Η ευρωπαϊκή πολιτική για τη ζάχαρη και η ελληνική απώλεια της αυτάρκειας
Στη μεταρρύθμιση του 2006 για τη ζάχαρη, η Ελλάδα αποποιήθηκε το 50% της εθνικής ποσόστωσης και έκλεισε τις 2 από τις 5 βιομηχανίες της. Από τα 250.000 στρέμματα που αντιστοιχούν στην ποσόστωσή της, φέτος μετά βίας καλλιεργήθηκαν 130.000 στρέμματα. Έτσι, τα εναπομένοντα τρία εργοστάσια βρίσκονται πολύ κάτω του βέλτιστου σημείου της παραγωγικής διαδικασίας και οδηγούνται σε «κλείσιμο».
Σε δηλώσεις του, ο Επίτροπος Ciolos περιορίστηκε σε αναφορές για τυχόν «κακή εκτίμηση της διεύθυνσης» της εταιρίας για τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, αποφεύγοντας να απαντήσει για τις ευθύνες του σχεδιασμού από την Επιτροπή.
Δεδομένου ότι τα αποτελέσματα της σχετικής μεταρρύθμισης για την Ελλάδα, όχι μόνο δεν βελτίωσαν τις συνθήκες ανταγωνιστικότητας, αλλά αντίθετα, όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν [2], οδηγούν σε πλήρη αφανισμό τη σχετική βιομηχανία, με αποτέλεσμα να αυξάνει η εξάρτηση από εισαγωγές από βορειοευρωπαϊκές χώρες, σε μια περίοδο που θα έπρεπε να σχεδιάζονται πολιτικές για το αντίθετο – και ως εκ τούτου να αυξάνει η δυσαρέσκεια για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην ελληνική κοινή γνώμη,
Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Δέχεται ως εξαιρετικά επείγουσα την αξιολόγηση της συγκεκριμένης πολιτικής για την Ελλάδα, ενόψει και της οξύτατης οικονομικής κρίσης, ώστε να επιμεριστούν άμεσα τυχόν ευθύνες μεταξύ εθνικών-εταιρικών πολιτικών και πολιτικών της Ε.Ε.;
Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Δέχεται ως εξαιρετικά επείγουσα την αξιολόγηση της συγκεκριμένης πολιτικής για την Ελλάδα, ενόψει και της οξύτατης οικονομικής κρίσης, ώστε να επιμεριστούν άμεσα τυχόν ευθύνες μεταξύ εθνικών-εταιρικών πολιτικών και πολιτικών της Ε.Ε.;
2) Αποδέχεται την ανάγκη για επείγουσα υιοθέτηση άμεσων μέτρων ώστε να διατηρηθεί η δυνατότητα κάλυψης της εγχώριας ζήτησης με εγχώρια παραγωγή;
3) Καθώς το θέμα συνδέεται άμεσα με την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος, στα πλαίσια του Μνημονίου για το δανεισμό της Ελλάδας, μπορεί να επανεξετάσει περιπτώσεις που οι ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν μεγαλύτερη εξάρτηση από εισαγωγές και συνεπώς επιδείνωση των οικονομικών δεικτών της χώρας;
4) Εξετάζει το ενδεχόμενο να διαφοροποιήσει την πολιτική της για τη ζάχαρη ώστε να υποστηριχθούν οι περιφερειακές χώρες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα;
Η πλήρης απάντηση του κ. Cioloș εξ ονόματος της Επιτροπής :
Κοινή απάντηση του κ. Cioloș εξ ονόματος της Επιτροπής
Γραπτές ερωτήσεις : E-010572/10 , E-010617/10
Η μεταρρύθμιση στον τομέα της ζάχαρης βασίστηκε σε εθελοντικό σύστημα εγκατάλειψης ποσοστώσεων, το οποίο υποστηρίζεται από προσωρινό ταμείο αναδιάρθρωσης. Κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης επέλεγε αν θα εγκατέλειπε ή αν θα συνέχιζε την παραγωγή, λαμβάνοντας υπόψη ότι μελλοντικά θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη κερδοφορία της στο πλαίσιο οικονομικής συγκυρίας με σημαντικά χαμηλότερες θεσμικές τιμές. Σύμφωνα με ανάλυση της Επιτροπής, κράτη μέλη με χαμηλή ανταγωνιστικότητα αποποιήθηκαν τις περισσότερες ποσοστώσεις ς επίπεδο χωραφιού(παραγωγών) ή/και σε επίπεδο εργοστασίου δυνάμει του εθελοντικού συστήματος.
Αν οι παραγωγοί ζάχαρης αντιμετωπίζουν τώρα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, σε μια εποχή που η τιμή της ζάχαρης στην ΕΕ υπερβαίνει τα επίπεδα τιμών αναφοράς ενισχυόμενη από τις πολύ υψηλές διεθνείς τιμές της αγοράς, αυτό οφείλεται ενδεχομένως σε κακή εκτίμηση της διεύθυνσης της επιχείρησης σε ό, τι αφορά την ανταγωνιστική της θέση. Η Επιτροπή κρίνει ότι είναι καθήκον της διεύθυνσης να εξασφαλίσει την οικονομικά βιώσιμη εκμετάλλευση των εργοστασίων ζάχαρης που εναπομένουν.
Η μετατροπή των εργοστασίων παραγωγής ζάχαρης σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης ήταν μια από τις πιθανές επιλογές στο πλαίσιο του προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης στον κλάδο της ζάχαρης. Για να είναι μακροπρόθεσμα οικονομικά βιώσιμη η μετατροπή αυτή, το εργοστάσιο καθώς και οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων πρέπει να μπορούν να παράγουν σε ανταγωνιστικές τιμές.
Οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων έλαβαν μερίδιο της ενίσχυσης που δόθηκε στην επιχείρηση για την αναδιάρθρωσή της και οι εργαζόμενοι εντάχθηκαν σε ένα κοινωνικό πρόγραμμα, το οποίο αποτελούσε υποχρεωτικό στοιχείο κάθε αίτησης αναδιάρθρωσης. Τα κράτη μέλη μπορούσαν να επιλέξουν να επιβάλουν ειδικές εθνικές απαιτήσεις για τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές αναλήψεις δεσμεύσεων, πέραν των στοιχειωδών απαιτήσεων που επιβάλλει το κοινοτικό δίκαιο. Επιπλέον, για κάθε τόνο ζάχαρης που εγκατέλειπε ένας παραγωγός, εχορηγείτο στο κράτος μέλος ποσό διαφοροποιημένης ενίσχυσης για τη λήψη μέτρων διαφοροποίησης στις εμπλεκόμενες περιοχές. Με τη διαφοροποιημένη ενίσχυση τα κράτη μέλη μπορούσαν να αντιμετωπίσουν, με τρόπο ευέλικτο και στοχοθετημένο, τυχόν αρνητικές παρενέργειες της αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης τις οποίες είχαν εντοπίσει.
Η περίοδος αναδιάρθρωσης δεν έχει ακόμη λήξει και οι προθεσμίες εκτέλεσης των σχεδίων αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων και των προγραμμάτων διαφοροποίησης των κρατών μελών έχουν παραταθεί για ένα έτος μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2011, προκειμένου να ληφθούν υπόψη καθυστερήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης. Για το λόγο αυτό δεν είναι ακόμη διαθέσιμες οι εκτιμήσεις σε ό, τι αφορά τις άμεσες και έμμεσες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεταρρύθμισης στον τομέα της ζάχαρης. Σύμφωνα με το πολυετές σχέδιο αξιολόγησης 2010-2012 της Γενικής Διεύθυνσης Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης (ΓΔ AGRI), η αξιολόγηση των μέτρων της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) που εφαρμόζονται στον τομέα της ζάχαρης θα πραγματοποιηθεί το 2010-2011. Στο πλαίσιο αυτής της αξιολόγησης θα εξεταστούν τα αποτελέσματα των μέτρων ΚΓΠ που εφαρμόζονται στην αλυσίδα εφοδιασμού της ζάχαρης, συμπεριλαμβανομένου του γεωργικού τομέα και των παραγωγών και εργοστασίων ραφιναρίσματος ζάχαρης, από τότε που έγινε η μεταρρύθμιση, το 2006. Τα αποτελέσματα της ενίσχυσης διαφοροποίησης στις περιοχές που επηρεάζονται από την αναδιάρθρωση θα πρέπει επίσης να εξεταστούν στο πλαίσιο αυτής της αξιολόγησης (βάσει περιπτωσιολογικών μελετών).
Πηγή
Γραπτές ερωτήσεις : E-010572/10 , E-010617/10
Η μεταρρύθμιση στον τομέα της ζάχαρης βασίστηκε σε εθελοντικό σύστημα εγκατάλειψης ποσοστώσεων, το οποίο υποστηρίζεται από προσωρινό ταμείο αναδιάρθρωσης. Κάθε επιχείρηση παραγωγής ζάχαρης επέλεγε αν θα εγκατέλειπε ή αν θα συνέχιζε την παραγωγή, λαμβάνοντας υπόψη ότι μελλοντικά θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη κερδοφορία της στο πλαίσιο οικονομικής συγκυρίας με σημαντικά χαμηλότερες θεσμικές τιμές. Σύμφωνα με ανάλυση της Επιτροπής, κράτη μέλη με χαμηλή ανταγωνιστικότητα αποποιήθηκαν τις περισσότερες ποσοστώσεις ς επίπεδο χωραφιού(παραγωγών) ή/και σε επίπεδο εργοστασίου δυνάμει του εθελοντικού συστήματος.
Αν οι παραγωγοί ζάχαρης αντιμετωπίζουν τώρα προβλήματα ανταγωνιστικότητας, σε μια εποχή που η τιμή της ζάχαρης στην ΕΕ υπερβαίνει τα επίπεδα τιμών αναφοράς ενισχυόμενη από τις πολύ υψηλές διεθνείς τιμές της αγοράς, αυτό οφείλεται ενδεχομένως σε κακή εκτίμηση της διεύθυνσης της επιχείρησης σε ό, τι αφορά την ανταγωνιστική της θέση. Η Επιτροπή κρίνει ότι είναι καθήκον της διεύθυνσης να εξασφαλίσει την οικονομικά βιώσιμη εκμετάλλευση των εργοστασίων ζάχαρης που εναπομένουν.
Η μετατροπή των εργοστασίων παραγωγής ζάχαρης σε εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης ήταν μια από τις πιθανές επιλογές στο πλαίσιο του προσωρινού καθεστώτος αναδιάρθρωσης στον κλάδο της ζάχαρης. Για να είναι μακροπρόθεσμα οικονομικά βιώσιμη η μετατροπή αυτή, το εργοστάσιο καθώς και οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων πρέπει να μπορούν να παράγουν σε ανταγωνιστικές τιμές.
Οι παραγωγοί ζαχαροτεύτλων έλαβαν μερίδιο της ενίσχυσης που δόθηκε στην επιχείρηση για την αναδιάρθρωσή της και οι εργαζόμενοι εντάχθηκαν σε ένα κοινωνικό πρόγραμμα, το οποίο αποτελούσε υποχρεωτικό στοιχείο κάθε αίτησης αναδιάρθρωσης. Τα κράτη μέλη μπορούσαν να επιλέξουν να επιβάλουν ειδικές εθνικές απαιτήσεις για τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές αναλήψεις δεσμεύσεων, πέραν των στοιχειωδών απαιτήσεων που επιβάλλει το κοινοτικό δίκαιο. Επιπλέον, για κάθε τόνο ζάχαρης που εγκατέλειπε ένας παραγωγός, εχορηγείτο στο κράτος μέλος ποσό διαφοροποιημένης ενίσχυσης για τη λήψη μέτρων διαφοροποίησης στις εμπλεκόμενες περιοχές. Με τη διαφοροποιημένη ενίσχυση τα κράτη μέλη μπορούσαν να αντιμετωπίσουν, με τρόπο ευέλικτο και στοχοθετημένο, τυχόν αρνητικές παρενέργειες της αναδιάρθρωσης του κλάδου της ζάχαρης τις οποίες είχαν εντοπίσει.
Η περίοδος αναδιάρθρωσης δεν έχει ακόμη λήξει και οι προθεσμίες εκτέλεσης των σχεδίων αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων και των προγραμμάτων διαφοροποίησης των κρατών μελών έχουν παραταθεί για ένα έτος μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2011, προκειμένου να ληφθούν υπόψη καθυστερήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης. Για το λόγο αυτό δεν είναι ακόμη διαθέσιμες οι εκτιμήσεις σε ό, τι αφορά τις άμεσες και έμμεσες κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις της μεταρρύθμισης στον τομέα της ζάχαρης. Σύμφωνα με το πολυετές σχέδιο αξιολόγησης 2010-2012 της Γενικής Διεύθυνσης Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης (ΓΔ AGRI), η αξιολόγηση των μέτρων της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) που εφαρμόζονται στον τομέα της ζάχαρης θα πραγματοποιηθεί το 2010-2011. Στο πλαίσιο αυτής της αξιολόγησης θα εξεταστούν τα αποτελέσματα των μέτρων ΚΓΠ που εφαρμόζονται στην αλυσίδα εφοδιασμού της ζάχαρης, συμπεριλαμβανομένου του γεωργικού τομέα και των παραγωγών και εργοστασίων ραφιναρίσματος ζάχαρης, από τότε που έγινε η μεταρρύθμιση, το 2006. Τα αποτελέσματα της ενίσχυσης διαφοροποίησης στις περιοχές που επηρεάζονται από την αναδιάρθρωση θα πρέπει επίσης να εξεταστούν στο πλαίσιο αυτής της αξιολόγησης (βάσει περιπτωσιολογικών μελετών).
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου