Η Ευρώπη διολισθαίνει, σε ό,τι αφορά τα πρόσωπα που καταλαμβάνουν τις ηγετικές θέσεις, προς τη μετριότητα. Κι αυτή τη φορά θα έχουμε πρόεδρο της Κομισιόν έναν πολιτικό που εκτός από φανατικός αντικομμουνιστής είναι και τελείως ακατάλληλος αφού δεν έχει καθόλου κυβερνητική εμπειρία. Πρόκειται δηλαδή για ένα πρόσωπο που το μόνο προσόν του είναι να κολακεύει τους ισχυρούς. Μέχρι τώρα είχε πάρει ψίχουλα.
Από τον Μάιο και μετά πιθανότατα
θα είναι ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Τελικώς το γλείψιμο
αποδίδει. Η συντηρητική παράταξη, πλειοψηφούσα δύναμη σε πολλές χώρες της
Ευρώπης, άρα και στο Ευρωκοινοβούλιο, έχει βγάλει σημαντικές ηγετικές
φυσιογνωμίες με ουσιαστική συμβολή στο χτίσιμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να
έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα για να φτάνει στο σημείο να κάνει απεγνωσμένους
αυτοσχεδιασμούς και να επιλέγει για εκλεκτό της έναν στην κυριολεξία νάνο της
πολιτικής.
Ο τύπος αυτός με το άδειο
βλέμμα και το δογματικό μυαλό, που έχει αλλεργία απέναντι σε ό,τι του φαίνεται
αριστερό είχε δηλώσει, όταν οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας –δανειστών ήταν στην
κορύφωση τους το πρώτο πεντάμηνο του 2015 ότι «η κομμουνιστική κυβέρνηση της
Αθήνας παρέλαβε την οικονομία σε βελτιωμένη κατάσταση και την
επιδείνωσε».
Δεν ήταν ο μόνος βεβαίως
που διακινούσε τέτοιες στομφώδεις μπούρδες, κάτι ανάλογο είχε πει και ο
σοσιαλδημοκράτης Γκάμπριελ με τη διαφορά ότι ο τότε ηγέτης του SPD είχε κάνει
λόγο για «εν μέρει κομμουνιστική κυβέρνηση». Ο τύπος αυτός λοιπόν εκ του
ρόλου του θα είναι υποχρεωμένος να προτείνει λύσεις, να συνθέσει ανταγωνιστικές
στρατηγικές, να εκλογικεύσει αντιθέσεις, να αποσοβήσει ρήξεις, να συμφιλιώσει
αντιπάλους, να προσπαθήσει να κάνει ελκυστικό το ευρωπαϊκό οικοδόμημα για να
μην καταρρεύσει.
Με λίγα λόγια θα κληθεί να
διαχειριστεί την κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη σε πολλά επίπεδα. Ψωνίσαμε
από σβέρκο.
Τάσος Παππάς.efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου