Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Οι φωτογραφίες μιας μέρας

Φωτογραφία πρώτη: Από την πρώτη σελίδα της Frankfurter Allgemeine. Τετράστηλη στο εξάστηλο. Δεν δείχνει τίποτα. Σαν από χαρτί πολαρόιντ που πήρε φως. Μόνον κάτι γράμματα θολά, σαν ξεφτισμένη λεζάντα, μιλούν και λένε: «Η ελληνική οικονομία σε απελπιστική κατάσταση». Ημερομηνία έκδοσης φύλλου: 6-12-2013. Πότε πρόλαβαν να θολώσουν τα γράμματα;..
Φωτογραφία δεύτερη: Τυπωμένη σε σαγρέ χαρτί, αγριεμένο απ’ το ζωντανό ρεπορτάζ. Του ανταποκριτή μας απ’ τον Ζόφο. Εικονίζει ένα μαγκάλι, στο οποίον η ΔΕΗ προσπαθεί να επανασυνδέσει το ηλεκτρικό ρεύμα.
Τω καιρώ εκείνω μπούκαρε ο δικός μας στον Ναό κι έκανε τους αργυραμοιβούς του αλατιού.

Φωτογραφία τρίτη: Δεν τραβήχτηκε ποτέ. Διότι φύλαξε ο Θεός τον κ. Τσίπρα, δεν πήγε στην κηδεία του Μαντέλα και έτσι δεν αντήλλαξε χειραψία με τον Ομπάμα, όπως ανερυθρίαστος έκαμε ο οπορτουνιστής Κάστρο.

Φωτογραφία τέταρτη: Αυτή τραβήχτηκε! Και είναι καλά φυλαγμένη στον κόρφο μας σαν φυλαχτό. Ο Μαντέλα κομμουνιστής. Ο Μαντέλα μέλος της Κ.Ε. του Κομμουνιστικού Κόμματος Νότιας Αφρικής. Ο Μαντέλα συγγραφέας του βιβλίου «Πώς Να Γίνεις Ενας Καλός Κομμουνιστής». Ο Μαντέλα, βαθύς ελληνιστής. Είναι αλήθεια ότι αυτή η φωτογραφία δεν τυπώθηκε σε πολλές εφημερίδες (αναμενόμενο στους καιρούς μας), όμως θα μείνει ανεξίτηλη στους βράχους της Αφρικής και στους ουρανούς του Κόσμου.

Φωτογραφία πέμπτη: Σε έξι επί εννιά φορμά, πανοραμίκ: Αναθεωρούν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στη χώρα τους οι Σουηδοί. «Πιστέψαμε στα τυφλά πως τα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία θα αποτελούσαν εγγύηση καλύτερης εκπαίδευσης» («Καθημερινή», 11-12-2013). Συνέβη το αντίθετο. Τα ιδιωτικά (το 25% των σχολείων πλέον) παραπαίουν κι επηρεάζουν προς την ίδια κατεύθυνση και τα δημόσια. Κυρίως ως προς τις επιδόσεις των μαθητών.
Σημειωτέον ότι τα εν λόγω ιδιωτικά σχολεία, πάντα στη Σουηδία, χρηματοδοτούνται από το κράτος, όπως επίσης επιδοτούνται για τα δίδακτρα οι γονείς που τα επιλέγουν.
Μήπως, αν τους στέλναμε τον Αδωνη να μάθει αρχαίες ελληνικές απολύσεις στους ταράνδους, θα εσώζετο η υπερβόρεια χώρα των ξανθών θεών και θεαινών;

Φωτογραφία έκτη: Ματέο Ρέντσι. Μπούστο και ανφάς. Ο Ιταλός Τόνυ Μπλαιρ. Φτυστός ο κ. Βούγιας! (Τι να γίνεται αυτή η ψυχή; Ελπίζω να μην τουρτουρίζει δίπλα από ένα μαγκάλι αγκαλιά με την πολιτική του μοναξιά. Σπαράζει η ψυχή μου στη σκέψη ότι ορισμένοι κεντροαριστεροί θα μπορούσαν κάποτε να απομείνουν μόνοι τους με τις αναμνήσεις τους -λόγου χάριν απ’ τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία- ξεχασμένοι απ’ τον ΔΟΛ, με τη ΔΕΗ να τους κόβει το ρεύμα...)
Ωπ! Τι φωτογραφία είναι αυτή; Ιταλικά ΜΑΤ αδελφώνονται με Ιταλούς διαδηλωτές στους δρόμους και διαδηλώνουν μαζί; Τα ύστερα του κόσμου...

Φωτογραφία έβδομη: Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απαγγέλλει ποίηση. Με πίεση. Τον παρεξηγήσαμε, αδέρφια! Διαβάσαμε τις δηλώσεις του κατά κυριολεξίαν, ενώ ο άνθρωπος μίλησε με τον οίστρο της αλληγορίας, εν παραβολαίς - ή μάλλον την ενόραση ενός δερβίση που φέρνει φούρλες γύρω απ’ το ερώτημα ώς πού φθάνει η Θράκη. Ως τη Βιέννη, όπου έφθασε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής για να ακούσει Μότσαρτ, ώς την Ακαμπα που πήγε η πολιτική Νταβούτογλου και γύρισε πολιτική Μάλτα γιοκ.
Τι είναι η Θράκη; μην είν’ οι κάμποι, τ’ άπαρτα ψηλά βουνά; μην είν’ οι μαντίλες -σου λέει ο Ερντογάν- μην είν’ η σαρία; Είν’ όλα αυτά και όλα τ’άλλα,
ώς τις στήλες του Ηρακλέους - Τούρκος κι ο Ηρακλής (όπως ο Ομηρος) που ανακάλυψε (ο Ηρακλής) την Αμερική τρεις χιλιάδες χρόνια πριν τον Κολόμβο (ο οποίος ήταν Ελληνας, ή μάλλον Ελ)...

Φωτογραφία όγδοη: τραβηγμένη από δαρμένον φωτορεπόρτερ: Ο κ. Κασιδιάρης να ρίχνει με Καλάσνικοφ τύπου ΑΚ-Γεωργαλάς που σκοτώνει μόνον μπεκάτσες. Κι αυτές, μόνον αν τα θέλει ο κώλος τους. Η φωτογραφία είναι μονταρισμένη, διότι πάνω στον έναν ώμο του Ελληνόψυχου Ελληνάρα φιγουράρει σε τατουάζ ένας αγκυλωτός σταυρός μεγέθους πιατέλας (για το ψητό του Πάγκαλου τις Κυριακές). Αυτός ο αγκυλωτός σταυρός βγάζει μάτι, για αυτό δεν τον βλέπει κανείς.
Αλλωστε, η σβάστικα δεν ήταν ναζιστικό σύμβολο, αλλά καλολογικό στοιχείο στις φουσκιές που ρίχνουν τα παχουλά αυτά μοσχαρόπαιδα, όταν δεν ρίχνουν μαχαιριές και τουφεκιές, όταν δεν αμολάνε κοτσάνες και ελληνικούρες, όταν δεν παραδίδουν μαθήματα ιστορίας στον Κωνσταντίνο Κολοκοτρώνη και τον Λεωνίδα Διάκο της Σπάρτης. Γνωστόν Τσέτνικο κι Ουστάσι, συνεργάτη των Γερμανών και προδότη - με την καλή έννοια του καταδότη.

Φωτογραφία ένατη: Στιγμιαία. Τα περισσότερα των πραγμάτων κρατάνε κάποιες στιγμές. Λίγες μέρες μετά, το πυρακτωμένο μαγκάλι μπορεί να ξαναγίνει ψήφος για τη Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να τη βολέψουμε και να αποφύγουμε το... μαγκάλι. Σκοτεινή φωτογραφία. Αρχαίο παλίμψηστο, κάτω απ’ τη μια επιφάνεια κρύβονται στην άλλη πανάρχαιοι φόβοι για τη βροχή, τον κεραυνό, την αρκούδα, το δολερό σερπετό, πού πας χωρίς αιγίδα; πού πας χωρίς λίγο Διάβολο να του πουλήσεις την ψυχή σου για λίγη προστασία και μια-δυο συνετές επιθυμίες;

Ομως, αγαπητέ μου, εσύ ο τρίτος από δεξιά κι εγώ ο τέταρτος από αριστερά στη δεύτερη αράδα της μαθητικής μας φωτογραφίας, όταν αρκούμεθα σε λίγο φως αντί σε άπλετο, σε λίγη ζέστη κι άσε τους άλλους να κρυώνουν, μας τα παίρνουν κι αυτά...
 stathis@enikos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: