Πώς το "ξεπούλημα" του ΟΛΠ, έγινε σήμερα σημαντική συμφωνία

Τον περασμένο Σεπτέμβριο η Cosco απέκτησε το 64,5% του Kumport Terminal στον κόλπο του Μαρμαρά έναντι 814 εκατ. ευρώ. Το συγκεκριμένο λιμάνι είναι το τρίτο μεγαλύτερο της Τουρκίας (κατ' αναλογία στην Ελλάδα τρίτο λιμάνι είναι αυτό της Πάτρας). Σε όρους δραστηριότητας ο Πειραιάς έχει αυτή τη στιγμή διπλάσια δυναμικότητα, ενώ μετά τις επενδύσεις θα έχει τριπλάσιο έργο. Συγκεκριμένα το Kumport έχει δυναμικότητα 1,84 εκατ. teu ενώ ο Πειραιάς έχει 3,7 εκατ. teu με προοπτική να φτάσει τα 6,2 εκατ. teu.
Τώρα η πραγματικότητα είναι ότι στο Kumport δεν έχουμε παραχώρηση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, όπως συμβαίνει με τον ΟΛΠ, αλλά αγορά υποδομών, γης κλπ. που δικαιολογεί έως ένα βαθμό το υπερτίμημα στο τουρκικό λιμάνι. Όπως επίσης αλήθεια είναι ότι η τιμή που προσφέρεται για τον ΟΛΠ αντανακλά και τη συνολικότερη υποτίμηση που έχουν υποστεί οι ελληνικές επιχειρήσεις και τα πάγια, μετά την λαίλαπα του 2015 και την αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης. Είναι χαρακτηριστικές οι προχθεσινές αναφορές που έγιναν από την PWC, ότι οι εξαγορές και συγχωνεύσεις του 2015 επηρεάστηκαν σημαντικά από τον παράγοντα πολιτικό ρίσκο, που μαζί με το ρίσκο της αγοράς και το ρίσκο της δραστηριότητας, συνυπολογίζονται στις προσφορές των επενδυτών.

Το 2015 το ρίσκο χώρας, εξαιτίας ακριβώς των αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, των capital controls και των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία είχε κορυφωθεί, με την PWC πάντως να επισημαίνει ότι για το 2016 δεν υπάρχει πλέον ρίσκο χώρας.
Ίσως αυτή η προσέγγιση να εξηγεί και τη βελτιωμένη προσφορά που κατέθεσαν οι Κινέζοι αυξάνοντας το τίμημα από τα 17,5 ευρώ στα 22 ευρώ ανά μετοχή, δηλαδή στα 368,5 εκατ. ευρώ έναντι 293,125 εκατ. ευρώ αρχικά.

Και αποδεικνύεται ότι η κωλυσιεργία επί δύο χρόνια και οι αντιδράσεις που προκάλεσαν καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της πώλησης του ΟΛΠ, είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα η μεταβίβαση να ολοκληρωθεί σε μια κακή χρονική συγκυρία, από την οποία είναι δεδομένο ότι επωφελείται ο αγοραστής και χάνει ο πωλητής.

Υπό αυτήν την έννοια και όχι μόνο, η χθεσινή συμφωνία έχει και πολιτικές προεκτάσεις. Άλλωστε μέχρις ότου αναλάβει την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ μια από τις βασικές αιχμές της πολιτικής αντιπαράθεσης με την προηγούμενη κυβέρνηση είχε στηριχθεί ακριβώς στην κάθετη αντίδραση για την πώληση του λιμανιού. Η αντίδραση στην πώληση του ΟΛΠ είχε αναχθεί σε σημαία από την τότε αντιπολίτευση, με δηλώσεις και τοποθετήσεις κορυφαίων στελεχών και του ίδιου του πρωθυπουργού, με πιο αιχμηρά τα πρωτοσέλιδα από την Αυγή περί ξεπουλήματος. Εξίσου αιχμηρές ήταν οι τοποθετήσεις και οι δεσμεύσεις των τοπικών βουλευτών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον υπουργό ναυτιλίας Θ. Δρίτσα. Ο ίδιος μάλιστα είχε δηλώσει μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης πέρυσι τέτοια εποχή ότι "η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ σταματάει εδώ".


Η προηγούμενη στάση, είναι αυτή που εξηγεί και την έμμεση ενόχληση που εκδήλωσε ο υπουργός ναυτιλίας, που εμφανίζεται εκτεθειμένος μετά τις τελευταίες εξελίξεις. Σύμφωνα με το ΑΜΠΕ ο κ. Δρίτσας ζήτησε αναλυτική ενημέρωση για την απόφαση του ΔΣ του ΤΑΙΠΕΔ, αλλά και όλα τα έγγραφα στα οποία βασίστηκε η απόφαση. Ενδεικτική της ενόχλησης είναι η διαρροή από το γραφείο του υπουργού, ότι ο κ. Δρίτσας ενημερώθηκε για την απόφαση από το δελτίο τύπου του ΤΑΙΠΕΔ...
www.capital.gr