Προς θεού, δεν είναι προτροπή σε βία. Αλλά είναι απορίας άξιον το να περνάνε τέτοια μέτρα υπό απόλυτη σιγή. Να παραλύει η πραγματική οικονομία από τους αλλεπάλληλους φόρους, να ανατρέπονται τα πάντα στο ασφαλιστικό, να συζητούνται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και να μην γίνεται χαμός.
Συγκρίνοντας την προηγούμενη περίοδο με την σημερινή, οι διαφορές είναι τεράστιες. Μνημόνια, προαπαιτούμενα, εφαρμοστικοί νόμοι και δεν έχει γίνει το παραμικρό. Αν το ήξεραν οι άντρες των ΜΑΤ αυτό, θα ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ με δυο χέρια. Έχουν να φάνε πέτρα πάνω από χρόνο.Η εύκολη απάντηση που δίνουν κάποιοι πως τώρα «οι μπαχαλάκηδες είναι στην κυβέρνηση» όσο εύκολη είναι, άλλο τόσο είναι και βλακώδης. Αφενός, υπάρχουν και εξ αριστερών διαφωνούντες (χωρίς αυτό να τους κάνει μπαχαλάκηδες), αφετέρου η ΝΔ διαθέτει πολύ μεγαλύτερο κομματικό μηχανισμό. Θα μπορούσε να τον ενεργοποιήσει για να πιέσει αντιπολιτευτικά.
Ο βασικός λόγος είναι πως οι κοινωνικές ομάδες, οι συλλογικότητες, οι φορείς που αντιδρούσαν στο Μνημόνιο είχαν στοιχηθεί γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά. Και όσοι από αυτούς δεν το έκαναν, είχαν εναποθέσει τις όποιες ελπίδες τους στο κυβερνητικό κόμμα την περίοδο του δημοψηφίσματος. Η παταγώδης αποτυχία και η θεαματική κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα έφεραν μια απογοήτευση, ένα μούδιασμα, ένα άδειασμα από ενέργεια.
Όλο το φορτίο που συγκεντρωνόταν επί 5 χρόνια χύθηκε επί αδίκω στη διαπραγμάτευση. Άδεια από ενέργεια και διακατεχόμενη από ματαιότητα, η κοινωνία παρακολουθεί τον Τσίπρα να εφαρμόζει ένα σκληρότερο Μνημόνιο. Δεν ξέρει αν έχει νόημα να αντιδράσει. Δεν έχει μαζέψει τις δυνάμεις για να αντιδράσει.
Από την άλλη δεν ακούει σοβαρή εναλλακτική που θα δώσει έναν εμπράγματο στόχο στην κοινωνία. Ο αντιπολιτευτικός λόγος της ΝΔ είναι μια ατελείωτη φαιδρότητα. Να αντιπαραθέσει τι ακριβώς η ΝΔ στο Μνημόνιο το οποίο η ίδια έκανε Ευαγγέλιο; Από την άλλη η εξ αριστερών κριτική δεν ακούγεται στη Βουλή και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση από τη μια μέρα στην άλλη να συγκεντρώσει το κινηματικό κεφάλαιο που συγκέντρωσε και ξόδεψε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τα μέτρα όμως περνάνε. Οι φόροι επιβάλλονται. Τα χειρότερα έρχονται αντί για την ελπίδα. Και η κοινωνία καλείται να ανασυνταχθεί. Να ανασκουμπωθεί και να διεκδικήσει τα δίκια της και τη ζωή της. Αυτή η απάθεια, αυτή η βουβαμάρα δεν είναι παραγωγική. Γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από όσους έχουν συμφέρον έναν αμέτοχο και μουδιασμένο λαό.
Του Αναστάση Ασκητά
www.newsfish.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου