Αυτόν τον τρόπο επιλέγει η κυβέρνηση για να κλείσει τον πρώτο γύρο και ο καθείς αναλαμβάνει πλέον τις ευθύνες του. Μέχρι τον επόμενο (γύρο), όμως, νομίζουμε πως έχει ενδιαφέρον να δούμε μερικά... στοιχειάκια:
Το πρώτο αφορά στο θέμα του ορισμού των διοδίων. Ανατρέχοντας λοιπόν στην εισηγητική έκθεση (του ΥΠΕΧΩΔΕ ) με θέμα την "Κύρωση της σύμβασης παραχώρησης για την κατασκευή της ΒΔ. οδού Πελοποννήσου" (της 1ης/8/2007), βλέπουμε πως στην ενότητα Δαπάνες Παραχωρησιούχου "...τα προβλεπόμενα έσοδα από διόδια μέχρι το πέρας της περιόδου μελετών - κατασκευών υπολογίζονται σε 686,609 εκατ. ευρώ".
Έναν χρόνο αργότερα, αυτήν τη φορά στο ενημερωτικό της Ολυμπίας Οδού, στην ενότητα Χρηματοδότηση του έργου, τα καθαρά έσοδα των διοδίων υπολογίζονται (ως ποσοστό συμμετοχής ) στο 32% ή, αναλυτικότερα, σε 936 εκατ. ευρώ.
Μέχρις εδώ καλά. Όμως, από τον ίδιο προϋπολογισμό φαίνεται πως η συμμετοχή των τραπεζικών δανείων (σε ποσοστό 41% ) αναλογεί σε 204 εκατ. ευρώ, με την επιδότηση του ελληνικού δημοσίου σε 550 εκατ. ευρώ. Από τα τελευταία έχουν διατεθεί ήδη 244 εκατ. ευρώ.
Παρενθετικά, σημειώνεται πως στο σχετικό ΦΕΚ (αρ. φύλλου 279 της 20ής/12/2007) αναφέρεται ρητά ότι "ο παραχωρησιούχος θα είναι υπεύθυνος να διασφαλίζει πως υπάρχει, ανά πάσα στιγμή, χρηματοδότηση διαθέσιμη για την πλήρη και προσήκουσα εκτέλεση του έργου".
Στο θέμα των εσόδων (από τα διόδια) και πάλι: Στις 22/9/2010, σε απάντηση του αρμόδιου υφυπουργού (σε σχετικό ερώτημα βουλευτή της Ν.Δ.), πληροφορούμεθα: "...Το συνολικό ποσό που έχει εισπραχθεί μέχρι τον Ιούλιο του 2010 είναι 150 εκατ. ευρώ". Εκτιμάται ότι με μέσα μηνιαία έσοδα περίπου 5,5 εκατ. ευρώ τα εισπραχθέντα θα πρέπει να έχουν φτάσει τα 180 - 190 εκατ. ευρώ.
Εύλογα λοιπόν -πάντα κατά την εκτίμησή μας- μερικά ερωτήματα, που αφορούν:
-Στο εάν οι τράπεζες τηρούν τις συμβατικές υποχρεώσεις τους ως προς τη χρηματοδότηση του έργου ή μήπως, επικαλούμενες την επιβάρυνση του κόστους κεφαλαίου, έχουν περιορίσει τις ροές προς την κοινοπραξία.
-Στο κατά πόσον η κοινοπραξία-παραχωρησιούχος εμφανίζει μικτό κέρδος και εισπράττει έσοδα από οδικό άξονα σε κατασκευή - χωρίς ούτε ένα μέρος του να έχει δοθεί στην κυκλοφορία.
-Στα ασφαλιστικά μέτρα που έχει καταθέσει ο Δημήτρης Αϊβαλής (δημοτικός σύμβουλος Πατρέων) και σε φορείς οι οποίοι αντιτίθενται στην παράλογη αύξηση των διοδίων (σ.σ.: όχι στη μη καταβολή τους).
-Στο μερίδιο συμμετοχής των οδηγών-ιδιωτών ετεροβαρώς στο κόστος κατασκευής του έργου.
Επιπρόσθετα, οι εμπλεκόμενες πλευρές (Δημόσιο, παραχωρησιούχος ) θα υποχρεωθούν να συμμορφωθούν με τη δικαστική απόφαση, η οποία ορίζει πως "από τις αρχές Απριλίου θα πρέπει να καταργηθούν τα διόδια σε μέρη του άξονα που είναι υπό κατασκευή".
Αυτή η απόφαση αφορά πρωτίστως στους δύο σταθμούς στο Ζευγολατιό και στο Αντίρριο.
Εν τέλει, φοβούμεθα πως η μέση λύση που θα βρεθεί (και θα παρουσιαστεί διθυραμβικά από τα ΜΜΕ που σχετίζονται με εργολαβικά συμφέροντα) θα είναι η εξαρχής ζητούμενη επιδίωξη των κατασκευαστών, δηλαδή η κατ' ανάθεση επιμήκυνση της χρονικής διάρκειας των συμβάσεων παραχώρησης. Εν προκειμένω, για τον άξονα Αθήνας - Κορίνθου - Πάτρας - Πύργου -Τσακώνας (που λήγει το 2037) η παράτασή της για μία 10ετία - 15ετία.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου