Τελικά ποιός είναι εθνικιστής και μάλιστα σοβινιστής χειρίστου είδους;

Τους θαυμάσατε όλους αυτούς του απατρίδες Ευρωπαίους; Όλους αυτούς που εξασκώνται σε δεκάρικους για «ευρωπαϊκά ιδανικά» και ευρωπαϊσμό; Τους είδατε όλους αυτούς που βγάζουν σπιριά όταν μιλάμε για εθνική ανεξαρτησία και εθνική αυτοδιάθεση; Είδατε πόσο ωραία υιοθέτησε τον επίσημο Γαλλικό σοβινισμό η αριστερά του κ. Φίλη, που μόλις πριν δυο βδομάδες μας έδινε μαθήματα καταγγελίας του «εθνικισμού» με την άρνηση του προφανούς, δηλαδή της γενοκτονίας των Ποντίων;
Je suis Francais, φωνάζουν όλοι ντυμένοι με τη Γαλλική σημαία. Δεν έχει σημασία ότι η επίσημη Γαλλία εμπλέκεται σε πολεμικές επιχειρήσεις διάλυσης σε πάνω από 14 χώρες, κυρίως σε πρώην αποικίες της υποσαχάριας Αφρικής. Ούτε βέβαια θα ασχοληθεί κανείς με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των πολέμων της Γαλλίας. Δεν είναι τρομοκρατία αυτή. Ούτε η δημιουργία ενός τεράστιου κύματος προσφύγων από τις πολεμικές επιδρομές της Δύσης.

Ούτε ενόχλησε κανέναν το γεγονός ότι σχεδόν την επομένη οι Γάλλοι μαζί με τους Αμερικανούς χτύπησαν τυφλά τη Ράκα, η οποία φέρεται ως κέντρο του Χαλιφάτου. Από τα εκατοντάδες θύματα του τυφλού αεροπορικού χτυπήματος, η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άμαχοι, γυναίκες και παιδιά. Αλλά αυτοί δεν είναι Γάλλοι. Είναι κάτι τρισάθλιοι τζιχαδιστές.

Ούτε ενδιαφέρει όλους αυτούς το γεγονός ότι είναι απαράδεχτο με βάση το διεθνές δίκαιο, την ανθρώπινη λογική και τη δημοκρατία, η λογική των αντιποίνων. Ιδίως διαμέσου πολεμικών χζτυπημάτων. Πολεμικά αντίποινα στην τρομοκρατία, συνιστούν κρατική τρομοκρατία και μάλιστα με όρους αυτοκρατορίας. Άλλο όταν τρομοκρατούν οι τζιχαδιστές κι άλλο όταν ασκεί τρομοκρατία η επίσημη Γαλλία, οι ΗΠΑ και γενικά οι αυτοκρατορικές δυνάμεις.

Η λογική των αντιποίνων γεννήθηκε μαζί με τον ιπεριαλισμό και ασκείται από ένα κράτος στο όνομα του δικού του ρεβανσιστικού εθνικισμού, του τζινγκοϊσμού όπως αποκαλείται στους αγγλοσάξωνες ο σοβινισμός, που οι Γάλλοι εισήγαγαν μαζί με τους Βοναπάρτες. Οι απάτριδες, απέδειξαν πόσο εθνικιστές είναι. Αρκεί ο εθνικισμός αυτός να βολεύει τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις των μεγάλων.

Το παραμύθι γνωστό. Οι τζιχαδιστές και γενικά οι τρομοκράτες είναι κάτι απολίτιστοι σκοτεινοί τύποι, υποκείμενα ψυχιατρικής και εγκληματολογικής διαταραχής, οι οποίοι ζηλεύουν όλους εμάς τους πολιτισμένους για τις ελευθερίες και τα αγαθά μας. Κι επομένως το γεγονός ότι ανάλογο χτύπημα έγινε στη Βυρητό μια μέρα νωρίτερα, αλλά και μόλις χθες στη Νιγηρία με 32 νεκρούς και 80 τραυματίες, δεν συνιστά κάτι ιδιαίτερο.

Σήμερα ζούμε την αναβίωση της παλιάς λογικής της Rassenkampf, (πάλης των φυλών) ανάμεσα σε πολιτισμένους και απολίτιστους κι έτσι, με την ίδια αναγκαιότητα που παλιά γέννησε το φασισμό και το ναζισμό ως απόλυτο σύστημα κρατικής τρομοκρατίας, σήμερα γεννιέται ένα υπερκρατικό, υπερεθνικό σύστημα απολυταρχίας ταυτισμένο με τον σοβινισμό, τον τζινγκοϊσμό της δυτικής αποικιοκρατίας.

dimitriskazakis