Η αμερικανική επίθεση στο ιαπωνικό νησί Ιβοζίμα -που οδήγησε σε μια από τις φονικότερες μάχες της σύγχρονης ιστορίας- ξεκίνησε σαν σήμερα το 1945. Στη μάχη της Ιβοζίμα σκοτώθηκαν οι 20.703 από τους 22.000 Ιάπωνες στρατιώτες, ενώ οι Αμερικανοί είχαν 5.598 νεκρούς, 494 αγνοούμενους και 19.189 τραυματίες. Η γνωστή φωτογραφία με την έπαρση της αμερικανικής σημαίας στην κορυφή ενός βουνού τραβήχτηκε την τέταρτη ημέρα της μάχης από φωτογράφο του «Associated Press», μετά από πολλές 'πρόβες'. Η φωτογραφία αυτή ενθουσίασε την αμερικανική κοινή γνώμη και αναζωογόνησε το πατριωτικό κλίμα στις ΗΠΑ -γεγονός που εκμεταλλεύτηκε ο Λευκός Οίκος.
Η μάχη της Ιβοζίμα εντάσσεται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού Αμερικής-Ιαπωνίας στον Ειρηνικό. Οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν την πολιτική ουδετερότητας στον Β΄ Παγκόσμιο το 1941 για να αντιπαλέψουν -στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων- την επεκτατική πολιτική της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό. Η Ιαπωνία, από την άλλη, συμμετείχε στον Β΄ Παγκόσμιο με τις δυνάμεις του Άξονα εκμεταλλευόμενη την παγκόσμια συγκυρία, με σκοπό την προσάρτηση εδαφών στην γύρω περιοχή. Είχε ήδη επιβληθεί εμπάργκο των ΗΠΑ στην Ιαπωνία, όταν τον Δεκέμβριο του 1941 η τελευταία εξαπέλυσε αεροπορική επίθεση στον αμερικανικό στόλο στην Χαβάη. Την επόμενη ημέρα οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον της. Παρά τις αρχικές της νίκες, προς το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου η Ιαπωνία περιήλθε σε κατάσταση άμυνας και είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτών και του πολεμικού εξοπλισμού της.
Η Ιβοζίμα, ένα ηφαιστειογενές νησί με μήκος μόλις 8 χλμ και πλάτος 4 χλμ στα νοτιοδυτικά της Ιαπωνίας, ήταν για τους Αμερικανούς το ιδανικό ορμητήριο των αεροπορικών επιθέσεων κατά της Ιαπωνίας. Ο Αμερικανός ναύαρχος Νίμιτς πίστευε ότι ήταν θέμα ημερών η κατάληψή της. Έκανε όμως λάθος, καθώς κανένας Ιάπωνας δεν παραδόθηκε και όλοι πολέμησαν μέχρι να πέσουν νεκροί. Απέναντι στους 110.00 Αμερικανούς στρατιώτες οι Ιάπωνες ανέθεσαν την άμυνα του νησιού σε 22.000 στρατιώτες, με τη διαταγή να κρατήσουν το νησί μέχρι τελικής πτώσης.
Η επίθεση ξεκίνησε τα ξημερώματα της 19ης Φεβρουαρίου 1945 με βομβαρδισμό του νησιού από αέρα και θάλασσα. Το πρωί άρχισε η απόβαση 30.000 πεζοναυτών κάτω από τα ιαπωνικά πυρά, με τους Αμερικανούς να βρίσκονταν σε δυσμενή θέση, καθώς δεν είχαν τη δυνατότητα να καλυφθούν εξαιτίας του επίπεδου εδάφους από ηφαιστειακή άμμο. Την τέταρτη ημέρα οι πεζοναύτες κατέλαβαν το βουνό Σουριμπάτσι, όπου τραβήχτηκε και η διάσημη φωτογραφία. Παρόλα αυτά οι Ιάπωνες πολέμησαν για έναν ακόμη μήνα προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Αμερικάνους. Οι εχθροπραξίες σταμάτησαν το πρωί της 26ης Μαρτίου 1945, όταν στο πεδίο της μάχης είχαν απομείνει ελάχιστοι από τους υπερασπιστές του. Η Ιβοζίμα έμεινε υπό αμερικανική κυριαρχία έως το 1968, οπότε επεστράφη στην Ιαπωνία.
Τον Αύγουστο του 1945 οι ΗΠΑ έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, το κέντρο της πολεμικής βιομηχανίας της Ιαπωνίας και στη συνέχεια στο Ναγκασάκι.
Πηγή
Η μάχη της Ιβοζίμα εντάσσεται στο πλαίσιο του ανταγωνισμού Αμερικής-Ιαπωνίας στον Ειρηνικό. Οι ΗΠΑ εγκατέλειψαν την πολιτική ουδετερότητας στον Β΄ Παγκόσμιο το 1941 για να αντιπαλέψουν -στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων- την επεκτατική πολιτική της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό. Η Ιαπωνία, από την άλλη, συμμετείχε στον Β΄ Παγκόσμιο με τις δυνάμεις του Άξονα εκμεταλλευόμενη την παγκόσμια συγκυρία, με σκοπό την προσάρτηση εδαφών στην γύρω περιοχή. Είχε ήδη επιβληθεί εμπάργκο των ΗΠΑ στην Ιαπωνία, όταν τον Δεκέμβριο του 1941 η τελευταία εξαπέλυσε αεροπορική επίθεση στον αμερικανικό στόλο στην Χαβάη. Την επόμενη ημέρα οι ΗΠΑ κήρυξαν τον πόλεμο εναντίον της. Παρά τις αρχικές της νίκες, προς το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου η Ιαπωνία περιήλθε σε κατάσταση άμυνας και είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος των στρατιωτών και του πολεμικού εξοπλισμού της.
Η Ιβοζίμα, ένα ηφαιστειογενές νησί με μήκος μόλις 8 χλμ και πλάτος 4 χλμ στα νοτιοδυτικά της Ιαπωνίας, ήταν για τους Αμερικανούς το ιδανικό ορμητήριο των αεροπορικών επιθέσεων κατά της Ιαπωνίας. Ο Αμερικανός ναύαρχος Νίμιτς πίστευε ότι ήταν θέμα ημερών η κατάληψή της. Έκανε όμως λάθος, καθώς κανένας Ιάπωνας δεν παραδόθηκε και όλοι πολέμησαν μέχρι να πέσουν νεκροί. Απέναντι στους 110.00 Αμερικανούς στρατιώτες οι Ιάπωνες ανέθεσαν την άμυνα του νησιού σε 22.000 στρατιώτες, με τη διαταγή να κρατήσουν το νησί μέχρι τελικής πτώσης.
Η επίθεση ξεκίνησε τα ξημερώματα της 19ης Φεβρουαρίου 1945 με βομβαρδισμό του νησιού από αέρα και θάλασσα. Το πρωί άρχισε η απόβαση 30.000 πεζοναυτών κάτω από τα ιαπωνικά πυρά, με τους Αμερικανούς να βρίσκονταν σε δυσμενή θέση, καθώς δεν είχαν τη δυνατότητα να καλυφθούν εξαιτίας του επίπεδου εδάφους από ηφαιστειακή άμμο. Την τέταρτη ημέρα οι πεζοναύτες κατέλαβαν το βουνό Σουριμπάτσι, όπου τραβήχτηκε και η διάσημη φωτογραφία. Παρόλα αυτά οι Ιάπωνες πολέμησαν για έναν ακόμη μήνα προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους Αμερικάνους. Οι εχθροπραξίες σταμάτησαν το πρωί της 26ης Μαρτίου 1945, όταν στο πεδίο της μάχης είχαν απομείνει ελάχιστοι από τους υπερασπιστές του. Η Ιβοζίμα έμεινε υπό αμερικανική κυριαρχία έως το 1968, οπότε επεστράφη στην Ιαπωνία.
Τον Αύγουστο του 1945 οι ΗΠΑ έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα στη Χιροσίμα, το κέντρο της πολεμικής βιομηχανίας της Ιαπωνίας και στη συνέχεια στο Ναγκασάκι.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου