Του Στάθη Παχίδη
Μοιάζει με υπόθεση εργασίας αλλά δεν είναι—πρόκειται για άλλη μια ιστορία της διπλανής πόρτας, αυτής της ελληνικής πόρτας, που είναι για να την ξηλώνεις και να την κάνεις προσάναμμα…Έστω ζεύγος -με δύο παιδιά 13 και 11 ετών- Ελλήνων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Με τις περικοπές και τους σφιχτούς εναγκαλισμούς των εργοδοτών τους (για την υγεία και ευμάρεια των οποίων ,πλέον, κεράκι ανάβουν) έφθασαν να εισπράττουν μηνιαίως 844 ευρώ ο σύζυγος και 940 η σύζυγος (μια χαράααααα, αν και οι οιωνοί μιλούν για περαιτέρω ψαλίδι).
Την εποχή του «δώσε και μένα μπάρμπα» των ελληνικών τραπεζών καταλήφθηκε το εν λόγω ζεύγος από τη επιδημία δανειακής μανίας, που έπληξε τη χώρα. Μετά από ενδελεχή και στοχαστική (μόνο ως προς την επίτευξη των στόχων των τραπεζοδιευθυντάδων) εξέταση των αιτημάτων, χωρίς δυσκολία κατάφερε να λάβει δύο στεγαστικά δάνεια και τέσσερα καταναλωτικά συνολικού ύψους 130.000 ευρώ και ν’ αγοράσει την πρώτη κατοικία του—άντε και να πάρουν και κανένα ρουχαλάκι παραπάνω. Όχι, τζιπ δεν πήρε ούτε καν παπάκι, με λεωφορείο μετακινούνται ακόμη και τώρα. Το αποτέλεσμα ήταν όταν, με προ κρίσης συνολικό εισόδημα 2550 ευρώ και δόσεις δανείων 1200 ευρώ, έφθασαν στα παραπάνω 1784 ευρώ, οι κλυδωνισμοί αδυναμίας πληρωμής να είναι ορατοί και η βάρκα να κουνάει.
Εκείνη τη στιγμή στο έργο εμφανίζεται η από μηχανής Θεά κ. Κατσέλη, που με το νόμο των υπερχρεωμένων 3869/2010 και όλα τα ράβε ξήλωνε, θέσπισε μια διαδικασία καταρχήν εξώδικου συμβιβασμού με όλες τις τράπεζες –δανειστές(….ποιος ήρθε;).Σε περίπτωση (βέβαιης;) απόρριψης της πρότασης συμβιβασμού, προβλέφθηκε η προσφυγή του αδυνατούντος στα Δικαστήρια, ώστε, με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες του, να καθορισθεί η μηνιαία καταβολή του προς τους δανειστές εντός έξη (6) μηνών από την κατάθεση της αγωγής.
Το ζεύγος της ιστορίας μας, με τη βοήθεια του μέντιουμ-μελλοντολόγου νομικού συμπαραστάτη τους, πρέπει λοιπόν να υποβάλλει ενώπιον της Δικαιοσύνης λεπτομερές σχέδιο προϋπολογισμού εξόδων μοναστικής διαβίωσης (από κάρτες λεωφορείου μέχρι σούπερ μάρκετ κι από λογαριασμούς ΔΕΚΟ μέχρι κοινόχρηστα—ξέχασαν ήδη τι είναι το πετρέλαιο και τι το κρεοπωλείο ) ώστε να βρεθεί τι μένει από τους λιτοδίαιτους, για να πληρωθούν οι άλλοτε γαλαντόμοι. Με πόσα μπορεί να προβλέψει ότι θα πορευθεί η αγία εν πολλαίς περικοπαίς περιπεσούσα τετραμελής οικογένεια, ώστε να περισσέψει και ικανό «κάτι», για τους προβλεπτικούς τραπεζοδιευθυντάδες; Όσο κι αν γνωρίζει κανείς τα ζώδια και τις κινήσεις των πλανητών, δε μπορεί με ασφάλεια να υπολογίσει το μπακάλη και το μανάβη τους επόμενους μήνες, πόσο μάλλον τα επόμενα χρόνια—αφήνω απ’ έξω χαράτσια, φόρους και ό, τι άλλο εμπνευσθεί ο εκάστοτε γονυπετής ενώπιον της Τρόϊκας.
Ο κλαυσίγελως όμως ξεκινά αμέσως μόλις έρχεται η πληροφορία πως οι συνθήκες της Ελληνικής Δικαιοσύνης οδηγούν την εκδίκαση της αγωγής για τον Ιούνιο του 2017 στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης και για το 2018, αν έμαθα σωστά, στην Αθήνα,-προηγείται μακράν βέβαια το Ειρηνοδικείο Περιστερίου, που δίνει ημερομηνίες 2019. Αν έχει υπολογισθεί π.χ. η μηνιαία δαπάνη για τα Αγγλικά ή τα φροντιστήρια των παιδιών, ας πούμε στο ποσό των 200 ευρώ με βάση τα τωρινά δεδομένα, σε πέντε χρόνια , που θα κληθεί το δύσμοιρο ζεύγος να εφαρμόσει τα αιτούμενα, το ένα παιδί θα ναι υποψήφιος φοιτητής και το άλλο έφηβος με άλλες ανάγκες και άλλα έξοδα. Πόσο, πώς και πότε να δεσμευτεί κανείς, όσο κι αν θέλει να ναι καλοπληρωτής. Δε χρειάζεται συνέπεια και καλή θέληση μόνο αλλά και οι πνευματιστικές ικανότητες του φημισμένου μέντιουμ δρ. Ρεζίλιο.
Υπάρχει πάντα βέβαια και η τελευταία αποθανούσα, η ελπίδα, που λέει πως το 2017 ή το 2018 θα χει ξεπεραστεί η κρίση, θα χε έρθει η ανάκαμψη, θα χει αλλάξει το κλίμα, θα χουμε λεφτά, θα ξαναδίνουν οι Τράπεζες δάνεια, θα ξαναπάμε για shopping, θα ναι φτηνή η βενζίνη και το πετρέλαιο, θα … θα…θα…-- μη σου πω πως μέχρι και τους Ολυμπιακούς αγώνες θα ξαναπάρουμε….Αξίζει για ψωρο130.000 να χαλιόμαστε;
Πηγή
Την εποχή του «δώσε και μένα μπάρμπα» των ελληνικών τραπεζών καταλήφθηκε το εν λόγω ζεύγος από τη επιδημία δανειακής μανίας, που έπληξε τη χώρα. Μετά από ενδελεχή και στοχαστική (μόνο ως προς την επίτευξη των στόχων των τραπεζοδιευθυντάδων) εξέταση των αιτημάτων, χωρίς δυσκολία κατάφερε να λάβει δύο στεγαστικά δάνεια και τέσσερα καταναλωτικά συνολικού ύψους 130.000 ευρώ και ν’ αγοράσει την πρώτη κατοικία του—άντε και να πάρουν και κανένα ρουχαλάκι παραπάνω. Όχι, τζιπ δεν πήρε ούτε καν παπάκι, με λεωφορείο μετακινούνται ακόμη και τώρα. Το αποτέλεσμα ήταν όταν, με προ κρίσης συνολικό εισόδημα 2550 ευρώ και δόσεις δανείων 1200 ευρώ, έφθασαν στα παραπάνω 1784 ευρώ, οι κλυδωνισμοί αδυναμίας πληρωμής να είναι ορατοί και η βάρκα να κουνάει.
Εκείνη τη στιγμή στο έργο εμφανίζεται η από μηχανής Θεά κ. Κατσέλη, που με το νόμο των υπερχρεωμένων 3869/2010 και όλα τα ράβε ξήλωνε, θέσπισε μια διαδικασία καταρχήν εξώδικου συμβιβασμού με όλες τις τράπεζες –δανειστές(….ποιος ήρθε;).Σε περίπτωση (βέβαιης;) απόρριψης της πρότασης συμβιβασμού, προβλέφθηκε η προσφυγή του αδυνατούντος στα Δικαστήρια, ώστε, με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες του, να καθορισθεί η μηνιαία καταβολή του προς τους δανειστές εντός έξη (6) μηνών από την κατάθεση της αγωγής.
Το ζεύγος της ιστορίας μας, με τη βοήθεια του μέντιουμ-μελλοντολόγου νομικού συμπαραστάτη τους, πρέπει λοιπόν να υποβάλλει ενώπιον της Δικαιοσύνης λεπτομερές σχέδιο προϋπολογισμού εξόδων μοναστικής διαβίωσης (από κάρτες λεωφορείου μέχρι σούπερ μάρκετ κι από λογαριασμούς ΔΕΚΟ μέχρι κοινόχρηστα—ξέχασαν ήδη τι είναι το πετρέλαιο και τι το κρεοπωλείο ) ώστε να βρεθεί τι μένει από τους λιτοδίαιτους, για να πληρωθούν οι άλλοτε γαλαντόμοι. Με πόσα μπορεί να προβλέψει ότι θα πορευθεί η αγία εν πολλαίς περικοπαίς περιπεσούσα τετραμελής οικογένεια, ώστε να περισσέψει και ικανό «κάτι», για τους προβλεπτικούς τραπεζοδιευθυντάδες; Όσο κι αν γνωρίζει κανείς τα ζώδια και τις κινήσεις των πλανητών, δε μπορεί με ασφάλεια να υπολογίσει το μπακάλη και το μανάβη τους επόμενους μήνες, πόσο μάλλον τα επόμενα χρόνια—αφήνω απ’ έξω χαράτσια, φόρους και ό, τι άλλο εμπνευσθεί ο εκάστοτε γονυπετής ενώπιον της Τρόϊκας.
Ο κλαυσίγελως όμως ξεκινά αμέσως μόλις έρχεται η πληροφορία πως οι συνθήκες της Ελληνικής Δικαιοσύνης οδηγούν την εκδίκαση της αγωγής για τον Ιούνιο του 2017 στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης και για το 2018, αν έμαθα σωστά, στην Αθήνα,-προηγείται μακράν βέβαια το Ειρηνοδικείο Περιστερίου, που δίνει ημερομηνίες 2019. Αν έχει υπολογισθεί π.χ. η μηνιαία δαπάνη για τα Αγγλικά ή τα φροντιστήρια των παιδιών, ας πούμε στο ποσό των 200 ευρώ με βάση τα τωρινά δεδομένα, σε πέντε χρόνια , που θα κληθεί το δύσμοιρο ζεύγος να εφαρμόσει τα αιτούμενα, το ένα παιδί θα ναι υποψήφιος φοιτητής και το άλλο έφηβος με άλλες ανάγκες και άλλα έξοδα. Πόσο, πώς και πότε να δεσμευτεί κανείς, όσο κι αν θέλει να ναι καλοπληρωτής. Δε χρειάζεται συνέπεια και καλή θέληση μόνο αλλά και οι πνευματιστικές ικανότητες του φημισμένου μέντιουμ δρ. Ρεζίλιο.
Υπάρχει πάντα βέβαια και η τελευταία αποθανούσα, η ελπίδα, που λέει πως το 2017 ή το 2018 θα χει ξεπεραστεί η κρίση, θα χε έρθει η ανάκαμψη, θα χει αλλάξει το κλίμα, θα χουμε λεφτά, θα ξαναδίνουν οι Τράπεζες δάνεια, θα ξαναπάμε για shopping, θα ναι φτηνή η βενζίνη και το πετρέλαιο, θα … θα…θα…-- μη σου πω πως μέχρι και τους Ολυμπιακούς αγώνες θα ξαναπάρουμε….Αξίζει για ψωρο130.000 να χαλιόμαστε;
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου