Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ
Το ευρωπαϊκό πυρηνικό «λόμπι» FORATOM (εδρεύει στις Βρυξέλλες και εκπροσωπεί 800 ιδιωτικές επιχειρήσεις) ετοιμαζόταν να αξιοποιήσει (!), τον επόμενο μήνα, με προπαγανδιστική καμπάνια, τη θλιβερή επέτειο των 25 χρόνων από την τραγωδία του Τσερνομπίλ: Να την, θα διατυμπάνιζε, η απόδειξη (!) ότι επρόκειτο για μοναδικό και ανεπανάληπτο ατύχημα, οφειλόμενο αποκλειστικά στην παλαιά σοβιετική τεχνολογία του ουκρανικού σταθμού.
Συμπληρώθηκε μια ολόκληρη γενιά χωρίς κανένα σοβαρό ατύχημα στους 440 πυρηνικούς σταθμούς του πλανήτη!...
Στις 9 Μαρτίου η FORATOM πανηγύριζε με τη δημοσιοποίηση του ενεργειακού χάρτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (προβλέπει, ώς το 2050, έμφαση σε «καθαρές» πηγές ενέργειας, στις οποίες περιλαμβάνει και την πυρηνική), με την Κομισιόν μάλιστα να προτείνει δημόσια συζήτηση για να ανακτήσει η πυρηνική τεχνολογία την εμπιστοσύνη του κοινού.
Στις 11 Μαρτίου ήρθε εκκωφαντικά η τραγική διάψευση: Ενας σεισμός 8,9 Ρίχτερ τράνταξε, καταστροφικά και φονικά, την υψίστης τεχνολογίας Ιαπωνία. Και ένα τσουνάμι 20 μέτρων σάρωσε κατακλυσμιαία τις ακτές της, όπου είναι εγκατεστημένοι απρονοήτως και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες -με φοβερή συνέπεια οι δύσμοιροι Ιάπωνες να βρίσκονται πάλι αντιμέτωποι με τον πυρηνικό όλεθρο, 65 χρόνια μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι...
Στις 21 Μαρτίου κι ενώ η ανθρωπότητα με κομμένη την ανάσα αφουγκράζεται το ρόγχο των αντιδραστήρων της Φουκουσίμα, το Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε. αποφάσισε να υποβληθούν σε τεστ αντοχής (τώρα, μάλιστα...) οι 195 σε λειτουργία αντιδραστήρες της Ευρώπης.
«Δεν ήμασταν όσο έπρεπε τολμηροί» είπε η υπουργός ΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία, στη συνεδρίαση των Βρυξελλών, τόνισε ότι στο δικό μας ενεργειακό πρόγραμμα (θα) δίνεται έμφαση, ορθότατα, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές της, όπου, βεβαίως, δεν περιλαμβάνεται η πυρηνική.
Μέσα στο γενικότερο χάλι μας, είναι, πράγματι, παρήγορο ότι εκδηλώνεται τώρα ομοθυμία του πολιτικού μας κόσμου κατά των πυρηνικών σταθμών και της διασποράς τους σε γειτονικές μας χώρες -και, πρωτίστως, στο σεισμογενές Ακουγιού της Τουρκίας, απέναντι από τη Ρόδο και την Κύπρο. Για «παράλογη επιμονή της Τουρκίας», που «πρέπει να απαντηθεί άμεσα (...) και με τη συνδρομή των εταίρων μας» μίλησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλιας στο ολιγόλογο μήνυμά του για την 25η Μαρτίου, με καίρια έμφαση στην πυρηνική απειλή:
«Η τραγωδία, που βιώνει η Ιαπωνία, μας θυμίζει τη φθαρτότητα της ύλης, τη ματαιότητα του καταναλωτισμού και του πλούτου, την ασημαντότητα της ανθρώπινης ζωής μπροστά στην απολυτότητα της φύσης. Μας συγκλονίζει και εγείρει προβληματισμό ως προς την τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, αλλά επίσης ως προς τις αρχές της λελογισμένης χρήσης της Επιστήμης».
Αξιοσημείωτη, λοιπόν, αντιπυρηνική ομοθυμία -και για τη στοιχειώδη προστασία τής κατ' εξοχήν σεισμογενούς χώρας μας. Επιτέλους! Διότι πριν από μόλις τρία χρόνια το πυρηνικό «λόμπι» επεκτεινόταν απειλητικά και στην Ελλάδα: Το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής πρότεινε να δημιουργήσουμε την υποδομή για μελλοντική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Ο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς τη χαρακτήριζε «πράσινη» ενέργεια, ενώ ο Κ. Καραμανλής επαινούσε τη Βουλγαρία για το «μοντέρνο» πυρηνικό σταθμό στο Μπελένε (ευτυχώς μένει ακόμη στα σχέδια). Ως μη ώφειλε, η Ακαδημία Αθηνών (!) συνιστούσε να προετοιμαστούμε για αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας. Κι ένα πλήθος από ύποπτους κεκράκτες (βουλευτές, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, δημοσιογράφοι) αλώνιζε στα τηλεοπτικά κανάλια...
Μικρού απελπιστικά βεληνεκούς (οικολόγοι, Ανανεωτική Αριστερά κ.ά.) ήταν τότε οι αντιδράσεις σ' αυτή την καταιγιστική προπαγανδιστική επιδρομή. Καμιά προβολή και ελάχιστη δημοσιότητα στις τεκμηριωμένες επισημάνσεις του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου της Μεσογείου, ότι η εφιαλτικά επικίνδυνη πυρηνική ενέργεια κάθε άλλο παρά είναι «καθαρή» και ασφαλής. Και δεν είναι καν φθηνή, όπως την πλασάρει το πυρηνικό «λόμπι» (αποφεύγοντας να συνυπολογίζει στο κόστος την προβληματική και πανάκριβη διαχείριση των εξαιρετικά επικίνδυνων πυρηνικών αποβλήτων...).
Σε στιγμές έμπνευσης, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης είπε, εν μέρει, την απλή αλήθεια: «Η πυρηνική είναι η μοναδική πηγή ενέργειας στα χέρια λίγων ανθρώπων, που υπηρετούν τεράστια συμφέροντα».
Για τη δεσπόζουσα στην εποχή μας ιδεολογία πρόκειται ακριβώς: τη μεγιστοποίηση του κέρδους.
Οι διαβόητες αγορές, απρόσωπες, ακόρεστες και ανελέητες μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης, λεηλατούν μεροκάματα και συντάξεις. Καταπατούν στοιχειώδη δικαιώματα, επιβάλλουν πείνα και ανεργία, και υποβαθμίζουν βάναυσα τη ζωή μας. Με την εμπορευματοποίηση της πυρηνικής ενέργειας θέτουν παρανοϊκά το κέρδος πάνω από την ίδια τη ζωή...
Πέρα βρέχει για τους Ευρωπαίους ηγέτες, που χαριεντίζονταν μπροστά στις κάμερες στα διαλείμματα της συνόδου κορυφής. Και μετά τη Φουκουσίμα, μόνον η Γερμανία αναθεωρεί το πυρηνικό πρόγραμμά της. Η Ανγκελα Μέρκελ, που είχε ανατρέψει την αντιπυρηνική πολιτική του προκατόχου της Γκ. Σρέντερ, δηλώνει απροσδοκήτως τώρα για τη βιομηχανική χρήση της πυρηνικής ενέργειας:
«Οσο πιο γρήγορα την εγκαταλείψουμε, τόσο το καλύτερο».
Με την ηγεμονική θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη, κάτι είναι κι αυτό...
Πηγή
Συμπληρώθηκε μια ολόκληρη γενιά χωρίς κανένα σοβαρό ατύχημα στους 440 πυρηνικούς σταθμούς του πλανήτη!...
Στις 9 Μαρτίου η FORATOM πανηγύριζε με τη δημοσιοποίηση του ενεργειακού χάρτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (προβλέπει, ώς το 2050, έμφαση σε «καθαρές» πηγές ενέργειας, στις οποίες περιλαμβάνει και την πυρηνική), με την Κομισιόν μάλιστα να προτείνει δημόσια συζήτηση για να ανακτήσει η πυρηνική τεχνολογία την εμπιστοσύνη του κοινού.
Στις 11 Μαρτίου ήρθε εκκωφαντικά η τραγική διάψευση: Ενας σεισμός 8,9 Ρίχτερ τράνταξε, καταστροφικά και φονικά, την υψίστης τεχνολογίας Ιαπωνία. Και ένα τσουνάμι 20 μέτρων σάρωσε κατακλυσμιαία τις ακτές της, όπου είναι εγκατεστημένοι απρονοήτως και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες -με φοβερή συνέπεια οι δύσμοιροι Ιάπωνες να βρίσκονται πάλι αντιμέτωποι με τον πυρηνικό όλεθρο, 65 χρόνια μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι...
Στις 21 Μαρτίου κι ενώ η ανθρωπότητα με κομμένη την ανάσα αφουγκράζεται το ρόγχο των αντιδραστήρων της Φουκουσίμα, το Συμβούλιο Υπουργών Ενέργειας της Ε.Ε. αποφάσισε να υποβληθούν σε τεστ αντοχής (τώρα, μάλιστα...) οι 195 σε λειτουργία αντιδραστήρες της Ευρώπης.
«Δεν ήμασταν όσο έπρεπε τολμηροί» είπε η υπουργός ΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, η οποία, στη συνεδρίαση των Βρυξελλών, τόνισε ότι στο δικό μας ενεργειακό πρόγραμμα (θα) δίνεται έμφαση, ορθότατα, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές της, όπου, βεβαίως, δεν περιλαμβάνεται η πυρηνική.
Μέσα στο γενικότερο χάλι μας, είναι, πράγματι, παρήγορο ότι εκδηλώνεται τώρα ομοθυμία του πολιτικού μας κόσμου κατά των πυρηνικών σταθμών και της διασποράς τους σε γειτονικές μας χώρες -και, πρωτίστως, στο σεισμογενές Ακουγιού της Τουρκίας, απέναντι από τη Ρόδο και την Κύπρο. Για «παράλογη επιμονή της Τουρκίας», που «πρέπει να απαντηθεί άμεσα (...) και με τη συνδρομή των εταίρων μας» μίλησε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλιας στο ολιγόλογο μήνυμά του για την 25η Μαρτίου, με καίρια έμφαση στην πυρηνική απειλή:
«Η τραγωδία, που βιώνει η Ιαπωνία, μας θυμίζει τη φθαρτότητα της ύλης, τη ματαιότητα του καταναλωτισμού και του πλούτου, την ασημαντότητα της ανθρώπινης ζωής μπροστά στην απολυτότητα της φύσης. Μας συγκλονίζει και εγείρει προβληματισμό ως προς την τήρηση στοιχειωδών κανόνων ασφάλειας, αλλά επίσης ως προς τις αρχές της λελογισμένης χρήσης της Επιστήμης».
Αξιοσημείωτη, λοιπόν, αντιπυρηνική ομοθυμία -και για τη στοιχειώδη προστασία τής κατ' εξοχήν σεισμογενούς χώρας μας. Επιτέλους! Διότι πριν από μόλις τρία χρόνια το πυρηνικό «λόμπι» επεκτεινόταν απειλητικά και στην Ελλάδα: Το Συμβούλιο Εθνικής Ενεργειακής Στρατηγικής πρότεινε να δημιουργήσουμε την υποδομή για μελλοντική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Ο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ Γ. Σουφλιάς τη χαρακτήριζε «πράσινη» ενέργεια, ενώ ο Κ. Καραμανλής επαινούσε τη Βουλγαρία για το «μοντέρνο» πυρηνικό σταθμό στο Μπελένε (ευτυχώς μένει ακόμη στα σχέδια). Ως μη ώφειλε, η Ακαδημία Αθηνών (!) συνιστούσε να προετοιμαστούμε για αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας. Κι ένα πλήθος από ύποπτους κεκράκτες (βουλευτές, πανεπιστημιακοί, επιστήμονες, δημοσιογράφοι) αλώνιζε στα τηλεοπτικά κανάλια...
Μικρού απελπιστικά βεληνεκούς (οικολόγοι, Ανανεωτική Αριστερά κ.ά.) ήταν τότε οι αντιδράσεις σ' αυτή την καταιγιστική προπαγανδιστική επιδρομή. Καμιά προβολή και ελάχιστη δημοσιότητα στις τεκμηριωμένες επισημάνσεις του Αντιπυρηνικού Παρατηρητηρίου της Μεσογείου, ότι η εφιαλτικά επικίνδυνη πυρηνική ενέργεια κάθε άλλο παρά είναι «καθαρή» και ασφαλής. Και δεν είναι καν φθηνή, όπως την πλασάρει το πυρηνικό «λόμπι» (αποφεύγοντας να συνυπολογίζει στο κόστος την προβληματική και πανάκριβη διαχείριση των εξαιρετικά επικίνδυνων πυρηνικών αποβλήτων...).
Σε στιγμές έμπνευσης, ο υφυπουργός ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτης είπε, εν μέρει, την απλή αλήθεια: «Η πυρηνική είναι η μοναδική πηγή ενέργειας στα χέρια λίγων ανθρώπων, που υπηρετούν τεράστια συμφέροντα».
Για τη δεσπόζουσα στην εποχή μας ιδεολογία πρόκειται ακριβώς: τη μεγιστοποίηση του κέρδους.
Οι διαβόητες αγορές, απρόσωπες, ακόρεστες και ανελέητες μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης, λεηλατούν μεροκάματα και συντάξεις. Καταπατούν στοιχειώδη δικαιώματα, επιβάλλουν πείνα και ανεργία, και υποβαθμίζουν βάναυσα τη ζωή μας. Με την εμπορευματοποίηση της πυρηνικής ενέργειας θέτουν παρανοϊκά το κέρδος πάνω από την ίδια τη ζωή...
Πέρα βρέχει για τους Ευρωπαίους ηγέτες, που χαριεντίζονταν μπροστά στις κάμερες στα διαλείμματα της συνόδου κορυφής. Και μετά τη Φουκουσίμα, μόνον η Γερμανία αναθεωρεί το πυρηνικό πρόγραμμά της. Η Ανγκελα Μέρκελ, που είχε ανατρέψει την αντιπυρηνική πολιτική του προκατόχου της Γκ. Σρέντερ, δηλώνει απροσδοκήτως τώρα για τη βιομηχανική χρήση της πυρηνικής ενέργειας:
«Οσο πιο γρήγορα την εγκαταλείψουμε, τόσο το καλύτερο».
Με την ηγεμονική θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη, κάτι είναι κι αυτό...
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου