Στη χθεσινή της Συνεδρίαση, η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε «την ολιγοήμερη μετάθεση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για τις αρχές Δεκέμβρη». Πως προσπαθεί να δικαιολογηθεί; Με τον φόρτο δήθεν, της αντίδρασης στα μέτρα: Η Γραμματεία «καλεί όλες τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ να συγκεντρώσουν στις επόμενες εβδομάδες τις δυνάμεις τους στο καθήκον να σταματήσουμε τα μέτρα – φαρμάκι της κυβέρνησης και της τρόικας, να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς που την εκφράζουν».
Υπέρ της καθυστέρησης είχε ήδη ταχθεί από την Τετάρτη με δημόσια παρέμβαση το μέλος της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ κατά την προεκλογική περίοδο, Αλέκος Καλύβης.
Κατά τον κ. Καλύβη, η διαδικασία ενιαιοποίησης πρέπει να να πείθει και να ενώνει όλες τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και όχι να απωθεί δυνάμεις στις οποίες δεν έχει ωριμάσει η ιδέα γι αυτό το μεγάλο βήμα. Επίσης ο «χρόνος μετασχηματισμού να είναι επαρκής ώστε να μην βιάζονται καταστάσεις» και να «προβλεφτεί μια μεταβατική περίοδος για τον τελικό στόχο συγκρότησης ενιαίου κόμματος».
Το ωραιότερο όμως είναι το εξής: «για ένα χρονικό διάστημα ,που πρέπει να καθοριστεί με συμφωνία , το σχήμα θα πρέπει να λειτουργεί με τη μορφή παράταξης, με συναίνεση ή ενισχυμένες πλειοψηφίες και με την ύπαρξη ποσοστώσεων εκπροσώπησης των συνιστωσών .Συνεπώς το ιδρυτικό συνέδριο δεν πρέπει να θεωρείται το τέλος του δρόμου όσον αφορά την μορφή συγκρότησης και λειτουργίας αλλά η αρχή του δρόμου προς την οριστική ενοποίηση του φορέα».
Όλα αυτά τα προαπαιτούμενα οδηγούν σε μια αποχυμωμένη διαδικασία και δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από την ηγεσία του κόμματος. Ωστόσο, ο κ. Τσίπρας δεν φαίνεται να επιθυμεί να εξωθήσει τα πράγματα στα άκρα, και γι’ αυτό συναίνεσε στην καθυστέρηση. Αν κάποιον πάντως βλάπτει αυτό, αυτός είναι ο ίδιος.
Στο σημερινό ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος παραμένει μια συμμαχία αυτόνομων δυνάμεων (ακόμα και για τις αποφάσεις της Γραμματείας χρειάζεται ομοφωνία) ο Τσίπρας θεσμικά δεν είναι καν πρόεδρος. Ως κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αδυναμίες λειτουργίας καθώς του λείπει η ενιαία ηγετική ομάδα και το κέντρο εξουσίας.
Ο Τσίπρας ηγείται χάρις στο πολιτικό κεφάλαιο που κατέκτησε τον τελευταίο χρόνο και από το οποίο ζει. Οι αποφάσεις, σε σοβαρά θέματα λαμβάνονται στην πράξη, όχι με θεσμικές διαδικασίες και αυτό έχει κοντά πόδια. Το σημαντικότερο επί μέρους πρότζεκτ του Τσίπρα, δηλαδή η διεύρυνση του νέου κόμματος στις απελευθερωμένες και αριστερόστροφες μάζες του ΠΑΣΟΚ βρίσκει κάθε φορά προσκόμματα στην «αριστερή καθαρότητα» που επικαλούνται οι βραδυπορούντες
Σε συνθήκες μάχης, όπως αυτές που έχει ακόμα μπροστά του ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό δεν είναι ότι καλύτερο. Και στην πολιτική κανένα «άστρο» δεν λάμπει επ’ άπειρον και το χειρότερο λάθος είναι να χάσεις το τάιμινγκ.
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου