Του Τάκη Σπηλιόπουλου από το http://www.adianoito.blogspot.com/
Περισσεύουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τον Νόμο περί Ευθύνης Υπουργών. Το εμπεδώσαμε πλέον, πως ο πολιτικός κόσμος οικτίρει για τον επαίσχυντο νόμο (που άπαντες ψήφισαν παλαιότερα), καθώς δεν επιτρέπει την τιμωρία των ενόχων. Αν κάποιος ζούσε σε άλλη χώρα, κάλλιστα θα μπορούσε να υποθέσει πως τον συγκεκριμένο νόμο μας τον επέβαλαν οι ξένοι κερδοσκόποι και τα διεθνή κέντρα που επιβουλεύονται τη χώρα. Κάτι σαν το μνημόνιο δηλαδή...
Το θέμα είναι στην επικαιρότητα, καθώς την ώρα που είναι σε εξέλιξη οι διαδικασίες διερεύνησης των μεγάλων σκανδάλων, εντείνεται συνεχώς η πίεση της κοινής γνώμης. Αν όλα αυτά συνέβαιναν 5-6 χρόνια πριν, το κακό θα ήταν μικρό. Άλλωστε ο νόμος δεν είναι καινούργιος. Από το 2001 που συντάχθηκε και ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα και μέχρι σήμερα, ποτέ δεν εκφράστηκε με τόσο καθολικό και οργισμένο τρόπο η αποδοκιμασία, αλλά και η καχυποψία της κοινής γνώμης. Αποδοκιμασία για έναν νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αυτών, που υποτίθεται πως προορίζεται να ελέγξει και καχυποψία καθώς λίγοι πιστεύουν πως το ζητούμενο είναι η κάθαρση και όχι οι πολιτικές σκοπιμότητες.
Σήμερα έφτασε ο κόμπος στο χτένι! Τα φαινόμενα της ατιμωρησίας που στο παρελθόν το πολύ να γίνονταν σκετσάκι σε καλοκαιρινή επιθεώρηση στο Δελφινάριο, είναι πλέον αιτία χλευασμού, αλλά και πολέμου! Δείτε για παράδειγμα την δημόσια αποδοκιμασία όλο και πιο συχνά επώνυμων πολιτικών, αλλά και τα συμπτώματα ανυπακοής και παραβίασης των νόμων, του τύπου «κίνημα των διοδίων» ή μαζικών κινητοποιήσεων παρά τις αντίθετες δικαστικές αποφάσεις.
Άλλωστε τι να υποθέσει ο πολίτης όταν η ΝΔ πανηγυρίζει δικαιωμένη που κανείς από τους «Βατοπεδινούς» δεν θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη (λόγω παραγραφής μετά το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής) και το ΠΑΣΟΚ (που έφτιαξε την απίθανη διάταξη που επιτρέπει την παραγραφή) να την κατηγορεί για υποβάθμιση της αξιοπιστίας της πολιτικής!
Όμως πέρα από το γράμμα του περιβόητου νόμου περί ευθύνης υπουργών, υπάρχει και το γράμμα της λογικής. Ποιος νόμος για παράδειγμα εμπόδιζε να ζητηθεί να ανοίξουν οι επίμαχοι λογαριασμοί για το σκάνδαλο, ή να γίνει εξαντλητικός έλεγχος στα κομματικά ταμεία για να διαπιστωθεί αν μπήκε χρήμα από τα μαύρα ταμεία του πολυεθνικού κολοσσού. Κανένας!
Όπως κανένας νόμος δεν υποχρέωνε τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής να γράφουν και να σβήνουν ονόματα μέχρι την τελευταία στιγμή! Θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, πως όλοι όσοι έχουν εμπλοκή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο σκάνδαλο , να παραπεμφθούν χωρίς εξαιρέσεις! Ας κρίνουν οι δικαστές- βουλευτές που θα οριστούν στην προανακριτική, για ποιους συντρέχουν λόγοι παραπομπής στη δικαιοσύνη. Άλλωστε ως γνωστόν, ότι είναι νόμιμο, δεν είναι απαραιτήτως και ηθικό!
Πηγή
Το θέμα είναι στην επικαιρότητα, καθώς την ώρα που είναι σε εξέλιξη οι διαδικασίες διερεύνησης των μεγάλων σκανδάλων, εντείνεται συνεχώς η πίεση της κοινής γνώμης. Αν όλα αυτά συνέβαιναν 5-6 χρόνια πριν, το κακό θα ήταν μικρό. Άλλωστε ο νόμος δεν είναι καινούργιος. Από το 2001 που συντάχθηκε και ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα και μέχρι σήμερα, ποτέ δεν εκφράστηκε με τόσο καθολικό και οργισμένο τρόπο η αποδοκιμασία, αλλά και η καχυποψία της κοινής γνώμης. Αποδοκιμασία για έναν νόμο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα αυτών, που υποτίθεται πως προορίζεται να ελέγξει και καχυποψία καθώς λίγοι πιστεύουν πως το ζητούμενο είναι η κάθαρση και όχι οι πολιτικές σκοπιμότητες.
Σήμερα έφτασε ο κόμπος στο χτένι! Τα φαινόμενα της ατιμωρησίας που στο παρελθόν το πολύ να γίνονταν σκετσάκι σε καλοκαιρινή επιθεώρηση στο Δελφινάριο, είναι πλέον αιτία χλευασμού, αλλά και πολέμου! Δείτε για παράδειγμα την δημόσια αποδοκιμασία όλο και πιο συχνά επώνυμων πολιτικών, αλλά και τα συμπτώματα ανυπακοής και παραβίασης των νόμων, του τύπου «κίνημα των διοδίων» ή μαζικών κινητοποιήσεων παρά τις αντίθετες δικαστικές αποφάσεις.
Άλλωστε τι να υποθέσει ο πολίτης όταν η ΝΔ πανηγυρίζει δικαιωμένη που κανείς από τους «Βατοπεδινούς» δεν θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη (λόγω παραγραφής μετά το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής) και το ΠΑΣΟΚ (που έφτιαξε την απίθανη διάταξη που επιτρέπει την παραγραφή) να την κατηγορεί για υποβάθμιση της αξιοπιστίας της πολιτικής!
Όμως πέρα από το γράμμα του περιβόητου νόμου περί ευθύνης υπουργών, υπάρχει και το γράμμα της λογικής. Ποιος νόμος για παράδειγμα εμπόδιζε να ζητηθεί να ανοίξουν οι επίμαχοι λογαριασμοί για το σκάνδαλο, ή να γίνει εξαντλητικός έλεγχος στα κομματικά ταμεία για να διαπιστωθεί αν μπήκε χρήμα από τα μαύρα ταμεία του πολυεθνικού κολοσσού. Κανένας!
Όπως κανένας νόμος δεν υποχρέωνε τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής να γράφουν και να σβήνουν ονόματα μέχρι την τελευταία στιγμή! Θα μπορούσαν να συμφωνήσουν, πως όλοι όσοι έχουν εμπλοκή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στο σκάνδαλο , να παραπεμφθούν χωρίς εξαιρέσεις! Ας κρίνουν οι δικαστές- βουλευτές που θα οριστούν στην προανακριτική, για ποιους συντρέχουν λόγοι παραπομπής στη δικαιοσύνη. Άλλωστε ως γνωστόν, ότι είναι νόμιμο, δεν είναι απαραιτήτως και ηθικό!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου