Τι προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός και τι είναι η Βιολογική Ξήρανση

Έργα και μονάδες στη Φυλή – Άνω Λιόσια. Συγκεκριμένα θα δημιουργηθεί μια μεγάλη μονάδα βιολογικής ξήρανσης 700 χιλιάδων τόνων.

Ένα δεύτερο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης στη Φυλή. (Ήδη υπάρχει μια παλιά μονάδα 250 χιλιάδων τόνων) και προβλέπεται μια νέα 400 χιλιάδων τόνων.

Προβλέπεται επίσης μια μονάδα αναερόβιας χώνευσης 67 χιλιάδων τόνων για να επεξεργάζεται τα οργανικά που βγαίνουν από το καινούργιο ΕΜΑΚ.

Προβλέπεται η επέκταση του ΧΥΤΑ στη Φυλή και μια μικρή μονάδα προδιαλεγμένων οργανικών 80 χιλιάδων τόνων.

Ο Περιφερειακός Σχεδιασμός προβλέπει επίσης σε άλλους 2 χώρους εν προκειμένου το Γραμματικό (Μαύρο Βουνό) και την Κερατέα (περιοχή Ομβριόκαστρο) να γίνει ένας ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΗ μια μονάδα βιολογικής ξήρανσης 127 χιλιάδων τόνων και να γίνει μια μονάδα προδιαλεγμένων οργανικών 40 χιλιάδων τόνων. Αυτά σε κάθε ένα από τους 2 χώρους.

Τέλος προβλέπονται 5 κεντρικοί σταθμοί μεταφόρτωσης για την υπόλοιπη Αττική μέσης δυναμικότητας 400 έως 1000 τόνων ανά ημέρα και 18 τοπικοί σταθμοί μεταφόρτωσης συνολικής δυναμικότητας 640 χιλιάδων τόνων ανά έτος .
 
Βιολογική ξήρανση
 
Η Βιολογική Ξήρανση προϋποθέτει καύση και ΧΥΤΑ τοξικών. Με τη βιοξήρανση ξηραίνεις τα σκουπίδια αφαιρείς την υγρασία, ανακυκλώνεις περίπου το 2 – 3 % που είναι τα υλικά συσκευασίας και τα υπόλοιπα τα ξηραίνεις. Το υλικό που ξηραίνεις ονομάζεται SRF και πηγαίνει ως καύσιμη ύλη (για παραγωγή ενέργειας).


Για την υλοποίηση χρειάζονται 550 εκατομμύρια επενδύσεις σύμφωνα με τα έργα του ΕΣΔΚΝΑ και χρειάζονται κι άλλα 450 εκατομμύρια μαζί με το ΦΠΑ για τη μονάδα καύσης που πρέπει να γίνει για να καεί το SRF και RDF. Άρα πάμε σε επενδύσεις πάνω από 1 δις.

Εναλλακτικό σενάριο

Υπάρχει εναλλακτική λύση επιμένουν οι οικολογικές οργανώσεις οικονομικότερη και φιλικότερη στο περιβάλλον και αυτή είναι η διαλογή στη πηγή με 4 κάδους.

Χαρτί- ανακυκλώσιμα υλικά – οργανικά – υπολείμματα.

Θα είναι πολύ μικρότεροι κάδοι από τους τωρινούς άρα δεν θα πιάνουν πολύ χώρο. Θα μπορούν να χωροθετηθούν στον αστικό ιστό με σιδερένια πλαίσια στο δρόμο ή να ενσωματωθούν στα κτήρια με νομοθετικό τρόπο.

Το χαρτί θα πηγαίνει κατευθείαν στη χαρτοβιομηχανία χωρίς να διαλέγεται όπως τώρα στα ΚΔΑΙ.
Τα ανακυκλώσιμα υλικά θα πάνε στα ΚΔΑΙ και θα διαλέγονται καλύτερα.
Τα οργανικά τα κάνεις κομπόστ και τα υπολείμματα θα μπορούσαν να πάνε στο ΕΜΑΚ και εν συνεχεία να πάμε σ’ ένα ΧΥΤΑ.

Το κόστος των επενδύσεων σ’ αυτό το σενάριο

Μαζί με το δεύτερο ΕΜΑΚ που προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός είναι κάτω από 180 εκατομμύρια με ΦΠΑ. (να σημειωθεί ότι σ' αυτά τα ποσά συμπεριλαμβάνονται και άλλες δράσεις για την Αττική όπως ενημέρωση κλπ).
 
Πηγή