25/01/2011
Μέχρι το 1978 υπήρχαν δύο χώροι εναπόθεσης απορριμμάτων στην Αττική ο ένας ήταν στη Βάρη και ο δεύτερος στα Λιόσια. Το 1978 έκλεισε η Βάρη και τα σκουπίδια μεταφέρθηκαν οριστικά στα Λιόσια.
Από το 1978 ξεκινά η προσπάθεια εύρεσης καινούργιων χώρων κατασκευής ΧΥΤΑ. Σταδιακά προτείνονται 46 χώροι στην Αττική όπου όμως με την πάροδο των χρόνων ο αριθμός μειώνεται κυρίως γιατί κάποιες από τις προτεινόμενες περιοχές αναπτύσσονται.
Από το 1977 έχουν γίνει πάνω από 50 μελέτες σταδιακά οι 46 περιοχές μειώνονται και μένουν 15 κατάλληλες περιοχές για τη χωροθέτηση και κατασκευή ΧΥΤΑ. Έχουν προταθεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό οι χώροι: Πάρνηθα, Βάρη, Λάκα Μάσκαρη, Ξηρόρεμα, Τρικέριτο, Μάνδρα, Εύβοια, Γραμματικό, Αυλώνα, Βαρνάβας, Ριτσώνα Βοιωτίας, Κερατέα, Φυλή.
Να σημειώσουμε ότι από τις 46 περιοχές μια μόνο χωροθετήθηκε επί υπουργίας Κατσιγιάννη το 1992. Ο χώρος που χωροθετήθηκε ήταν η Ριτσώνα και μάλιστα με δύο περιοχές η Ριτσώνα 1 και η Ριτσώνα 2.
Τα πάντα όμως αλλάζουν όταν υπουργός στο ΠΕΧΩΔΕ αναλαμβάνει ο Κώστας Λαλιώτης. Ο κύριος Λαλιώτης συμφωνεί με τον τότε δήμαρχο Άνω Λιοσίων κ. Παπαδήμα να παραμείνουν τα σκουπίδια στα Λιόσια, παρά το γεγονός ότι υπήρχε κορεσμός στη περιοχή και είχε επιλεγεί η Ριτσώνα.
Ο κύριος Λαλιώτης τότε έβγαλε το περίφημο δόγμα «όχι σκουπίδια εκτός της Αττικής». Ο ΧΥΤΑ υπογράμμιζε τότε είναι η μόνη λύση δόκιμη και οικονομικά αποδεκτή για να μην αυξηθούν τα δημοτικά τέλη. Εκείνη τη περίοδο κλείνουν οι χωρίς στεγανοποίηση χωματερές και ξεκινά η διαδικασία διαγωνισμού για τον πρώτο ΧΥΤΑ Αττικής. Σ΄ αυτή την φάση ξεκίνησαν ο αποτεφρωτήρας νοσοκομειακών αποβλήτων και η δημοπράτηση του εργοστασίου του ΕΜΑΚ.
Σ΄ αυτή τη φάση έχουμε και τις πρώτες εταιρείες που δημιουργούνται και δουλεύουν για την διαχείριση των απορριμμάτων.
Όταν ο Λαλιώτης αναλαμβάνει το ΥΠΕΧΩΔΕ όλα αλλάζουν
Το παρασκήνιο της αλλαγής της πολιτικής του ΥΠΕΧΩΔΕ το αποκάλυψε το 1997 ο τότε πρόεδρος της ΤΕΔΚΝΑ Αντώνης Αντωνίου λέγοντας: «ο ΕΣΔΚΝΑ ήταν αυτός, που καθοδηγούσε τον Υπουργό να κρατήσει τα σκουπίδια στην Αττική.
Ο κ. Καρούτζος, ο τότε πρόεδρος του ΕΣΔΚΝΑ, φοβόταν μήπως χάσει και τη διαχείριση των κονδυλίων. Διαχειρίστηκε τότε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 110 δισ. ευρώ και τα έφτασε στα 230 δισ. ευρώ. Τα χρήματα πήγαν στο Σχιστό και στα Λιόσια. Έφτιαξαν ένα εργοστάσιο που σήμερα δεν λειτουργεί.
Αυτοί που παρέσυραν, σημειώνει ο κύριος Αντωνίου, τότε τον κύριο Υπουργό (Κώστα Λαλιώτη), ήταν ο Δοντάς ο σύμβουλος του Υπουργού, ο άνθρωπος που ήταν υπηρεξουσία και ο κύριος Ξενάκης.
Το παιχνίδι για τους ΧΥΤΑ το έπαιξαν κάποιοι για τα χρήματα
Αυτοί οι «κάποιοι» αδιαφόρησαν εγκληματικά για την υγεία πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά και για το περιβάλλον που θα καταστραφεί. Οι ευθύνες του τέως υπουργού ΠΕΧΩΔΕ είναι τεράστιες. Το ίδιο και όσων διοίκησαν τον ΕΣΔΚΝΑ».
Πηγή
Από το 1978 ξεκινά η προσπάθεια εύρεσης καινούργιων χώρων κατασκευής ΧΥΤΑ. Σταδιακά προτείνονται 46 χώροι στην Αττική όπου όμως με την πάροδο των χρόνων ο αριθμός μειώνεται κυρίως γιατί κάποιες από τις προτεινόμενες περιοχές αναπτύσσονται.
Από το 1977 έχουν γίνει πάνω από 50 μελέτες σταδιακά οι 46 περιοχές μειώνονται και μένουν 15 κατάλληλες περιοχές για τη χωροθέτηση και κατασκευή ΧΥΤΑ. Έχουν προταθεί μεμονωμένα ή σε συνδυασμό οι χώροι: Πάρνηθα, Βάρη, Λάκα Μάσκαρη, Ξηρόρεμα, Τρικέριτο, Μάνδρα, Εύβοια, Γραμματικό, Αυλώνα, Βαρνάβας, Ριτσώνα Βοιωτίας, Κερατέα, Φυλή.
Να σημειώσουμε ότι από τις 46 περιοχές μια μόνο χωροθετήθηκε επί υπουργίας Κατσιγιάννη το 1992. Ο χώρος που χωροθετήθηκε ήταν η Ριτσώνα και μάλιστα με δύο περιοχές η Ριτσώνα 1 και η Ριτσώνα 2.
Τα πάντα όμως αλλάζουν όταν υπουργός στο ΠΕΧΩΔΕ αναλαμβάνει ο Κώστας Λαλιώτης. Ο κύριος Λαλιώτης συμφωνεί με τον τότε δήμαρχο Άνω Λιοσίων κ. Παπαδήμα να παραμείνουν τα σκουπίδια στα Λιόσια, παρά το γεγονός ότι υπήρχε κορεσμός στη περιοχή και είχε επιλεγεί η Ριτσώνα.
Ο κύριος Λαλιώτης τότε έβγαλε το περίφημο δόγμα «όχι σκουπίδια εκτός της Αττικής». Ο ΧΥΤΑ υπογράμμιζε τότε είναι η μόνη λύση δόκιμη και οικονομικά αποδεκτή για να μην αυξηθούν τα δημοτικά τέλη. Εκείνη τη περίοδο κλείνουν οι χωρίς στεγανοποίηση χωματερές και ξεκινά η διαδικασία διαγωνισμού για τον πρώτο ΧΥΤΑ Αττικής. Σ΄ αυτή την φάση ξεκίνησαν ο αποτεφρωτήρας νοσοκομειακών αποβλήτων και η δημοπράτηση του εργοστασίου του ΕΜΑΚ.
Σ΄ αυτή τη φάση έχουμε και τις πρώτες εταιρείες που δημιουργούνται και δουλεύουν για την διαχείριση των απορριμμάτων.
Όταν ο Λαλιώτης αναλαμβάνει το ΥΠΕΧΩΔΕ όλα αλλάζουν
Το παρασκήνιο της αλλαγής της πολιτικής του ΥΠΕΧΩΔΕ το αποκάλυψε το 1997 ο τότε πρόεδρος της ΤΕΔΚΝΑ Αντώνης Αντωνίου λέγοντας: «ο ΕΣΔΚΝΑ ήταν αυτός, που καθοδηγούσε τον Υπουργό να κρατήσει τα σκουπίδια στην Αττική.
Ο κ. Καρούτζος, ο τότε πρόεδρος του ΕΣΔΚΝΑ, φοβόταν μήπως χάσει και τη διαχείριση των κονδυλίων. Διαχειρίστηκε τότε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, 110 δισ. ευρώ και τα έφτασε στα 230 δισ. ευρώ. Τα χρήματα πήγαν στο Σχιστό και στα Λιόσια. Έφτιαξαν ένα εργοστάσιο που σήμερα δεν λειτουργεί.
Αυτοί που παρέσυραν, σημειώνει ο κύριος Αντωνίου, τότε τον κύριο Υπουργό (Κώστα Λαλιώτη), ήταν ο Δοντάς ο σύμβουλος του Υπουργού, ο άνθρωπος που ήταν υπηρεξουσία και ο κύριος Ξενάκης.
Το παιχνίδι για τους ΧΥΤΑ το έπαιξαν κάποιοι για τα χρήματα
Αυτοί οι «κάποιοι» αδιαφόρησαν εγκληματικά για την υγεία πέντε εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά και για το περιβάλλον που θα καταστραφεί. Οι ευθύνες του τέως υπουργού ΠΕΧΩΔΕ είναι τεράστιες. Το ίδιο και όσων διοίκησαν τον ΕΣΔΚΝΑ».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου