Στον κήπο της Πειραιώς κερνά την πρώτη μπύρα της βραδιάς και μας καλωσορίζει με τους Χειμερινούς Κολυμβητές και την Μπάντα της Φλώρινας, την εμβληματική περφόμερ Ματούλα Ζαμάνη και τον dj Palov με μουσικές από όλο τον κόσμο.
Οι «Χειμερινοί Κολυμβητές» σκοπεύουν να κάνουν εντυπωσιακή έναρξη με «ένα καταπληκτικό οργανικό τραγούδι του 1925, που κρατάμε μυστικό» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αργύρης Μπακιρτζής, η τόσο χαρακτηριστική φωνή του μακροβιότερου ελληνικού σχήματος.
Όποιος έχει βρεθεί σε συναυλία τους, γνωρίζει ότι το πρόγραμμά τους διαμορφώνεται ανάλογα με τη διάθεση τη δική τους και των ακροατών, ενώ το πιστό τους κοινό απολαμβάνει ιδιαιτέρως τις παρεμβάσεις του Αργύρη Μπακιρτζή, ανάμεσα στα τραγούδια.
«Αυτή τη φορά μου ζήτησαν ροή προγράμματος»«Αυτή τη φορά μου ζήτησαν ροή προγράμματος» χαμογελά: «Θα υπάρχει λοιπόν ροή προγράμματος, θα προλογίζω τα τραγούδια με σχετικά κείμενα και ποιήματα και θα μιλάω λιγότερο, καθώς ο χρόνος μας πιέζει». Γιατί είναι πολλά αυτά που θα συμβούν απόψε το βράδυ στον κήπο της Πειραιώς. Και πώς να μην είναι όταν επί σκηνής συμπράττουν οι Χειμερινοί Κολυμβητές με την Μπάντα της Φλώρινας, πολυμελής χορωδία και καλεσμένους, όπως η Μάρθα Φριτζήλα, η Φωτεινή Βελεσιώτου, ο Θωμάς Κοροβίνης, η Σταυρούλα Παυλίκου, ενώ δεν αποκλείονται και κάποιες εκπλήξεις.
Στο πρόγραμμα που θα παρουσιάσουν τα δύο σχήματα περιλαμβάνονται μελοποιημένα ποιήματα - όπως η αγαπημένη «Τρελή Ροδιά» του Οδυσσέα Ελύτη - μαζί με τραγούδια που απλόχερα μας προσφέρει η παράδοση, ρεμπέτικα, ελαφρά, ενώ δεν θα λείψουν οι μουσικές από το ρεπερτόριό τους.
Οι απώλειες
Παλιοί γνώριμοι, καθώς έχουν συνεργαστεί στο παρελθόν, οι Χειμερινοί Κολυμβητές και η Μπάντα της Φλώρινας με τα χάλκινα πνευστά της, από τα πιο ενδιαφέροντα ιδιώματα της βαλκανικής μουσικής.
Η αναφορά στην πρόσφατη απώλεια του ανθρώπου πίσω από το αρμόνιο και το ακορντεόν της μπάντας, Γιώργου Βαλκάνη, φέρνει αναπόφευκτα τη συζήτηση και σε άλλες απώλειες, με πιο πρόσφατη αυτή του Νίκου Τριανταφυλλίδη.
«Είχαμε πει να βρεθούμε για το ντοκιμαντέρ που ετοίμαζε για τον ΠΑΟΚ και δεν προλάβαμε» λέει ο Αργύρης Μπακιρτζής, που θυμάται τις συναυλίες που έχουν δώσει στο Gagarin, του πρόωρα χαμένου σκηνοθέτη. «Ξεχωριστός άνθρωπος ο Νίκος, όπως και ο ντράμερ Νίκος Ψοφογιώργος, που έφυγε ανήμερα Μεγάλο Σάββατο, αφήνοντας πίσω του δυο παιδιά. Κάνουμε μια συναυλία στη μνήμη του, στις 16 Ιουνίου, άνθρωποι που συνεργαστήκαμε μαζί του, στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης», αναφέρει ο Αργύρης Μπακιρτζής, σε μια ουσιαστική κίνηση αλληλεγγύης προς τον φίλο του.
Τα αδιέξοδα και τίποτα δεν χάνεται
Στα αδιέξοδα της εποχής μας, με το προσφυγικό στην κορυφή της ατζέντας και φανατικούς από όλες τις πλευρές να εμφανίζονται στο προσκήνιο, ξαναθυμόμαστε μια από τις πιο εμβληματικές δουλειές των Χειμερινών Κολυμβητών, πίσω στο 2005.
«Η Μαστοράντζα του Εντερμπίλ» σε στίχους Ευάγγελου Παπαζάχου. Μια περιήγηση «στον γεωγραφικό χώρο που αποτελεί την κληρονομιά του Βυζαντίου και κατόπιν της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από την Αχρίδα μέχρι τη Βαγδάτη και τον Καύκασο, μέχρι και τις εσχατιές της Ανατολής, ανιχνεύοντας ό,τι ενώνει τους λαούς και όχι ό,τι τους χωρίζει. Τους κοινούς μύθους, τους κοινούς ή αντίστοιχους ήρωες και αγίους, όπως ο Διγενής, ο Κιόρογλου κι ο 'Αι Γιώργης».
«Είναι εξωφρενικές αυτές οι διαφορές» λέει ο Αργύρης Μπακιρτζής, αναφερόμενος σε όλα όσα θεωρούμε ότι χωρίζουν τους ανθρώπους. «Και όχι μόνο εδώ στα Βαλκάνια. Δες τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή. Διαβάζω τώρα τελευταία και την ‘Ιστορία Αγάπης και Σκότους’ του 'Αμος Οζ και είμαι επηρεασμένος».
Πολυπράγμων και ακούραστος ο Αργύρης Μπακιρτζής, έχει εργαστεί στην Αρχαιολογική Υπηρεσία ως αρχιτέκτονας-αναστηλωτής, τραγουδάει και «παριστάνει», όπως λέει ο ίδιος, και τον ηθοποιό. Πέρα από τον κινηματογράφο έχει ανεβεί στη σκηνή του θεάτρου, ενώ πρόσφατα η Μάρθα Φριτζήλα τον επέλεξε σε δύο από τις αρχαίες τραγωδίες που σκηνοθέτησε. Ήταν ο Κάδμος στις Βάκχες του Ευριπίδη και το φάντασμα του Δαρείου στους Πέρσες του Αισχύλου.
Ποια σχέση μπορεί να έχει η Ελλάδα του σήμερα με αυτήν που αποτύπωσε ο Σταύρος Τσιώλης στο «Ας περιμένουν οι Γυναίκες» (1997), πριν μια εικοσαετία με τους τρεις μπατζανάκηδες από την Θεσσαλονίκη καθοδόν για τη Θάσο (έναν εξ αυτών υποδύεται ο Αργύρης Μπακιρτζής). Χάθηκε ή κάτι μένει;
«Τίποτα δεν χάνεται» τονίζει ο Αργύρης Μπακιρτζής, αρνούμενος να αφεθεί σε λογικές που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην κατάθλιψη. «Τα πράγματα είναι δύσκολα και μάλλον αυτό συμβαίνει σε όλο τον κόσμο, ωστόσο μια δύσκολη κατάσταση μπορεί να μας οδηγήσει σε κάτι καλύτερο. Και σας μιλώ σαν άνθρωπος που τραβάει τα ζόρια που περνούν όλοι. Κάτι θα συμβεί και τα πράγματα θα προχωρήσουν. Έτσι γίνεται. Η ζωή προχωράει. Και δεν καθορίζονται όλα από το χρήμα. Καταλαβαίνω ότι είναι ίσως πιο δύσκολα στις μεγάλες πόλεις, στην Αθήνα. Ωστόσο, εδώ κοντά στη θάλασσα, βλέπω και ευτυχισμένους ανθρώπους. Ψαρεύουν τα ψάρια τους, τα μύδια τους και είναι ευτυχισμένοι...»
Οι συμπαίκτες: Μαζί από το 1965
Επόμενη στάση για τον Αργύρη Μπακιρτζή; Διάφοροι προορισμοί. Πάτρα, Κύπρος, ένα μοναστήρι στο Πήλιο τον Αύγουστο «όχι για να μονάσω... Για να τραγουδήσω», αναφέρει, ενώ εξομολογείται πως θα συνεχίσει να τραγουδά, καθώς αυτό είναι που τον «ξεκουράζει ψυχικά».
Την ίδια ώρα φέρει βαρέως ότι κάθε καλοκαίρι δυσκολεύεται να συγκεντρώσει τους επί 50 χρόνια συμπαίκτες του, τους Χειμερινούς Κολυμβητές: «Είμαστε μαζί από το 1965, αν και ηχογραφήσαμε πρώτη φορά το 1980» σημειώνει.
«Όλοι τους κάτι έχουν να κάνουν, το καλοκαίρι ... άλλος διακοπές ... άλλος ιαματικά λουτρά... Τρομάζω να τους μαζέψω» παραπονιέται χαμογελώντας, λίγο πριν πλημμυρίσει μαζί με την παρέα του, βαλκανικούς, και όχι μόνο, ήχους την Πειραιώς 260.
ΑΠΕ - ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου