Η υποκρισία της σακούλας: αλήθειες και ψέματα

Ο Μένιος Σακελλαρόπουλος, με νάιλον σημαία ανοίγει μια πλαστική σακούλα και χαίρεται που οι Γάλλοι και οι Ιταλοί την απαγόρευσαν οριστικά, έτσι για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας.

Πού διάβολο έχει πάει αυτός ο Χατζηπετρής του αγαπημένου μας Λουκιανού; Ξενιτεύτηκε για να δουλέψει κι αυτός κάποια στιγμή στη ζωή του, άραξε σε κάποιο εξωτικό νησί και τρώει τα λεφτά των σκανδάλων ή μήπως είναι κάπου εδώ κοντά μας και γελάει με τα όσα συμβαίνουν με τις πλαστικές σακούλες;

Γιατί ναι, οι σακούλες έγιναν ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης της ελληνικής κοινωνίας, η οποία, μεταξύ άλλων, κατηγόρησε και τον Χατζηπετρή! Όπως πάντα. Θα πει πως φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι. Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, φταίει κι ο Χατζηπετρής. Το χε πει καθαρά ο γίγαντας Κηλαϊδόνης, αλλά όταν το είπε, δεν του έδωσαν την απαιτούμενη σημασία.

Πάμε λοιπόν να δούμε το θέμα, που στάζει υποκρισία, εισαγόμενη και εσωτερική. Από την Πρωτοχρονιά. η πλαστική σακούλα χρεώνεται στα σούπερ μάρκετ με τέσσερα λεπτά (με ΦΠΑ 24%), κι αυτό προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων αλλά και πλήθος παρανοήσεων. Γιατί στα περίπτερα, τα μανάβικα και τη λαϊκή η σακούλα ΔΕΝ χρεώνεται. Υπάρχουν λοιπόν καλές και κακές σακούλες, περισσότερο ή λιγότερο βλαβερές (προφανώς) αλλά και διαχωρισμός στο περίφημο περιβαλλοντικό τέλος; 

Φανταστείτε τι έχει να γίνει σε ένα χρόνο, όταν η σακούλα θα χρεώνεται εννέα λεπτά, υπερδιπλάσιο κόστος από την τωρινή τιμή.

Λοιπόν, για να το πούμε ξεκάθαρα. Δεν είναι η Ελλάδα το λαμόγιο στην ιστορία. Αυτό το ειδικό τέλος ισχύει εδώ και καιρό σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου υπάρχουν κράτη όπως η Γαλλία και η Ιταλία που έχουν απαγορεύσει εντελώς τη χρήση της πλαστικής σακούλας. Η Ελλάδα, πρωταθλήτρια σε πολλά κακά, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα τροχαία και άλλα πολλά, και σε αυτό τον τομέα ξεπέρασε τον εαυτό της. Έχει το ρεκόρ χρήσης, με 400 σακούλες κατά κεφαλή ανά έτος. Τετρακόσιες σακούλες το άτομο ρε φίλε;

Στη χώρα λοιπόν που διαμαρτύρεται επειδή η σακούλα χρεώνεται 4 λεπτά (αλλά δεν διαμαρτύρεται αν ο καφές χρεώνεται 4 ευρώ), τα πάντα ξεπερνούν το όριο. 

Οι αριθμοί κόβουν την ανάσα: κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται συνολικά (και από επιχειρήσεις) 4,3 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες, δύο δισεκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια, 400 εκατομμύρια πλαστικά ποτήρια του καφέ

Αλλά πόσο θα μειωθεί η "καταστροφική κατανάλωση" με τη χρέωση των τεσσάρων λεπτών; Κάποιος που θα έχει τα χρήματα να γεμίσει ένα καρότσι με προϊόντα, δεν θα πάθει κάτι αν του χρεώσουν 40 λεπτά τις δέκα σακούλες. Για την ακρίβεια, δεν του καίγεται καρφί για τα σαράντα λεπτά όταν έχει πληρώσει πάνω από εκατό ευρώ. Αφού λοιπόν αγαπάμε (;) το περιβάλλον και θέλουμε να σώσουμε τον πλανήτη, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΑΚΟΥΛΑΣ;

Θα μας κάνουν ντα; Θα μας βγάλουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Θα μας πετάξουν έξω από το ΝΑΤΟ; Θα μας κηρύξουν τον πόλεμο; Θα κλείσουν τα σύνορα; Θα απαγορεύουν στους τουρίστες να μας επισκέπτονται; Αφού επομένως η πλαστική σακούλα είναι καταστροφική, γιατί δεν την απαγορεύουν ΕΝΤΕΛΩΣ; Κι η αλήθεια είναι ότι πρόκειται όντως για καταστροφή. Μια σακούλα για να λιώσει χρειάζεται είκοσι χρόνια.

Επιπλέον, οι ειδικοί επιμένουν ότι η αλόγιστη εξάπλωσή της αποτελεί βόμβα στα θεμέλια του οικοσυστήματος. Στους ωκεανούς έχουν συσσωρευτεί 150 εκατομμύρια πλαστικών αποβλήτων. Εδώ λοιπόν είναι η υποκρισία. Όλοι αυτοί οι μεγαλόσχημοι που θέλουν να σώσουν τον πλανήτη, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ την πλαστική σακούλα; Γιατί δεν επιβάλλουν (και μπορούν μια χαρά) ένα άλλο είδος σακούλας, από άμυλο για παράδειγμα; Οι ειδικοί λένε ότι μπορεί να γίνει. Ποιος κοροϊδεύει ποιον; Στην Κένυα επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης έως τέσσερα χρόνια για τη χρήση πλαστικής σακούλας και πρόστιμα 40 χιλιάδων δολαρίων.

Όλοι υποψιάζονται (αν δεν είναι απολύτως σίγουροι) ότι το μέτρο έχει οικονομική χροιά και όχι βούληση για τη σωτηρία του τόσο επιβαρυμένου πλανήτη. Αν σκεφτεί κανείς πόσα χρήματα μαζεύονται από το τετράλεπτο της σακούλας, θα καταλάβει ότι υπάρχουν θεματάκια. Λίγα, πολλά, πάντως υπάρχουν. Γιατί ναι, εκτός από τον Λουκιανό, το έχει πει ήδη (από το 971!) ο Διονύσης:

"Πολλά ήταν τα ψέματα

που είπαμε ως εδώ

ας πούμε και μια αλήθεια

κι ας πέσει στο γιαλό.

Ο κόσμος είναι ζόρικος

κι εμείς ασθενικοί

και ό,τι πούμε

το παίρνει η βουή.

Και ξέρετε τι παίρνει η βουή; Το ρεφρέν!

Σημαία από νάιλον

υψώνουμε σημαία πλαστική

ο κόσμος δεν έχει τίποτε να χάσει

και τίποτε να βρει"

Έχει να βρει όμως. Ότι αν δεν προσέχουμε μόνοι μας, κανείς δεν μπορεί να μας σώσει. Κι αφού όλα είναι τελικά μια συνήθεια, ας πετάξουμε μόνοι μας τις σακούλες κι ας πάμε στη λύση της πάνινης τσάντας. Δίχως υποκρισίες έτσι;

 oneman.gr