Οι κύκλοι και τα μέτρα

Του Ζώη Τσώλη

Μπορεί οι πολιτικοί αρχηγοί να «εξαντλήθηκαν» στη διαπραγμάτευση για το πακέτο μέτρων της δημοσιονομικής προσαρμογής - δηλαδή των αποφάσεων για περικοπές μισθών, συντάξεων και δαπανών στο Δημόσιο - δεν συνέβη όμως το ίδιο για το δεύτερο κεφάλαιο, αυτό που όλοι ονομάζουν διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία.

Ο λόγος είναι προφανής, οι περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς πονάνε και παρότι οι πρωταγωνιστές δεν περιέσωσαν και πολλά πράγματα, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον, δημιούργησαν εντάσεις, έγραψαν ημέρα με την ημέρα το αφήγημα που αναπαράγουν δημόσια για να πείσουν βουλευτές και ψηφοφόρους ότι αυτή η νέα δόση λιτότητας είναι αναγκαία για τη διάσωση της χώρας. Χωρίς αυτήν καταρρέουμε.

Όπως θα έχετε προσέξει, κανείς μέχρι σήμερα - ούτε ο Πρωθυπουργός, ούτε οι αρχηγοί, ούτε το οικονομικό επιτελείο - έχουν ανακοινώσει επισήμως τα μέτρα για τα οποία συζητούν με την τρόικα πάνω από δύο μήνες. Η κοινή γνώμη ενημερώνεται μέσω «κυβερνητικών κύκλων» οι οποίοι ποτέ δεν έχουν ονοματεπώνυμο.

Πολύ περισσότερο αρχηγοί και υπουργοί δεν έχουν αναφερθεί στην ατζέντα των συζητήσεων, στις δεσμεύσεις που απαιτεί η τρόικα για τις αλλαγές στην αγορά εργασίας, τις συγχωνεύσεις πανεπιστημίων, το κλείσιμο νοσοκομείων.

Παρότι τέτοιες αποφάσεις όπως η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον προσδιορισμό του βασικού ημερομισθίου και του κατώτατου μισθού και η κατάργηση του πενθημέρου ή το κλείσιμο σχολών αλλάζουν τη ζωή όλων των εργαζομένων και δημιουργούν ένα νέο, πιο δύσκολο περιβάλλον για τις επόμενες γενιές, κανείς δεν τολμά να μιλήσει για αυτά που έρχονται.

Και το ερώτημα είναι, ακόμη κι αν τα μέτρα εγκριθούν από την κυβερνητική πλειοψηφία, ποιος θα τα υποστηρίξει, ποιος θα πείσει τους κοινωνικούς εταίρους ότι μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα στην έξοδο από την κρίση; Μήπως η κυρία Μέρκελ;

Πηγή