Προς θετική κατάληξη η δικαστική έκβαση για το στρατόπεδο Λάμπρου

Υπέρ του προσφεύγοντος Δήμου Παλλήνης η πρόταση της εισηγήτριας δικαστικού

Πηγή φωτογραφίας : Google Earth

Συζητήθηκε στο Διοικητικό Εφετείο – μετά πάροδο περίπου 5 ετών και πολλών αναβολών στον
ενδιάμεσο χρόνο - η αίτηση ακύρωσης εκ μέρους του Δήμου Παλλήνης, της Νομαρχίας Ανατ. Αττικής και του ΦΕΣ Κάντζας κατά των πράξεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τις οποίες οικοδομείται το από ετών ανενεργό στρατόπεδο Λάμπρου στην Κάντζα Παλλήνης.

Στην εκδίκαση της υπόθεσης, η εισηγήτρια δικαστικός πρότεινε όπως γίνει δεκτή η προσφυγή κατά το ένα μέρος της, υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί να οικοδομηθεί το στρατόπεδο Λάμπρου γιατί είναι χαρακτηρισμένο ως χώρος πρασίνου και αθλητισμού» και απορριφθεί ως προς το δεύτερο σκέλος της, αποδεχόμενη «ότι οι κατοικίες εντός του στρατοπέδου Λάμπρου αποτελούν στρατιωτική εγκατάσταση…»

Το υπ. Εθνικής Άμυνας αντιτείνει την ακόλουθη επιχειρηματολογία: «το στρατόπεδο Λάμπρου δεν
έχει αποδεσμευθεί και ως εν ενεργεία μπορεί να κατασκευάσει τις οικοδομές αυτές καλύπτοντας πάγιες στρατιωτικές ανάγκες προς αποκλειστική χρήση των μετατιθέμενων στην Αττική αξιωματικών. Ως εκ τούτου η χρησιμοποίηση της έκτασης των 77 στρεμμάτων ως ιδιόκτητου χώρου περιφράσσεται και ανήκει μόνο στους ενοίκους των κατοικιών. Και ότι η όλη διαμόρφωση του εσωτερικού περιβάλλοντος του στρατοπέδου καθορίζεται έτσι ώστε να ανταποκρίνεται και να εξυπηρετεί τη
λειτουργικότητα του χώρου.»

Η οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αναμένεται σε περίπου 4 με 5 μήνες.

Η προσφυγή από πλευράς Δήμου Παλλήνης είχε αποφασιστεί στην συνεδρίαση της 8ης Νοεμβρίου
2005 και ήταν εισήγηση του τότε Δημάρχου της πόλης κ. Θόδωρου Γκοτσόπουλου, ο οποίος έστω
και μετά πάροδο περίπου πέντε ετών, δικαιώνεται κατά ένα μεγάλο μέρος αυτή η επιλογή του.

Το ιστορικό του στρατοπέδου Λάμπρου
Προς χάριν ενημέρωσης των αναγνωστών του «Ν», το ιστορικό του στρατοπέδου Λάμπρου, με
συνοπτικό τρόπο, έχει ως εξής:
H συνολική του έκταση ανέρχεται στα 77.673 τ.μ., είναι ιδιοκτησίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και βρίσκεται στη Λεωφόρο Λαυρίου, στα όρια Γλυκών Νερών και Παλλήνης.

Το 1991, επί δημαρχίας Γιώργου Σμέρου, ο Δήμος Παλλήνης υπέβαλε πρόταση στο ΥΠΕΧΩΔΕ για την ένταξη του στρατοπέδου στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο, ως χώρου αθλητικών δραστηριοτήτων. Η πρόταση έγινε δεκτή και σχετικά σύντομα εκδόθηκε η σχετική Υπουργική Απόφαση, η οποία παραμένει σε ισχύ ως και σήμερα (ΦΕΚ Δ’ 152/3-4-91 «Επέκταση Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου Δήμου Παλλήνης»). Η εν λόγω απόφαση ήταν η αφορμή που ως και σήμερα οι υπηρεσιακοί επιτελείς
του Υπ. Εθν. Άμυνας δεν «συγχωρούν» το Δήμο Παλλήνης. Θεωρούν ότι λειτούργησε με «αντιδεοντολογικό» τρόπο –κάποιοι ομιλούν ακόμη και σήμερα για «ασυγχώρητη ενέργεια» - πιστεύοντας ότι ο Δήμος Παλλήνης όφειλε να είχε ενημερώσει το υπουργείο για την πρόθεσή του, να χαρακτηριστεί η έκταση του στρατοπέδου χώρος πρασίνου και αθλητισμού. Όταν το αντιλήφθηκαν ήταν πλέον αργά και από τότε ως και σήμερα, «διατηρείται» μια άτυπη «βεντέτα» κατά του Δήμου Παλλήνης. (Βουλευτής που έτυχε πριν λίγα χρόνια να του επιδείξουν στο υπουργείο τον σχετικό φάκελο, μας έλεγε ότι στην εξωτερική επιφάνεια του ντοσιέ είναι επικολλημένη η απόφαση «Επέκτασης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Παλλήνης» συνοδευόμενη από διάφορα σχόλια!)

Το 2005, το υπουργ. Άμυνας αναγγέλλει την ανέγερση των πρώτων 24 διαμερισμάτων σε σύνολο 100 για τους αξιωματικούς που υπηρετούν στο λεκανοπέδιο Αττικής και σχεδόν αμέσως επιχειρούνται οι πρώτες προπαρασκευαστικές εργασίες. Ο Δήμος Παλλήνης αντιδρά, προσφεύγει στην δικαιοσύνη και διατάσσεται προσωρινή παύση των εργασιών μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση.

Στις 14 Μαρτίου 2007 – επί δημαρχίας Σπ. Κωνσταντά - παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο
συγκεκριμένο σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο: ζητείται η παραχώρηση 52 στρεμμάτων για να αξιοποιηθούν ως χώρος πρασίνου, να πολεοδομηθεί το εναπομείναν τμήμα με μείωση των πολυκατοικιών από 12 σε 11 και να εξασφαλιστεί η ανέγερση δημοτικού σχολείου και νηπιαγωγείου. Το Δημοτικό Συμβούλιο κατά πλειοψηφία έκανε δεκτή την πρόταση του κ. Σπ. Κωνσταντά. Την καταψήφισαν οι παρατάξεις του πρ. Δημάρχου κ. Θ.Γκοτσόπουλου και του κ. Αν. Μπουντουβά.

• Δοθείσης ευκαιρίας και χάριν αναδείξεως της αλήθειας να επισημανθεί, ότι η διαχρονική συμβολή των διοικητικών συμβουλίων του ΦΕΣ Η ΚΑΝΤΖΑ προς την κατεύθυνση αποτροπής της πλήρους οικοδόμησης του στρατοπέδου, είναι ιδιαίτερα μεγάλη και καθοριστική. Οι κατά καιρούς διοικούντες, Ζέλα Φυκούρα, Γιώργος Αποστολόπουλος, Γιάννης Καπασακαλίδης και Καίτη Γκόνου, συνεπικουρούμενοι από τους συνεργάτες τους, αφιέρωσαν πολύ χρόνο και αντίστοιχο κόπο, επαγρυπνώντας και παρεμβαίνοντας όταν έπρεπε ή όποτε ανακινούνταν από «τρίτους» το ζήτημα.
Και κάτι ακόμη: όταν οι συλλογικοί τοπικοί φορείς έχουν ως εφαλτήριο την αγάπη προς την περιοχή τους, τη γειτονιά τους και διακρίνονται από έφεση συνεχούς και συνεπούς προσφοράς, μόνο τότε συντηρείται η ελπίδα και ενισχύεται το όραμα. Οι παραπάνω έτσι λειτούργησαν και θα ήταν παράλειψη αν δεν μνημονευότανε. Ευχή να υπάρξουν αντάξιοι συνεχιστές.

Πηγή : Νεολόγος, αρ. φύλλου 159, 18 - 25 Σεπτεμβρίου 2010