Απ’ τον «απασχολήσιμο» λοιπόν στον «συνεργάσιμο»!
Συνεργάσιμος δε εστί εκείνος και όποιος οι Τράπεζες αποφαίνονται ότι είναι συνεργάσιμος. Πρόκειται για ταυτολογία; όχι! πρόκειται για δικτατορία.
Κι εξηγούμαι. Η κάθε μέρα και όλο πιο ανάξια αυτή κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί να ξεγελάσει (δηλαδή να δουλέψει και να εξαπατήσει) και τον τελευταίο Ελληνα πολίτη, και τον έσχατο φουκαρά. Από τις περίφημες κόκκινες γραμμές (και πράσινα άλογα) για τα κόκκινα δάνεια κατάφερε να κρατήσει υπό προστασίαν το 25% των δανειοληπτών α’ κατοικίας. Τρίχες! Ούτε αυτό! Διότι για να γλιτώσει το σπίτι του και ο τελευταίος φουκαράς, πρέπει να ’ναι συνεργάσιμος! Και αυτό να το αποφασίζει η Τράπεζα - η ίδια η Τράπεζα!
Θα μου πείτε: έχουν καμιά διάθεση οι τράπεζες να κυνηγήσουν σπιτάκια, ούτε καν των φτωχών αλλά των πάμφτωχων, σπιτάκια που η ίδια η τράπεζα θα τα χαρακτήριζε «τρώγλες»; Πιθανόν όχι. Αλλά ακόμα κι αυτό αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια της Τράπεζας! Αν δηλαδή η Τράπεζα αποφανθεί «μη συνεργάσιμος», τουμπεκί ψιλοκομμένο το κράτος και θα τρέχει ύστερα στα δικαστήρια ο κάθε φουκαράς να βρει το δίκιο του. Διότι το «σπίτι του - γλυκό του σπίτι», που προστατεύεται, δεν προστατεύεται.
Και ποιος έδωσε το δικαίωμα στις τράπεζες να εκδίδουν «πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων»... με συγχωρείτε, «πιστοποιητικά συνεργάσιμων»; Η κυβέρνηση της Αριστεράς! (Αριστεράς υπό την έννοιαν του Τρύφων και της κυρίας Τζάκρη!)
Ιεροεξεταστής η Τράπεζα. Αμαρτία το δάνειο του φτωχοδιάβολου. Πόντιος Πιλάτος το κράτος. Ιούδας η κυβέρνηση, που όλο ψέματα λέει, που ως την τελευταία στιγμή προσπαθεί να εξαπατά εκείνους που τη χρειάζονται περισσότερο. Μεγάλη αμαρτία. Και μεγαλύτερη αναλγησία, τρισθεόρατη ανικανότητα, αποκρουστική κουτοπονηριά.Καθότι: Δεν βάζουν φόρο στο μοσχάρι μην εξαγριωθούν απ’ τη συνεπακόλουθη μείωση της κατανάλωσής του οι Γάλλοι εξαγωγείς (μόσχων και βομβών). Δεν βάζουν φόρο στο ουίσκι, το τζιν, τη βότκα και τα άλλα βαριά οινοπνευματώδη για να μην εξαγριωθούν οι Φράγκοι εξαγωγείς, βάζουν φόρο στο κρασί - Ελληνας είναι ο παραγωγός, ποιος τον @αμάει; Εθνικό προϊόν που μπορεί να γίνει εθνικός θησαυρός είναι το κρασί, ποιος το @αμάει;
Το μόνον για το οποίο στάθηκαν ικανοί οι Τρύφωνες ήταν να προβληματισθούν(!) αν θα την πιει το τσίπουρο, αν θα την πιει η μπύρα, ε! - την ήπιε στο τέλος το κρασάκι!
Και χαχανίζει από του βήματος της Βουλής ο Τρύφων.
Και ψεκάζουν, με συγχωρείτε ραντίζουν τα ΜΑΤ έξω απ’ τη Βουλή τους γεωργούς. Και ωρύεται μέσα στη Βουλή ο κυρ Μιχελογιαννάκης (ο Τζαμτζής του ΣΥΡΙΖΑ) «δεν ψηφίζω - δεν ψηφίζω», ψηφίζει και μας πετάει την ψήφο του στα μούτρα, ίδιας αξίας με την ψήφο του κ. Τσίπρα διότι και οι δύο κόβουν συντάξεις, κλείνουν σπίτια , σφραγίζουν μαγαζιά, γκρεμίζουν ζωές.
Και γελάει ο Τρύφων! Μας αντιμετωπίζουν σαν μουλάρια χωρίς να μπορούν να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρο. Διότι σ’ αυτήν τη χώρα το γαϊδούρι για να φάει, για να είναι αξιοπρεπές, πρέπει να πετάει, να κάνει λούπινγκ στον αέρα, να πιλοτάρει πύραυλο και να γελάει ο Τρύφων. Να ξεκαρδίζεται από του βήματος της Βουλής το ανδρείκελο της Τρόικας. Και να υψοπετά από αμετροέπεια σε αμετροέπεια ο κ. Τσακαλώτος (κρυφό, ως τώρα, ταλέντο), λέγοντας ότι εκτός απ’ την κυβέρνηση που είναι «θύμα της επιτυχίας της», θύματα της επιτυχίας τους είναι κι όσοι πήραν στεγαστικά για να πουλήσουν μούρη! να φύγουν λοιπόν τώρα απ’ την Κηφισιά να πάνε Περιστέρι. Οντως πρώτη φορά Αριστερά - πρώτη φορά η Αριστερά λέει τέτοιες παρλαπίπες.
Αρχή άνδρα δείκνυσι, και αυτή η κυβέρνηση φανέρωσε πολλούς τύπους τίποτα. Ταλεντάρες στο τίποτα - ούτε ένα μέτρο, αριθμός ένα, έχουν καταφέρει να λάβουν εκτός του μνημονιακού πλαισίου! Ποια ισοδύναμα και ποια παράλληλα μέτρα; Μόνον εξίσου με τα μνημόνια καταστροφικά, όπως ο φόρος στο κρασί, η εξόντωση της φαρμακοβιομηχανίας κι άλλα τέτοια που όχι μόνον δεν ανατάσσουν την παραγωγή αλλά πάνε παράλληλα με την παθογένεια που μας έφερε έως εδώ, με την ίδια συμπτωματολογία (απ’ τα κλειστά ΙΕΚ ως τον αργόσυρτο θάνατο των νοσοκομείων) και την ίδια συμπεριφορά: την αναπαραγωγή του κράτους των ημετέρων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον δεν στράφηκε στους πιο δημιουργικούς πολίτες, όχι μόνον δεν ενεργοποίησε τις ηθικές και παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας, αλλά επαναλαμβάνει τα ήθη του δικομματικού μονοκομματισμού στο κακέκτυπό τους. Για παράδειγμα, δεν γνωρίζω αν ντρεπόταν για όσα έκανε ο κ. Στουρνάρας, όμως δεν χαχάνιζε όπως ο κ. Τρύφων.
Η κυβέρνηση αυτή φθείρεται γρήγορα. Κάθε μέρα δεν ξέρει τι της ξημερώνει. Ή μάλλον κάθε μέρα που ξημερώνει πληρώνει όσα έχει κάνει την προηγουμένη. Εξαλλος ο υπουργός Γεωργίας κ. Βαγγέλης Αποστόλου με τον φόρο στο κρασί, δεν έχει όμως κάνει ο ίδιος τίποτα ως τώρα -τίποτα που να κάνει τη διαφορά- για την ανασυγκρότηση του πρωτογενούς (πλην όμως από καιρό έσχατου) τομέα. Οπως και να ’χει, είτε κλαίει ο κ. Αποστόλου (υπερψηφίζοντας βεβαίως-βεβαίως αυτά με τα οποία διαφωνεί - κοτζάμ Υπουργός), είτε χαχανίζει ο κ. Τρύφων, «βλάπτουν και οι δύο τη Συρία το ίδιο»…
Αλήθεια, μεταξύ τους κουβεντιάζοντας γύρω από ένα τραπέζι με (φορολογημένο) κρασάκι, θα αποκαλούν ο Αλέξης, ο Αλέκος, ο Νίκος και ο Θανάσης, τον Γαβρήλο «αποστάτη»;..
YΓ.: Σε ποιο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ κρίθηκε η υπόθεση του κ. Γαβριήλ Σακελλαρίδη; Ενώπιον ποίων συντρόφων «απολογήθηκε» ο καρατομηθείς; Εντάξει, «δεν τον ήθελε άλλο» ο Αλέξης! Σε ποια όργανα του κόμματος τον παρέπεμψε; Τι έχει γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ; παραμένει κόμμα αριστερό, πολυφωνικό, δημοκρατικό ή έχει γίνει κονκλάβιο φεουδαρχών; Τι γίνεται δηλαδή; μαζεύονται στο Ιερό Παλάτιο Σιλεντιάριοι και Παρακοιμώμενοι, Κατεπάνω των παρακατιανών παρακάτω και Πρωτοσπαθάριοι, προκειμένου να αποφασίσουν και να διατάξουν;
Εχει πολιτικά όργανα ο ΣΥΡΙΖΑ ή «περιβάλλοντα» και παρέες; Είναι primus inter pares ο κ. Τσίπρας ή μεταξύ όλων πιο ίσοι έχουν γίνει πραιτωριανοί;
Ο ΣΤΑΘΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝΙΚΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου