Δημοσιογράφοι, πολιτικοί, ακόμα και ο Πάπας καταδίκασαν το τραγούδι ως ανήθικο. Οι φωνές για αυστηρότερη λογοκρισία στους στίχους των τραγουδιών γιγαντώθηκαν. Το single απαγορεύτηκε σε Σουηδία, Ισπανία, Βραζιλία και Βρετανία. Το Βατικανό ζήτησε από την ιταλική κυβέρνηση να το απαγορεύσει και η παραγωγός Philips αναγκάζεται να σταματήσει να «κόβει» το δίσκο. Η μαύρη αγορά όμως παίρνει την «πάσα» και αναλαμβάνει: το τραγούδι εμφανίζεται σε 8 γλώσσες, ακόμα και στα Ιαπωνικά. Με κάθε αποδοκιμασία, αυξάνονται οι πωλήσεις του, οι οποίες ξεπερνούν τα δυο εκατομμύρια μέχρι το τέλος του χειμώνα εκείνου. Και ο Gainsbourg είναι ένας από τους μεγαλύτερους ποπ σταρ της Ευρώπης.
Ο τυπικά μπλαζέ Gainsbourg, όμως, έκανε απλά γκριμάτσες και επέμεινε ότι πρόκειται απλά μια απολαυστική σεξουαλική παρωδία. Ηθοποιός, πιανίστας, τραγουδιστής, ποιητής, σκηνοθέτης ταινιών, συνθέτης soundtrack, φωτογράφος, ζωγράφος, λογοτέχνης, ο Gainsbourg ήταν κύριος της τέχνης του σκανδάλου, καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον – «για μένα, η πρόκληση είναι σαν το οξυγόνο» είχε πει άλλωστε μια φορά. Απολάμβανε το κακό όνομά του και παρόλα αυτά κατάφερνε να μαγεύει τον κόσμο με την ανθρωπιά του. Με τα τραγούδια του που πάντα συνόδευαν ένα κρεμασμένο από τα χείλη τσιγάρο, την ακόλαστη προσωπικότητα του, τους καυστικούς στίχους και το νιχιλισμό του μπορούσε να μιλήσει για όσα οι άλλοι δεν έλεγαν.
Μετά από μια θυελλώδη σχέση 13 ετών, το ζευγάρι που δημιούργησε το προκλητικό «Je T'Aime...Moi Non Plus» χώρισε. Ο Gainsbourg έγινε τακτικός θαμώνας της γαλλικής τηλεόρασης κατά τη δεκαετία του 1980. Τον Μάρτιο του 1984 προκάλεσε ξανά έντονα, όταν διαμαρτυρόμενος για τη βαριά φορολογία που επέβαλε το γαλλικό κράτος, έκαψε ένα χαρτονόμισμα των 500 φράγκων σε τηλεοπτική εκπομπή – παρόλο που σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα της χώρας η πράξη του ήταν παράνομη. Δυο χρόνια αργότερα σοκάρει για ακόμα μια φορά το κοινό, όταν ενώπιον των τηλεοπτικών καμερών δεν δίστασε να πει ευθέως στην Whitney Houston «θέλω να σε πηδήξω».
Η υγεία του εμφάνιζε όλο και περισσότερα προβλήματα, λόγω της κατάχρησης αλκοόλ κυρίως και τα τραγούδια του γίνονται όλο και πιο εκκεντρικά. Εκτός από τα τραγούδια του, συνέθεσε και μουσική για περισσότερες από 40 ταινίες – μάλιστα το 1996 τιμήθηκε μετά θάνατον με το βραβείο César, για τη μουσική που έγραψε για την ταινία Élisa, σε συνεργασία με τον Zbigniew Preisner και τον Michel Colombier.
Ο θάνατός του από καρδιακή προσβολή, στις 2 Μαρτίου του 1991, εξελίχθηκε σε ενός είδους ημέρα εθνικού πένθους στη Γαλλία, με το Παρίσι να νεκρώνει εντελώς. Ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας François Mitterrand, είπε για τον 63χρονο Serge Gainsbourg: «Ήταν ο Baudelaire μας, ο Apollinaire μας... Ανύψωσε το τραγούδι στο επίπεδο της Τέχνης». Έκτοτε, η μουσική του έχει λάβει θρυλική διάσταση στη Γαλλία, ενώ ο στιχουργικός του πλούτος αποτελεί εξαιρετική πολιτιστική κληρονομιά.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου