Αν και το περιστατικό δεν είναι ευρέως γνωστό, μου το «θύμισε» άνθρωπος που γνωρίζει και παρακολουθεί από κοντά τις κινήσεις των Αμερικανών στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με την αφήγηση, η κ. Χίλαρι εκνευρισμένη από τις θέσεις του Αντώνη Σαμαρά και τη μη στήριξη ή έστω την παροχή ανοχής στον Γιώργο Παπανδρέου, χωρίς περιστροφές διέκοψε τη συνάντηση και αποχώρησε λέγοντας «τελειώσαμε»! Αυτό υποστηρίζει η μία πλευρά δεν γνωρίζω την άποψη της άλλης αλλά και αν υπήρξε και κάτι άλλο που οδήγησε στην έκρηξη της κ. Κλίντον.
Ποιος ο λόγος της συγκεκριμένης αναφοράς; Ο λόγος είναι απλώς και έχει να κάνει με τις τελευταίες πληροφορίες που θέλουν τον πρωθυπουργό να ψάχνει απεγνωσμένα στήριξη από τις ΗΠΑ καθώς, πλέον, η ασφυκτική πίεση που δέχεται από την Γερμανία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο.
Επιπλέον, πολλά ακούγονται στο παρασκήνιο για το γεγονός ότι ο Αντώνης Σαμαράς δε έχει επισκεφτεί την Ουάσιγκτον από την εποχή που ήταν και αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Μάλιστα στους διαδρόμους των Πρεσβειών, η εξήγηση που δίνεται είναι ότι οι σχέσεις του με τον Αμερικανικό παράγοντα είναι «παγωμένες» από την εποχή του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας και η στάση που κράτησε τότε, ως Υπουργός Εξωτερικών.
Η Χίλαρι Κλίντον, όμως δημιούργησε πρόβλημα και στον Γιώργο Παπανδρέου… Εκείνη την εποχή η Μέρκελ εξοργίστηκε με τον έλληνα πρωθυπουργό και το πάρε- δώσε του με τους Αμερικανούς.
Η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον σε Ελλάδα και Τουρκία ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι .
Μάλιστα όπως μου εκμυστηρεύτηκε η ίδια πηγή, οι Γερμανοί έλεγαν και μετέφεραν στην ελληνική κυβέρνηση την οργή της: «να ζητήσετε από τη Χίλαρι στην οποία θα δώσετε τα πετρέλαια της χώρας σας, να σας εξασφαλίσει τα δις που σας λείπουν…».
Ήταν αυτός ο λόγος-η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα-που έκανε την Γερμανίδα καγκελάριο να επιδιώξει η σύνοδος κορυφής του Eurogroup να ακολουθήσει αυτή της επίσκεψης της Αμερικανίδας στην Αθήνα.
Στη συνέχεια η τότε κυβέρνηση χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα: το φιλοαμερικανικό που εξέφραζε ο Γιώργος Παπανδρέου και το φιλογερμανικό επικεφαλής του οποίου ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Η συνέχεια γνωστή, η κυβέρνηση έπεσε, ανέλαβε ο φιλογερμανός Παπαδήμος μέχρι να σιγουρευτούν ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα χαλούσε τα σχέδια τους.
Επιστροφή στο παρελθόν… με φιλογερμανούς πολιτικούς
Μετά τη δεύτερη εθνοσυνέλευση στο Άστρος το 1823 και τις εμφύλιες διαμάχες του 1824 ιδρύθηκαν από τους Ιωάννη Κωλέττη, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο και Ανδρέα Μεταξά, σαν συνέπεια της επίδρασης που είχαν οι τρεις μεγάλες δυνάμεις της εποχής και ανάλογα ποια υποστήριζε ο καθένας ότι θα βοηθήσει την Ελλάδα, το Γαλλικό Κόμμα, το Αγγλικό Κόμμα και το Ρωσικό Κόμμα αντίστοιχα.
Αγγλόφιλοι, Γαλλόφιλοι, Γερμανόφιλοι, Αμερικανόφιλοι, Ρωσόφιλοι υπήρξαν πάντα οι πολιτικοί της Ελλάδας.
Αν και στο πέρασμα των χρόνων ατόνησε αυτός ο προσδιορισμός, στην εποχή του μνημονίου επέστρεψε με ένταση.
Ο φιλογερμανισμός, ενός τμήματος της λεγόμενης «αστικής τάξης» στην Ελλάδα αναβιώνει.
Στην διάρκεια της Κατοχής, το γερμανόφιλο εγχώριο σύστημα συνεργάστηκε με τους Ναζί και το χειρότερο: αργότερα οι δοσίλογοι και οι εμπλεκόμενοι στην προδοτική δραστηριότητα των ταγμάτων ασφαλείας, ήταν εκείνοι οι οποίοι συγκρότησαν σε μεγάλο βαθμό τον εθνικό κορμό. Άλλωστε δε είναι τυχαίο ότι προωθούνται πρόσωπα που οι οικογένειες τους είχαν σχέσεις από εκείνη την εποχή.
Η Γερμανία, η οποία χρωστάει δις ευρώ για τις θηριωδίες των Ναζί στην Ελλάδα, ενώ πάντοτε εκκρεμεί το θέμα των αποζημιώσεων, πάντοτε ήθελε να αυξήσει την επιρροή της στην Ελλάδα.
Με τις τελευταίες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης στο θέμα των αποζημιώσεων-επανορθώσεων αρχίζει και διαμορφώνεται η αίσθηση για στροφή της στρατηγικής της χώρας και τις συμμαχίες που πρέπει να έχει στο μέλλον.
Η Γερμανία κατάφερε να κυριαρχήσει στην Ελλάδα από το 1996 και μετά, όταν πρωθυπουργός έγινε ο γερμανοτραφής Κώστας Σημίτης - μέλος του«κύκλου της Φρανκφούρτης» ο οποίος είχε συγκροτηθεί ως άτυπη ελίτ από τη δεκαετία του 1970 - έγινε πρωθυπουργός. Οι γερμανοί το σχεδίασαν με μεθοδικότητα και κατάφεραν να διεισδύσουν χρησιμοποιώντας οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, είτε μέσω των μιζών που έδωσε αφειδώς η SIEMENS (οι Γερμανοί έχουν τη λίστα με πολιτικούς και δημοσιογράφους).
Γερμανόφιλοι είναι επίσης ο Λουκάς Παπαδήμος αλλά και ο τελευταίος υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος. Του οποίους έχουν ως εφεδρεία για την επόμενη φάση των σχεδιασμών τους που είναι η δημιουργία γερμανόφιλης παράταξης.
Οι πιέσεις είναι αφόρητες ώστε το όχημα να είναι η μετεξέλιξη της ΝΔ, σχέδιο το οποίο προσκρούει σε ισχυρές αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματος.
Το τελευταίο διάστημα υπάρχει έντονη δραστηριότητα του εκσυγχρονιστικού μπλοκ αλλά και της Ντόρας Μπακογιάννη.
Οι Γερμανόφιλοι είναι εδώ! Οι Αμερικανοί είχαν προειδοποιήσει…
Είναι γνωστή από το 2004 η στρατηγική υποχώρηση της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Αυτό σημαίνει ότι σιωπηλώς η παγκόσμια υπερδύναμη έχει εγκαταλείψει την πολιτική αντίληψη περί ευθύνης της παγκόσμιας τάξης, καθώς και την πολιτική βούληση για στρατιωτικές επεμβάσεις τύπου Αφγανιστάν και Ιράκ.
Από τούδε και εντεύθεν, ο μοναδικός λόγος στρατιωτικής επέμβασης για τις ΗΠΑ θα είναι η άμεση απειλή κατά της περιφερειακής ασφάλειας.
Η διαπίστωση αυτή σηματοδοτεί το τέλος της Νέας Τάξης που ακολούθησε το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την έναρξη ενός νέου του μεταβατικού σταδίου, εντός του οποίου οι ΗΠΑ θα επαναδιατυπώσουν την ιεράρχηση των στρατηγικών τους προτεραιοτήτων, εξέλιξη που αναμένεται να οδηγήσει από την ανωμαλία της μοναδικής παγκόσμιας πρωτοκαθεδρίας, που ήταν το μονο-πολικό σύστημα, στο πιο ισορροπημένο πολυ-πολικό σύστημα.
Τα πρώτα σημάδια αυτής της αλλαγής είναι πλέον εμφανή.Έμπειρός αναλυτής χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τα πρόσφατα γεγονότα στο Μάλι που η Γαλλία ανέλαβε την στρατιωτική επέμβαση, «είναι απόδειξη αυτής της αλλαγής και προμήνυμα νέων στρατηγικών συμμαχιών που θα προβάλλουν ως ανάγκη από το κενό ισχύος που θα αρχίσει να διαμορφώνεται στα διάφορα περιφερειακά συστήματα ασφαλείας».
Οι εκτιμήσεις για το ρόλο της Ελλάδας
«Ελπίζω η Ελλάδα να μην έχει τη μοίρα της Γιουγκοσλαβίας» ήταν η σοκαριστική απάντηση ανθρώπου με τεράστια εμπειρία στα διπλωματικές κινήσεις των Αμερικάνων στην περιοχή, στην ερώτηση μου για το ρόλο της χώρας.
Η παρουσία των ΗΠΑ στα Βαλκάνια συνέβαλλε και συμβάλλει στην έλλειψη ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων στα Βαλκάνια.
Οι ΗΠΑ αποχωρούν, επομένως, αστάθεια επιστρέφει αλλά και οι ανταγωνισμοί. Δηλαδή οι Αμερικάνοι θα αφήσουν τα συμφέροντα τους στην περιοχή; Όχι είναι η απάντηση!
«Η Ελλάδα έχει χάσει πολύτιμο χρόνο για να προσδιορίσει το ρόλο της ως περιφερειακή δύναμη. Σε ένα πολυ-πολικό σύστημα πρέπει να έχει ρόλο και να λάβει μέτρα για την Εθνική της Ασφάλεια» είναι η απάντηση.
Και συνεχίζει:
«Ποια είναι η στρατηγική της επιλογή; Με τους Γερμανούς;
Οι Γερμανοί εξασφαλίζουν την εθνική ασφάλεια της χώρας απέναντι στην Τουρκία ή στο κίνδυνο από τον Βορρά;»
Οι ΗΠΑ κυρίως, επιθυμούν την εξασφάλιση της σταθερότητας στα Βαλκάνια και στο πλαίσιο των δικών τους στρατηγικών επιλογών στον άξονα Ευρώπη- Βαλκάνια- Ευρασία και θα επιδιώξουν την ομαλοποίηση των σχέσεων των κρατών στην περιοχή. Πρωταγωνιστικό ρόλο παίρνει η Τουρκία μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.
Σε κάθε περίπτωση η διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, από πολλούς θεωρείται ότι εμποδίζει και καθυστερεί ή και ακυρώνει τις προσπάθειες της ΕΕ για την πολιτική της ολοκλήρωση με την ανάπτυξη αυτόνομου αμυντικού βραχίονα, αλλά και ανάληψη πρωταγωνιστικού ρόλου στα Βαλκάνια.
Αυτό λειτουργεί εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, διότι μεγαλύτερος και πιο αυτόνομος ρόλος της ΕΕ στα Βαλκάνια θα αύξανε το ρόλο της Ελλάδας ως μέλους της ΕΕ, εις βάρος της Τουρκίας. Η πίεση που θα ασκηθεί το προσεχές διάστημα για το θέμα των Σκοπίων θα είναι αφόρητη, ώστε να ενταχθεί στις δομές του ΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση οι αμερικανικές βάσεις σε Βαλκανικές χώρες, θα πρέπει να γίνουν η ΝΑΤΟϊκές. Αυτό παράλληλα σηματοδοτεί και την αναβάθμιση της Τουρκίας ως περιφερειακής υπερδύναμης.
Η ύπαρξη σταθερότητας στα Βαλκάνια υποβοηθά την υλοποίηση σημαντικών προγραμμάτων ενεργειακών αγωγών από την Κασπία και αλλού, δια μέσου των Βαλκανίων, προς την Ευρώπη. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας που θα λειτουργούσε εις βάρος της Τουρκίας, τόσο από απόψεως μειώσεως των εσόδων από διελεύσεις πλοίων από το Βόσπορο, όσο και λόγω ενδεχομένης υποβάθμισης του αγωγού Μπακού-Τσεϋχάν, που τόσο υπολογίζει η Τουρκία.
Η επιδίωξη ελέγχου των τεραστίων αποθεμάτων ενεργειακών πόρων της Ευρασιατικής ηπείρου είναι διαρκής καθότι ο ευρύτερος χώρος της Ευρασίας περιλαμβάνει περίπου το 75% των παγκόσμιων αποθεμάτων γαιανθράκων σε αντίθεση με το 3,5% που βρίσκονται εντός της επικράτειας των Η.Π.Α..
Το παραπάνω δεδομένο προσδίδει στον ευρασιατικό χώρο μοναδική αξία και καθιστά τον έλεγχό του αναπόφευκτη επιδίωξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Ο έλεγχος της Ευρασίας συνεπάγεται εκ των πραγμάτων την αμερικανική υπεροχή έναντι των ανταγωνιστικών μεγάλων δυνάμεων όσο και την χειραγώγηση κρατών με κεντρικό γεωστρατηγικό ρόλο.
Οι ενεργειακοί πόροι της Ευρασίας θα είναι το έπαθλο στον μαινόμενο αγώνα των Η.Π.Α. με τη Ρωσία, τη Γερμανία, Γαλλία, την Κίνα, την Ινδία και την Ιαπωνία. Δεδομένου ότι όλα τα εν λόγω κράτη αποτελούν μεταβιομηχανικές ή βιομηχανικές δυνάμεις με διαρκώς αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες, η εξασφάλιση των ενεργειακών αποθεμάτων και των αμυντικών πλεονεκτημάτων που προσφέρει η Ευρασία καθίσταται αναπόφευκτα κρίσιμη.
Στο ενεργειακό παιχνίδι μπήκε σφήνα τα τελευταία χρόνια Ελλάδα και Κύπρος με τον εντοπισμός κοιτασμάτων φυσικού αερίου που δημιουργούν νέες ισορροπίες.
Οι επιδιώξεις των Γερμανών
Το σχέδιο είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, πολιτική ενοποίηση του ευρωπαϊκού χώρου υπό γερμανική διοίκηση, οικονομικός στραγγαλισμός των αδύναμων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, εξαθλίωση και απαξίωση των ανίσχυρων χωρών και αποσύνδεση τους από τους εθνικούς πόρους και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους και τελικά τη γεωγραφική διεύρυνση της Γερμανίας.
Οι Γερμανικοί σχεδιασμοί ξεκίνησαν πολλά χρόνια πριν, η επιμονή των Γερμανών στην πρόωρη αναγνώριση των πρώην Γιουγκοσλαβικών Δημοκρατιών, παρά τις αντιρρήσεις των Αμερικανών, προκάλεσε «γκρίζα ζώνη» στα Βαλκάνια.
Το Βερολίνο θέλει να επιβάλει τη δική του ηγεμονία, όχι πουλώντας κατανάλωση και ανάπτυξη αλλά με Ειδικές Οικονομικές ζώνες.
Είναι φανερό ότι τα Βαλκάνια θα πρέπει να μάθουν να ζουν χωρίς την ηγεμονική παρουσία των ΗΠΑ, που εστιάζουν πλέον την προσοχή τους στην Ασία. Στη Γερμανία πέφτει νομοτελειακά η ευθύνη για το ευρωπαϊκό εγχείρημα από εδώ και πέρα…
Αμερικάνοι και Γερμανοί ξανασχεδιάζουν τον χάρτη της Βαλκανικής, προσπαθώντας να δημιουργήσουν μια «νέα τάξη».
Το ζητούμενο είναι αν η Ελλάδα σε αυτόν τον σχεδιασμό θα ενταχθεί στο νέο σύστημα ενιαία ή ακρωτηριασμένη.
ΗΠΑ και Γερμανία είναι έτοιμες να διαμοιράσουν τα ιμάτια αυτής…
μέσα στο υπό εξέλιξη γεωστρατηγικό περιβάλλον που διαμορφώνουν αποσταθεροποιητικές τάσεις που απειλούν εξελικτικά το δόγμα εθνικής ασφαλείας των χωρών της περιοχής, μία πραγματικότητα που καθιστά την επιδίωξη νέων στρατηγικών συνεργασιών για κάθε Ελληνική κυβέρνηση επιτακτικώς αναγκαία.
Η περίοδος που διανύουμε απαιτεί στρατηγικό σχεδιασμό και τολμηρές πολιτικές αποφάσεις, προσηλωμένες προς την υλοποίηση στρατηγικών στόχων.
Το γεωστρατηγικό περιβάλλον δίνει τη δυνατότητα σε Ελλάδα και Κύπρο να είναι μέρος ενός νέου περιφερειακού συστήματος ασφαλείας κάτι που δεν έχουν πράξει μέχρι σήμερα.
Επομένως ποιοι άφησαν να χρεοκοπήσει η Κύπρος;Ποιοι είναι αυτοί που δεν επιθυμούν Ελλάδα και Κύπρος να έχουν ενιαία στρατηγική και ενιαίο ενεργειακό δόγμα;
Ποιοι αποφάσισαν σε αυτή την κρίσιμη φάση γεωπολιτικών ανακατατάξεων Ελλάδα και Κύπρος να είναι οικονομικά και πολιτικά εξαντλημένες;
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου