Η περίπτωση της Νάξου, είναι χαρακτηριστική, μια και από το 2009 μέχρι σήμερα υπάρχουν κτιριακές εγκαταστάσεις πλήρως εξοπλισμένες έτοιμες να λειτουργήσουν όπως, μονάδα τεχνητού νεφρού, αιμοδοσία, χειρουργεία. Δεν λειτουργεί τίποτε από όλα αυτά όμως γιατί δεν υπάρχει το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό.
Από το 2009 μέχρι τώρα, το Νοσοκομείο της Νάξου λειτουργεί σαν Κέντρο Υγείας, αντιμετωπίζοντας πολύ λίγα περιστατικά. Στο νησί υπάρχουν 29 άνθρωποι που χρειάζονται αιμοκάθαρση και τώρα το καλοκαίρι η ζήτηση είναι ακόμα μεγαλύτερη λόγω των τουριστών που επιθυμούν να επισκεφθούν τα νησιά μας.
Για την λειτουργία της μονάδας τεχνητού νεφρού όμως είναι απαραίτητη η παρουσία τουλάχιστον ενός νεφρολόγου.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι τόσο οι κάτοικοι της Νάξου όσο και των γύρω μικρών νησιών να ξενιτεύονται από τον τόπο τους και να εξαναγκάζονται σε μετανάστευση στην Αθήνα ή τη Σύρο.
Η ίδια ανάγκη υπάρχει και στην Ικαρία. Στη λίστα όμως για την στελέχωση της θέσης δεν υπάρχει κανείς. Η ίδια ανάγκη για μονάδες τεχνητού νεφρού, υπάρχει σε πολλά νησιά.
Γιατί, όμως, δεν πάνε οι γιατροί στα νησιά; Γιατί δεν επιλέγουν αυτούς τους τόπους άσκησης του λειτουργήματός τους, που τόσο πολύ τους έχουν ανάγκη;
Οι απαντήσεις αρκετές. Οι επικουρικές θέσεις που προκηρύσσονται είναι χρονικής διάρκειας ενός έτους και μισθολογικής αξίας 1.500 €. Ποιος θέλει να φύγει από το σπίτι του που όλα είναι με κάποιο τρόπο δρομολογημένα για να πάει κάπου που θα πρέπει να πληρώνει ενοίκιο, λογαριασμούς, και άλλα έξοδα διαβίωσης ; (σε κάποια νησιά οι τιμές εξακολουθούν να είναι τσουχτερές).
Κάποιοι από αυτούς, που πιθανόν να ενδιαφέρονταν, είναι παντρεμένοι, έχουν τις οικογένειές τους και φυσικά δεν μπορούν εύκολα ούτε μαζί να τους πάρουν ούτε να διατηρούν δύο σπίτια.
Οι δε συνθήκες, εργασίας δεν είναι και οι πιο εύκολες, από τη στιγμή που ένας γιατρός καλύπτει ένα ολόκληρο νησί για ένα χρόνο ασταμάτητα 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες το χρόνο.
Από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι προκηρύξεις μόνιμων θέσεων εργασίας στο ΕΣΥ που και πάλι δεν καλύπτονται. Οι λόγοι … γραφειοκρατικοί… Ο χρόνος προκήρυξης των θέσεων στα Νοσοκομεία μέχρι την απόφαση και την τοποθέτηση των γιατρών, φτάνει τα τρία χρόνια με αποτέλεσμα οι ενδιαφερόμενοι να έχουν βρει άλλους χώρους εργασίας και πιθανότατα να έχει αλλάξει η οικογενειακή τους κατάσταση.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της καθυστέρησης είναι η δυσκολία κάλυψης των μόνιμων θέσεων στο ΕΣΥ, ακόμα και από τους επιλαχόντες.
Βέβαια υπάρχει και η άλλη περίπτωση. Αυτοί που δεν αφήνουν τα κέντρα λήψεως αποφάσεων που βρίσκονται στην Αθήνα ή δεν ενδιαφέρονται για το επάγγελμα των 1.500 €.
Από την πλευρά του Υπουργείου ειπώθηκε πως θα δοθούν κίνητρα για την κάλυψη των κενών θέσεων και την εξυπηρέτηση των κατοίκων των νησιών. Κάποια από αυτά είναι η σύναψη τριετούς σύμβασης για τους επικουρικούς γιατρούς, η δυνατότητα συνυπηρετήσεως, αν έχει σύζυγο γιατρό στην ίδια μονάδα, μοριοδότηση για τη πρόσληψή τους στο ΕΣΥ, παροχή διαμονής από τη τοπική κοινωνία σε σπίτι ώστε να μειωθούν τα έξοδά τους.
Οι τοπικές κοινωνίες πάντως εμφανίζονται ιδιαίτερα θετικές ως προς την κατεύθυνση αυτή, τη διευκόλυνση δηλαδή, στη διαμονή των ενδιαφερομένων γιατρών.
Πιθανόν πάντως, η τοπική κοινωνία, να πρέπει να αναλάβει πιο ουσιαστική δράση υποστήριξης (και οικονομικής) των πιο ευαίσθητων δομών και να γίνει πυρήνας ενότητας όλου του τοπικού συστήματος. Η γνώση των αναγκών των δημοτών ενός νησιού σίγουρα είναι πιο σφαιρική και καλύτερα διαχειρήσιμη από τον αρμόδιο δημοτικό φορέα.
Από την άλλη βέβαια, η οριζόντια νομοθετική ρύθμιση σχετικά με τον τρόπο προσλήψεων στο δημόσιο σύστημα, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα ικανής αριθμητικά και άμεσα, στελέχωσης των πιο ευαίσθητων δομών της χώρας.
Κάποια στιγμή, και αυτό είναι χρέος της πολιτείας και δείγμα πραγματικής θέλησης για μεταρρύθμιση, θα πρέπει τα θέματα να αντιμετωπίζονται το κάθε ένα ξεχωριστά και όχι σαρωτικά για όλους. Η ανάγκη για γιατρό στην Ικαρία, δεν είναι ίδια με της Ναυπάκτου, ούτε με άλλες (εκτός Υγείας) ειδικότητες του Δημοσίου τομέα.
Γιατί αν ο κάτοικος της Θήβας θέλει μία ώρα να έρθει στην Αθήνα και να κάνει αιμοκάθαρση, από τη Νάξο ο ασθενής, πρέπει να πάει στη Σύρο ή την Αθήνα και να κάνει διήμερο ταξίδι για την αιμοκάθαρση που του είναι αναγκαία.
Καλοκαιράκι είναι και μήνας διακοπών. Μια δεύτερη ματιά στον τουριστικό τόπο διαμονής, στη θάλασσα, στο νησί, στους κατοίκους, ίσως αναδυθεί στους γιατρούς – λειτουργούς, με την άμεση και σθεναρή υποστήριξη του Υπουργείου Υγείας και των αρμόδιων φορέων, η ανταπόκριση στην κάλυψη της ανάγκης για ιατρική φροντίδα που υπάρχει στα διαμάντια της χώρας μας, τα νησιά μας.
www.iatronet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου