπήκε τυχαία στη φυλακή, εξήλθε θριαμβεύτρια.
Ο Γιανούκοβιτς που τον έφυγαν κακήν κακώς το 2004 για να τον επανεκλέξουν και να φυλακίσουν την Τιμοσένκο, έχει εξαφανιστεί και βγάζει διαγγέλματα κρυπτόμενος ενώ έδωσε εντολή ελεύθεροι σκοπευτές να χτυπούν στο ψαχνό.
Και στη μέση ένας λαός που ψάχνεται.
Το τι θα επακολουθήσει, κανείς δεν το ξέρει μολονότι η διάσπαση σε δύο κράτη φαντάζει ένα αρκετά πιθανό σενάριο χωρίς να είναι απαραίτητο ότι αυτό θα δώσει οριστική λύση στα προβλήματα.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα αρπακτικά (ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία) έχουν συγκεντρωθεί και περιμένουν να ορμήσουν στο πτώμα της Ουκρανίας για να αρπάξουν όσο μεγαλύτερο κομμάτι μπορούν.
του Στρατή Μαζίδη
www.freepen.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου