 |
Η γη κάτω από τα πόδια μας στην Ελλάδα δεν «χάνεται» μόνο από την οικονομική κρίση, που μας ταλανίζει.
Στο «κόκκινο» βρίσκονται Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη, ενώ μεγάλο κίνδυνο αντιμετωπίζουν η ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, ολόκληρη η Πελοπόννησος, σημαντικό μέρος της Στερεάς Ελλάδος, η ανατολική Κρήτη σε ποσοστό 50% και τα νησιά του Αιγαίου.
Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες το 8% της γεωργικής γης υποβαθμίσθηκε με αποτέλεσμα 3.000.000 στρέμματα να πρέπει να αποσυρθούν από την παραγωγή, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών παγκοσμίως χάνονται κάθε χρόνο 50-70 εκατομμύρια στρέμματα γης. Εκτιμάται μάλιστα, ότι την επόμενη δεκαετία η ερημοποίηση θα απειλήσει στον πλανήτη 50 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ 170 χώρες επηρεάζονται άμεσα και 50 έμμεσα.
Η ερημοποίηση, ανθρωπογενής καταστροφή που θεωρείτο μέχρι προ τινος ως αφρικανικό πρόβλημα, έχει επηρεάσει περισσότερο εκτός από τις Ινδία - Κίνα και τη Μεσόγειο όπου το 25% των αρδευόμενων γεωργικών εδαφών αντιμετωπίζει μεγάλη αλάτωση.
Την προηγούμενη Παρασκευή η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ερημοποίησης βρήκε τη χώρα μας αμέτοχη στην παγκόσμια κοινητοποίηση. Η Ελλάδα παρ' ότι έχει υπογράψει το 1997 τη Διεθνή Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης, από το 2010, όταν έληξε δηλ. η θητεία της Εθνικής Επιτροπής κατά της ερημοποίησης, απέχει από την αντιμετώπιση του προβλήματος. Το δεκαετές στρατηγικό σχέδιο, που είχε ως σκοπό να συνδέσει την κλιματική αλλαγή, τη βιοποικιλότητα-ξηρασία και την ερημοποποίηση της γης, έχει κλειδωθεί στα συρτάρια, καθώς η πολιτεία δεν έχει ορίσει δύο χρόνια τώρα ειδικό φορέα που να ασχολείται με τα προβλήματα αυτά.
Τα υπουργεία ΠΕΚΑ και Αγροτικής Ανάπτυξης ψάχνονται ακόμη μεταξύ τους. Το ΥΠΕΚΑ δηλώνει ότι πήρε τις αρμοδιότητές του μόνο για τα δάση από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο με τη σειρά του αναφέρει ότι ασχολείται μόνο με το κομμάτι που αφορά τη γεωργική γη. Επί της ουσίας υπάρχει κενό στη νομοθεσία, με αποτέλεσμα κανένα υπουργείο να μην έχει αρμοδιότητα να ορίσει νέο φορέα ως εστιακό σημείο αναφοράς, όπως προκύπτει από τη Διεθνή Σύμβαση.
Ο πρώην πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής, καθηγητής εδαφολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Κ. Κοσμάς, αναφέρει στην «Κ.Ε.» ότι απώτερος στόχος της Επιτροπής ήταν η επιστημονική γνώση να γίνεται πράξη. «Από το 1990 έχει παραχθεί μία τεράστια έρευνα για τις τεχνικές προστασίας της γης από την ερημοποίηση. Από το 2010 που έληξε η θητεία μας μέχρι σήμερα οι μελέτες παραμένουν αχρησιμοποίητες στα γραφεία μας. Στις 17 Δεκεμβρίου του 2009 είχα στείλει στην τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Κατερίνα Μπατζελή, σχετική επιστολή με την οποία την ενημέρωνα ότι 20 Οκτωβρίου του 2010 λήγει η θητείας μας. Τόνισα την αναγκαιότητα ύπαρξης φορέα, που θα κάλυπτε αξιοπρεπώς την παρουσία της Ελλάδας στις διεθνείς συνεδριάσεις και που θα έλυνε πολλά προβλήματα επικοινωνίας των συναρμόδιων υπηρεσιών. Η επιστολή αυτή δεν έτυχε καμίας τύχης. Επίσης, στο κενό βρίσκεται και η επικοινωνία μας με το ΥΠΕΚΑ που δηλώνει αναρμόδιο. Το πρόβλημα όμως δεν είναι τυχαίο. Το ίδιο συνέβη και το 2004, όταν ανέλαβε η Ν.Δ. και για δύο χρόνια δεν υπήρχε φορέας συντονισμού. Η ιστορία επαναλαμβάνεται, επιβαρύνοντας άλλη μία φορά τη θέση της Ελλάδας που έχει υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι επιδεικνύεται το πρόβλημα της ερημοποίησης».
Ο ειδικός συνεργάτης Ιωάννης Φερμαντζής, από τη Γ. Γραμματεία Αγροτικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, παραδέχεται ότι παρά το γεγονός ότι υφίσταται μια νομική-διοικητική ασυνέχεια ως προς το θέμα της Εθνικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εφαρμόζει δράσεις και παίρνει μέτρα, ώστε να καταστήσει τη γεωργία αρωγό στην προσπάθεια για την καταπολέμηση του φαινομένου:
«Στο πλαίσιο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) οι παραγωγοί που λαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις είναι υποχρεωμένοι να τηρούν ένα σύνολο από δεσμεύσεις, που στοχεύουν στην προστασία και ορθή διαχείριση των φυσικών πόρων. Επιπλέον, το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 περιλαμβάνει συγκεκριμένες δράσεις, οι οποίες αποσκοπούν στην αειφορική διαχείριση πέρα από τη συνήθη ορθή γεωργική πρακτική. Μέσα από ένα σύνολο δράσεων το υπουργείο επιχειρεί να αμβλύνει τη βαρύτητα του ανθρωπογενούς παράγοντα στην εμφάνιση του φαινομένου της ερημοποίησης. Γεγονός παραμένει ότι στο πλαίσιο των βασικών αξόνων δράσης της εθνικής στρατηγικής για την ερημοποίηση απαιτούνται διατομεακές και οριζόντιες παρεμβάσεις σε όλους τους τομείς έτσι ώστε να επιτευχθεί ένα βιώσιμο αποτέλεσμα».
Εντύπωση προκαλεί ότι το 1977 όπως προκύπτει από το Google news είχαμε παγκοσμίως μηδέν εμφάνιση στοιχείων για την ερημοποίηση, ενώ σήμερα πάνω από 1.300.000 διαδυκτιακοί τόποι ασχολούνται με το πρόβλημα της ερημοποίησης.
Στην Ελλάδα η ερημοποίηση μειώνει το έδαφος στις λοφώδεις καλλιεργούμενες περιοχές λόγω της μηχανικής διάβρωσης από 0.2-1.5 εκατοστά κάθε χρόνο. Ταυτόχρονα η γεωργική παραγωγή χάνεται, ενώ αυξάνεται η έλλειψη νερού και πυρκαγιών με αποτέλεσμα τη γεωγραφική απομόνωση, τη μετανάστευση και την αύξηση της φτώχειας. Συγκεκριμένα, η καταστροφή των οργανικών εδαφών στα Τενάγη Φιλίππων στην Καβάλα έχει κατεβάσει την επιφάνεια του εδάφους 180 εκατοστά σε 17 χρόνια.
«Η ερημοποίηση κατατάσσεται τα τελευταία χρόνια στα σημαντικότερα προβλήματα καθώς αποτελεί βασικό απότοκο της κλιματικής αλλαγής. Στην Ελλάδα προσλαμβάνει οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις, καθώς ευθύνεται για τη μείωση της παραγωγικότητας των γεωργικών εκτάσεων. Τα μέτρα που λαμβάνουμε είναι σχεδόν ανύπαρκτα, ενώ ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί ποιο υπουργείο είναι καθ' ύλην αρμόδιο. Η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης και έχει την υποχρέωση να αναλάβει δράση για την αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων. Είναι επιτακτική ανάγκη να επανασυσταθεί η ειδική Εθνική Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, να καταρτιστεί στρατηγική πολιτική υποστήριξης του εδάφους, ένα συνεκτικό, ολοκληρωμένο και επικαιροποιημένο πρόγραμμα δράσης ώστε και να ενσωματωθεί η προστασία του εδάφους στη γεωργική πολιτική, την πολιτική διαχείρισης των υδατικών πόρων και την εφαρμογή αειφορικών πρακτικών δασικής διαχείρισης», δηλώνει στην «Κ.Ε.» η Διονυσία-Θεοδώρα Αυγερινοπούλου, βουλευτής Επικρατείας, αναπληρώτρια τομεάρχης Περιβάλλοντος Ν.Δ.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου