Αντί να γίνεται συζήτηση και αντιπαράθεση για τα πολύ σοβαρά θέματα της αυτοδιοίκησης και τα προβλήματα που θα προκύψουν λόγω Καλλικράτη, ΝΔ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ έχουν πετύχει να επικεντρώνεται η προεκλογική αναμέτρηση στην πολιτική της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης και να κυριαρχεί στην πολιτική ατζέντα αλλά και στην κοινωνία ο διαχωρισμός «φιλομνημονιακοί - αντιμνημονιακοί».
Αφού λοιπόν ο κ. Παπανδρέου δεν κατόρθωσε να επιβάλει το περιεχόμενο της πολιτικής αντιπαράθεσης, αποφάσισε «να παίξει στο γήπεδο των αντιπάλων» προκαλώντας ευθέως τους πολίτες να ψηφίσουν, όχι υπέρ ή κατά του Καλλικράτη και της εύρυθμης σταδιακής λειτουργίας των νέων αυτοδιοικητικών φορέων, αλλά υπέρ ή κατά της κυβερνητικής πολιτικής.
Ότι και αν λένε όλοι μαζί οι υπουργοί της κυβέρνησης, πρόκειται για εμφανή μπλόφα υψηλού ρίσκου. Ο κ. Παπανδρέου και η ομάδα στρατηγικού σχεδιασμού του κυβερνώντος κόμματος, ποντάρουν στο ένστικτο αυτοσυντήρησης των πολιτών που θα αναλογιστούν μήπως «πάνε χαμένες οι θυσίες ενός χρόνου».
Είναι βέβαιο ότι ούτε η κυβέρνηση επιθυμεί εκλογές, ούτε, πολύ περισσότερο, οι δανειστές μας του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρώτον, διότι ενώ το έλλειμμα παραμένει υψηλό και για τη μείωσή του απαιτούνται νέες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, οι εκλογές θα απαιτήσουν νέα πρόσθετα, μη προϋπολογιζόμενα έξοδα.
Δεύτερον, διότι ενώ η τρόϊκα έχει βρει συνομιλητές με τους οποίους συνεννοείται μια χαρά, η κυβέρνηση παράγει έργο και το Μνημόνιο υλοποιείται χωρίς σοβαρά προβλήματα, τίποτα δεν εγγυάται ότι την επομένη πρόωρων εκλογών η κατάσταση θα είναι ίδια.
Τρίτον, διότι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών οδηγεί μοιραία σε τουλάχιστον τρεις -τέσσερις μήνες μη παραγωγής κυβερνητικού έργου, αφού ήδη οι υπουργοί ασχολούνται σε μεγάλο βαθμό με την υποστήριξη των υποψηφίων στις αυτοδιοικητικές εκλογές, μετά θα ασχολούνται με τον προεκλογικό αγώνα των εθνικών εκλογών και μετά θα πρέπει να συντονιστεί εκ νέου η νέα κυβέρνηση, να ενημερωθούν οι νέοι υπουργοί κλπ κλπ.
Τέταρτον, διότι τα εσωκομματικά προβλήματα του ΠΑΣΟΚ το τελευταίο διάστημα μεγεθύνονται και δεν αποκλείεται να πάρουν διαστάσεις χιονοστιβάδας, με ανεξέλεγκτες συνέπειες, αν τελικά οι υποψηφιότητες του Γ. Δημαρά στην Αττική και του Γ. Καλούδη στο Ιόνιο έχουν νικηφόρα κατάληξη.
Αλλά πολύ περισσότερο δεν θέλουν πρόωρες εκλογές τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κυρίως η Ν. Δ.
Είναι χαρακτηριστική η αντίδραση της Νέας Δημοκρατίας. Ενώ καταγγέλλει νυχθημερόν την πολιτική της κυβέρνησης, την υπογραφή και την εφαρμογή του μνημονίου, ενώ τονίζει ότι η κυβέρνηση είναι «η χειρότερη και καταστροφικότερη των τελευταίων 40 χρόνων», παράλληλα, τόσο με δηλώσεις του κ. Σαμαρά όσο και με δηλώσεις του κ. Λυκουρέντζου για το θέμα των εκλογών σφυρίζει αδιάφορα και υπογραμμίζει ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να κάνει εκλογές!
Γιατί αυτή η αντίφαση; Διότι απλούστατα η ΝΔ αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα στη ν «πολυκατοικία του κεντροδεξιού χώρου», πιέζεται τόσο από την Ντ. Μπακογιάννη, όσο και από τον Γ. Καρατζαφέρη και διαπιστώνει στις δημοσκοπήσεις ότι δεν εισπράττει ούτε κατ' ελάχιστο τις απώλειες του ΠΑΣΟΚ. Αυτό σημαίνει ότι σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές όχι μόνο δεν θα μπορέσει να διεκδικήσει τη νίκη αλλά όπως όλα δείχνουν κινδυνεύει να πάρει ποσοστό χαμηλότερο των εκλογών του 2009.
Ο ΛΑ.Ο.Σ., για μείνουμε στο χώρο της «πολυκατοικίας», ασφαλώς θα ήθελε να δει τη Ν.Δ. να συρρικνώνεται σε νέα εκλογική αναμέτρηση, αφού ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έκανε πιο εύκολη για τον Γ. Καρατζαφέρη την μετακίνηση ...από όροφο σε όροφο σε ρόλο παρεμβατικό για την επανένωση και σωτηρία της Δεξιάς παράταξης, αλλά δεν έχει πρόταση διακυβέρνησης.
Η Ντόρα Μπακογιάννη στις 21 Νοεμβρίου ανακοινώνει την ίδρυση του νέου κόμματός της. Όσο κι αν λέει όμως ότι είναι έτοιμη για εκλογές είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού σε αυτό το ενδεχόμενο θα κόψει μεν ποσοστά από τον Α. Σαμαρά, θα πριονίσει την ισχύ του, θα καρπωθεί ίσως κάποιες ψήφους δυσαρεστημένων κεντρώων του ΠΑΣΟΚ, αλλά ασφαλώς δεν προλαβαίνει να οργανώσει τον μηχανισμό που θα της δώσει ποσοστό ικανό να διαδραματίζει αξιοπρόσεκτο παρεμβατικό ρόλο. Άρα όπως καθένας καταλαβαίνει δεν είναι δυνατόν να επιθυμεί εκλογική αναμέτρηση, ειδικά αφού μέχρι τώρα έχει στηρίξει την πολιτική της κυβέρνησης και δεν έχει προλάβει να διατυπώσει διακριτή πολιτική πρόταση.
Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που ίσως δεν θα έβλεπε αρνητικά το ενδεχόμενο πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης. Ο πολιτικός του λόγος, είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι, διακρίνεται για σταθερότητα, ουδείς μπορεί να του αμφισβητήσει τις αντιμνημονιακές του προθέσεις και βλέπει στις δημοσκοπήσεις τα ποσοστά του να εμφανίζουν μικρή αλλά σταθερή άνοδο.
Και το ΚΚΕ έχει όμως ένα σοβαρό λόγο να μη θέλει πρόωρες εκλογές. Και ο λόγος αυτός είναι κοινός για όλα τα κόμματα: Τα ταμεία τους είναι άδεια. Με τρεις εκλογικές αναμετρήσεις σε ενάμιση χρόνο, κανένα κόμμα δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά μια τέταρτη εκλογική αναμέτρηση. Και αυτό ασφαλώς ισχύει και για τους Οικολόγους Πράσινους οι οποίοι δεν διαθέτουν μηχανισμό επαγγελματικών στελεχών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, τι να πει κανείς; Πώς να θέλουν εκλογές τα ηγετικά στελέχη του όταν δεν είναι βέβαιο πόσα θα είναι τα κόμματα που θα έχουν προκύψει από τον ΣΥΡΙΖΑ των εκλογών του 2009 μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές; Διότι μετά τους ανανεωτικούς που αποχώρησαν και ίδρυσαν τη Δημοκρατική Αριστερά και ο νυν ΣΥΡΙΖΑ δεν δείχνει ικανός να διατηρηθεί για πολύ ενιαίος. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές υπάρχουν περιοχές (και όχι μόνο η περιφέρεια Αττικής)που ο Συνασπισμός και άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται αντιμέτωποι και όλα δείχνουν ότι την επαύριο των εκλογών θα λυθούν εκ νέου τα ζωνάρια...
Παρότι λοιπόν κανείς στην πραγματικότητα δεν θέλει εκλογές, υπάρχει πράγματι μία πιθανότητα να γίνουν. Ποια είναι αυτή;
Αν δεν πιάσει η μπλόφα. Αν τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών ερμηνευτούν ως καταδικαστικά για το ΠΑΣΟΚ η κυβέρνηση θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο. Θα έχει να αντιμετωπίσει, όχι μια ισχυρή αντιπολίτευση, αλλά τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό του κόμματός της και τις προϋποθέσεις δημιουργίας κινημάτων αντίδρασης στην κοινωνία που θα καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την επιβολή και εφαρμογή νέων δυσβάσταχτων μέτρων.
Τι θα κάνει σε αυτή την περίπτωση. Εάν θεωρήσει ότι μπορεί να ελέγξει την κατάσταση, θα βαφτίσει την ήττα νίκη ή θα πει ότι πήρε το μήνυμα και ότι θα προχωρήσει σε δικαιότερη ανακατανομή των βαρών που προκαλούν τα μέτρα στους πολίτες.
Αν όμως κρίνει ότι η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο; Τότε, όταν πλέον θα διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να ρισκάρει άλλο, είναι βέβαιο ότι θα πάει σε πρόωρες εκλογές με την ευλογία των εταίρων και δανειστών, για να προλάβουν τα χειρότερα. Σε αυτή την περίπτωση το δίλημμα που θα θέσουν στο λαό θα είναι: «ή μας ξαναψηφίζετε για να συνεχίσουμε την εφαρμογή του Μνημονίου και να βγούμε από την κρίση ή η χώρα χρεοκοπεί». Τόσο απλά...
Χρήστος Καψάλης
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου