ΚΑΡΛΟΣ ΛΑΤΟΥΦ «Ο ΣΤΑΡ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ» ΣΧΟΛΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
Τον Βραζιλιάνο σκιτσογράφο Κάρλος Λατούφ εμείς στην Ελλάδα τον ξέρουμε καλά εδώ και πολλά χρόνια. Προχθές, όμως, τον ανακάλυψε και ο «Γκάρντιαν» χρίζοντάς τον «φωνή της λιβυκής Τρίπολης», «απίθανο σταρ της Αραβικής Ανοιξης» και τον «κατ’ εξοχήν σκιτσογράφο των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο».
Η βρετανική εφημερίδα τον ανακάλυψε με αφορμή τη σκιτσογραφική του δράση στις εξελίξεις της Βόρειας Αφρικής. Σ’ ένα από τα πιο πρόσφατα σκίτσα του ένας Αιγύπτιος διαδηλωτής είναι πεσμένος στο έδαφος κι αιμόφυρτος, μ’ ένα στιλέτο καρφωμένο στην πλάτη του, στο οποίο αναγράφεται CSFA (το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων που ασκεί σήμερα την εξουσία στη χώρα του). Και μόλις προχθές σκιτσάρισε τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα να στέκεται πάνω στο χάρτη της Λιβύης, καρφώνοντας σ’ έναν πύργο εξόρυξης πετρελαίου μια σημαία κατά το ήμισυ αμερικανική και κατά το ήμισυ της Ε.Ε.
Ακτιβιστής
Ως ένας διεθνούς εμβέλειας υποστηρικτής των κατατρεγμένων του πλανήτη, των ανήσυχων και των Αγανακτισμένων, ο ακτιβιστής σκιτσογράφος Λατούφ δεν ασχολείται όμως μόνον με την Αραβική Ανοιξη, αλλά και με τον… ελληνικό «χειμώνα». Οταν όμως αποφασίζει να ρίξει τη ματιά του προς τα ‘δώ, δεν είναι προς όφελος του Ελληνα πρωθυπουργού και των επιλογών του. Το ‘χει αποδείξει με τα τολμηρά σκίτσα του που δημοσιεύτηκαν στο Twitter του ή σε ελληνικά έντυπα -όπως η εφημερίδα «Δρόμος». Και το αποδεικνύει και όταν σε συνέντευξη που μας παραχώρησε κάνει ένα πολύ σκληρό σχόλιο για τον Γιώργο Παπανδρέου: «Για μένα ο Παπανδρέου θα έπρεπε να δικαστεί ως συνεργάτης ξένων συμφερόντων. Οπως είχατε παλαιότερα Ελληνες συνεργάτες των ναζί, έχετε τώρα συνεργάτες του ΔΝΤ. Το ίδιο είναι. Κι ο πρωθυπουργός σας είναι προδότης του λαού του. Και κάτι ακόμα: Ηταν μια διεθνής ντροπή ό,τι έκανε εμποδίζοντας τον απόπλου του “Στολίσκου της Ελευθερίας”. Ηταν μια απόφαση που ντρόπιασε την Ελλάδα».
Διατηρώντας φιλικές σχέσεις με Ελληνες σκιτσογράφους και σταθερή συνεργασία με ελληνικά έντυπα, έχει ιδιαιτέρως σχολιάσει στα σκίτσα του και την ελληνική οικονομική κρίση. Και όχι μόνο αυτό. Βρέθηκε το χειμώνα στην Αθήνα, καλεσμένος ενός Φεστιβάλ Σκιτσογράφων και έζησε τις «διαδηλώσεις, τα ισραηλινού τύπου δακρυγόνα, τον παλμό των διαδηλωτών. Μου λείπει η Ελλάδα…», λέει. Εννοεί ότι του λείπει «η συμμετοχή σ’ αυτό το λαϊκό κίνημα διαμαρτυρίας. Οπως έθεσα την τέχνη μου στην υπηρεσία του αγώνα των Παλαιστινίων ή των Αιγυπτίων, έτσι θέλησα να κάνω και με τους Ελληνες Αγανακτισμένους».
Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι ο 42χρονος Λατούφ, που ζει με τους γονείς του στο Ρίο ντε Ζανέιρο, άρχισε να κάνει σκίτσα στις αριστερές εφημερίδες της χώρας του, απέκτησε όμως την έντονη ακτιβιστική συνείδηση, που καθόρισε έκτοτε το ύφος και την τόλμη του, όταν ανακαλύπτοντας μέσω ενός ντοκιμαντέρ τους Ζαπατίστας ήρθε σε επαφή μαζί τους και τους υποστήριξε με τον τρόπο του. Τα επόμενα χρόνια εγκατέλειψε λίγο-πολύ τα παραδοσιακά ΜΜΕ και δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο Ιντερνετ, όπου πια μέσω του Twitter του άρχισε να παρακολουθεί τη διεθνή επικαιρότητα σε «πραγματικό» χρόνο: Λίγο αφότου «σκάσει» μια μεγάλη είδηση, ο Λατούφ την αναλύει σ’ ένα σκίτσο του.
Δημοφιλία
Εξ ου και η αραβική δημοφιλία του, που επιβεβαιώθηκε περίτρανα όταν Αιγύπτιοι διαδηλωτές τύπωναν τα σκίτσα του σε σημαίες που κρατούσαν στις διαδηλώσεις τους κατά του καθεστώτος του Μουμπάρακ. Με ανάλογο τρόπο στηλιτεύει τώρα και τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα. «Τα σκίτσα του ξεγυμνώνουν τις γελοίες ειρωνείες τού κάθε άλλο παρά τέλειου κόσμου μας», σχολιάζει ο πρόεδρος της Ενωσης Σκιτσογράφων της Μεγάλης Βρετανίας, Γκράχαμ Φάουελ, από τους θαυμαστές του Λατούφ. Δεν έχει μόνον τέτοιους…
Σήμερα κατηγορείται από κάποιους για «αντισημιτισμό», αν και ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά το χαρακτηρισμό. Και εξηγεί πως το πρόβλημά του είναι η ισραηλινή πολιτική απέναντι στους Παλαιστινίους κι όχι ο ισραηλινός λαός, πολλώ δε μάλλον η θρησκεία του.
Τι άλλο; Ο ίδιος βάζει στα έργα του την ένδειξη copyleft, επιτρέποντας σε όποιον το επιθυμεί να τα χρησιμοποιεί. «Θέλω η τέχνη μου», λέει, «να φτάνει στο διεθνές κοινό. Θέλω να δείξω εκείνη την πλευρά που δεν δείχνουν τα κυρίαρχα μέσα».
Πηγή
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ
 |
Δαγκωνιά στην τσέπη του Ελληνα εργαζόμενου και ο πρωθυπουργός ως το «σκυλάκι» της Μέρκελ και της Ε.Ε. (δημοσιευμένο σκίτσο) |
Η βρετανική εφημερίδα τον ανακάλυψε με αφορμή τη σκιτσογραφική του δράση στις εξελίξεις της Βόρειας Αφρικής. Σ’ ένα από τα πιο πρόσφατα σκίτσα του ένας Αιγύπτιος διαδηλωτής είναι πεσμένος στο έδαφος κι αιμόφυρτος, μ’ ένα στιλέτο καρφωμένο στην πλάτη του, στο οποίο αναγράφεται CSFA (το Ανώτατο Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων που ασκεί σήμερα την εξουσία στη χώρα του). Και μόλις προχθές σκιτσάρισε τον Αμερικανό πρόεδρο Ομπάμα να στέκεται πάνω στο χάρτη της Λιβύης, καρφώνοντας σ’ έναν πύργο εξόρυξης πετρελαίου μια σημαία κατά το ήμισυ αμερικανική και κατά το ήμισυ της Ε.Ε.
Ακτιβιστής
Ως ένας διεθνούς εμβέλειας υποστηρικτής των κατατρεγμένων του πλανήτη, των ανήσυχων και των Αγανακτισμένων, ο ακτιβιστής σκιτσογράφος Λατούφ δεν ασχολείται όμως μόνον με την Αραβική Ανοιξη, αλλά και με τον… ελληνικό «χειμώνα». Οταν όμως αποφασίζει να ρίξει τη ματιά του προς τα ‘δώ, δεν είναι προς όφελος του Ελληνα πρωθυπουργού και των επιλογών του. Το ‘χει αποδείξει με τα τολμηρά σκίτσα του που δημοσιεύτηκαν στο Twitter του ή σε ελληνικά έντυπα -όπως η εφημερίδα «Δρόμος». Και το αποδεικνύει και όταν σε συνέντευξη που μας παραχώρησε κάνει ένα πολύ σκληρό σχόλιο για τον Γιώργο Παπανδρέου: «Για μένα ο Παπανδρέου θα έπρεπε να δικαστεί ως συνεργάτης ξένων συμφερόντων. Οπως είχατε παλαιότερα Ελληνες συνεργάτες των ναζί, έχετε τώρα συνεργάτες του ΔΝΤ. Το ίδιο είναι. Κι ο πρωθυπουργός σας είναι προδότης του λαού του. Και κάτι ακόμα: Ηταν μια διεθνής ντροπή ό,τι έκανε εμποδίζοντας τον απόπλου του “Στολίσκου της Ελευθερίας”. Ηταν μια απόφαση που ντρόπιασε την Ελλάδα».
Διατηρώντας φιλικές σχέσεις με Ελληνες σκιτσογράφους και σταθερή συνεργασία με ελληνικά έντυπα, έχει ιδιαιτέρως σχολιάσει στα σκίτσα του και την ελληνική οικονομική κρίση. Και όχι μόνο αυτό. Βρέθηκε το χειμώνα στην Αθήνα, καλεσμένος ενός Φεστιβάλ Σκιτσογράφων και έζησε τις «διαδηλώσεις, τα ισραηλινού τύπου δακρυγόνα, τον παλμό των διαδηλωτών. Μου λείπει η Ελλάδα…», λέει. Εννοεί ότι του λείπει «η συμμετοχή σ’ αυτό το λαϊκό κίνημα διαμαρτυρίας. Οπως έθεσα την τέχνη μου στην υπηρεσία του αγώνα των Παλαιστινίων ή των Αιγυπτίων, έτσι θέλησα να κάνω και με τους Ελληνες Αγανακτισμένους».
Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι ο 42χρονος Λατούφ, που ζει με τους γονείς του στο Ρίο ντε Ζανέιρο, άρχισε να κάνει σκίτσα στις αριστερές εφημερίδες της χώρας του, απέκτησε όμως την έντονη ακτιβιστική συνείδηση, που καθόρισε έκτοτε το ύφος και την τόλμη του, όταν ανακαλύπτοντας μέσω ενός ντοκιμαντέρ τους Ζαπατίστας ήρθε σε επαφή μαζί τους και τους υποστήριξε με τον τρόπο του. Τα επόμενα χρόνια εγκατέλειψε λίγο-πολύ τα παραδοσιακά ΜΜΕ και δραστηριοποιήθηκε κυρίως στο Ιντερνετ, όπου πια μέσω του Twitter του άρχισε να παρακολουθεί τη διεθνή επικαιρότητα σε «πραγματικό» χρόνο: Λίγο αφότου «σκάσει» μια μεγάλη είδηση, ο Λατούφ την αναλύει σ’ ένα σκίτσο του.
Δημοφιλία
Εξ ου και η αραβική δημοφιλία του, που επιβεβαιώθηκε περίτρανα όταν Αιγύπτιοι διαδηλωτές τύπωναν τα σκίτσα του σε σημαίες που κρατούσαν στις διαδηλώσεις τους κατά του καθεστώτος του Μουμπάρακ. Με ανάλογο τρόπο στηλιτεύει τώρα και τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα. «Τα σκίτσα του ξεγυμνώνουν τις γελοίες ειρωνείες τού κάθε άλλο παρά τέλειου κόσμου μας», σχολιάζει ο πρόεδρος της Ενωσης Σκιτσογράφων της Μεγάλης Βρετανίας, Γκράχαμ Φάουελ, από τους θαυμαστές του Λατούφ. Δεν έχει μόνον τέτοιους…
Σήμερα κατηγορείται από κάποιους για «αντισημιτισμό», αν και ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά το χαρακτηρισμό. Και εξηγεί πως το πρόβλημά του είναι η ισραηλινή πολιτική απέναντι στους Παλαιστινίους κι όχι ο ισραηλινός λαός, πολλώ δε μάλλον η θρησκεία του.
Τι άλλο; Ο ίδιος βάζει στα έργα του την ένδειξη copyleft, επιτρέποντας σε όποιον το επιθυμεί να τα χρησιμοποιεί. «Θέλω η τέχνη μου», λέει, «να φτάνει στο διεθνές κοινό. Θέλω να δείξω εκείνη την πλευρά που δεν δείχνουν τα κυρίαρχα μέσα».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου